ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΑΥΤΟΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΤΡΕΜΕΤΕ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ: «Δεν είμαστε το ΔΝΤ ή η Παγκόσμια Τράπεζα. Εμείς που είμαστε εδώ δεν δίνουμε μάχη από ξενοδοχεία πέντε αστέρων. Δίνουμε μάχη στους δρόμους, στα συνδικάτα, στις χώρες μας» (o Γ. Παπανδρέου στη συνεδρίαση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς / το ΒΗΜΑ)

«ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ»: «Η συμπολίτευση κατηγορείται πως με τις αλλαγές στα εργασιακά που ψηφίστηκαν στα Μνημόνια ΙΙ και ΙΙΙ λειτουργεί περίπου ως "βαποράκι" των εργοδοτικών συμφερόντων, έρχεται επιπροσθέτως να ανακινήσει και θέμα απεργιών. Το επόμενο βήμα θα είναι να γραφτούν απευθείας στον ΣΕΒ (...) η χώρα έχει μπατάρει απολύτως προς την πλευρά των επιχειρηματικών συμφερόντων. Εις βάρος της μισθωτής εργασίας. Αυτό συντελέστηκε μέσα από το εφεύρημα των "μεταρρυθμίσεων" - οι περισσότερες από τις οποίες δεν είναι παρά εργοδοτικά ρουσφέτια... Το ζητούμενο πλέον και σε επίπεδο κοινωνίας και σε επίπεδο πολιτικής είναι να αποκατασταθεί η κοινωνική ισορροπία - όχι να μπατάρουμε και άλλο!.. Να επιστρέψουμε δηλαδή στις συλλογικές συμβάσεις, στον ελεύθερο κοινωνικό διάλογο, στην επεκτασιμότητα, στη διαιτησία, στις αποζημιώσεις και σε όλα όσα έχουν μονομερώς καταργηθεί. Αν τώρα κάποιοι ονειρεύονται να μετατρέψουν την Ελλάδα σε «παράδεισο επιχειρηματικής ασυδοσίας» μάλλον λάθος χώρα έχουν στο μυαλό τους» (ο Γ. Πρετεντέρης στα ΝΕΑ)

ΑΔΙΕΞΟΔΟ: «Τις τελευταίες ημέρες, είναι διάχυτη η εντύπωση ότι οι πολιτικοί χειρισμοί της κυβέρνησης στο εργασιακό και κοινωνικό πεδίο της προσφέρουν ελάχιστο πολιτικό όφελος - μάλλον την φθείρουν (...) είναι προφανές ότι η κρίση, με τη φτώχεια και την ανεργία που συνεπιφέρει, οδηγεί σε πρωτόγνωρες ρηγματώσεις του κοινωνικού σώματος· πλήττει σκληρά τον κόσμο των μισθωτών και μικροεπιχειρηματιών, πλήττει τους μικροϊδιοκτήτες και τη μεσαία τάξη, πλήττει ανελέητα τη νεολαία (...) ακόμη και όσοι αντέχουν υλικά αισθάνονται πια ασήκωτο το βάρος των υπολοίπων, όσων βουλιάζουν (...) Ιστορικά, η πολιτική πυγμής δεν μπορεί να συνεχίζεται επί μακρόν» (ο Ν. Ξυδάκης στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

ΕΛΑΦΡΑ ΠΗΔΗΜΑΤΑΚΙΑ: «Υπό ομαλές συνθήκες η άσκηση πίεσης από την Εφορία για εξόφληση με δόσεις οφειλών ύψους μέχρι και 3.000 ευρώ (ή και λίγο παραπάνω) είναι μέσα στις πρακτικές που οφείλει να ασκεί κάθε κυβέρνηση, προκειμένου να μην παρεκκλίνει από τους δημοσιονομικούς στόχους της. Αλλά οι συνθήκες υπό τις οποίες ζούμε μόνο ομαλές δεν είναι. Και την ιδιαιτερότητα αυτή θα πρέπει να τη συνεκτιμά μια κυβέρνηση όταν αποφασίζει να εισπράξει την οφειλή με τη διαδικασία της παρακράτησης από μισθούς και συντάξεις» (από το κύριο άρθρο στο ΕΘΝΟΣ)