Ζητούμενο η ΑΝΑΠΤΥΞΗ. Αποτέλεσμα η ΥΦΕΣΗ

στοχασμός-πολιτική

Γράφει ο Δευκαλίων

Στο χθεσινό μας άρθρο αναφέραμε την θέση ενός εκ των θεμελιωτών της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας του Τόμας Τζέφερσον για την Νομισματική Πολιτική. Η θέση του ήταν κρυστάλλινη και κάθετη. Καμιά επαφή των τραπεζών με την νομισματική πολιτική των ΗΠΑ. Η χθεσινή αναφορά μόνο τυχαία δεν ήταν. Ήθελε να αποδείξει ότι μία καπιταλιστική οικονομία μπορεί να λειτουργήσει άριστα και να αναπτυχθεί στον υπέρτατο βαθμό σε συνδυασμό με την καθοριστική παρέμβαση του κράτους ακόμα και στον πιο κρίσιμο τομέα, την νομισματική πολιτική. ΄

Εν όψει της παρέμβασης του Πρωθυπουργού στην ΔΕΘ θα ήταν χρήσιμο να υπάρξει έστω και από αυτό το ταπεινό βήμα ένας αντίλογος απέναντι στον νέο-φιλελεύθερο μονόλογο Πρωθυπουργού και ΜΜΕ η οποία θα περιστρέφεται γύρω από μία μαγική λέξη ΑΝΑΠΤΥΞΗ. Το όνειρο του μικρομεσαίου και του άνεργου για να βγουν οι ίδιοι και οι οικογένειες τους από την κρίση που βιώνουν τα τελευταία δύο χρόνια. ...

Όμως όποιος θέλει να είναι συνεπής με ένα αναπτυξιακό όραμα και πρόγραμμα πρέπει να αναφέρει τι θα κάνει, πως και πότε θα το κάνει, και από πού θα βρει τα απαραίτητα κονδύλια. Κάποια παρόμοια αναπτυξιακή πρόταση δεν θα ακούσουν οι Έλληνες το Σαββατοκύριακο ούτε από τον Πρωθυπουργό ούτε από τα ΜΜΕ. Ο λόγος είναι εξαιρετικά απλός. Οι περισσότεροι πόροι της χώρας δεν κατευθύνονται προς παραγωγικούς σκοπούς αλλά προς την πληρωμή των δόσεων παλαιότερων δανείων που λόγω της διεύρυνσης των spread αυξάνονται συνεχώς (ας θυμηθούμε την ανάλογη θέση του διαχειριστή χαρτοφυλακίου της Pimco που συνιστούσε ανεπιφύλακτα την μείωση των αποδόσεων των Ελληνικών Ομολόγων προκειμένου να υπάρξουν πόροι για αναπτυξιακή πολιτική)

Προκειμένου η κυβέρνηση να ξεπεράσει αυτήν την βασική έλλειψη αναπτυξιακής πολιτικής (μηδενική ρευστότητα) θα επιστρατεύσει επιχειρήματα και νομοθετήματα που θα προβάλουν την μείωση της φορολογίας ως την πανάκεια που θα βάλει μπροστά την Ελληνική Οικονομία και θα ξαναβάλει την χώρα στην αναπτυξιακή τροχιά. Το επιχείρημα απλοϊκό αλλά ιδιαίτερα πειστικό. Θα μειώσουμε την φορολογία των μερισμάτων ώστε να γίνουν στην Ελλάδα επενδύσεις και όχι στις γειτονικές Βαλκανικές χώρες. Έτσι πιστεύει η κυβέρνηση ότι οι Έλληνες θα δεχθούν να πληρώνουν αγόγγυστα υψηλούς φόρους ενώ την ίδια ώρα θα αποδέχονται ως αναγκαίο κακό να πληρώνουν ελάχιστους φόρους οι ξένοι επενδυτές.

Απέναντι σε αυτό το επιχείρημα εμείς θα αντιπαραθέσουμε στατιστικά στοιχεία από δύο άλλες χώρες της Δύσης που μείωσαν την φορολογία των μερισμάτων (φορολογική μεταρρύθμιση το ονομάζουν) για να αυξήσουν την ανάπτυξη τους.

1. Γαλλία. Το 2007 άρχισε να εφαρμόζεται η φορολογική μεταρρύθμιση που είχε εξαγγείλει ο Πρόεδρος Ν. Σαρκοζύ. Αποτέλεσμα: σε κάθε χαμηλόμισθο αναλογούσαν επί πλέον 80 ευρώ τον έτος. Όμως σε κάθε εισοδηματία των 20.000 ευρώ μηνιαίως πρόσφερε 10.000 ευρώ το έτος. Σύμφωνα με εκτιμήσεις που έγιναν μετά τα δύο πρώτα έτη εφαρμογής της φορολογικής μεταρρύθμισης από τα 3,5 δις ευρώ που δεν θα εισπραχθούν λόγω της μείωσης στην φορολογία των μερισμάτων το 70 % θα καταλήξει στις τσέπες του 20 % των φορολογουμένων.

2. ΗΠΑ. Η φορολογική μεταρρύθμιση που εξάγγειλε και εφάρμοσε ο Πρόεδρος Μπους το 2001, είχε υπολογισθεί ότι θα μείωνε τα φορολογικά έσοδα κατά 1.900 δις δολάρια σε βάθος 10-ετίας. Αυτά τα χρήματα μοιράστηκαν α) Όσοι είχαν ετήσιο εισόδημα πάνω από 1.000.000 δολάρια πήραν 42.000 δολάρια ανά ετήσιο εισόδημα 1.000.000 δολάρια β) Όσοι είχαν ετήσιο εισόδημα 10.000-20.000 δολάρια πήραν μόλις 2 δολάρια.

Μα θα αντικρούσει κάποιος καλοπροαίρετος για το κυβερνητικό επιχείρημα, η μείωση της φορολογίας των μερισμάτων δεν γίνεται για να κερδίσουν χρήματα οι φτωχοί φορολογούμενοι αλλά για να γίνουν επενδύσεις και να μειωθεί η ανεργία.

Θεωρητικά σωστά. Αλλά μήπως θα πρέπει να δούμε αν και πόσο μειώθηκε η ανεργία στις γειτονικές Βαλκανικές χώρες που εφαρμόζουν μειωμένους φορολογικούς συντελεστές. Η απάντηση και εδώ είναι αρνητική. Και στις γειτονικές Βαλκανικές Χώρες η ανεργία είναι υψηλή και το επίπεδο ζωής αισθητά υποβαθμισμένο. Ενώ και η Ρουμανία ταλαιπωρείται από την εποπτεία του ΔΝΤ.

Το συμπέρασμα εξάγεται αβίαστα. Η μείωση της φορολογίας μερισμάτων εξυπηρετεί μόνο τους επενδυτές που βλέπουν τα κέρδη τους να αυξάνονται και στην συνέχεια τα εξάγουν στους γνωστούς φορολογικούς παράδεισους προκειμένου να τα διασφαλίσουν απολύτως ενώ ελάχιστοι (ιδίως σε περιόδους κρίσης) επανα-επενδύουν τα κέρδη τους στην χώρα παραγωγής. Ιδίως αν στις χώρες αυτές υπάρχει κίνδυνος κοινωνικής έκρηξης και πολιτικής αστάθειας.

Λοιπόν «Σύντροφοι»

1. Επειδή ο ηθικός, ιδεολογικός και πολιτικός κατήφορος που έχετε πάρει δεν έχει ούτε όριο ούτε φραγμό.

2. Επειδή η πολιτική που εφαρμόζεται απειλεί τις οικογένειες μας και το μέλλον των παιδιών μας.

Τα ψέματα και τα αστεία τελείωσαν.

Από εδώ και πέρα σε κάθε σας βήμα θα αντιμετωπίζετε σκληρή και πάντα τεκμηριωμένη κριτική που θα αποκαλύπτει τα αδιέξοδα και τις αποτυχίες της πολιτικής σας

Σ.Σ. Αλήθεια «Σύντροφοι» μήπως πήρατε χαμπάρι σήμερα ότι στην Goldman Sachs επιβλήθηκε και άλλο πρόστιμο ρεκόρ ύψους 27 εκατ. δολαρίων από την Βρετανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (FSA) γιατί δεν ενημερώθηκε για το γεγονός ότι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης ερευνούσε καταγγελία για απάτη εναντίον της Goldman Sachs. Η Eurostat σε λίγες ημέρες καταφθάνει για να ερευνήσει τα κρυφά swap του 2000-2001 που έκανε η κυβέρνηση Σημίτη με την Goldman Sachs. Προσέξτε μήπως υπάρχουν και άλλα ειδικά της περιόδου που κλείδωσε η συναλλαγματική ισοτιμία Δραχμής/Ευρώ και εντάχθηκε η χώρα στην ΟΝΕ.