Η εργατική τάξη της Ρουμανίας γράφει μια από τις πιο ηρωικές σελίδες της ιστορίας της. 7.000 εργάτες του εργοστασιακού συγκροτήματος «Γκρίβιτσα» στο Βουκουρέστι κατεβαίνουν σε απεργία και καταλαμβάνουν το εργοστάσιο. Στο πλευρό τους προστρέχουν άλλοι 12.000 εργάτες των γύρω εργοστασίων. Ο στρατός που στέλνεται για να καταπνίξει την απεργία αρνείται να ανοίξει πυρ. Τελικά η κυβέρνηση καταφεύγει σε επίλεκτα τμήματα στρατού και χωροφυλακής που τις πρώτες πρωινές ώρες της 16/2 επιτέθηκαν και κατέλαβαν το εργοστάσιο σκοτώνοντας 400 εργάτες. Η δολοφονία των απεργών της «Γκρίβιτσας» προκάλεσε μεγάλο κύμα διαμαρτυρίας στην Ρουμανία, αλλά και σ’ όλη την Ευρώπη. Ήταν η πρώτη μεγάλη εκδήλωση της εργατικής τάξης πανευρωπαϊκά μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία.
1952 Με το «στοιχείο» των ασυρμάτων που στις 14/11/1951 ανακαλύφθηκαν από την Ασφάλεια στη βίλα «Αύρα», αρχίζει στις 15 Φλεβάρη 1952 η δεύτερη δίκη του Νίκου Μπελογιάννη και ακόμα 28 κομμουνιστών, με την κατηγορία της «διενέργειας κατασκοπείας κατά των συμφερόντων του κράτους» (πρόκειται για το Μεταξικό νόμο 375/1936). Ο λόγος που το αστικό κράτος «ξεπάγωσε» το νόμο 375/1936 «περί κατασκοπείας» και οδήγησε τον Μπελογιάννη και τους συντρόφους του σε δεύτερη δίκη ήταν πως η κατηγορία της κατασκοπείας ήταν πολύ δύσκολο έως αδύνατο να εμπέσει σε αμνηστία, σε αντίθεση με τις καταδίκες με τον 509, για τις οποίες διαφαινόταν ότι μπορούσε η ποινή του θανάτου να μετατραπεί σε ποινή ισόβιων δεσμών. Παρά την εγχώρια και διεθνή κατακραυγή, το Στρατοδικείο καταδίκασε τους Νίκο Μπελογιάννη, Ηλία Αργυριάδη, Δημήτρη Μπάτση, Έλλη Ιωαννίδου, Τάκη Λαζαρίδη, Νίκο Καλούμενο, Χαράλαμπο Τουλιάτο και Μιλτιάδη Μπισμπιάνο σε θάνατο. Την Κυριακή 30 Μάρτη 1952 ο Νίκος Μπελογιάννης, ο Ηλίας Αργυριάδης, ο Νίκος Καλούμενος και ο Δημήτρης Μπάτσης εκτελέστηκαν στο Γουδή, πίσω από το νοσοκομείο «Σωτηρία», υπό το φως των προβολέων των στρατιωτικών αυτοκινήτων.
Δείτε εδώ το αφιέρωμα του 902.gr για την υπόθεση των ασυρμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου