Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012
Παλιόκαιρος στη Βουλή- Το ΟΧΙ στην τροπολογία ΕΟΠΥΥ, το ΝΑΙ στις κρατικοποιήσεις και τα "παρών" της ΔΗΜΑΡ.
Στις 2 ψηφοφορίες που έγιναν για τις αποκρατικοποιήσεις και για την τροπολογία του ΕΟΠΥΥ φάνηκαν οι ραγισματιές στα κόμματα τις συγκυβέρνησης.
Ειδικά στο ΠΑΣΟΚ έγινε ένας μικρός χαμός με αποτέλεσμα το ΟΧΙ στη δεύτερη ψηφοφορία αλλά και 8 βουλευτές εκτός γραμμής, ενώ από τη ΔΗΜΑΡ διαφοροποιήθηκε ένας.
Οι βουλευτές των 2 κομμάτων εμφανίστηκαν να ψηφίζουν χαλαρά σε αυτές τις ψηφοφορίες, σε αντίθεση με τη ΝΔ που εμφανίστηκε "αρραγής".
Δεν περιμένουμε ότι τα πραγματα θα είναι το ίδιο 'χαλαρα" στην ψηφοφορία της 'αλλης βδομάδας όπου παίζεται και το ίδιο το μέλλον της συγκυβέρνησης. Παίζεται όμως και το μέλλον των ίδιων των βουλευτών και είναι σίγουρο ότι ακόμα κι αν υπερψηφίσουν τα μέτρα οι ρωγμές θα υπάρξουν.
Το αστικό πολιτικό σύστημα τρίζει και βρίσκεται σε μια κατηφόρα αμφισβήτησης που δεν μπορεί να αλλάξει όσο οι πολιτικές που ακολουθούνται είναι το ίδιο δολοφονικές ενώ η κρίση μαίνεται ακάθεκτη και ο καπιταλισμός προσπαθεί να διασωθεί εξοντώνοντας τα πάντα γύρω του σαν κακιά αρρώστια.
Τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών:
Συνολικά ψήφισαν 293 βουλευτές.
Αρθρο 1: ναι 173 βουλευτές, όχι 120.
Αρθρο 2 : ναι 148, όχι 139 και παρών 6.
Αρθρο 3: ναι 156, όχι 135 και παρών 2.
Αρθρο 4: ναι 146 βουλευτές, όχι 121 και παρών 26.(Δεν πέρασε παρά τα αντιθέτως λεγόμενα στην αρχή)
Αρθρο 5: ναι 158 βουλευτές, όχι 135.
Αρθρο 6: ναι 173 βουλευτές και όχι 120.
Για την τροπολογία του ΕΟΠΥΥ, ναι ψήφισαν 136 βουλευτές, όχι 143 και παρών 14.
Τι θα γίνει όμως στην κρίσιμη ψηφοφορία της επόμενης βδομάδας;
Τι σημαίνει δηλαδή "διαφωνώ με κάποιο νόμο" αλλά "στηρίζω την κυβέρνηση που θα τον εφαρμόσει"
Τι σημαίνει "διαφωνώ με τη σφαγή αλλά ,ενώ μπορώ, δεν κάνω κάτι για να την εμποδίσω". Παρευρίσκομαι και δηλώνω παρών! Αυτή είναι η κυβερνώσα Αριστερά;
Αν αυτό λέγεται Αριστερά τότε να τη χαίρονται αλλά δε θα πάρουμε.
Αν αυτό λέγεται Αριστερά τότε να τη χαίρονται αλλά δε θα πάρουμε.
«Φασισμός: Ο πιο ωμός, ο πιο καταπιεστικός, ο πιο θρασύς, ο πιο δόλιος καπιταλισμός» (Μπ. Μπρεχτ)
«Εμείς ήμασταν το καθεστώς εκείνο το οποίο εμείς εκφράζουμε ιδεολογικά, το καθεστώς της 4ης Αυγούστου του Ιωάννη Μεταξά».
(Ν. Μιχαλολιάκος, ΣΚΑΪ, 24/10/2012).
*
Θυμίζουμε:
*
1) Ο Μεταξάς ήταν αυτός που το 1936, λίγους μήνες πριν κηρύξει επίσημα τη φασιστική δικτατορία, είχε διοριστεί πρωθυπουργός από τον βασιλιά Γεώργιο και είχε λάβει την ψήφο εμπιστοσύνης όλων των αστικών κομμάτων, αν και το Γενάρη του ίδιου χρόνου στις εκλογές που είχαν προηγηθεί είχε λάβει μόλις 50.000 ψήφους και κατείχε μόλις 7 έδρες στη Βουλή.
Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του τότε βουλευτή Ηλείας του Λαϊκού Κόμματος, Βάσου Στεφανόπουλου:
«Χρεωκοπήσαμεν ως κοινοβουλευτισμός, εξεπέσαμεν ως συνέλευσις και χάσαμε τον ψυχικόν σύνδεσμο προς τον λαόν. Διότι τι είδους ψυχικός σύνδεσμος είναι δυνατόν να διατηρηθή όταν ο μεν λαός φωνάζη δεν θέλω να με κυβερνήση ο Μεταξάς, ημείς δε αδιαφορούντες του απαντώμεν: Και όμως θα σε κυβερνήσει ο Μεταξάς».
*
Τόσο... «αντισυστημικός», λοιπόν, ο διορισμένος από τα ανάκτορα και εκλεκτός της άρχουσας τάξης Μεταξάς. Οσο και οι χρυσαυγίτες απόγονοί του...
***
2) Μετά τη στάση πληρωμών του 1932, η Ελλάδα πλήρωνε μετά από συμφωνίες με τους δανειστές το 30% των τόκων που χρωστούσε. Το καθεστώς Μεταξά είναι αυτό που εξασφάλισε σε τοκογλύφους και κερδοσκόπους αποπληρωμές που έφτασαν μέχρι και το 43%.
*
Τόσο... «πατριωτικό» το καθεστώς Μεταξά. Οσο και οι χρυσαυγίτες απόγονοί του...
***
3)«Εκτός από τους χώρους της πολιτικής και του στρατεύματος, το καθεστώς (σ.σ. Μεταξά) άντλησε τα στελέχη του και από τον επιχειρηματικό κόσμο του αντιβενιζελικού χώρου και τους τραπεζιτικούς και χρηματιστικούς κύκλους, κυρίως από τα υψηλόβαθμα κλιμάκια της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος (ΕΤΕ), του μεγαλύτερου χρηματοπιστωτικού ιδρύματος της χώρας, και δευτερευόντως της Τραπέζης της Ελλάδος (ΤτΕ). Οι βιομήχανοι Ανδρέας Χατζηκυριάκος (ως πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων και Βιοτεχνών αλλά και ως υπουργός Εθνικής Οικονομίας μέχρι τις 24 Ιουλίου 1937), Επαμεινώνδας Χαρίλαος και Πρόδρομος ("Μποδοσάκης") Αθανασιάδης στήριξαν ενεργά την άνοδο και την οικονομική πορεία της μεταξικής κυβέρνησης. Ο Αλέξανδρος Κορυζής, υποδιοικητής (και από το 1939 διοικητής) της ΕΤΕ, ανέλαβε το υπουργείο Προνοίας (αργότερα μετονομασθέν σε Κρατικής Υγιεινής και Αντιλήψεως) και το 1941 διαδέχθηκε τον Μεταξά στην πρωθυπουργία. Από τον χώρο της ΕΤΕ προήλθε και ο διάδοχος του Χατζηκυριάκου στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας (ο Ιωάννης Αρβανίτης, ο οποίος τον Απρίλιο του 1938 ανέλαβε παράλληλα το υπουργείο Οικονομικών και παρέμεινε εκεί, στα δύο οικονομικά υπουργεία, μέχρι τον Απρίλιο του 1941). Ο οικονομολόγος καθηγητής Κυριάκος Βαρβαρέσος διατήρησε τη θέση του υποδιοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, μέχρι την παραίτηση του Εμμ. Τσουδερού το 1939 - στον Βαρβαρέσο είχε προσφερθεί το αξίωμα του υπουργού Εθνικής Οικονομίας, αλλά εκείνος το αρνήθηκε, προσφέροντας ωστόσο ανελλιπώς τις οικονομικές του συμβουλές στην κυβέρνηση. Ο Αλέξανδρος Ν. Κανελλόπουλος, διευθύνων σύμβουλος της Ανωνύμου Ελληνικής Εταιρείας Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων (ΑΕΕΧΠΛ), διατέλεσε κυβερνητικός επίτροπος της ΕΟΝ (1937-41)».
(Σπυρίδων Πλουμίδης, «Το καθεστώς Μεταξά», 1936-1940)
*
Τόσο... «αντικεφαλαιοκράτης» ο Μεταξάς. Οσο και οι χρυσαυγίτες απόγονοί του...
Ο γκρεμός και το ρέμα
Στα βόρεια πιάσαν ήδη παγωνιές.
Πως θα ζήσει ο κόσμος αυτό το χειμώνα; Πως θα ζεστάνει το σπίτι του;
Πως θα κοιτάξει ο άνεργος γονιός στα μάτια το παιδί του, που δε θα καταλαβαίνει γιατί δεν τα καταφέρνουν όπως παλιότερα;
Κι από πάνω ο εκβιασμός! Βούλωσέ το γιατί υπάρχουν και χειρότερα αν μας πετάξουν έξω από το ευρω. "Άλλο φτώχεια κι άλλο χάος και πείνα". Αυτές είναι οι επιλογές. Ο γκρεμός και το ρέμα.
Το είπαν και στη ΝΕΤ οι Κουβαράδες που γι αυτή τη δουλειά τους πήρανε στη "δημόσια" τηλεόραση.
Για να σε πείσουνε πως αυτό είναι το καλύτερο που μπορεί να γίνει.
Δηλαδή για να σου πούνε: "Αυτός είσαι, μικρός και τιποτένιος, τίποτα καλύτερο δε σου αξίζει"!
Για να κρύψουνε την αλήθεια που λέει:"Αυτός είναι ο καπιταλισμός. Τίποτα καλύτερο δεν μπορεί να καταφέρει για σένα, για το λαό. Ο καπιταλισμός είναι καλός για τους καπιταλιστές, για τους άλλους δε δίνει δεκάρα. Άμα δε σου αρέσει πήδα από το παράθυρο"
Πράγματι, αυτή είναι η αλήθεια. Ο καπιταλισμός είναι για τους καπιταλιστές.
Για το λαό είναι η δική του εξουσία. Η λαϊκή εξουσία. Πως γινεται να περιμένεις άλλοι να νοιαστούνε για σένα. Απλό δεν είναι;
Πότε θα το καταλάβουμε;
Θαύμα: οι "ζημιογόνες" ΔΕΚΟ έχουν κέρδη!
cynical
Ο παραπάνω πίνακας αποτυπώνει τους 10 από τους 200 πλέον κερδοφόρους ομίλους για το 2011, με βάση τους δημοσιευμένους ισολογισμούς τους, Η παρουσίαση αυτή γίνεται κάθε χρόνο από την ICAP.
Από τους 10 ομίλους του πίνακα, παρατηρούμε ότι οι 4, (ΔΕΗ, ΟΠΑΠ, ΕΛΠΕ και ΔΕΠΑ) ανήκουν στην κατηγορία των τρισκατάρατων ΔΕΚΟ, καθώς επίσης και στην κατηγορία των επιχειρήσεων που εισχώρησαν στο μαύρο κουτί του ΤΑΙΠΕΔ για να πάρουν το δρόμο του διαμελισμού και ξεπουλήματος, ως εταιρίες που επιβαρύνουν τον ελληνικό λαό με τις ζημιές τους, τους υψηλούς μισθούς των εργαζομένων τους, τις συνεχείς απεργίες και τους εξωνημένους συνδικαλιστές που εκτρέφουν.
Για τις υπόλοιπες δεν έχω τι να σχολιάσω, παρά μόνο για τονΕλλάκτωρα, και τούτο γιατί ταλαντεύομαι ακόμα αν θα έπρεπε να κατατάξω και αυτόν στις ΔΕΚΟ.
Κατά τα άλλα, δυο τινά μπορούν να συμβαίνουν: είτε έγινε θαύμα και οι ΔΕΚΟ έβγαλαν μέσα σε μια νύχτα κέρδη, είτε η ICAP μαγείρεψε τα στοιχεία.
Ο παραπάνω πίνακας αποτυπώνει τους 10 από τους 200 πλέον κερδοφόρους ομίλους για το 2011, με βάση τους δημοσιευμένους ισολογισμούς τους, Η παρουσίαση αυτή γίνεται κάθε χρόνο από την ICAP.
Από τους 10 ομίλους του πίνακα, παρατηρούμε ότι οι 4, (ΔΕΗ, ΟΠΑΠ, ΕΛΠΕ και ΔΕΠΑ) ανήκουν στην κατηγορία των τρισκατάρατων ΔΕΚΟ, καθώς επίσης και στην κατηγορία των επιχειρήσεων που εισχώρησαν στο μαύρο κουτί του ΤΑΙΠΕΔ για να πάρουν το δρόμο του διαμελισμού και ξεπουλήματος, ως εταιρίες που επιβαρύνουν τον ελληνικό λαό με τις ζημιές τους, τους υψηλούς μισθούς των εργαζομένων τους, τις συνεχείς απεργίες και τους εξωνημένους συνδικαλιστές που εκτρέφουν.
Για τις υπόλοιπες δεν έχω τι να σχολιάσω, παρά μόνο για τονΕλλάκτωρα, και τούτο γιατί ταλαντεύομαι ακόμα αν θα έπρεπε να κατατάξω και αυτόν στις ΔΕΚΟ.
Κατά τα άλλα, δυο τινά μπορούν να συμβαίνουν: είτε έγινε θαύμα και οι ΔΕΚΟ έβγαλαν μέσα σε μια νύχτα κέρδη, είτε η ICAP μαγείρεψε τα στοιχεία.
«Ευρωπαϊκό κεκτημένο» η φτώχεια
Οπως είχε γράψει πρόσφατα και ο «Ριζοσπάστης», το φάσμα της πείνας και της εξαθλίωσης επεκτείνεται στη Γερμανία, καθώς ένας στους έξι Γερμανούς ή 12,9 εκατ. άνθρωποι, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, είναι φτωχοί ή αντιμετωπίζουν σοβαρό κίνδυνο να ολισθήσουν στη φτώχεια. Επίσης, το 15,8% των Γερμανών ζει με χαμηλούς μισθούς, που σημαίνει ότι νοικιάζει φθηνά διαμερίσματα και επιβιώνει με στοιχειώδη τρόφιμα, σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας του Ομοσπονδιακού Γραφείου Στατιστικής (Destatis - Statistisches Bundesamt Deutschland) για τα εισοδήματα των πολιτών το 2010. Αυτή είναι η κατάσταση για τα λαϊκά στρώματα στην «ατμομηχανή» της Ευρώπης και δεύτερη εξαγωγική δύναμη στον κόσμο. Τα ίδια ισχύουν όμως και στη Βρετανία, όπου ένας στους πέντε εργαζόμενους και η οικογένειά του έχουν πλέον βιοτικό επίπεδο τόσο χαμηλό που ο μισθός τους δε φτάνει ούτε καν για τις βασικές ανάγκες. Σύμφωνα με τη μελέτη της συμβουλευτικής εταιρείας ΚΡMG, 4,82 εκατομμύρια Βρετανοί πρέπει να επιζήσουν με ημερομίσθια πείνας, που παραπέμπουν σε βικτοριανού τύπου εποχές. Το κατώτερο ωρομίσθιο είναι 7,7 ευρώ την ώρα, όμως σύμφωνα με την έκθεση της ΚΡMG, ένας άνθρωπος δε γίνεται να επιζήσει με λιγότερα από 10,3 ευρώ την ώρα στο Λονδίνο και 9 ευρώ στο υπόλοιπο της Βρετανίας, με την προϋπόθεση όμως ότι θα έχει σταθερή εργασία, πράγμα που δεν ισχύει για την πλειοψηφία. Την ίδια ώρα, σύμφωνα με τα βρετανικά συνδικάτα, πάνω από 2.500.000 Βρετανοί είναι χωρίς δουλειά και άλλα 3 εκατομμύρια δουλεύουν σε καθεστώς μερικής απασχόλησης. Σημειώνουμε ότι ούτε η Γερμανία ούτε η Βρετανία έχουν βυθιστεί ακόμα στην κρίση, πράγμα που δείχνει ότι ο καπιταλισμός, σε κρίση ή ανάπτυξη, παράγει φτώχεια, ανεργία, υποαπασχόληση και διαρκή συρρίκνωση στοιχειωδών δικαιωμάτων. Αυτό είναι το «ευρωπαϊκό κεκτημένο» που υπερασπίζονται όλα τα αστικά κόμματα και ο ΣΥΡΙΖΑ, παραμυθιάζοντας το λαό ότι μέσα στην ΕΕ και με τα μονοπώλια στην εξουσία και την οικονομία ο λαός μπορεί να αναστρέψει με διαχειριστικά τερτίπια την πορεία προς την εξαθλίωση και τη σύγχρονη δουλεία.
(από το Ριζοσπαστη)
Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012
Σαμαράς:Τέλος διαπραγμάτευσης -."Τι σημασία έχουν τα μέτρα;"..- ΚΚΕ: Περήφανα ν' απαντήσει ο λαός!
Ησφαγή του λαού, το καλύτερο που μπορούσαν
Τέλος διαπραγμάτευσης σήμανε ξαφνικά ο Α.Σαμαράς πριν λίγη ώρα.
"Κάναμε ό,τι ήταν δυνατόν" ειπε ο πρωθυπουργός καλώντας όλους(δηλαδή ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ) "να αναλάβουν τις ευθύνες τους".
"Σημασία δεν έχει εκείνο ή το άλλο μέτρο" είπε σε μια επίδειξη κυνισμού. "Σημασία έχει το τι θα μπορούσε να συμβεί αν δεν περάσει η συμφωνία και οδηγηθούμε σε χάος"...
Τα γνωστά εκβιαστικά "επιχειρήματα" είναι και πάλι πάνω στο τραπέζι προς πάσα χρήση , είτε προς την πλευρά των 2 συνεταίρων στο έγκλημα, είτε προς την πλευρά του λαού. Αυτή είναι η δημοκρατία τους. Σε φιμώνουν και μετά με το πιστόλι στον κρόταφο ρωτάνε ποια έίναι η γνωμη σου. Αυτό είναι το "κεκτημένο" τους.
Απομένει να δούμε ποια θα είναι η απάντηση του λαού από αύριο κιόλας που δεν μπορεί παρά να είναι συντριπτική για την κυβέρνηση.
Δηλώσεις που απορρίπτουν τα λεγόμενα του πρωθυπουργού κάνουν όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ λεει πως "Η διαπραγμάτευση δεν άρχισε ποτέ" και καλεί το λαό να αντισταθεί. Διαπραγμάτευση βέβαια έγινε και μάλιστα κράτησε καιρό. Αποδείχτηκε όμως περίτρανα, ότι εντός πλαισίου ΕΕ και ευρώ και εφ' όσον δεχόμαστε ότι εκτός σφαγείου ...ειμαστε χαμένοι, δεν είναι δυνατό να εχουμε οτιδήποτε θετικό για το λαό. Εντός σφαγείου αργά ή γρήγορα σε σφάζουν.
Η ΔΗΜΑΡ είπε πως δεν συμφωνεί επιμένοντας στη θέση της για τα εργασιακά(τα άλλα όλα καλά δηλαδή;), σε μια μάλλον αμήχανη ανακοίνωση.
ΚΚΕ : Ο λαός να δώσει περήφανη απάντησηΤο ΚΚΕ κάλεσε το λαό να δώσει περήφανη απάντηση 'αμεσα και αγωνιστικά εκμεταλλευόμενος όλες τις μορφές πάλης ξεκινώντας τη δική του αντεπίθεση.
"Στο εκβιαστικό - τρομοκρατικό μήνυμα του πρωθυπουργού, το ΚΚΕ καλεί το λαό να απαντήσει περήφανα, μαζικά, αγωνιστικά και άμεσα, αξιοποιώντας όλες τις μορφές πάλης. Ο πανεργατικός - παλλαϊκός ξεσηκωμός για την καταψήφιση των μέτρων πρέπει να γίνει η αφετηρία της λαϊκής αντεπίθεσης για αποδέσμευση από την ΕΕ, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και μονομερή διαγραφή του χρέους." λέει η ανακοίνωση του Γρ.Τύπου του ΚΚΕ.
Διαπραγμάτευση τέλος λοιπόν. Σειρά του λαού να μιλήσει στους δρόμους και τα εργοστάσια.
Αναμένεται πολύ καυτή συνέχεια τις επόμενες μέρες.
Ποινική δίωξη για τα βασανιστήρια των 15
Με αναφορά του στον εισαγγελέα Πρωτοδικών, ο τακτικός ανακριτής Κ. Πρωτονοτάριος, ο οποίος χειρίστηκε την υπόθεση των 15 συλληφθέντων της αντιφασιστικής πορείας που οι συνήγοροί τους κατήγγειλαν ότι βασανίστηκαν στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση (ΓΑΔΑ) από αστυνομικούς, ζητά την ποινική δίωξη των αστυνομικών της ομάδας «Δέλτα» για κακούργημα. Οι συνήγοροι είχαν κάνει σοβαρές καταγγελίες ότι οι συλληφθέντες, ξυλοκοπήθηκαν και καθυβρίστηκαν στη ΓΑΔΑ, ενώ οι αστυνομικοί έκαναν χρήση και ηλεκτρονικού όπλου. Επίσης, ότι οι άνδρες της ομάδας «Δέλτα», τράβαγαν φωτογραφίες και βίντεο «απαθανατίζοντας» τα όσα έκαναν.
Επιπλέον, οι ιατροδικαστικές εκθέσεις που είδαν τη δημοσιότητα, εκτός από τη «βαριά σωματική βλάβη διά θλώντος - αμβλέος οργάνου προκληθείσης» κάνουν λόγο και για τραυματισμό που ταιριάζει με αυτόν που προκαλείται από ηλεκτρονικό όπλο (Taser), «...στο κάτω τμήμα της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης διά οξυαίχμου τινός οργάνου...». Να σημειωθεί ότι στο σύνολο τους, οι ιατροδικαστικές εκθέσεις, μιλούν για σωματικές βλάβες «διά θλώντος αμβλέος οργάνου», για οιδήματα, εκτεταμένες θλαστικές εκχυμώσεις και ζητείται οι ασθενείς να «απόσχουν εκ των ασχολιών τους» από δύο ημέρες ως ένα μήνα.
Σημειώνεται ότι ο συνήγορος συλληφθέντων Δ. Κατσαρής καταγγέλλει ότι δεν του δόθηκε ο λόγος σε τηλεοπτική εκπομπή του Αλ. Παπαχελά στο ΣΚΑΪ όπου ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Ν. Δένδιας εμφανίστηκε κατηγορηματικός ότι οι ιατροδικαστικές εκθέσεις δεν επιβεβαιώνουν τα καταγγελλόμενα για βασανιστήρια. Τότε ο συνήγορος ζήτησε να παρέμβει αφού είχε ιδίαν γνώση για το θέμα, χωρίς όμως να του δοθεί η δυνατότητα να κάνει παρέμβαση.
Σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Ν. Δένδιας ισχυρίστηκε ότι το τμήμα των καταγγελιών που αφορά τα βασανιστήρια είναι ψευδές, ενώ για τα υπόλοιπα είπε πως θα αποφανθεί η δικαιοσύνη. Εξάλλου κύκλοι του ΥΔΤ υποστηρίζουν πως οι ιατροδικαστικές εκθέσεις επιβεβαιώνουν ότι δεν υπήρξε έγκαυμα σε κρατουμένους.
πηγή:Ριζοσπάστης
ΘΡΑΥΣΜΑΤΑ
Του ΣΤΑΘΗ*(enikos.gr)
Σήμερα, 30 Οκτωβρίου 2012, η Ελλάδα σε θραύσματα. Και κάποιες σκέψεις θραύσματα, η Ελλάδα Προτεκτοράτο και με τον Νόμο!
Ποιων τον νόμο;
Των τοκογλύφων!
Εχει ξεμπλέξει ποτέ κανείς που έχει μπλέξει με τοκογλύφο; Ουδείς, ουδέποτε! Τι είναι λοιπόν η Ελλάδα για να ξεμπλέξει; ο Σούπερμαν ή οΣουπεργκούφυ;
Είναι ο κ. Στουρνάρας.
O άνθρωπος αυτός πρέπει να ανοίξει Σχολή Διαπραγματεύσεων ο «Γιώργο, χάσαμε» (με επίτιμο διδάκτορα τον κ. Παπακωνσταντίνου) - Παπακωνσταντίνου, ένας ουτιδανός που ήρθε απ’ το πουθενά, τον έφερε ο Γιωργάκης και
σε έναν (κακό) χρόνο και μισό έκανε την Ελλάδα μπουρδέλεν μεΓερμανό Επίτροπο.
Πώς να αντέξει κάτι τέτοιο ο κ. Φώτης Κουβέλης; Εντάξει να μας κάνουν διαχύσεις οι πελάται-πιστωτές μας, εντάξει να μη σκούζουμε, να μας χαλάνε όμως και την περμανάντ; Δικαίως
λοιπόν διαμαρτύρεται η ΔΗΜΑΡ, δικαίως αμφισβητείται ο Μπενύτο απ’ τους ΠΑΣΟΚιους που υπερψήφισαν δύο Μνημόνια και στο τρίτο κινδυνεύουν να τους ανέβει ο χωριάτης στο κρεβάτι - δράμα!
Δικαίως λοιπόν έχουν γίνει οι κοινοβουλευτικές ομάδες των τριών κομμάτων κάτι σαν κινούμενη άμμος κι όχι σαν βάλτος, βούρκος και χαβούζα
που υπερψήφιζε ώς τώρα
για Καίσαρα τον Σόιμπλε και για Πρωθυπουργό τη Μέρκελ!
Δικαιολογώ επίσης και τις εθνικές ανησυχίες των εν λόγω κοινοβουλευτικών ομάδων για τις αποκρατικοποιήσεις! Απ’ τη μάνα της και τον πατέρα της
βρήκε η τριολέ τριανδρία φέρ’ ειπείν τη ΔΕΗ και την ξεπουλάει στους Γερμαναράδες; Είναι δυνατόν να γίνονται ερήμην της κυβερνητικής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας
οι τελευταίες αποκρατικοποιήσεις; όλες τις άλλες ποιος τις έκανε; τζάμπα ξεπουλήθηκε η χώρα; τζάμπα
την επομένη της 28ης Οκτωβρίου αποφασίσθηκε η μείωση τουεπιδόματος αρωγής των αναπήρων πολέμου;
Αδίκως λοιπόν υβρίζεται ο κ. Κουβέλης απ’ τα συνεταιράκια του στηνκυβέρνηση - σθένος επιδεικνύει,
σαν αυτό που πρέπει να επιδείξουν οι Γκαουλάιτερ που στέλνει ο Σόιμπλε στην Ελλάδα. Εφορία και Γκαουλάιτερ, νοσοκομείο και Γκαουλάιτερ, καφετέριακαι Γκαουλάιτερ, εθνική ανεξαρτησία και Γκαουλάιτερ!
Λυπάμαι! δεν μπορώ να γράψω άλλα, έχω κουρασθεί. Θραύσματα οι σκέψεις μου,
θραύσματα το αλαλούμ με τα φάρμακα,
θραύσματα τα 30 δισεκατομμύρια κόστος της τυχόν επιμήκυνσης που θα είναι 38 δισεκατομμύρια, θραύσματα κι έχω
αρχίσει να τα μπερδεύω! Σε ποιο κόμμα είναι Σόιμπλε βουλευτής ο κ.Ψυχάρης τζούνιορ; στη Ν.Δ.; στο ΠΑΣΟΚ; στη ΔΗΜΑΡ; ή μήπως είναιτρισυπόστατος, και υπάρχει ομοιούσιος και στα τρία;
Θραύσματα, όπου βρει ομοφυλόφιλους η Χρυσή Αυγή τους κάνειτούμπανο στο ξύλο, στον πρώτο φόνο θα ξυπνήσουμε, θραύσματα,
όποιος χαιρετά φασιστικά
χαιρετά τα αφεντικά.
Και στο υπουργείο Δημοσίας Τάξεως έχει άκρες ο φασισμός και το παρακράτος, ξέρουν πριν από τον κ. Δένδια τι θα κάνει ο κ. Δένδιας, όμως
στη ΝΕΤ παύουν, πατάνε κάτω, θέτουν σε διαθεσιμότητα, εκτός λειτουργίας τούς έτσι κι αλλιώς προγραμμένους κ. Αρβανίτη και κυρία Κατσίμη, διότι
σχολίασαν! Πού ακούστηκε δημοσιογράφοι να σχολιάζουν; Να παπαγαλίζουν και να μηρυκάζουν πρέπει.
Οι δημοσιογράφοι πρέπει να κάνουν αγωγές σε δημοσιογράφους, όπως η κυρία Τρέμη στον κ. Βαξεβάνη -για τρία εκατομμυριάκια ευρώ- λες και η κυρία Τρέμη δεν έχει δημόσιο βήμα για να μιλήσει, να υπερασπισθεί τον εαυτό της,
εκτός κι αν έχει μεν δημόσιο βήμα, αλλά δεν έχει τι να πει. Οπως και να ’χει,
θραύσματα. Στην κομματικοκρατική τηλεόραση της ΝΕΤ λογοκρίνουνδημοσιογράφους και
στα ιδιωτικά κανάλια δημοσιογράφοι-παπαγαλάκια λογοκρίνουν ειδήσεις, πληροφορίες, κάνουν πλύση εγκεφάλου που όλα τα λευκαίνει,
σαν λευκά κελλιά για το μυαλό - ενώ παραδίπλα η εξοικείωση με το κτήνος του φασισμού μεταμορφίζεται σε... σατιρικό επεισόδιο εναντίον της κυρίας ΛιάναςΚανέλλη!
Παύση.
Η σάτιρα είναι δύσκολο άθλημα, προϋποθέτει την ελευθερία ωςπειθαρχία υπέρ ή εναντίον ενός στοχεύματος -οι ατάλαντοι της «Συντέλειας» μπορούν να είναι τόσον αντιδραστικοί όσον η ελευθεριότητα και ο κυνισμός τους υπαγορεύουν- η
«εξοικείωση όμως με το τέρας»,
όπως σωστά και συγκινητικά η Λιάνα υπενθύμισε κι επικαλέσθηκε τονΧατζηδάκι, είναι η ίδια φασισμός.
Αυτοί που χαιρετούν τα αφεντικά, χαιρετούν φασιστικά - θραύσματα σήμερα
οι σκέψεις μου και να με συμπαθάτε· βαρύς κι ο καιρός στο Προτεκτοράτο,
αλλά θραύσματα μέσα στα θραύσματα, επιμένουν σε ένα παραλήρημα τα πράγματα,
ίσως και δικό μου παραλήρημα (με τρία τα λάμδα και τα ρο) όμως στον ΔΟΛ για παράδειγμα έκαναν προ μηνών περικοπές 20% και 40% με την υπόσχεση ότι δεν θα κάνουν απολύσεις - τρίχες υπόσχεση. Τώρα εξαγγέλλουν 80 απολύσεις και ψάχνουν οι επικεφαλής των τμημάτων, άλλος Μάριος κι άλλος Σύλλας, ποιον θαπρογράψουν,
το απαιτούν, λέει, οι Τράπεζες, το μέτρο είναι απαραίτητο για τη«βιωσιμότητα της επιχείρησης» -κι έγινε ο θάνατος τους εργαζόμενουπροϋπόθεση βιωσιμότητας του τρόπου ζωής των αφεντικών- κι όμως! Στις ίδιες αυτές εφημερίδες του ΔΟΛ, ουκ ολίγοι αρθρογράφοι επιχειρηματολογούν υπέραυτής της πολιτικής,
λοιδορούν και καθηλώνουν τους πολίτες, ότι αυτοί φταίνε, ότι ουδέν καλύτερο τους αξίζει, λοιδορούν και χλευάζουν τον λαό
και τους κόβει τον μισθό το αφεντικό
λοιδορούν και χλευάζουν τον λαό
και τους στύβει το αφεντικό, τους απολύει το αφεντικό - ώς εδώ! Είναι να μη διαμαρτύρεται ύστερα η ΔΗΜΑΡ; Είναι να μη θέλει Ειδικό Λογαριασμό για αυτήν την αλλοπρόσαλλη χώρα ο κ. Σόιμπλε;
Ειδικόν και Αυτόματον! Σαν τζουκ μποξ! Στο πρώτο παρατράγουδο, σου τρώει το τάληρο - απλά πράγματα,
θραύσματα.
Ημέρες-θραύσματα, σκέψεις-θραύσματα, σαν αναμνήσεις από παλιές εκρήξεις - την επιείκειά σας...
email: stathis@enikos.gr
Σήμερα, 30 Οκτωβρίου 2012, η Ελλάδα σε θραύσματα. Και κάποιες σκέψεις θραύσματα, η Ελλάδα Προτεκτοράτο και με τον Νόμο!
Ποιων τον νόμο;
Των τοκογλύφων!
Εχει ξεμπλέξει ποτέ κανείς που έχει μπλέξει με τοκογλύφο; Ουδείς, ουδέποτε! Τι είναι λοιπόν η Ελλάδα για να ξεμπλέξει; ο Σούπερμαν ή οΣουπεργκούφυ;
Είναι ο κ. Στουρνάρας.
O άνθρωπος αυτός πρέπει να ανοίξει Σχολή Διαπραγματεύσεων ο «Γιώργο, χάσαμε» (με επίτιμο διδάκτορα τον κ. Παπακωνσταντίνου) - Παπακωνσταντίνου, ένας ουτιδανός που ήρθε απ’ το πουθενά, τον έφερε ο Γιωργάκης και
σε έναν (κακό) χρόνο και μισό έκανε την Ελλάδα μπουρδέλεν μεΓερμανό Επίτροπο.
Πώς να αντέξει κάτι τέτοιο ο κ. Φώτης Κουβέλης; Εντάξει να μας κάνουν διαχύσεις οι πελάται-πιστωτές μας, εντάξει να μη σκούζουμε, να μας χαλάνε όμως και την περμανάντ; Δικαίως
λοιπόν διαμαρτύρεται η ΔΗΜΑΡ, δικαίως αμφισβητείται ο Μπενύτο απ’ τους ΠΑΣΟΚιους που υπερψήφισαν δύο Μνημόνια και στο τρίτο κινδυνεύουν να τους ανέβει ο χωριάτης στο κρεβάτι - δράμα!
Δικαίως λοιπόν έχουν γίνει οι κοινοβουλευτικές ομάδες των τριών κομμάτων κάτι σαν κινούμενη άμμος κι όχι σαν βάλτος, βούρκος και χαβούζα
που υπερψήφιζε ώς τώρα
για Καίσαρα τον Σόιμπλε και για Πρωθυπουργό τη Μέρκελ!
Δικαιολογώ επίσης και τις εθνικές ανησυχίες των εν λόγω κοινοβουλευτικών ομάδων για τις αποκρατικοποιήσεις! Απ’ τη μάνα της και τον πατέρα της
βρήκε η τριολέ τριανδρία φέρ’ ειπείν τη ΔΕΗ και την ξεπουλάει στους Γερμαναράδες; Είναι δυνατόν να γίνονται ερήμην της κυβερνητικής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας
οι τελευταίες αποκρατικοποιήσεις; όλες τις άλλες ποιος τις έκανε; τζάμπα ξεπουλήθηκε η χώρα; τζάμπα
την επομένη της 28ης Οκτωβρίου αποφασίσθηκε η μείωση τουεπιδόματος αρωγής των αναπήρων πολέμου;
Αδίκως λοιπόν υβρίζεται ο κ. Κουβέλης απ’ τα συνεταιράκια του στηνκυβέρνηση - σθένος επιδεικνύει,
σαν αυτό που πρέπει να επιδείξουν οι Γκαουλάιτερ που στέλνει ο Σόιμπλε στην Ελλάδα. Εφορία και Γκαουλάιτερ, νοσοκομείο και Γκαουλάιτερ, καφετέριακαι Γκαουλάιτερ, εθνική ανεξαρτησία και Γκαουλάιτερ!
Λυπάμαι! δεν μπορώ να γράψω άλλα, έχω κουρασθεί. Θραύσματα οι σκέψεις μου,
θραύσματα το αλαλούμ με τα φάρμακα,
θραύσματα τα 30 δισεκατομμύρια κόστος της τυχόν επιμήκυνσης που θα είναι 38 δισεκατομμύρια, θραύσματα κι έχω
αρχίσει να τα μπερδεύω! Σε ποιο κόμμα είναι Σόιμπλε βουλευτής ο κ.Ψυχάρης τζούνιορ; στη Ν.Δ.; στο ΠΑΣΟΚ; στη ΔΗΜΑΡ; ή μήπως είναιτρισυπόστατος, και υπάρχει ομοιούσιος και στα τρία;
Θραύσματα, όπου βρει ομοφυλόφιλους η Χρυσή Αυγή τους κάνειτούμπανο στο ξύλο, στον πρώτο φόνο θα ξυπνήσουμε, θραύσματα,
όποιος χαιρετά φασιστικά
χαιρετά τα αφεντικά.
Και στο υπουργείο Δημοσίας Τάξεως έχει άκρες ο φασισμός και το παρακράτος, ξέρουν πριν από τον κ. Δένδια τι θα κάνει ο κ. Δένδιας, όμως
στη ΝΕΤ παύουν, πατάνε κάτω, θέτουν σε διαθεσιμότητα, εκτός λειτουργίας τούς έτσι κι αλλιώς προγραμμένους κ. Αρβανίτη και κυρία Κατσίμη, διότι
σχολίασαν! Πού ακούστηκε δημοσιογράφοι να σχολιάζουν; Να παπαγαλίζουν και να μηρυκάζουν πρέπει.
Οι δημοσιογράφοι πρέπει να κάνουν αγωγές σε δημοσιογράφους, όπως η κυρία Τρέμη στον κ. Βαξεβάνη -για τρία εκατομμυριάκια ευρώ- λες και η κυρία Τρέμη δεν έχει δημόσιο βήμα για να μιλήσει, να υπερασπισθεί τον εαυτό της,
εκτός κι αν έχει μεν δημόσιο βήμα, αλλά δεν έχει τι να πει. Οπως και να ’χει,
θραύσματα. Στην κομματικοκρατική τηλεόραση της ΝΕΤ λογοκρίνουνδημοσιογράφους και
στα ιδιωτικά κανάλια δημοσιογράφοι-παπαγαλάκια λογοκρίνουν ειδήσεις, πληροφορίες, κάνουν πλύση εγκεφάλου που όλα τα λευκαίνει,
σαν λευκά κελλιά για το μυαλό - ενώ παραδίπλα η εξοικείωση με το κτήνος του φασισμού μεταμορφίζεται σε... σατιρικό επεισόδιο εναντίον της κυρίας ΛιάναςΚανέλλη!
Παύση.
Η σάτιρα είναι δύσκολο άθλημα, προϋποθέτει την ελευθερία ωςπειθαρχία υπέρ ή εναντίον ενός στοχεύματος -οι ατάλαντοι της «Συντέλειας» μπορούν να είναι τόσον αντιδραστικοί όσον η ελευθεριότητα και ο κυνισμός τους υπαγορεύουν- η
«εξοικείωση όμως με το τέρας»,
όπως σωστά και συγκινητικά η Λιάνα υπενθύμισε κι επικαλέσθηκε τονΧατζηδάκι, είναι η ίδια φασισμός.
Αυτοί που χαιρετούν τα αφεντικά, χαιρετούν φασιστικά - θραύσματα σήμερα
οι σκέψεις μου και να με συμπαθάτε· βαρύς κι ο καιρός στο Προτεκτοράτο,
αλλά θραύσματα μέσα στα θραύσματα, επιμένουν σε ένα παραλήρημα τα πράγματα,
ίσως και δικό μου παραλήρημα (με τρία τα λάμδα και τα ρο) όμως στον ΔΟΛ για παράδειγμα έκαναν προ μηνών περικοπές 20% και 40% με την υπόσχεση ότι δεν θα κάνουν απολύσεις - τρίχες υπόσχεση. Τώρα εξαγγέλλουν 80 απολύσεις και ψάχνουν οι επικεφαλής των τμημάτων, άλλος Μάριος κι άλλος Σύλλας, ποιον θαπρογράψουν,
το απαιτούν, λέει, οι Τράπεζες, το μέτρο είναι απαραίτητο για τη«βιωσιμότητα της επιχείρησης» -κι έγινε ο θάνατος τους εργαζόμενουπροϋπόθεση βιωσιμότητας του τρόπου ζωής των αφεντικών- κι όμως! Στις ίδιες αυτές εφημερίδες του ΔΟΛ, ουκ ολίγοι αρθρογράφοι επιχειρηματολογούν υπέραυτής της πολιτικής,
λοιδορούν και καθηλώνουν τους πολίτες, ότι αυτοί φταίνε, ότι ουδέν καλύτερο τους αξίζει, λοιδορούν και χλευάζουν τον λαό
και τους κόβει τον μισθό το αφεντικό
λοιδορούν και χλευάζουν τον λαό
και τους στύβει το αφεντικό, τους απολύει το αφεντικό - ώς εδώ! Είναι να μη διαμαρτύρεται ύστερα η ΔΗΜΑΡ; Είναι να μη θέλει Ειδικό Λογαριασμό για αυτήν την αλλοπρόσαλλη χώρα ο κ. Σόιμπλε;
Ειδικόν και Αυτόματον! Σαν τζουκ μποξ! Στο πρώτο παρατράγουδο, σου τρώει το τάληρο - απλά πράγματα,
θραύσματα.
Ημέρες-θραύσματα, σκέψεις-θραύσματα, σαν αναμνήσεις από παλιές εκρήξεις - την επιείκειά σας...
email: stathis@enikos.gr
Το 1 δισ. ευρώ μας το χρεώνουν 13,5 δισ. ευρώ!-Νίκος Μπογιόπουλος
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣΑπό τα 31,5 δισ. ευρώ της «σωτήριας» δόσης:
α) Τα 25 δισ. ευρώ θα πάνε στους τραπεζίτες στο πλαίσιο της λεγόμενης «ανακεφαλαιοποίησης» των τραπεζών.
β) Τα 5 δισ. ευρώ θα πάνε για αποπληρωμές τόκων και χρεολυσίων ομολόγων και εντόκων γραμματίων που έληξαν ή λήγουν, με τη μερίδα του λέοντος - περί τα 4 δισ. ευρώ - να επιστρέφουν στην ΕΚΤ.
γ) Περί τα 500 εκατ. ευρώ, ίσως και περισσότερα, θα διατεθούν για την κάλυψη του ελλείμματος του 2012.
*
Δηλαδή:
Από τα 31,5 δισ. ευρώ, αυτό που απομένει για τον λαό (τάχα) είναι το... «σωτήριο» ποσό του μόλις ενός (αριθμός:1) δισ. ευρώ!
Ομως, αυτό το 1 δισ. ευρώ (στην ουσία: το ...κανένα δισ. ευρώ αφού ούτε ψίχουλο δεν θα πάει στον ελληνικό λαό), ο ελληνικός λαός καλείται να το πληρώσει
με επιπλέον φόρους, χαράτσια, μειώσεις μισθών, μειώσεις συντάξεων, κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων
και με μέτρα ύψους 13,5 δισ. ευρώ (τουλάχιστον)!
Βενιζέλος
«Να τι σημαίνει θράσος των κυβερνώντων:
Να ρητορεύουν ασυστόλωςπατώντας στα ερείπια μιας χώρας που οι ίδιοι δημιούργησαν δηλώνοντας από πάνω και "εξουθενωμένοι" για το "πατριωτικό" τους επίτευγμα.
Να επιδίδονται σε "κρίσεις μεγαλείου" και να ασελγούν με ύφος βαρύγδουπο κατά του κοινού νου.
Να παριστάνουν τους "σωτήρες" την ώρα που βυθίζουν την κοινωνία στην καταστροφή και την απόλυτη χρεοκοπία.
Να μετέρχονται τον έσχατο ποπουλισμό, τον πιο χυδαίο λαϊκισμό, εμφανιζόμενοι σαν "συμπάσχοντες" των εργατών και των συνταξιούχων, την ώρα που κόβουν τους μισθούς των εργατών και πετσοκόβουν τις συντάξεις των συνταξιούχων.
Να εκφωνούν "οραματικούς λόγους" σε ένα λαό που την ίδια ώρα τον μετατρέπουν σε "πιστωτικό υπόλοιπο", τον αλυσοδένουν χειροπόδαρα και τον καταδικάζουν σε ρόλο εμπράγματης υποθήκης ενός "ειδικού λογαριασμού" αφιερωμένου σε κεφαλαιοκράτες, τραπεζίτες και τοκογλύφους.
*
Ο κ. Βενιζέλος το έχει αποδείξει πολλές φορές, το απέδειξε και χτες:
Διαθέτει αστείρευτες ποσότητες τέτοιου - και ακόμα περισσότερου - θράσους».
***
Το κείμενο αυτό είχε δημοσιευτεί στη στήλη στις 9/3/2012.
Λίγες μέρες, δηλαδή, αφότου ο Βενιζέλος συμμετείχε στο «Γιούρογκρουπ» της 20/2/2012 και πανηγύριζε για τις αποφάσεις του «Γιούρογκρουπ».
Ηταν σε εκείνη τη συνεδρίαση του «Γιούρογκρουπ» όπου και υπεγράφη η ρύθμιση για τη σύσταση «ειδικού λογαριασμού» για την Ελλάδα και το χρέος της.
*
Η αναδημοσίευσή του οφείλεται στο γεγονός ότι τώρα ο κ. Βενιζέλος αποφάσισε να ορθώσει το ανάστημά του
(σ.σ.: ο Βενιζελος!)
ενάντια στη μετατροπή της Ελλάδας σε «προτεκτοράτο»...
Αυτή είναι μια εξέλιξη που κατά τον κ. Βενιζέλο προκύπτει από τις σκέψεις των «εταίρων» για σύσταση «ειδικού λογαριασμού» για την Ελλάδα.
Ενα λογαριασμό, όμως, τη σύσταση του οποίου ο κ. Βενιζέλος, ως υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας, τον περασμένο Φλεβάρη, τηνψήφισε, την υπέγραψε και την πανηγύρισε...
Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Το δικό μας ΟΧΙ στις 28/10-(Φωτο)
Μερικές φωτογραφίες από τις λαικές αντιδράσεις με το ΠΑΜΕ και τις λαικές επιτροπές τη μέρα των παρελάσεων. Aπο την πορεία στην Ομόνοια, την πλ.Κοραή, τη Θεσ/νίκη και τις λαϊκές γειτονιές), την Πάτρα (με το ΚΚΕ), την Ακροναυπλία.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ - ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ Τα «μαξιλαράκια» της νέας σοσιαλδημοκρατίας στο κίνημα σε ρόλο συκοφάντη
Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο Δημόσιο και οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ εξέδωσαν ενημερωτική ανακοίνωση για τη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ στις 25 Οκτώβρη.
Πρόκειται για μια ανακοίνωση άκρως συκοφαντική απέναντι στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, που δε διστάζει να χρησιμοποιήσει τα πιο απύθμενα, τα πιο ανείπωτα ψέματα.
Είναι μια ανακοίνωση που, εν ολίγοις, χαρακτηρίζει το συγκεκριμένο χώρο.
Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ ισχυρίζονται πως οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ «υπερψήφισαν μαζί με την ΠΑΣΚΕ το πλαίσιο της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ».
Πρόκειται για τεράστιο ψέμα. Ποτέ, μα ποτέ, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ δεν έχουν ψηφίσει το διεκδικητικό πλαίσιο ή το πολιτικό σκεπτικό της ΑΔΕΔΥ όπως και της ΓΣΕΕ. Πλαίσιο στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ έχει ψηφιστεί. Είναι όμως αυτό που ψηφίστηκε από όλες τις άλλες δυνάμεις μετά από πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, όταν αναγνώρισαν την καπιταλιστική κρίση ως κρίση χρέους και συναποφάσισαν να συγκροτηθεί η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ) για το πόσο από το χρέος (της πλουτοκρατίας) είναι νόμιμο και πόσο παράνομο, και πόσο από αυτό θα πληρώσουν οι εργαζόμενοι!!!
Τέτοιο πλαίσιο ΝΑΙ βγήκε, αλλά με πρωτεργάτες την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, τη στήριξη των άλλων δυνάμεων και την κατηγορηματική αντίθεση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ.
Ισχυρίζονται στην εν λόγω ανακοίνωσή τους ότι οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ «...ζήτησαν να μην ψηφιστεί καμία άλλη πρόταση εκτός από την 24ωρη στις 9 Νοέμβρη και να ξεκινήσουν κλαδικοί αγώνες...».
Αλλο ένα τεράστιο ψέμα. Οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ δε ζήτησαν κλαδικούς αγώνες, ζήτησαν ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ δημόσιου - ιδιωτικού τομέα, συμμαχία και κοινό αγώνα με τους φτωχούς αγρότες, τους μικροεπαγγελματίες, τους νέους, τις γυναίκες. Πρότειναν και ψήφισαν 24ωρη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ και το απόγευμα της ίδιας μέρας να συνεδριάσουν τα όργανα του κινήματος, να εκτιμήσουν την κατάσταση, να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και να προχωρήσουν σε νέα κλιμάκωση του απεργιακού αγώνα.
Τόνισαν δε πως θα πρωτοστατήσουν και είναι ανοιχτοί σε κάθε μορφή πάλης αρκεί αυτή να κινεί τις μάζες, να συσπειρώνει τους εργαζομένους, να δημιουργεί προϋποθέσεις γενικευμένης μαζικής λαϊκής αντεπίθεσης, σύγκρουσης με εργοδοσία, κράτος, κυβέρνηση, ΕΕ, προϋποθέσεις αποτελεσματικότητας και τελικής νίκης.
Για την προτεινόμενη πανευρωπαϊκή απεργία στις 14 Νοέμβρη ισχυρίζονται: «Εφτασαν στο σημείο (σ.σ. οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ) να επικαλούνται την ετυμηγορία της ΓΣΕΕ, αν δεν συμφωνήσει η ΓΣΕΕ να μην βάλουμε την πανευρωπαϊκή απεργία στις 14 Νοέμβρη».
Η τοποθέτηση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ και η αλήθεια είναι η εξής: «Δεν είμαστε αντίθετοι στο ενδεχόμενο μιας πανευρωπαϊκής απεργίας, ούτε αντίθετοι στον αγωνιστικό συντονισμό των Συνδικάτων στην Ευρώπη. Το θέμα όμως αυτό δεν αφορά μόνο το δημόσιο τομέα, είναι αντικείμενο συνεννόησης και με τη ΓΣΕΕ».
Το γεγονός ότι οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ εξέφρασαν την κατηγορηματική τους αντίθεση στο απεργιακό περιεχόμενο που προωθεί η προδοτική Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ), για τις δυνάμεις των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι «ψιλά γράμματα». Νοιάζονται περισσότερο να χτυπήσουν το ΠΑΜΕ, τον ταξικό πόλο στο συνδικαλιστικό κίνημα παρά τη ΣΕΣ που καλεί τους εργαζομένους να απεργήσουν για «να σωθεί η ΕΕ και το ευρώ από την κρίση», «να διασφαλιστεί η κοινωνική συνοχή», να κάνουν θυσίες «για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων της ΕΕ».
Τέλος, οι εν λόγω γραφίδες ισχυρίζονται τα εξής: «...Σύμμαχος της ΠΑΣΚΕ εμφανίστηκε το ΠΑΜΕ... το οποίο είπε πως... τα μέτρα θα περάσουν ούτως ή άλλως και άρα αυτό που χρειάζεται είναι να τα μπλοκάρουμε μετά την ψήφισή τους...».
Η αλήθεια για την τοποθέτηση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ είναι η εξής: «Απαιτείται πανστρατιά, συναγερμός για να μην περάσουν τα μέτρα. Κι εδώ το κύριο είναι μέσα από την οργάνωση, την ενίσχυση του ταξικού προσανατολισμού των αγώνων, τη σύγκρουση με κυβέρνηση, πλουτοκρατία, ΕΕ, να δημιουργούμε καθημερινά τις προϋποθέσεις για να μην περάσουν τα μέτρα. Στο βαθμό όμως που τα μέτρα ψηφιστούν στη Βουλή απαιτείται λαϊκό μπλόκο παντού, ώστε να μην περάσουν, να μην υλοποιηθούν στην πράξη».
Και μια χρήσιμη πληροφορία: Το Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ συνεδριάζει με πρακτικά μαγνητοφωνημένα κι αυτά είναι στη διάθεση κάθε εργαζομένου. Οχι πως έχουμε ανάγκη να αποδείξουμε κάτι παραπάνω επικαλούμενοι τα πρακτικά, αλλά είναι κι αυτός ένας τρόπος για να ξεσκεπάζονται οι αριστεροί συκοφάντες.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ πρότειναν γενική πολιτική απεργία διαρκείας. Θα το ξαναπούμε. Καμιά μορφή πάλης δεν αποκλείουμε. Υπό όρους και προϋποθέσεις μπορούν όλες να αξιοποιηθούν από το λαϊκό κίνημα.
Ομως, οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, αντί να προβαίνουν σε μεγαλοστομίες και αγωνιστικές πλειοδοσίες, φρονιμότερο θα ήταν να πουν και δυο κουβέντες στους εργαζόμενους και με μια έννοια να απολογηθούν σε αυτούς για την απεργοσπασία που οργανώνουν οι συνδικαλιστές τους στους τόπους δουλειάς.
Στο σωματείο των ΟΤΑ στην Καλλιθέα, όπου η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ έχουν απόλυτη πλειοψηφία, πήραν απόφαση στο ΔΣ του σωματείου να προτείνουν τη μέρα της Γενικής Απεργίας στις 18 Οκτώβρη... στάση εργασίας!
Στη Β' ΕΛΜΕ Αθηνών, όπου ο πρόεδρος είναι των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ και ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ, δε δήλωσαν απεργία επειδή το σχολείο τους ήταν σε... κατάληψη!
Στο σωματείο των ΟΤΑ και πάλι στην Καλλιθέα ζήτησαν από τη δημοτική αρχή εξηγήσεις γιατί έγιναν περικοπές στα μεροκάματα όταν οι εργαζόμενοι έκαναν κατάληψη. Δηλαδή, τι ζήτησαν; Και κατάληψη, και απεργία, και το μεροκάματο να πέφτει!! Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμμετέχουν σε ακραία εκφυλιστικά φαινόμενα στο κίνημα, σαν τα παραπάνω που εκθέσαμε.
Γενική πολιτική απεργία διαρκείας πρότεινε με ενυπόγραφη επιστολή του και ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας - ΟΕΝΓΕ (ΣΥΡΙΖΑ), αλλά την ίδια στιγμή σε κάθε απεργία, είτε 24ωρη είτε 48ωρη, η απεργοσπασία από τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ πάει σύννεφο. Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά.
Σε πάνω από 60 ΕΛΜΕ και Συλλόγους Δασκάλων, στις αρχαιρεσίες για τα Τοπικά Υπηρεσιακά Συμβούλια που θα γίνουν τώρα στις 7 Νοέμβρη οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ κατεβαίνουν σε κοινό ψηφοδέλτιο με αυτές του ΣΥΡΙΖΑ για την εκλογή «αριστερών αιρετών» αλλά, την ίδια στιγμή, κατεβαίνουν ξεχωριστά στις ίδιες εκλογές για τα Κεντρικά Υπηρεσιακά Συμβούλια. Και μόνο αυτό το γεγονός δείχνει περίτρανα τον καιροσκοπισμό τους, το διαβρωτικό τους ρόλο στο κίνημα.
Δείχνει περίτρανα πως είναι πλέον το μαξιλαράκι της νέας σοσιαλδημοκρατίας στο κίνημα. Συμμετέχουν και πρωτοστατούν για τη διαμόρφωση και την επανίδρυση ενός νέου κινήματος κάτω από την ομπρέλα του ΣΥΡΙΖΑ. Συμμετέχουν και πρωτοστατούν για να πάρει κεφάλι ο αυριανός κυβερνητικός συνδικαλισμός της κυβερνώσας αριστεράς. Από αυτή την άποψη αντιπαρατίθενται, χτυπούν την ταξική γραμμή στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, πολεμάνε το ΠΑΜΕ με ύπουλο και βρώμικο τρόπο, με συκοφαντίες και ψέματα, ενώ την ίδια στιγμή πουλάνε... ενότητα!
Εφτασαν στο σημείο να συκοφαντήσουν και το Σωματείο των Ξενοδοχοϋπαλλήλων στο NOVOTEL (εκεί γινόταν η συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ) ότι έχει αποκοπεί από την πραγματικότητα και συμπορευόμενο με τα άλλα σωματεία των Ξενοδοχοϋπαλλήλων στην Αττική και το ΠΑΜΕ μεταθέτει τάχα τη λύση των άμεσων προβλημάτων των εργαζομένων στη Δευτέρα Παρουσία της... λαϊκής εξουσίας!
Η ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ είναι χρήσιμη. Βοηθάει κάθε τίμιο αγωνιστή, κάθε καλοπροαίρετο εργαζόμενο να βγάζει τα συμπεράσματά του. Βοηθάει τους εργαζόμενους να αποφασίσουν «με ποιον θα πάνε και ποιον θα αφήσουν».
Αλέκος ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ
Εκπρόσωπος των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ
πηγή: Ριζοσπάστης
Η θολή ΔΗΜΑΡ
Ουσιαστικά δεν είπε τίποτα για το τι πρόκειται να κάνει το κόμμα του, αφήνοντας τα πάντα ανοιχτά και λέγοντας πως δεν μπορεί να μιλήσει την ώρα που οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται. Σε ερώτηση "πως γίνεται να καταψηφίζει ένα κόμμα κάποια μέτρα όπως τα εργασιακά, αλλά να στηρίζει την κυβέρνηση που θα τα εφαρμόσει" που είναι πραγματικά ζουμερό και ουσιαστικό είπε ότι δεν απαντά...
Σήμερα ο άλλος εκπρόσωπος της ΔΗΜΑΡ κ.Μαργαρίτης, είπε ότι "η ΝΔ πρέπει να αποφασίσει αν θέλει κυβέρνηση ευρείας συναίνεσης ή όχι", λέγοντας αρκετά καθαρά ότι αν η ΝΔ επιμείνει στα εργασιακά, η ΔΗΜΑΡ θα αποχωρήσει από την συγκυβέρνηση.
Προσωπικά πιστεύω ότι δεν θα το κάνει. Οχι ακόμη τουλάχιστον.
Δε βλέπω γιατί θα αποχωρήσει η ΔΗΜΑΡ λόγω των εργασιακών, τη στιγμή που είναι απλά ένα μικρό κομμάτι από τη θύελλα των μέτρων των 13,5δις που είναι εντελώς αδύνατον να αντέξει ο λαός και που αυτή είναι έτοιμη παρόλα αυτά να υπερψηφίσει για το καλό του! Δε νομίζω επίσης ότι η ΔΗΜΑΡ έχει το κουράγιο να ρίξει την κυβερνηση και να αναλάβει κατόπιν τις ευθύνες της, οδηγώντας πιθανά σε εκλογές με μειωμένα ποσοστά, αν από αυτό παρασυρθούν σε καταψήφιση κι άλλοι βουλευτές των άλλων 2(ΠΑΣΟΚ,ΝΔ) προσπαθώντας απελπισμένα να σώσουν το πολιτικό τους μέλλον. Για τα κόμματα αυτά τα ποσοστά αποτελούν το κυρίαρχο κριτήριο για την πολιτική που ακολουθούν. Και όλα αυτά προ της "απειλής" να μη δοθεί, "εξ αιτίας της στάσης της ΔΗΜΑΡ" όπως θα πουν οι αντίπαλοί της, η "σωτήρια" δόση που υποτίθεται πως ήταν για όλα τα κόμματα της συγκυβέρνησης ο βασικός και μέγας λόγος που βρέθηκαν εκεί. Είναι έτοιμη η ΔΗΜΑΡ να αντιμετωπίσει την πίεση που θα δεχθεί και να διαχειριστεί την κατάσταση που θα δημιουργηθεί;
Δε νομίζω.
Βέβαια παραμένοντας μπορεί να κρίνει ότι η φθορά που θα υποστεί θα είναι ακόμη μεγαλύτερη και έτσι να αποφασίσει μια "ηρωική έξοδο". Θα τα δούμε τις αμέσως επόμενες μέρες. Προφανώς και η ΔΗΜΑΡ δεν είναι "ενωμένη σα γροθιά" και ο καθένας βλέπει τις εξελίξεις με τη δική του οπτική γωνία. Έχοντας μάλιστα μέσα τους το μικρόβιο της διάσπασης είναι πολύ πιθανόν να δούμε παρατράγουδα στο κόμμα που έζησε μέρες εκλογικής δόξας πρόσφατα. Να δούμε πως θα ξεμπλέξουν εκεί που έμπλεξαν γοητευμένοι από την εξουσία.
Περνάει ο τυφώνας
Ενώ ο τυφώνας πέρασε από τη Ν.Υόρκη αφήνοντας πίσω του 13 νεκρούς(ο αριθμός δεν είναι μεγάλος για μια τόσο πολυάνθρωπη πόλη και περιοχή με πάνω από 10-15εκ κατοίκους- σε σχέση με τους 67(!) της Καραϊβικής για τους οποίους δεν έγινε σπουδαίος ντόρος) δημοσιεύουμε φωτογραφίες κι ένα άρθρο από την Καθημερινή για την περιγραφή αυτής της ιστορίας.
Tα πράγματα πάντως παρότι πολύ σοβαρά δεν ήταν όσο τραγικά περιγράφονταν από τα μέσα ενημέρωσης που έκαναν μια live ταινία καταστροφής.( Χιλιάδες μπλογκ έδιναν σε ζωντανή μετάδοση το πέρασμα του τυφώνα.) Θα θυμηθώ μόνο την πραγματικά τραγική πλημμύρα του 1977 στις συνοικίες του Πειραιά που την έζησα, με πάνω απο 25 νεκρούς(!)- πολλά παιδιά ανάμεσά τους- και την οποία δεν πολυσυζήτησαν τα παγκόσμια ΜΜΕ.
Ο τυφώνας «Σάντι» πλήττει τις ΗΠΑ
Νεκρούς, τεράστιες ζημιές και πολλά προβλήματα αφήνει πίσω του ο τυφώνας Σάντι.
Ένα μεγάλο μέρος της πόλης που δεν κοιμάται ποτέ βρίσκεται στο σκοτάδι, ενώ ο τυφώνας Σάντι συνεχίζει την καταστροφική του πορεία προς τα βορειοδυτικά. Πίσω του αφήνει νεκρούς, τεράστιες ζημιές και πολλά προβλήματα που ανατρέπουν για αρκετές μέρες τον τρόπο ζωής και εργασίας εκατομμυρίων Αμερικανών.
Μέχρι στιγμής, δώδεκα άτομα έχασαν τη ζωή τους στις βορειοανατολικές πολιτείες, ανάμεσά τους και δυο παιδιά στη Νέα Υόρκη, 11 και 13 ετών. Οι περισσότεροι θάνατοι προκλήθηκαν από πτώσεις δέντρων σε σπίτια και αυτοκίνητα.
Εξαιτίας της ανόδου της στάθμης του νερού στον ωκεανό, καθώς και στα δυο ποτάμια, ανατολικά και δυτικά του Μανχάταν, αρκετές περιοχές του νησιού, η Γουόλ Στριτ, σταθμοί του μετρό, η σήραγγα που ενώνει το Μανχάταν με το Μπρούκλιν και πολλά άλλα μέρη της πόλης έχουν πλημμυρίσει σε τέτοιο μέγεθος για πρώτη φορά, ζωντανεύοντας στην κυριολεξία σκηνές από το ντοκιμαντέρ «Μια άβολη αλήθεια», του πρώην αντιπροέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Αλ Γκορ, το οποίο αναφέρεται στις κλιματικές αλλαγές.
Πριν λίγο, ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Μάικλ Μπλούμπεργκ, ανακοίνωσε ότι ο τυφώνας αναμένεται να υποχωρήσει γύρω στις 10 το πρωί (ώρα Ελλάδας). Ανέφερε επίσης ότι το ύψος του νερού είχε ανεβεί μέχρι τα 4,15 μέτρα στο νότιο μέρος του Μανχάταν και τώρα άρχισε να κατεβαίνει και να βρίσκεται κάτω από τα δυόμισι μέτρα. Ο κ. Μπλούμπεργκ κάλεσε τους κατοίκους της πόλης να μείνουν στα σπίτια τους, γιατί ακόμη υπάρχει μεγάλος κίνδυνος, κυρίως από ηλεκτρικά καλώδια που έχουν πέσει σε δρόμους και πεζοδρόμια.
Περισσότερο από ενάμισι εκατομμύριο άτομα στην πολιτεία της Νέας Υόρκης είναι χωρίς ηλεκτρισμό και για την αποκατάσταση της ηλεκτροδότησης, ειδικά στις πλημμυρισμένες περιοχές, εκτιμάται ότι θα χρειαστούν αρκετές μέρες.
Πολλοί δρόμοι είναι κλειστοί από πλημμύρες ή πτώση πασάλων, δέντρων και μεγάλων αντικειμένων από κτίρια. Οι βορειοανατολικές πολιτείες κηρύχθηκαν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Πολλές γέφυρες και σήραγγες έχουν κλείσει, όπως και όλα τα αεροδρόμια, ενώ το κόστος των ζημιών υπολογίζεται ότι μπορεί να ξεπεράσει τα 50 δισεκατομμύρια δολάρια.
Η ακτίνα του τυφώνα Σάντι καλύπτει απόσταση γύρω στα 160 χιλιόμετρα. Το επίκεντρό του ήταν η πολιτεία Νιου Τζέρσεϊ, κοντά στο Ατλάντικ Σίτι και χτύπησε την ξηρά γύρω στις 2 το πρωί (ώρα Ελλάδας). Οι ισχυροί άνεμοι, που σε μερικές περιοχές ξεπέρασαν τα 130 χιλιόμετρα την ώρα, κατάστρεψαν εκατομμύρια δέντρα, σύμφωνα με εκτιμήσεις των αρχών. Οι βροχοπτώσεις και οι δυνατοί άνεμοι, με μικρότερη κάπως ένταση, θα συνεχιστούν και σήμερα.
Ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Νέας Υόρκης (NYU) εκκενώνεται και αρκετά άλλα βρίσκονται σε κατάσταση επιφυλακής για κάθε ενδεχόμενο. Μια χαρακτηριστική εικόνα που προβάλλεται από τα αμερικανικά τηλεοπτικά δίκτυα είναι ένας γερανός που κρέμεται λόγω των ισχυρών ανέμων, σ' ένα καινούριο πανύψηλο κτίριο με πολυτελέστατα διαμερίσματα στο κεντρικό Μανχάταν, αναγκάζοντας τις αρχές να εκκενώσουν τα γύρω κτίρια και ένα ξενοδοχείο. Επίσης, κατέρρευσε η πρόσοψη ενός τετραώροφου κτιρίου, χωρίς να προκαλέσει τραυματισμούς.
Κλειστά θα παραμείνουν και σήμερα τα σχολεία, δημόσιοι και ιδιωτικοί οργανισμοί, το Χρηματιστήριο, πολλές εταιρίες, τα θέατρα, ο ΟΗΕ, ενώ έχουν ακυρωθεί όλες οι εκδηλώσεις.
Πηγή: ΑΜΠΕ
Νεκρούς, τεράστιες ζημιές και πολλά προβλήματα αφήνει πίσω του ο τυφώνας Σάντι.
Ένα μεγάλο μέρος της πόλης που δεν κοιμάται ποτέ βρίσκεται στο σκοτάδι, ενώ ο τυφώνας Σάντι συνεχίζει την καταστροφική του πορεία προς τα βορειοδυτικά. Πίσω του αφήνει νεκρούς, τεράστιες ζημιές και πολλά προβλήματα που ανατρέπουν για αρκετές μέρες τον τρόπο ζωής και εργασίας εκατομμυρίων Αμερικανών.
Μέχρι στιγμής, δώδεκα άτομα έχασαν τη ζωή τους στις βορειοανατολικές πολιτείες, ανάμεσά τους και δυο παιδιά στη Νέα Υόρκη, 11 και 13 ετών. Οι περισσότεροι θάνατοι προκλήθηκαν από πτώσεις δέντρων σε σπίτια και αυτοκίνητα.
Εξαιτίας της ανόδου της στάθμης του νερού στον ωκεανό, καθώς και στα δυο ποτάμια, ανατολικά και δυτικά του Μανχάταν, αρκετές περιοχές του νησιού, η Γουόλ Στριτ, σταθμοί του μετρό, η σήραγγα που ενώνει το Μανχάταν με το Μπρούκλιν και πολλά άλλα μέρη της πόλης έχουν πλημμυρίσει σε τέτοιο μέγεθος για πρώτη φορά, ζωντανεύοντας στην κυριολεξία σκηνές από το ντοκιμαντέρ «Μια άβολη αλήθεια», του πρώην αντιπροέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Αλ Γκορ, το οποίο αναφέρεται στις κλιματικές αλλαγές.
Πριν λίγο, ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Μάικλ Μπλούμπεργκ, ανακοίνωσε ότι ο τυφώνας αναμένεται να υποχωρήσει γύρω στις 10 το πρωί (ώρα Ελλάδας). Ανέφερε επίσης ότι το ύψος του νερού είχε ανεβεί μέχρι τα 4,15 μέτρα στο νότιο μέρος του Μανχάταν και τώρα άρχισε να κατεβαίνει και να βρίσκεται κάτω από τα δυόμισι μέτρα. Ο κ. Μπλούμπεργκ κάλεσε τους κατοίκους της πόλης να μείνουν στα σπίτια τους, γιατί ακόμη υπάρχει μεγάλος κίνδυνος, κυρίως από ηλεκτρικά καλώδια που έχουν πέσει σε δρόμους και πεζοδρόμια.
Περισσότερο από ενάμισι εκατομμύριο άτομα στην πολιτεία της Νέας Υόρκης είναι χωρίς ηλεκτρισμό και για την αποκατάσταση της ηλεκτροδότησης, ειδικά στις πλημμυρισμένες περιοχές, εκτιμάται ότι θα χρειαστούν αρκετές μέρες.
Πολλοί δρόμοι είναι κλειστοί από πλημμύρες ή πτώση πασάλων, δέντρων και μεγάλων αντικειμένων από κτίρια. Οι βορειοανατολικές πολιτείες κηρύχθηκαν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Πολλές γέφυρες και σήραγγες έχουν κλείσει, όπως και όλα τα αεροδρόμια, ενώ το κόστος των ζημιών υπολογίζεται ότι μπορεί να ξεπεράσει τα 50 δισεκατομμύρια δολάρια.
Η ακτίνα του τυφώνα Σάντι καλύπτει απόσταση γύρω στα 160 χιλιόμετρα. Το επίκεντρό του ήταν η πολιτεία Νιου Τζέρσεϊ, κοντά στο Ατλάντικ Σίτι και χτύπησε την ξηρά γύρω στις 2 το πρωί (ώρα Ελλάδας). Οι ισχυροί άνεμοι, που σε μερικές περιοχές ξεπέρασαν τα 130 χιλιόμετρα την ώρα, κατάστρεψαν εκατομμύρια δέντρα, σύμφωνα με εκτιμήσεις των αρχών. Οι βροχοπτώσεις και οι δυνατοί άνεμοι, με μικρότερη κάπως ένταση, θα συνεχιστούν και σήμερα.
Ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Νέας Υόρκης (NYU) εκκενώνεται και αρκετά άλλα βρίσκονται σε κατάσταση επιφυλακής για κάθε ενδεχόμενο. Μια χαρακτηριστική εικόνα που προβάλλεται από τα αμερικανικά τηλεοπτικά δίκτυα είναι ένας γερανός που κρέμεται λόγω των ισχυρών ανέμων, σ' ένα καινούριο πανύψηλο κτίριο με πολυτελέστατα διαμερίσματα στο κεντρικό Μανχάταν, αναγκάζοντας τις αρχές να εκκενώσουν τα γύρω κτίρια και ένα ξενοδοχείο. Επίσης, κατέρρευσε η πρόσοψη ενός τετραώροφου κτιρίου, χωρίς να προκαλέσει τραυματισμούς.
Κλειστά θα παραμείνουν και σήμερα τα σχολεία, δημόσιοι και ιδιωτικοί οργανισμοί, το Χρηματιστήριο, πολλές εταιρίες, τα θέατρα, ο ΟΗΕ, ενώ έχουν ακυρωθεί όλες οι εκδηλώσεις.
Πηγή: ΑΜΠΕ
ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ να ζητήσουν αμέσως ακύρωση της απόφασης της ΕΡΤ
Αφού λοιπόν και το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ καταδικάζουν την κυβερνητική παρέμβαση στη ΝΕΤ(τι άλλο σημαίνουν οι κορώνες περί ανεξαρτησίας της ΕΡΤ;) δε μένει παρά να απαιτήσουν ως κυβερνητικοί εταίροι και "εγγυητές της δημοκρατίας" που ισχυρίζονται πως είναι την ακύρωση της απόφασης της διοίκησης της ΕΡΤ ΕΔΏ ΚΑΙ ΤΏΡΑ!
Και επειδή τις αποφάσεις τις παίρνουν άνθρωποι κι όχι αόρατοι οργανισμοί να απαιτήσουν επίσης αμέσως την απομάκρυνση του Αιμ. Λιάτσου από τη θέση του, αφού έκανε το ατόπημα, για αντιδεοντολογική, αντισυναδελφική, αντιδημοκρατική, συμπεριφορά που εκθέτει τους θεσμούς που λένε ότι εγγυώνται.
Αλλιώς όλα όσα λένε δεν είναι παρά λόγια του αέρα και καλά θα κάνουν αν δεν τα εννοούν να κλείσουν τα στόματά τους και να μην ξαναμιλήσουν για τίποτα.
Απλά και σταράτα.
Και επειδή τις αποφάσεις τις παίρνουν άνθρωποι κι όχι αόρατοι οργανισμοί να απαιτήσουν επίσης αμέσως την απομάκρυνση του Αιμ. Λιάτσου από τη θέση του, αφού έκανε το ατόπημα, για αντιδεοντολογική, αντισυναδελφική, αντιδημοκρατική, συμπεριφορά που εκθέτει τους θεσμούς που λένε ότι εγγυώνται.
Αλλιώς όλα όσα λένε δεν είναι παρά λόγια του αέρα και καλά θα κάνουν αν δεν τα εννοούν να κλείσουν τα στόματά τους και να μην ξαναμιλήσουν για τίποτα.
Απλά και σταράτα.
Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012
Aπό τα σχόλια στο μπλογκ του Κ.Αρβανίτη
"απολονηως: ιστε κουμωυνηα κε καλα σας αικαναν που σας αικοψαν.τορα θα παρυ τειν θεσι σας καπυως ελινας".
Η ΕΣΗΕΑ και τα κόμματα για την άθλια πολιτική δίωξη Αρβανίτη-Κατσίμη
"ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΣΗΕΑ
29 Οκτωβρίου 2012
Οι κυβερνητικές και διοικητικές παρεμβάσεις σε βάρος της δημοσιογραφικής λειτουργίας και της ενημέρωσης έχουν ξεπεράσει κάθε όριο στην ΕΡΤ, ενώ ανάλογα είναι τα κρούσματα σε όλα τα Δημόσια ΜΜΕ.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ καταδικάζει και τη σημερινή απαράδεκτη απόφαση του Γενικού Διευθυντή Ενημέρωσης Αιμίλιου Λιάτσου, της Διοίκησης της ΕΡΤ Α.Ε. και της κυβέρνησης, να διακόψει τη συνεργασία με τους δημοσιογράφους-παρουσιαστές της εκπομπής «Πρωινή Ενημέρωση» Κώστα Αρβανίτη και Μαριλένα Κατσίμη.
Το θέμα που προκάλεσε την απόφαση του κ. Λιάτσου, ήταν το γεγονός ότι προεβλήθη το ρεπορτάζ της «GUARDIAN», και για το ίδιο θέμα υπήρξε επιβεβαίωση από τον ιατροδικαστή κ. Πρωτονοτάριο, ο οποίος διαπίστωσε βιαιοπραγίες αστυνομικών σε βάρος των δεκαπέντε συλληφθέντων, που συμμετείχαν στην αντιφασιστική μοτοπορεία της 30ης Σεπτεμβρίου. Ο ιατροδικαστής μάλιστα ζήτησε και την ποινική δίωξη των αστυνομικών της ομάδας «ΔΕΛΤΑ» για κακούργημα, ωστόσο ο υπουργός κ. Δένδιας είχε ανακοινώσει στη Βουλή την πρόθεσή του να κάνει μήνυση στην εφημερίδα «GUARDIAN» για το δημοσίευμα που έκανε λόγο για βασανιστήρια των συλληφθέντων στη ΓΑΔΑ.
Αυτά σχολίασαν οι συνάδελφοι, ως είχαν δημοσιογραφική υποχρέωση και δικαίωμα.
Κατόπιν τούτων πολλά είναι τα ερωτηματικά που εγείρει η αιφνίδια απόφαση του κ. Λιάτσου για την «εξαφάνιση» των δύο παρουσιαστών από τον τηλεοπτικό αέρα της ΝΕΤ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Λιάτσος δεν μπήκε στον κόπο να επικοινωνήσει με τους δύο συναδέλφους προκειμένου να ακούσει τις απόψεις τους και προχώρησε στην απόφαση διακοπής της συνεργασίας τους, η οποία, όπως ανακοίνωσε, θα ισχύσει από αύριο Τρίτη, 30 Οκτωβρίου και μέχρι νεωτέρας.
Η διοικητική αυτή παρέμβαση θεωρούμε ότι είναι άδικη, συνιστά πολιτική δίωξη κατά δημοσιογράφων και άσκηση λογοκρισίας καθώς και κατάργηση της ανεξαρτησίας της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ καταγγέλλει όλες τις διοικητικές παρεμβάσεις που έχουν γίνει στην ΕΡΤ με αποκορύφωμα τη χθεσινή και πλήττουν την ενημέρωση και την ελευθεροτυπία. Απαιτεί δε να ανακληθεί η απόφαση αυτή αμέσως και να επανέλθουν οι συνάδελφοι στην εργασία τους.
Το θέμα θα συζητηθεί, μαζί με όλα τα ζητήματα που έχουν ανακύψει στη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, στην αυριανή συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ και στη συνάντηση που έχει με τους εκπροσώπους της ΕΡΤ."
ΤΟ ΚΚΕ καταδίκασε την ενέργεια χαρακτηρίζοντάς την "ωμή λογοκρισία" και "πολιτική δίωξη"
Και ο Συριζα και η ΔΗΜΑΡ καταδίκασαν επίσης με ανακοινώσεις τους το κόψιμο της εκπομπής.
Περιέργως ο κ.Δένδιας που υποτίθεται ότι ήταν ο θιγόμενος δεν έχει πει λέξη.
Το ΚΚΕ για Βαξεβάνη
Η ποινική δίωξη δημοσιογράφου για δημοσιοποίηση λίστας που φέρεται να είναι η λίστα Λαγκάρντ, είναι απαράδεκτη και προκλητική. Η κυβέρνηση διυλίζει τον κώνωπα και καταπίνει την κάμηλο.
Να σταματήσει τώρα η κοροϊδία και ο εμπαιγμός του λαού από αυτούς που τις κρύβουν, τις χάνουν ή τις χρησιμοποιούν ανάλογα με τις πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητές τους. Το οικονομικό σύστημα και οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις δε θέλουν να μάθει ο λαός την αλήθεια και έχουν συμφέρον να τον αποπροσανατολίζουν και να τον κοροϊδεύουν.
Να σταματήσει τώρα η κοροϊδία και ο εμπαιγμός του λαού από αυτούς που τις κρύβουν, τις χάνουν ή τις χρησιμοποιούν ανάλογα με τις πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητές τους. Το οικονομικό σύστημα και οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις δε θέλουν να μάθει ο λαός την αλήθεια και έχουν συμφέρον να τον αποπροσανατολίζουν και να τον κοροϊδεύουν.
Το γραφείο τύπου του ΚΚΕ
Η κραυγή των αμνών- Πορεία με πρόβατα στη Μαδρίτη!(βίντεο)
Δεν είναι μοντάζ, αλλά πραγματικότητα.
Η ιδέα είναι των Ισπανών κτηνοτρόφων, η εικόνα από τη Μαδρίτη, και μάλλον θα επαναληφθεί.. Ακόμη και τα πρόβατα βγαίνουν στους δρόμους.
Και όχι μόνο πρόβατα αλλά και άλλα ζωάκια που πήραν μαζί τους και τους κτηνοτρόφους. Λέμε τώρα.
Λες να αντέχουν στα δακρυγόνα; Θα δούμε πολλά ακόμη σ' αυτή την κρίση...
Η ιδέα είναι των Ισπανών κτηνοτρόφων, η εικόνα από τη Μαδρίτη, και μάλλον θα επαναληφθεί.. Ακόμη και τα πρόβατα βγαίνουν στους δρόμους.
Και όχι μόνο πρόβατα αλλά και άλλα ζωάκια που πήραν μαζί τους και τους κτηνοτρόφους. Λέμε τώρα.
Λες να αντέχουν στα δακρυγόνα; Θα δούμε πολλά ακόμη σ' αυτή την κρίση...
"Θα πάει στον ΣΥΡΙΖΑ ο Μίμης"
«Θα πάει στον ΣΥΡΙΖΑ ο Μίμης» ισχυρίζονται στενοί συνεργάτες του Ευάγγελου Βενιζέλου, μετά την συνέντευξη που παραχώρησε στη Real news του Σαββατοκύριακου και με την οποία εμφάνισε ως ελπίδα - υπό προϋποθέσεις - για την Αριστερά το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα.«Μακάρι ο ΣΥΡΙΖΑ να αυτομετασχηματιστεί σε έναν πόλο αξιόπιστης εναλλακτικής λύσης με διακριτή πολιτική συμμαχιών - κι αυτό βέβαια δεν σημαίνει να γίνει ένα κακώς εννοούμενο κακέκτυπο του ΠΑΣΟΚ μιας άλλης εποχής» δήλωσε χαρακτηριστικά στηReal newsο Μίμης Ανδρουλάκης, εκτιμώντας πως «πολλά παραμένουν ακόμα ανοιχτά στην τελική τοπογραφία της Αριστεράς». Ο βουλευτής της Β΄ Αθηνών, μάλιστα, κάλεσε τον Ευ. Βενιζέλο να μην δίνει μάχη οπισθοφυλακής, ενώ προανήγγειλε «μια νέα σύνθεση της Αριστεράς μέσα από τη σημερινή μεγάλη κρίση».
Ο Μίμης Ανδρουλάκης εκφράζει τις παραπάνω θέσεις του και μέσα από το νέο του βιβλίο «Όπλων κρίσις», όπου και τάσσεται υπέρ της δημιουργίας ενός «Plan B» ώστε να αντιμετωπιστεί η ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη με ελεγχόμενη χρεοκοπία - άποψη που έως τώρα ξορκίζουν στην Ιπποκράτους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Μίμης Ανδρουλάκης, που πάντοτε στην ιστορική του διαδρομή λειτούργησε ως προπομπός νέων ρευμάτων και αναδιατάξεων του κομματικού σκηνικού, παραμένει σύμβουλος του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλου.
Πηγή: real.gr
Ο αγαπητός ‘’Γιαννάκης’’ της βασίλισσας που διορίστηκε πρωθυπουργός
Είναι γνωστό πως η επίσημη ιστορία γράφεται από τους νικητές. Η παραγραφή όμως της αλήθειας δεν είναι και τόσο εύκολη. Η ιστορική μνήμη, ενάντια στη λήθη και τη διαστρέβλωση, αποτελεί ζωτική μάχη για κάθε απελευθερωτικό κίνημα.
Το ΟΧΙ λοιπόν το είπε ο Δικτάτορας Μεταξάς;
Ας δούμε κατ’ αρχήν, ποιος ήταν ο άνθρωπος αναφοράς για τους φασίστες της Χρυσής Αυγής.
Γέννημα θρέμμα του πολιτικού και στρατιωτικού κατεστημένα, με πατέρα έπαρχο και θείο υπουργό των στρατιωτικών. Από τα 14 του στην στρατιωτική Ακαδημία. Με στρατιωτικές σπουδές στη Γερμανία, φυσικά με βασιλική υποτροφία. Διορισμένος από το βασιλιά το 1910 στο Γενικό Επιτελείο Στρατού και ταυτόχρονα υπασπιστής του Ελευθέριου Βενιζέλου. Η βασίλισσα Σοφία τον αγαπούσε τόσο, που τον έλεγε …Γιαννάκη.
Δεν ήταν πάντα λαμπρός ο δρόμος μπροστά του. Το 1923 καταδικάστηκε σε θάνατο για εσχάτη προδοσία, για ατιμωτική παράδοση του Ρούπελ. Εξορίστηκε στη Σαρδηνία, δραπέτευσε, συνελήφθη από την Ιταλική αστυνομία και για να αποφύγει τη δίκη, μπήκε υπό την προστασία και στην υπηρεσία της Ιταλικής κυβέρνησης.Αρχηγός αποτυχημένου στρατιωτικού πραξικοπήματος το 1923 και μονίμως αποτυχών πολιτευτής με το κόμμα των Ελευθεροφρόνων, που έμενε πάντα στο περιθώριο.
Και πως βρέθηκε στην κορυφή; Πολύ απλά διορίστηκε!
Το Κόμμα Ελευθεροφρόνων στις εκλογές του 1936, πήρε μόλις 50.137 ψήφους, 3, 94% και κατέλαβε επτά έδρες, πίσω και από το σχεδόν παράνομο ΚΚΕ που πήρε 73.411 ψήφους και 15 βουλευτές.
Να πως περιγράφει την αποτυχία του ο ίδιος ημερολόγιο του:
«Εκλογαί. Από χθες είχα την διαίσθησιν της αποτυχίας. Ερημιά σπιτιού. Κέντρον, χαλαρότης, μόνον οι πιστοί Κεφαλλήνες. Καμία εκδήλωσις έξω. Σήμερον επίσης, παρ' όλας τας ελπίδας οικείων και φίλων. Νύκτα εξεδηλώθη πλήρως η αποτυχία. Παντού. Εξαιρέσεις Ηλείας και Μεσσηνίας και εκεί μόνον κάτι. Εις Κεφαλληνίαν η επιτυχία όχι πλήρης. Εις Αθήνας η αποτυχία οικτρά. Συμπέρασμα, ο αντιβενιζελισμός δεν με θέλει, με απέβαλεν εκ του μέσου του. Καλλίτερα».
Μόνο καλύτερα; Τρεις μόλις μήνες μετά την αποτυχία στις εκλογές, ο βασιλιάς Γεώργιος Β΄ τον διόρισε πρωθυπουργό! Πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή με 241 ψήφους υπέρ, 16 κατά και 4 αποχές, καθώς καταψήφισε μόνο το ΚΚΕ.
‘’Και όμως θα σε κυβερνήση ο Μεταξάς’’
Να πως περιέγραφε την ξεφτίλα των αστικών κομμάτων ο (μη κομμουνιστής) βουλευτής Ηλείας Βάσος Στεφανόπουλος :
«Χρεωκοπήσαμεν ως κοινοβουλευτισμός, εξεπέσαμεν ως συνέλευσις και χάσαμε τον ψυχικόν σύνδεσμο προς τον λαόν. Διότι τι είδους ψυχικός σύνδεσμος είναι δυνατόν να διατηρηθή όταν ο μεν λαός φωνάζει δεν θέλω να με κυβερνήση ο Μεταξάς, ημείς δε αδιαφορούντες του απαντώμεν: Και όμως θα σε κυβερνήση ο Μεταξάς».
Βδομάδες μετά, η Βουλή παραχώρησε με ψήφισμα απόλυτη ελευθερία στον Μεταξά. Το ψήφισμα διέκοπτε τις εργασίες της βουλής και παρείχε εξουσιοδότηση στην Εκτελεστική εξουσία να εκδίδει νομοθετικά διατάγματα για όλα τα θέματα.
Το τέλος δεν άργησε: Τρείς μήνες μετά, επικαλούμενος τον κίνδυνο εσωτερικών ταραχών και την ασταθή διεθνή κατάσταση, στις 4 Αυγούστου 1936 ο Μεταξάς κατήργησε τον κοινοβουλευτισμό με τη συγκατάθεση του Γεωργίου Β', ο οποίος διέλυσε τη Βουλή. Έτσι ξεκίνησε η μακριά νύχτα της Μεταξικής φασιστικής δικτατορίας. Εκτός από τα κόμματα, καταργήθηκε και τα συνδικάτα. Η ΓΣΕΕ διαλύθηκε και αντικαταστάθηκε από την Εθνική Συνομοσπονδία με πρόεδρο τον ίδιο τον υπουργό εργασίας!
Αυτά ανήκουν στο Μεταξά, σε αυτό το γνήσιο παιδί του άθλιου οικονομικού, στρατιωτικού και πολιτικού κατεστημένου της χώρας. Τα υπόλοιπα, οι αγώνες, οι απεργίες, οι διαδηλώσεις, τα λογοτεχνήματα και τα ποιήματα της περιόδου, ανήκουν στην αριστερά, την αγωνιζόμενη Ελλάδα. Είχε τη δύναμη μέσα στο λαό και ας γέμιζε τα ξερονήσια και τις φυλακές. Και τη στερέωση του 8ωρου και την κοινωνική ασφάλιση, αυτή η απειλή της αριστεράς, η καυτή ανάσα της κοινωνικής επανάστασης, την επέβαλαν στη μεταξική δικτατορία, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία.
Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012
Άψογη Αλεξάνδρα Μπαλού στο MEGA
"Δεν πειράζει.Ας θίγεστε από αυτό που λεω εγώ, αλλά δε θίγεστε από αυτό που θα ψηφίσετε μεθαύριο" είπε η Α.Μπαλού στο θιγμένο συνομιλητή της της ΔΗΜΑΡ που σώπασε.
Προσέξτε και πάλι τις άπειρες διακοπές σε κάθε φράση προκειμένου να χαθεί ο ειρμός.
"Πέστε επιτέλους ποιος είναι δρόμος" "Αυτή είναι η διαφορά του ΚΚΕ από τους άλλους" είπε στη Ν.Βαλαβάνη. "Δε διασκεδάζουμε την αγωνία του κόσμου, ότι με μερεμέτια μπορεί να κερδίσει τη ζωή του τα δικαιώματά του..."
To αστείο είναι πως και ο Γ.Οικονομέας έπαιρνε θέση ακόμη και υπέρ του σοσιαλισμού! Προβοκάροντας συγχρόνως τη θέση του ΚΚΕ και λέγοντας "τι θα κάνει όμως μέχρι τότε αυτός που δεν έχει να βάλει πετρέλαιο;" λες και υπάρχει κι άλλος εκτός του ΚΚΕ που να παλεύει με τέτοια συνέπεια και αγωνία πραγματική τα καθημερινά.
"Παλευοντας για τα καθημερινά, μπαίνει αντικειμενικά το ζήτημα του ποιος έχει την εξουσία"
είπε η Α.Μπαλού και πάλι με άψογο τρόπο, αποφεύγοντας τα κλισέ, με καθόλου επιθετικό τόνο προς τους συνομιλητές που σχολίαζαν διαρκώς, και χωρίς να χάνει ούτε για μια στιγμή τη ροή των όσων ήθελε να πεί λοξοδρομώντας από τις εσκεμμένες παρεμβάσεις.
Κανονικό μάθημα του πως παρεμβαίνουμε στα ΜΜΕ.
Για το Γιακουμάτο με το γνωστό υφάκι ειρωνείας που είπε πως του αρέσει αυτό που λέει το ΚΚΕ (!)-εκείνη την ώρα η Α.Μ. μιλούσε για την εξουσία που πρέπει να περάσει στα χέρια του λαού(!)- αλλά δε συμφωνεί... τι να πεις. Στο αστειάκι, " και στον διαβητικό αρέσει το γλυκό αλλά..." εισέπραξε απόλυτη αδιαφορία και σοβαρότητα από την Α.Μπαλού.
Κάποιοι κυνικοί και "αστείοι", δεν έχουν καταλάβει ότι το δικαίωμα στη δουλειά και το μεροκάματο για τα απολύτως απαραίτητα, το δικαίωμα να ζεις δεν είναι "γλυκό" που το κόβεις.
Ο αέρας που αναπνέει κανείς για να ζει δεν κόβεται τι να κάνουμε.
Ο καπιταλισμός βέβαια, και οι εκπρόσωποί του, έχει άλλη άποψη.
Όλα κόβονται, αρκεί να τα κόβει άλλος, ο λαός ας πούμε...
Προσέξτε και πάλι τις άπειρες διακοπές σε κάθε φράση προκειμένου να χαθεί ο ειρμός.
"Πέστε επιτέλους ποιος είναι δρόμος" "Αυτή είναι η διαφορά του ΚΚΕ από τους άλλους" είπε στη Ν.Βαλαβάνη. "Δε διασκεδάζουμε την αγωνία του κόσμου, ότι με μερεμέτια μπορεί να κερδίσει τη ζωή του τα δικαιώματά του..."
To αστείο είναι πως και ο Γ.Οικονομέας έπαιρνε θέση ακόμη και υπέρ του σοσιαλισμού! Προβοκάροντας συγχρόνως τη θέση του ΚΚΕ και λέγοντας "τι θα κάνει όμως μέχρι τότε αυτός που δεν έχει να βάλει πετρέλαιο;" λες και υπάρχει κι άλλος εκτός του ΚΚΕ που να παλεύει με τέτοια συνέπεια και αγωνία πραγματική τα καθημερινά.
"Παλευοντας για τα καθημερινά, μπαίνει αντικειμενικά το ζήτημα του ποιος έχει την εξουσία"
είπε η Α.Μπαλού και πάλι με άψογο τρόπο, αποφεύγοντας τα κλισέ, με καθόλου επιθετικό τόνο προς τους συνομιλητές που σχολίαζαν διαρκώς, και χωρίς να χάνει ούτε για μια στιγμή τη ροή των όσων ήθελε να πεί λοξοδρομώντας από τις εσκεμμένες παρεμβάσεις.
Κανονικό μάθημα του πως παρεμβαίνουμε στα ΜΜΕ.
Για το Γιακουμάτο με το γνωστό υφάκι ειρωνείας που είπε πως του αρέσει αυτό που λέει το ΚΚΕ (!)-εκείνη την ώρα η Α.Μ. μιλούσε για την εξουσία που πρέπει να περάσει στα χέρια του λαού(!)- αλλά δε συμφωνεί... τι να πεις. Στο αστειάκι, " και στον διαβητικό αρέσει το γλυκό αλλά..." εισέπραξε απόλυτη αδιαφορία και σοβαρότητα από την Α.Μπαλού.
Κάποιοι κυνικοί και "αστείοι", δεν έχουν καταλάβει ότι το δικαίωμα στη δουλειά και το μεροκάματο για τα απολύτως απαραίτητα, το δικαίωμα να ζεις δεν είναι "γλυκό" που το κόβεις.
Ο αέρας που αναπνέει κανείς για να ζει δεν κόβεται τι να κάνουμε.
Ο καπιταλισμός βέβαια, και οι εκπρόσωποί του, έχει άλλη άποψη.
Όλα κόβονται, αρκεί να τα κόβει άλλος, ο λαός ας πούμε...
Πρωινά ...Ραμφίσματα με πολλή "Αγάπη"
Και σήμερα, ειδικά σήμερα, έχουν βγάλει από το πρωί στις οθόνες τους "δασκάλους του έθνους" και ...τα μυαλά στα κάγκελα.
Στις 9πμ στο mega, ποιός άλλος, ο παλιόφιλος ο Ράμφος.
Ειναι πραγματικά για σοβαρή σκέψη το που μπορεί να καταντήσει ένας άνθρωπος. Χωρίς καμιά υπερβολή μιλάμε για επίπεδο καφενείου και ούτε. Πως αλλιώς δηλαδή να κρίνεις σκέψεις του τύπου "Να προσέξουμε τη διαφορά.Είναι αλήθεια ότι αν δεν τρώμε θα πεθάνουμε, αλλά αν ζούμε για να τρώμε θα γίνουμε...", εκεί δεν τό'πιασα καλά, κτήνη ...λύκοι κάτι τέτοιο. Μιλάμε για τρομερή διανόηση πια....που κατέληγε στο ότι η λύση είναι η αγάπη. Υπέροχο.Αγαπάτε αλλήλους και καθαρίσαμε. Ηθελε να πεί "μην αντιδράτε που σας τσακίζουνε, αγαπήστε, υπάρχει κι ο παράδεισος..." αλλά τέλος πάντων.
Είπε λοιπόν διάφορα ο Σ.Ράμφος αλλά βέβαια το θέμα ήταν η 28η Οκτωβρίου και το δίδαγμα του ΟΧΙ.
Εκεί λοιπόν θα συμφωνήσω με το συμπέρασμα του Ράμφου και το τελικό Ράμφισμά του.
Αφού είπε ένα σωρό, περί εθνικής ομοψυχίας όπου όλοι έγιναν ένα, σε αντίθεση με άλλες εποχές, κι ότι αυτό είναι που πρέπει να κρατησουμε, κι ότι μόνο οι συναινέσεις μπορούν να είναι η λύση κτλ κτλ κατέληξε.
"Το όραμα ενώνει, το συμφέρον διαιρεί" Οχι στις διαιρέσεις.
Και σκέφτομαι κι εγώ. Πράγματι είναι έτσι, αλλά ποιο μπορεί να είναι το όραμα εκείνο που θα σταματάει τις "διαιρέσεις" και θα ενώνει;
Μα ποιο άλλο ΌΡΑΜΑ μπορεί να είναι από αυτό της αταξικής κοινωνίας; Τι άλλο μπορεί να καταργεί την έννοια του "συμφέροντος" ή των "διαφορετικών συμφερόντων" που πρέπει να μπεί στην άκρη εκτός από το να μην υπάρχουν διαφορετικά συμφέροντα; (Αντε βγάλαμε το "ταξικό" για να μη βγάζουν σπυράκια)
Η λύση λοιπόν είναι "το όραμα του κομμουνισμού" κι επομένως ο αγώνας για το σοσιαλισμό.
Είμαι σίγουρος ότι και ο Ράμφος το σκέφτεται αλλά αυτά δεν λέγονται... Δουλειά κάνουμε σου λεει. "Αλλο αγάπη άλλο ζωή" που λένε και στα καφενεία.
ΥΓ. Πριν το Ράμφο, που έχει γίνει γραφικός, τα πράγματα ήταν χειρότερα. Είχε προηγηθεί ο "ιστορικός" Marantzidis -τόσο έγκυρος που τολμάει ακόμη να μιλάει για έγκλημα των σοβιετικών στο Κατίν κόντρα σε όλα τα ιστορικά στοιχεία- που ήταν λαλίστατος και μιλούσε για όλα. Από την ιστορία μέχρι την πολιτική κατάσταση και αυτούς "που εμποδίζουν τις εκλογές στα Πανεπιστήμια"...
Φουλ σέρβις στο χώρο μας δηλαδή.
ΥΓ2: Εστω ότι δεν διαβάζουν όλοι αυτοί τις αναλύσεις των μαρξιστών ιστορικών και χάνουν κεφάλαια. Το Γ.Σεφέρη, που τα έζησε(το καθεστώς Μεταξά και το ΟΧΙ) από πρώτο χέρι εντός υπουργικών γραφείων, δεν τον έχουν διαβάσει;; Τόσο διανοούμενοι και τόσο "ιστορικοί" είναι;
Στις 9πμ στο mega, ποιός άλλος, ο παλιόφιλος ο Ράμφος.
Ειναι πραγματικά για σοβαρή σκέψη το που μπορεί να καταντήσει ένας άνθρωπος. Χωρίς καμιά υπερβολή μιλάμε για επίπεδο καφενείου και ούτε. Πως αλλιώς δηλαδή να κρίνεις σκέψεις του τύπου "Να προσέξουμε τη διαφορά.Είναι αλήθεια ότι αν δεν τρώμε θα πεθάνουμε, αλλά αν ζούμε για να τρώμε θα γίνουμε...", εκεί δεν τό'πιασα καλά, κτήνη ...λύκοι κάτι τέτοιο. Μιλάμε για τρομερή διανόηση πια....που κατέληγε στο ότι η λύση είναι η αγάπη. Υπέροχο.Αγαπάτε αλλήλους και καθαρίσαμε. Ηθελε να πεί "μην αντιδράτε που σας τσακίζουνε, αγαπήστε, υπάρχει κι ο παράδεισος..." αλλά τέλος πάντων.
Είπε λοιπόν διάφορα ο Σ.Ράμφος αλλά βέβαια το θέμα ήταν η 28η Οκτωβρίου και το δίδαγμα του ΟΧΙ.
Εκεί λοιπόν θα συμφωνήσω με το συμπέρασμα του Ράμφου και το τελικό Ράμφισμά του.
Αφού είπε ένα σωρό, περί εθνικής ομοψυχίας όπου όλοι έγιναν ένα, σε αντίθεση με άλλες εποχές, κι ότι αυτό είναι που πρέπει να κρατησουμε, κι ότι μόνο οι συναινέσεις μπορούν να είναι η λύση κτλ κτλ κατέληξε.
"Το όραμα ενώνει, το συμφέρον διαιρεί" Οχι στις διαιρέσεις.
Και σκέφτομαι κι εγώ. Πράγματι είναι έτσι, αλλά ποιο μπορεί να είναι το όραμα εκείνο που θα σταματάει τις "διαιρέσεις" και θα ενώνει;
Μα ποιο άλλο ΌΡΑΜΑ μπορεί να είναι από αυτό της αταξικής κοινωνίας; Τι άλλο μπορεί να καταργεί την έννοια του "συμφέροντος" ή των "διαφορετικών συμφερόντων" που πρέπει να μπεί στην άκρη εκτός από το να μην υπάρχουν διαφορετικά συμφέροντα; (Αντε βγάλαμε το "ταξικό" για να μη βγάζουν σπυράκια)
Η λύση λοιπόν είναι "το όραμα του κομμουνισμού" κι επομένως ο αγώνας για το σοσιαλισμό.
Είμαι σίγουρος ότι και ο Ράμφος το σκέφτεται αλλά αυτά δεν λέγονται... Δουλειά κάνουμε σου λεει. "Αλλο αγάπη άλλο ζωή" που λένε και στα καφενεία.
ΥΓ. Πριν το Ράμφο, που έχει γίνει γραφικός, τα πράγματα ήταν χειρότερα. Είχε προηγηθεί ο "ιστορικός" Marantzidis -τόσο έγκυρος που τολμάει ακόμη να μιλάει για έγκλημα των σοβιετικών στο Κατίν κόντρα σε όλα τα ιστορικά στοιχεία- που ήταν λαλίστατος και μιλούσε για όλα. Από την ιστορία μέχρι την πολιτική κατάσταση και αυτούς "που εμποδίζουν τις εκλογές στα Πανεπιστήμια"...
Φουλ σέρβις στο χώρο μας δηλαδή.
ΥΓ2: Εστω ότι δεν διαβάζουν όλοι αυτοί τις αναλύσεις των μαρξιστών ιστορικών και χάνουν κεφάλαια. Το Γ.Σεφέρη, που τα έζησε(το καθεστώς Μεταξά και το ΟΧΙ) από πρώτο χέρι εντός υπουργικών γραφείων, δεν τον έχουν διαβάσει;; Τόσο διανοούμενοι και τόσο "ιστορικοί" είναι;
Ν. Παπαγεωργάκης-ΟΙ ΝΟΣΤΑΛΓΟΙ ΤΗΣ ΒΑΪΜΑΡΗΣ Πώς η Ιστορία γίνεται φάρσα ακόμα κι όταν δεν επαναλαμβάνεται
Ν. Παπαγεωργάκης-Πώς η ιστορία γίνεται φάρσα ακόμα και όταν δεν επαναλαμβάνεται
Τη χρονιά που διανύουμε, για το ιστορικό φαινόμενο που έμεινε γνωστό ως «Δημοκρατία της Βαϊμάρης» γράφτηκαν στο «Ριζοσπάστη» πάμπολλα και εκτενή άρθρα (ακόμα και με τη μορφή του κυριακάτικου ένθετου). Το τελευταίο τεύχος της Κομμουνιστικής Επιθεώρησης (4-5/2012) περιλαμβάνει στην ύλη του επίσης ένα εκτενές και αρκετά κατατοπιστικό άρθρο για το ρόλο της γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας της περιόδου εκείνης. Σε όλα αυτά, το συγκεκριμένο ιστορικό φαινόμενο (ή πτυχές του) δεν ερμηνεύεται με μεταφυσικούς όρους «καλού» και «κακού», «ικανών και ανίκανων», «συνετών και ασύνετων», δεν αποσπάται η πολιτική από την οικονομία (παρά τη σχετική αυτοτέλεια της πρώτης) ούτε από τα ταξικά συμφέροντα που αυτή εκφράζει. Εξετάζεται δηλαδή η συγκεκριμένη περίοδος, όπως και γενικότερα η Ιστορία του προηγούμενου αιώνα, υπό το πρίσμα της συνεχούς ταξικής πάλης (που άλλοτε οξύνεται κι άλλοτε όχι) κυρίως ανάμεσα στην εργατική τάξη και τη χρηματιστική ολιγαρχία (δηλ. τους εξουσιάζοντες καπιταλιστές την εποχή του ιμπεριαλισμού).
Σε όλες τις αναφερόμενες αναλύσεις γινόταν καθαρό ότι η «Δημοκρατία της Βαϊμάρης» (όπως και κάθε άλλη αστική) ούτε «τέλεια» ήταν, ούτε «η καλύτερη κατάκτηση» που μπορούσε να είχαν τότε τα λαϊκά στρώματα στη Γερμανία. Αντίθετα υπογραμμιζόταν ότι η γέννησή της ήταν μια αναγκαστική προσωρινή υποχώρηση της άρχουσας τάξης (τα μονοπώλια, οι γιούνκερς - καπιταλιστικοποιημένοι πρώην φεουδάρχες μεγαλοκτηματίες που επάνδρωναν και τα επιτελεία των ενόπλων δυνάμεων του κράτους και τα αστικοποιημένα υπολείμματα της αυτοκρατορικής αυλής) απέναντι στον κίνδυνο που εγκυμονούσε το διαφαινόμενο «πάντρεμα» του τότε επαναστατημένου γερμανικού λαού με τις ιδέες του ρωσικού «Κόκκινου Οχτώβρη».
Οι όντως πρωτόγνωρες μέχρι τότε για την εργατική τάξη πολιτικές και συνδικαλιστικές κατακτήσεις που «παραχώρησε» η «Δημοκρατία της Βαϊμάρης», περιορίζονταν συνεχώς, καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής της, για να καταργηθούν πλήρως από τη ναζιστική δικτατορία. Η πρόσκαιρη παραχώρησή τους, σε συνάρτηση με τις κίβδηλες διακηρύξεις περί «κοινωνικής και οικονομικής δημοκρατίας», περί «κοινωνικοποιήσεων» και «εργατικού ελέγχου» των επιχειρήσεων αποτέλεσαν το πρόσφορο «τυράκι» στα χέρια της σοσιαλδημοκρατίας για να παραπλανήσει τις μάζες, για να τις «βάλει στη γωνία» καθώς «δεν έπρεπε να χυθεί άλλο γερμανικό αίμα». Κι όταν το «δόλωμα» δεν συγκινούσε τις εξεγερμένες εργατικές μάζες, η (κυβερνώσα πλέον) σοσιαλδημοκρατία δεν επέδειξε κανένα δισταγμό: μπόρεσε κάλλιστα να γίνει το «αιμοβόρικο σκυλί» (Ετσι χαρακτήρισε τον εαυτό του ο σοσιαλδημοκράτης Εμπερτ, μπαίνοντας επικεφαλής των δυνάμεων που κατέπνιξαν στο αίμα την εργατική εξέγερση στο Βερολίνο, το Γενάρη του 1919) κάθε φορά που η περίσταση (βλέπε η χρηματιστική ολιγαρχία) το απαιτούσε και να χύσει το αίμα των Γερμανών εργατών.
Στις ίδιες αναλύσεις παραθέτονταν συγκεκριμένα στοιχεία για το πώς το μεγάλο κεφάλαιο σταδιακά έφερε το Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα στους κυβερνητικούς θώκους, με την ανοχή της σοσιαλδημοκρατίας και την ενεργή συμβολή των υπόλοιπων αστικών κομμάτων - προγόνων των σημερινών.
Αυθαίρετες ερμηνείες
Η ανάγκη να επανέλθουμε στο θέμα της Βαϊμάρης προκύπτει πέραν των άλλων και από το γεγονός ότι τον τελευταίο μήνα είχαμε ένα νέο «τσουνάμι» δηλώσεων και δημοσιευμάτων, τόσο από πολιτικούς όσο και από ιστορικούς, που ερμηνεύουν αυθαίρετα τη συγκεκριμένη περίοδο, για να εξηγήσουν το ίδιο αυθαίρετα την κατάσταση που βιώνουν τα λαϊκά στρώματα στην Ελλάδα. Σταχυολογούμε ενδεικτικά:
Στα τέλη του Σεπτέμβρη ο Α. Τσίπρας, στο πλαίσιο εκδήλωσης που διοργάνωσε στο Αμβούργο το Ιδρυμα της εφημερίδας Die Zeit, αφού φρόντισε να τονίσει: «Ελπίζω να διαπιστώσετε ότι δεν είμαι και τόσο επικίνδυνος όσο λένε κάποια ευρωπαϊκά ΜΜΕ», συνέχισε: «Το μνημόνιο είναι το ισοδύναμο της Συνθήκης των Βερσαλιών ή του μεταπολεμικού σχεδίου Μοργκεντάου. Η οικονομική πολιτική που εφαρμόζουμε στην Ελλάδα είναι η πολιτική του Χούβερ στις ΗΠΑ και του Μπρίνινγκ στη Γερμανία του '30-'33. Και γνωρίζετε πολύ καλά πού οδηγούν αυτές οι πολιτικές». Επισήμανε μάλιστα ότι στην Ελλάδα υπάρχουν ήδη «τάγματα εφόδου νεοναζιστών στους δρόμους», ενώ περιέγραψε την κατάσταση ως τραγική μεταφορά της κρίσης από την οικονομία στη δημοκρατία και προειδοποίησε για τον κίνδυνο επανάληψης της «Βαϊμάρης» (Βλέπε ηλεκτρονική εφημερίδα new247.gr-29/9/12).
Προς επιβεβαίωση των παραπάνω έσπευσε και ο οικονομικός σύμβουλος της Αγκελα Μέρκελ Πέτερ Μπόφινγκερ.«Μιλώντας στην εφημερίδα Weser-Kurier, ασκεί δριμεία κριτική στην πολιτική λιτότητας που ακολουθούν οι χώρες της Ευρωζώνης, συγκρίνοντάς την μάλιστα με την ολέθρια πολιτική που ακολουθήθηκε στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης. «Η πολιτική που ασκείται στην Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ελλάδα, είναι η πολιτική του καγκελαρίου Μπρούνινγκ», τονίζει ο επιφανής Γερμανός οικονομολόγος, παραπέμποντας στη στρατηγική των περικοπών στο κοινωνικό κράτος, η οποία στις αρχές της δεκαετίας του '30 οδήγησε σε εκτίναξη της ανεργίας και του πληθωρισμού». (Το Ποντίκι, ηλεκτρονική έκδοση 1/10/12).
Στις 4/10/12, ο Α. Σαμαράς, σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Handelsblatt, ανέφερε ότι η κοινωνία απειλείται ως σύνολο από «λαϊκιστές της άκρας Αριστεράς» και από την άνοδο «ενός ακροδεξιού, θα μπορούσε κανείς να πει φασιστικού, νεοναζιστικού κόμματος». Η κοινωνική συνοχή «κινδυνεύει λόγω της αυξανόμενης ανεργίας όπως στη Γερμανία στο τέλος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης» (http:www.tovima.gr/politics/article/?aid=477979). Την ίδια μέρα έσπευσε να τον συνετίσει και πάλι ο Α. Τσίπρας με την ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ: «η δημοκρατία της Βαϊμάρης οδηγήθηκε σ΄ αυτό το καταστροφικό αδιέξοδο εξαιτίας της πολιτικής της σκληρής λιτότητας που εφήρμοζε τότε. Σήμερα αυτή την πολιτική της σκληρής λιτότητας την εφαρμόζει ο κ. Σαμαράς. Ας ξέρουμε λοιπόν τι λέμε, ιδίως όταν μιλάμε σε ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης». Ο ίδιος λοιπόν, αν και δεν μιλούσε σε «ευρωπαϊκά ΜΜΕ» ήξερε τουλάχιστον. Ο φασισμός («το καταστροφικό αδιέξοδο» για ποιους άραγε;) δεν ήταν συνειδητή επιλογή των καπιταλιστών, αλλά απόρροια «της σκληρής λιτότητας»! Η ανεργία δεν ήταν αποτέλεσμα της καπιταλιστικής κρίσης και της ακολουθούμενης (εξίσου καπιταλιστικής) φάσης ανάπτυξης αλλά της «πολιτικής λιτότητας»!! (Κακούργε Μπρούνινγκ!).
Στο χορό μπήκε και η εφημερίδα «Το Ποντίκι»: «Η Γερμανία του Μεσοπολέμου υπήρξε έργο των μετριοπαθών πολιτικών δυνάμεων και συγκεκριμένα του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, όπως επίσης και του Κόμματος του Κέντρου και των Φιλελευθέρων. Αυτές οι πολιτικές δυνάμεις βρέθηκαν αντιμέτωπες με τον άκρατο λαϊκισμό και την ακραία δράση πολιτικών σχηματισμών, όπως των ναζί, των συντηρητικών και των κομμουνιστών» (Ξ.Α. Μπρουντζάκης, «Το Ποντίκι», 11/10/12). (Τα περί «μετριοπαθών πολιτικών δυνάμεων» και περί «ακραίας δράσης» σχολιάζουμε παρακάτω. Το «Κόμμα Φιλελευθέρων» όμως πού υπάρχει στη συγκεκριμένη περίοδο; Προφανώς ο λάτρης της «μετριοπάθειας» εννοεί το «Γερμανικό Λαϊκό Κόμμα» ή το «Δημοκρατικό Κόμμα», που προς το τέλος της Βαϊμάρης μετονομάστηκε σε «Κρατικό Κόμμα» (Staatspartei). Πάντως και τα δύο αυτά προσέτρεξαν ανενδοίαστα να υπερψηφίσουν το «νόμο εξουσιοδότησης» (Ermchtigungsgesetz) στις 23/3/1933, με τον οποίο αναγνωρίστηκε και «δημοκρατικά» η κυβερνητική εξουσία του Χίτλερ. Αυτό όμως δεν είναι «μετριοπάθεια» ή «ακρότητα», παρά ταξική συνέπεια!).
«... Το φάντασμα της Βαϊμάρης προβάλλει στην Ελλάδα. Μελανοχίτωνες και τάγματα εφόδου ήδη σπέρνουν τη βία στους δρόμους της Αθήνας και των χωριών της Ελλάδας» δήλωσε ο κ. Αλέξης Τσίπρας στη γερμανική εφημερίδα Neues Deutschland (Το Βήμα, ηλεκτρονική έκδοση 21/10/12). «Η εμμονή σε υφεσιακές πολιτικές, όπως εκείνες του καγκελάριου Μπρίνινγκ, για να αντιμετωπιστεί η πρωτοφανής για ευρωπαϊκή χώρα σε καιρό ειρήνης πενταετής ύφεση, το μόνο που θα μπορούσε να κάνει είναι να μετατρέψει την αποτυχία σε τραγωδία» προσθέτει ο κ. Τσίπρας στην ίδια συνέντευξη.
Γιατί τόσος ντόρος;
Μπορεί να αναρωτηθεί κανείς με βάση τα παραπάνω: Γιατί καταρχάς γίνεται τόσος «ντόρος» για τη Βαϊμάρη; Πόσο γνώριμη στο ελληνικό κοινό είναι η γερμανική ιστορία αυτής της περιόδου; (Ποιος είναι αυτός ο «Μπρίνινγκ»;). Μα ακριβώς επειδή αποτελεί «θολό νερό», μπορείς να κάνεις και το «ψάρεμα» που θέλεις. Ετσι στηριζόμενοι σε μια θολή ιστορική ερμηνεία ο ένας (Α. Σαμαράς) ισχυρίζεται ότι αυτός είναι η λύση για να μην οδηγηθούμε στα «αδιέξοδα» της Βαϊμάρης, ακριβώς δηλαδή ό,τι ισχυρίζεται και ο άλλος (Α. Τσίπρας) για τον εαυτό του όμως. Μα οι πολιτικοί και ιδεολογικοί τους πρόγονοι στη Γερμανία (όπως και στην Ελλάδα του 1936 και του 1967) ήταν αυτοί που είτε κυβερνώντας από κοινού, είτε ως αντιπολιτευόμενα κόμματα στο γερμανικό κοινοβούλιο αλλά με κυβερνητικές θέσεις στα ομόσπονδα κρατίδια, εφάρμοζαν πολιτικές ενίσχυσης της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, τόσο σε συνθήκες κρίσης, όσο και σε φάσεις ανάκαμψης της οικονομίας.
Σε σχεδόν 14 χρόνια αστικής δημοκρατίας (Βαϊμάρης), τα «επιτεύγματά» τους είναι κοινά: τσάκισμα όχι μόνο επαναστατικών κινημάτων, αλλά ακόμα και τοπικών απεργιακών κινητοποιήσεων, που απέβλεπαν σε μια έστω σχετική βελτίωση των συνθηκών ζωής και εργασίας, εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων και ταυτόχρονο δυνάμωμα ξανά της χρηματιστικής ολιγαρχίας στη Γερμανία (που η θέση της είχε κλονιστεί από την ήττα της στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και από τη Συνθήκη των Βερσαλιών). Τελικό κοινό τους επίτευγμα είναι ότι μέσα από «δημοκρατικές» κοινοβουλευτικές διαδικασίες άνοιξαν στα μονοπώλια το δρόμο για την «καθαρή» δικτατορία και το νέο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
«Ψαρεύουν» όμως σε αυτά τα θολά νερά και για έναν ακόμα σοβαρό λόγο: Επειδή τόσο στην Ελλάδα όσο και ακόμα και στην ίδια τη Γερμανία η Ιστορία του εργατικού επαναστατικού κινήματος όταν δεν αποσιωπάται, «κατακρεουργείται» στο έπακρον και κατασυκοφαντείται με τέτοιο τρόπο ώστε η «δημοκρατία» τους, δηλαδή η εξουσία των μονοπωλίων να εμπεδώνεται ως το μόνο «εφικτό», ακόμα και ως το «λιγότερο κακό». Ετσι θέλουν να φοβίσουν τις μάζες και να πείσουν ότι ο τυχόν ξεσηκωμός του λαού ενάντια στους καταπιεστές του (μέγιστη «ακρότητα»!) το μόνο που μπορεί να φέρει είναι την «εκτροπή», τους πραγματικά «κακούς»!
Πιο καθαρά (αν και όχι τελείως) μας τα λέει ο πολυγραφότατος Βρετανός ιστορικός Μαρκ Μαζάουερ σε πρόσφατη συνέντευξή του στο «Εθνος». Καθότι πιο ωμός, είναι χρήσιμο να παραθέσουμε εκτενές απόσπασμα αυτής της συνέντευξης. Υπογραμμίζουμε βασικά του πολιτικά και ιστορικά συμπεράσματα με τα οποία διαφωνούμε:
Και οι συγκρίσεις με την Ελλάδα
«(Ερώτηση): Πολλοί κάνουν συγκρίσεις της σημερινής Ελλάδας με την περίοδο της Βαϊμάρης. Αν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε αποδεικνύεται το παλιό ευφυολόγημα πως "η Ιστορία διδάσκει ότι δε διδάσκει τίποτα";
- Νομίζω ότι πάντα μπορούμε να διδαχθούμε από την Ιστορία. Το πρόβλημα είναι ότι σήμερα στην Ευρώπη έχουμε μια γενιά πολιτικών αρχηγών που ξέχασαν την Ιστορία τους. Από αυτή την άποψη το Νόμπελ Ειρήνης που δόθηκε στην ΕΕ ήταν μια σωστή κίνηση γιατί θύμισε σε όλους, τους λόγους ίδρυσης της Ενωσης. Και σίγουρα δεν ιδρύθηκε για να κρατήσει ζωντανές τις τράπεζες. Ιδρύθηκε για σοβαρότερους λόγους, παρόλο που και οι τράπεζες είναι μια σοβαρή υπόθεση. Αλλά τι σημαίνει "ζούμε μια περίοδο Βαϊμάρης"; Είναι ένα "μάθημα" ότι πρέπει να κατεβούμε στους δρόμους να πολεμήσουμε τον φασισμό; `Η το "μάθημα" είναι άλλο; Εγώ βρίσκω ομοιότητες και διαφορές. Το θέμα δεν είναι λοιπόν να κατεβούμε στους δρόμους, γιατί εκεί έτσι κι αλλιώς πέφτει πολύ ξύλο εδώ και καιρό. Ωστόσο: α) πρέπει να πάρουμε υπόψη τον κίνδυνο του φασισμού πολύ σοβαρά β) αν τον πάρουμε στα σοβαρά, θα πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Ο μόνος λόγος που οι ναζί επικράτησαν στη Γερμανία ήταν επειδή οι υπόλοιπες δυνάμεις αλληλομισούνταν τόσο, όσο δεν μισούσαν τους ναζί. Το γεγονός ότι σήμερα στην Ελλάδα έχουμε μια κυβέρνηση τριών κομμάτων είναι νομίζω θετικό και έτσι πρέπει και τα άλλα κόμματα να το δουν αν ενδιαφέρονται σοβαρά για τη δημοκρατία και όχι απλώς να κάνουν αντιπολίτευση. Η διαφορά πάντως της Ελλάδας με τη Βαϊμάρη είναι ότι το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας έχει χάσει τη νομιμοποίησή του στα μάτια του κόσμου και οι πολιτικοί πρέπει να σκεφτούν σοβαρά πώς θα την ξανακερδίσουν....
(Ερώτηση): Το πολιτικό πρόβλημα πώς θα λυθεί;
- Δεν έχω ακούσει ακόμη έναν πολιτικό να προχωρά σε μια απολογία, να λέει "φταίμε εμείς, συγνώμη". Θα μπορούσαν να ψηφίσουν έναν νόμο για την άρση της ασυλίας όταν πρόκειται για ποινικά αδικήματα. Αυτή η τάξη των πολιτικών που είναι υπεύθυνη για την κρίση και το σημερινό αδιέξοδο μοιάζει να μην έχει συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει». («Εθνος», ηλεκτρονική έκδοση, 24/10/12).
Δε θα σταθούμε στις απόψεις του για την «φιλειρηνική» ένωση των Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών (στο «Ριζοσπάστη» έχουν δημοσιευθεί πλήθος ανακοινώσεων που καταγγέλλουν το εν λόγω Νόμπελ «ειρήνης»), ούτε για τους «ανιστόρητους» και «άσχετους με την πραγματικότητα» πολιτικούς, που «ρίχνει νερό σε πολλούς μύλους». Η προτροπή του πάντως να μην κατέβουμε στους δρόμους, αλλά να ενωθούμε όλοι μαζί, μόνο ως επιβεβαίωση για τα όσα γράφονται παραπάνω μπορούν να εκληφθούν. Δίδαγμα λοιπόν της Βαϊμάρης «κάτσε στο σπίτι και να' σαι νομοταγής»!!
Ποιος έφερε τον Χίτλερ;
Ετσι κι αλλιώς το «μίσος αλλήλων» είναι που έφερε την επικράτηση των ναζί!! Ιστορικός του δικού του διαμετρήματος δεν μπορεί να μην ξέρει ότι ακόμα και στο μεταπολεμικό διεθνές δικαστήριο της Νυρεμβέργης ως πρωτεργάτες καταδικάστηκαν και πολλοί εκπρόσωποι μονοπωλιακών ομίλων! Βεβαίως βολεύει αφάνταστα το να βγάζεις από το προσκήνιο τους άρχοντες της οικονομικής εξουσίας (όπως τους έβγαλαν αμέσως από τις φυλακές οι Αγγλοαμερικάνοι λυκοσύμμαχοί τους) για να τους παρουσιάσεις και τώρα όπως και τότε ως «αμόλυντες περιστερές»!
Για τα πάντα φταίνε τα κόμματα και δη αυτά που «αλληλομισούνται»! Καθώς όμως στην περίοδο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης ένα μόνο κόμμα, το κομμουνιστικό, ήταν μόνο του στη μία όχθη του ταξικού χαρακώματος και όλα τα άλλα μαζί στην απέναντι, όσο κι αν ο ίδιος επιμελώς το αποκρύπτει, διαφαίνεται η ταύτιση αν όχι με την αντίληψη των ίσων αποστάσεων από «τα άκρα», τουλάχιστον με αυτή που λέει ότι ο «σεχταρισμός» του ΚΚ Γερμανίας και η θεωρία του περί «σοσιαλφασισμού» είναι αυτή που έφερε το Χίτλερ. Δεν είναι βεβαίως θέμα του παρόντος άρθρου η βαθύτερη μελέτη της τακτικής και στρατηγικής του εν λόγω ΚΚ την περίοδο του Μεσοπολέμου. Επειδή όμως πολλά (ξανα)γράφονται για το ποιος έφερε το Χίτλερ (πέρα από την αστική τάξη), θυμίζουμε εν συντομία, μερικά μόνο αλλά χαρακτηριστικά γεγονότα του 1932, μετά το «συνταγματικό πραξικόπημα» με το οποίο ο Πρόεδρος του Ράιχ Χίντενμπουργκ καθαιρούσε στην ουσία τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του κρατιδίου της Πρωσίας (Πρόκειται για την κυβέρνηση του Οτο Μπράουν, ο οποίος ενώ ήξερε ότι προετοιμαζόταν αυτή η ενέργεια προτίμησε να «πάρει άδεια» (επ' αόριστον τελικά) για να αποφύγει την όποια σύγκρουση), ορίζοντας Επίτροπο γι' αυτήν τον καγκελάριο Φον Πάπεν: Στις 22/6/1932, κατά τη διαδικασία εκλογής Προεδρείου της τοπικής Βουλής το ΚΚΓ διακήρυττε την προθυμία του να μην θέσει δικούς του υποψήφιους για αυτό το όργανο, αλλά να στηρίξει τους υποψηφίους της σοσιαλδημοκρατίας και του Κέντρου, με μοναδικούς όρους να δοθεί και στο ΓΚΚ η δυνατότητα να μιλάει μέσα από τη γερμανική ραδιοφωνία και να μην εφαρμοστούν στην Πρωσία τα αναγκαστικά διατάγματα του Φον Πάπεν για μείωση των ήδη άθλιων επιδομάτων ανεργίας! Τα δύο αυτά κόμματα απέρριψαν την πρόταση. Μέσα στην τοπική Βουλή το ΚΚΓ υποχώρησε ακόμα περισσότερο δηλώνοντας επίσημα (διά στόματος Βίλχελμ Πικ) ότι παραιτείται των αξιώσεων και ότι θα ψηφίσει τους υποψηφίους των δύο κομμάτων, με την προϋπόθεση ότι θα απέτρεπαν την εκλογή ως Προέδρου ή Αντιπροέδρου οποιουδήποτε υποψηφίου του Εθνικοσοσιαλιστικού (ναζιστικού) ή του Γερμανοεθνικού (εθνικιστικού) Κόμματος. Ούτε καν αυτή η πρόταση δεν υιοθετήθηκε! Ετσι αναδείχθηκε στην Προεδρία της Πρωσικής Βουλής ο φασίστας Κερλ (Kerrl).
Ούτε καν το αίτημα του ΚΚΓ (πάλι μέσω Β. Πικ) να αρθεί η προσωρινή απαγόρευση της κυκλοφορίας των έντυπων οργάνων των σοσιαλδημοκρατών και των κεντρώων («Εμπρός» - Vorwrts και «Λαϊκή Εφημερίδα της Κολωνίας» - KlnerVolkszeitung αντίστοιχα), που είχε επιβάλλει η κεντρική κυβέρνηση δεν υποστηρίχθηκε από αυτούς!
Το «με ποιον θα πας και ποιον θ΄αφήσεις» είχε ήδη αποφασιστεί από αυτά τα κόμματα με κριτήριο το καλόπιασμα των αστών, την «απόσταση από τα άκρα», την «τήρηση της νομιμότητας» και την «πίστη στο Σύνταγμα». Στο Σύνταγμα που έμπασε το Χίτλερ στην καγκελαρία!
Και εφόσον ακόμα και σε τόσο «ανώδυνες» κοινοβουλευτικές διαδικασίες αρνούνταν τη σύμπραξη με το ΚΚ, πώς να υιοθετούσαν την πρόταση του τελευταίου, στις 30/1/1933 για κήρυξη (άκουσον, άκουσον) παγγερμανικής πολιτικής απεργίας, ενάντια στο διορισμό του Χίτλερ στην καγκελαρία με διάταγμα του Χίντενμπουργκ! Κι όμως, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της διορισμένης κυβέρνησης, ήδη από τις πρώτες της συνεδριάσεις, αυτό που φοβόταν ήταν η γενική απεργία! Τον Χίτλερ καθησύχασε όμως ο Γκέρινγκ λέγοντας ότι «κατά τις δικές του διαπιστώσεις, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα δε θα συνέπραττε προς το παρόν σε μια γενική απεργία». Και βγήκε δικαιωμένος! Αλλωστε, το ίδιο ακριβώς πράγμα είχε συμβεί ξανά και έξι μήνες νωρίτερα, στις 20/6/1932!
Αυτών των ιστορικά αδικαίωτων πολιτικών συνεχιστές είναι και οι «ερμηνευτές της Βαϊμάρης» που μας συμβουλεύουν να μην ξεσηκωθούμε αλλά «ενωμένοι» να «κάτσουμε σπίτι»! Από αυτούς και τις απόψεις τους πρέπει να ξεκόψει σύσσωμη η εργατική τάξη της χώρας μας. Αυτοί οι υπερασπιστές της «καθεστηκυίας τάξεως» πρέπει όντως να χάσουν τη νομιμοποίησή τους στα μάτια του κόσμου.
Του Νίκου ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΑΚΗ
Ο Νίκος Παπαγεωργάκης, είναι μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ
Πηγή: Ριζοσπάστης
Και οι συγκρίσεις με την Ελλάδα
«(Ερώτηση): Πολλοί κάνουν συγκρίσεις της σημερινής Ελλάδας με την περίοδο της Βαϊμάρης. Αν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε αποδεικνύεται το παλιό ευφυολόγημα πως "η Ιστορία διδάσκει ότι δε διδάσκει τίποτα";
- Νομίζω ότι πάντα μπορούμε να διδαχθούμε από την Ιστορία. Το πρόβλημα είναι ότι σήμερα στην Ευρώπη έχουμε μια γενιά πολιτικών αρχηγών που ξέχασαν την Ιστορία τους. Από αυτή την άποψη το Νόμπελ Ειρήνης που δόθηκε στην ΕΕ ήταν μια σωστή κίνηση γιατί θύμισε σε όλους, τους λόγους ίδρυσης της Ενωσης. Και σίγουρα δεν ιδρύθηκε για να κρατήσει ζωντανές τις τράπεζες. Ιδρύθηκε για σοβαρότερους λόγους, παρόλο που και οι τράπεζες είναι μια σοβαρή υπόθεση. Αλλά τι σημαίνει "ζούμε μια περίοδο Βαϊμάρης"; Είναι ένα "μάθημα" ότι πρέπει να κατεβούμε στους δρόμους να πολεμήσουμε τον φασισμό; `Η το "μάθημα" είναι άλλο; Εγώ βρίσκω ομοιότητες και διαφορές. Το θέμα δεν είναι λοιπόν να κατεβούμε στους δρόμους, γιατί εκεί έτσι κι αλλιώς πέφτει πολύ ξύλο εδώ και καιρό. Ωστόσο: α) πρέπει να πάρουμε υπόψη τον κίνδυνο του φασισμού πολύ σοβαρά β) αν τον πάρουμε στα σοβαρά, θα πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Ο μόνος λόγος που οι ναζί επικράτησαν στη Γερμανία ήταν επειδή οι υπόλοιπες δυνάμεις αλληλομισούνταν τόσο, όσο δεν μισούσαν τους ναζί. Το γεγονός ότι σήμερα στην Ελλάδα έχουμε μια κυβέρνηση τριών κομμάτων είναι νομίζω θετικό και έτσι πρέπει και τα άλλα κόμματα να το δουν αν ενδιαφέρονται σοβαρά για τη δημοκρατία και όχι απλώς να κάνουν αντιπολίτευση. Η διαφορά πάντως της Ελλάδας με τη Βαϊμάρη είναι ότι το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας έχει χάσει τη νομιμοποίησή του στα μάτια του κόσμου και οι πολιτικοί πρέπει να σκεφτούν σοβαρά πώς θα την ξανακερδίσουν....
(Ερώτηση): Το πολιτικό πρόβλημα πώς θα λυθεί;
- Δεν έχω ακούσει ακόμη έναν πολιτικό να προχωρά σε μια απολογία, να λέει "φταίμε εμείς, συγνώμη". Θα μπορούσαν να ψηφίσουν έναν νόμο για την άρση της ασυλίας όταν πρόκειται για ποινικά αδικήματα. Αυτή η τάξη των πολιτικών που είναι υπεύθυνη για την κρίση και το σημερινό αδιέξοδο μοιάζει να μην έχει συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει». («Εθνος», ηλεκτρονική έκδοση, 24/10/12).
Δε θα σταθούμε στις απόψεις του για την «φιλειρηνική» ένωση των Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών (στο «Ριζοσπάστη» έχουν δημοσιευθεί πλήθος ανακοινώσεων που καταγγέλλουν το εν λόγω Νόμπελ «ειρήνης»), ούτε για τους «ανιστόρητους» και «άσχετους με την πραγματικότητα» πολιτικούς, που «ρίχνει νερό σε πολλούς μύλους». Η προτροπή του πάντως να μην κατέβουμε στους δρόμους, αλλά να ενωθούμε όλοι μαζί, μόνο ως επιβεβαίωση για τα όσα γράφονται παραπάνω μπορούν να εκληφθούν. Δίδαγμα λοιπόν της Βαϊμάρης «κάτσε στο σπίτι και να' σαι νομοταγής»!!
Ποιος έφερε τον Χίτλερ;
Ετσι κι αλλιώς το «μίσος αλλήλων» είναι που έφερε την επικράτηση των ναζί!! Ιστορικός του δικού του διαμετρήματος δεν μπορεί να μην ξέρει ότι ακόμα και στο μεταπολεμικό διεθνές δικαστήριο της Νυρεμβέργης ως πρωτεργάτες καταδικάστηκαν και πολλοί εκπρόσωποι μονοπωλιακών ομίλων! Βεβαίως βολεύει αφάνταστα το να βγάζεις από το προσκήνιο τους άρχοντες της οικονομικής εξουσίας (όπως τους έβγαλαν αμέσως από τις φυλακές οι Αγγλοαμερικάνοι λυκοσύμμαχοί τους) για να τους παρουσιάσεις και τώρα όπως και τότε ως «αμόλυντες περιστερές»!
Για τα πάντα φταίνε τα κόμματα και δη αυτά που «αλληλομισούνται»! Καθώς όμως στην περίοδο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης ένα μόνο κόμμα, το κομμουνιστικό, ήταν μόνο του στη μία όχθη του ταξικού χαρακώματος και όλα τα άλλα μαζί στην απέναντι, όσο κι αν ο ίδιος επιμελώς το αποκρύπτει, διαφαίνεται η ταύτιση αν όχι με την αντίληψη των ίσων αποστάσεων από «τα άκρα», τουλάχιστον με αυτή που λέει ότι ο «σεχταρισμός» του ΚΚ Γερμανίας και η θεωρία του περί «σοσιαλφασισμού» είναι αυτή που έφερε το Χίτλερ. Δεν είναι βεβαίως θέμα του παρόντος άρθρου η βαθύτερη μελέτη της τακτικής και στρατηγικής του εν λόγω ΚΚ την περίοδο του Μεσοπολέμου. Επειδή όμως πολλά (ξανα)γράφονται για το ποιος έφερε το Χίτλερ (πέρα από την αστική τάξη), θυμίζουμε εν συντομία, μερικά μόνο αλλά χαρακτηριστικά γεγονότα του 1932, μετά το «συνταγματικό πραξικόπημα» με το οποίο ο Πρόεδρος του Ράιχ Χίντενμπουργκ καθαιρούσε στην ουσία τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του κρατιδίου της Πρωσίας (Πρόκειται για την κυβέρνηση του Οτο Μπράουν, ο οποίος ενώ ήξερε ότι προετοιμαζόταν αυτή η ενέργεια προτίμησε να «πάρει άδεια» (επ' αόριστον τελικά) για να αποφύγει την όποια σύγκρουση), ορίζοντας Επίτροπο γι' αυτήν τον καγκελάριο Φον Πάπεν: Στις 22/6/1932, κατά τη διαδικασία εκλογής Προεδρείου της τοπικής Βουλής το ΚΚΓ διακήρυττε την προθυμία του να μην θέσει δικούς του υποψήφιους για αυτό το όργανο, αλλά να στηρίξει τους υποψηφίους της σοσιαλδημοκρατίας και του Κέντρου, με μοναδικούς όρους να δοθεί και στο ΓΚΚ η δυνατότητα να μιλάει μέσα από τη γερμανική ραδιοφωνία και να μην εφαρμοστούν στην Πρωσία τα αναγκαστικά διατάγματα του Φον Πάπεν για μείωση των ήδη άθλιων επιδομάτων ανεργίας! Τα δύο αυτά κόμματα απέρριψαν την πρόταση. Μέσα στην τοπική Βουλή το ΚΚΓ υποχώρησε ακόμα περισσότερο δηλώνοντας επίσημα (διά στόματος Βίλχελμ Πικ) ότι παραιτείται των αξιώσεων και ότι θα ψηφίσει τους υποψηφίους των δύο κομμάτων, με την προϋπόθεση ότι θα απέτρεπαν την εκλογή ως Προέδρου ή Αντιπροέδρου οποιουδήποτε υποψηφίου του Εθνικοσοσιαλιστικού (ναζιστικού) ή του Γερμανοεθνικού (εθνικιστικού) Κόμματος. Ούτε καν αυτή η πρόταση δεν υιοθετήθηκε! Ετσι αναδείχθηκε στην Προεδρία της Πρωσικής Βουλής ο φασίστας Κερλ (Kerrl).
Ούτε καν το αίτημα του ΚΚΓ (πάλι μέσω Β. Πικ) να αρθεί η προσωρινή απαγόρευση της κυκλοφορίας των έντυπων οργάνων των σοσιαλδημοκρατών και των κεντρώων («Εμπρός» - Vorwrts και «Λαϊκή Εφημερίδα της Κολωνίας» - KlnerVolkszeitung αντίστοιχα), που είχε επιβάλλει η κεντρική κυβέρνηση δεν υποστηρίχθηκε από αυτούς!
Το «με ποιον θα πας και ποιον θ΄αφήσεις» είχε ήδη αποφασιστεί από αυτά τα κόμματα με κριτήριο το καλόπιασμα των αστών, την «απόσταση από τα άκρα», την «τήρηση της νομιμότητας» και την «πίστη στο Σύνταγμα». Στο Σύνταγμα που έμπασε το Χίτλερ στην καγκελαρία!
Και εφόσον ακόμα και σε τόσο «ανώδυνες» κοινοβουλευτικές διαδικασίες αρνούνταν τη σύμπραξη με το ΚΚ, πώς να υιοθετούσαν την πρόταση του τελευταίου, στις 30/1/1933 για κήρυξη (άκουσον, άκουσον) παγγερμανικής πολιτικής απεργίας, ενάντια στο διορισμό του Χίτλερ στην καγκελαρία με διάταγμα του Χίντενμπουργκ! Κι όμως, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της διορισμένης κυβέρνησης, ήδη από τις πρώτες της συνεδριάσεις, αυτό που φοβόταν ήταν η γενική απεργία! Τον Χίτλερ καθησύχασε όμως ο Γκέρινγκ λέγοντας ότι «κατά τις δικές του διαπιστώσεις, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα δε θα συνέπραττε προς το παρόν σε μια γενική απεργία». Και βγήκε δικαιωμένος! Αλλωστε, το ίδιο ακριβώς πράγμα είχε συμβεί ξανά και έξι μήνες νωρίτερα, στις 20/6/1932!
Αυτών των ιστορικά αδικαίωτων πολιτικών συνεχιστές είναι και οι «ερμηνευτές της Βαϊμάρης» που μας συμβουλεύουν να μην ξεσηκωθούμε αλλά «ενωμένοι» να «κάτσουμε σπίτι»! Από αυτούς και τις απόψεις τους πρέπει να ξεκόψει σύσσωμη η εργατική τάξη της χώρας μας. Αυτοί οι υπερασπιστές της «καθεστηκυίας τάξεως» πρέπει όντως να χάσουν τη νομιμοποίησή τους στα μάτια του κόσμου.
Του Νίκου ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΑΚΗ
Ο Νίκος Παπαγεωργάκης, είναι μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ
Πηγή: Ριζοσπάστης
Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012
Ο Γ.Σεφέρης για τον "πατριωτισμό" των τότε Ελλήνων εθνικιστών
(Απόσπασμα άρθρου απο το Γιώργος Σαρρής)
-Κύριοι, στις 3 το πρωί, ο πρεσβευτής της Ιταλίας μου επέδωσε τούτο το τελεσίγραφο. Προ των συντριπτικών μέσων της Ιταλίας και της Γερμανίας, κτλ. κτλ.-απεφάσισα να αποφύγω τας άνευ προηγουμένου καταστροφάς που ηπείλουν τον τόπον, αποφάσισα να παραμερίσω κάθε εγωισμόν και ενέδωσα.
Αν τους έλεγε αυτά, ήξερε ο Μεταξάς ότι όλοι αυτοί οι κύριοι θα πήγαιναν να του φιλήσουν το χέρι και να τον συγχαρούν για το πατριωτικό του σθένος με πολύ μεγαλύτερη ειλικρίνεια παρά όταν άκουσαν το περιλάλητο όχι. Ωστόσο τους κράτησε μολονότι το ήξερε."
...
Ο Βούλγαρος ακόλουθος Τύπου ήρθε στο γραφείο μου να παραπονεθεί που δε δημοσιέψαμε τη Βουλγαρική άποψη.-Είμαστε φιλικό κράτος είπε, η συμπεριφορά σας δεν είναι φιλική.
-Είσαστε κράτος, του είπα, που ανοίγει τις πόρτες του στους συμμάχους των εχθρών μας, για να περάσουν και να μας χτυπήσουν στη ράχη. Εγώ δεν μπορώ να σας βοηθήσω. Αν θέλει ο Πρεσβευτής σας ας πάει στο Υπουργείο Εξωτερικών .
Την άλλη μέρα, ο Υπουργός Εξωτερικών μου τηλεφωνούσε να δημοσιέψει το Αθηναϊκό Πρακτορείο μια περίληψη της Βουλγάρικης άποψης.
Ο ίδιος υπουργός με είχε αναγκάσει να δεχτώ ένα βράδυ στις συγκεντρώσεις των ξένων δημοσιογράφων Γερμανό ανταποκριτή και να τον βλέπω να κρατά σημειώσεις όταν μιλούσε Άγγλος αξιωματικός για τις επιχειρήσεις της αγγλικής αεροπορίας στην Αλβανία. Σε τέτοια χάλια είχαμε φτάσει"
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)