Την ερχόμενη Τρίτη, 5 Μάρτη, το πανελλαδικό, παναγροτικό συλλαλητήριο, στην Αθήνα

ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ-Συνεχίζουν, με άλλες μορφές, τον αγώνα!

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ


Με την υπόσχεση να ξανασυναντηθούν, σε λίγες μέρες, στο πανελλαδικό, παναγροτικό συλλαλητήριο, στην Αθήνα, οι μικρομεσαίοι αγρότες έφυγαν, χτες, από τα μπλόκα, μετά από 30 μερόνυχτα σκληρής πάλης.



Επιστρέφοντας στα χωριά τους, οι αγωνιστές των μπλόκων θα συζητήσουν με τους συγχωριανούς τους, καλώντας τους να πάρουν, μαζικά και δυναμικά, μέρος στο συλλαλητήριο της Αθήνας, το οποίο αποτελεί συνέχεια της μεγάλης αγροτικής κινητοποίησης.

Μαζί με τους αγρότες, στο συλλαλητήριο αναμένεται να βρεθούν εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, νέοι και γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, για να εκφραστεί ξανά η λαϊκή αγωνιστική συμμαχία, η οποία εκφράστηκε και στα μπλόκα, δίνοντας φτερά στην πάλη της μικρομεσαίας αγροτιάς.
Το Μπλόκο της Νίκαιας

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε το Μπλόκο της Νίκαιας αναφέρεται: «Το Μπλόκο της Νίκαιας, που ψυχή του ήταν οι Ομοσπονδίες Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας - Λάρισας - Τρικάλων και η Συντονιστική Επιτροπή, συσπείρωσε χιλιάδες συναδέλφους που, για 30 μερόνυχτα, δώσαμε, με περηφάνια κι αξιοπρέπεια, τον αγώνα της επιβίωσης και της προοπτικής της μικρομεσαίας αγροτιάς. Ενα μεγαλειώδη αγώνα, που συντονίστηκε σε όλη την Ελλάδα, αγκαλιάστηκε από το λαό και συνεχίζεται, με επόμενο αγωνιστικό σταθμό το πανελλαδικό, παναγροτικό συλλαλητήριο, στις 5 Μάρτη, στην Αθήνα.

Παλέψαμε με αυταπάρνηση, υπομονή και επιμονή, κόντρα στον αυταρχισμό και την τρομοκρατία της κυβέρνησης, που έστειλε εναντίον μας τα ΜΑΤ με τα χημικά και ρόπαλα. Δε φοβηθήκαμε την αστυνομική βία και καταστολή, την αντιμετωπίσαμε ψύχραιμα και θαρρετά.

Με την αγωνιστική πίεση που εξασκήσαμε αναγκάσαμε την κυβέρνηση να δεχτεί, τελικά, τη συνάντηση αντιπροσωπείας της Συντονιστικής Επιτροπής των μπλόκων με διευρυμένο κλιμάκιο υπουργών, όπως ζητούσαμε, αλλά, στην αρχή, δεν τη δεχόταν.

Η συνάντηση με την κυβέρνηση δεν ικανοποίησε ούτε ένα από τα αιτήματά μας, επέμειναν στην τακτική της ολικής άρνησης. Ούτε καν κάποιο από αυτά που αφορούν, άμεσα και καθοριστικά, στη δυνατότητα εκατοντάδων χιλιάδων παραγωγών της χώρας μας να μπουν στη νέα καλλιεργητική περίοδο και να παραμείνουν στο αγροτικό επάγγελμα.

Με τη στάση της, η τρικομματική συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ απέδειξε ότι:

-- Παραμένει ακλόνητη στην πολιτική ξεκληρίσματος κι αφανισμού της μικρομεσαίας αγροτιάς, για να συγκεντρωθεί η γη και η αγροτική παραγωγή στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών και επιχειρηματιών.

-- Δεν είναι κυβέρνηση της μικρομεσαίας αγροτιάς, της εργατιάς και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, αλλά κυβέρνηση των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, των μεγαλοβιομηχάνων και μεγαλεμπόρων, των εκμεταλλευτών μας, των εκμεταλλευτών του λαού.

-- Απέδειξε, επίσης, ότι δεν την ενδιαφέρει καθόλου να διασφαλίσει φτηνά, ποιοτικά και υγιεινά προϊόντα για τη διατροφή και την ένδυση των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων που ζουν στις πόλεις, αλλά μόνο να αυξηθούν τα κέρδη των εμποροβιομηχάνων και των μονοπωλίων, που λυμαίνονται την αγροτική οικονομία, κερδοσκοπώντας, ασύστολα, σε βάρος και των παραγωγών και των καταναλωτών.

Στα 30 μερόνυχτα που είμαστε στα μπλόκα, είδαμε, για μια ακόμα φορά, ποιοι είναι οι φίλοι μας και ποιοι οι εχθροί μας.

Εχθρός μας είναι οι πολιτικές που μας καταστρέφουν, αρπάζουν τα χωράφια μας, δημεύουν το βιός μας, παίρνουν και την μπουκιά από το στόμα των παιδιών μας, για να πλουτίζουν τα μονοπώλια και επιχειρηματικοί όμιλοι.

Είναι η ΚΑΠ και η ΕΕ που ενισχύει τις αγροτικές καπιταλιστικές επιχειρήσεις, προωθεί τη συγκέντρωση της γης, της παραγωγής και των επιδοτήσεων στα χέρια τους, ξεκληρίζοντας όσους μικρούς και μεσαίους αγρότες απέμειναν. Κι όσοι στηρίζουν την ΕΕ, υποκρίνονται ότι υποστηρίζουν και τα αιτήματά μας, γιατί αυτά συγκρούονται με τη σκληρή αγροτική πολιτική της ΕΕ.

Αυτές τις πολιτικές και όλους όσοι τις διαμορφώνουν, τις διαχειρίζονται, τις υπηρετούν και τις στηρίζουν θα τους πολεμήσουμε μέχρις εσχάτων.

Φίλοι και σύμμαχοί μας είναι οι εργάτες που τους σφαγιάζουν τα μεροκάματα, οι άνεργοι που τους στερούν το δικαίωμα στη δουλειά, οι συνταξιούχοι που τους κόβουν την πενιχρή σύνταξη, οι μικροεπαγγελματίες και οι μαγαζάτορες που τους οδηγούν στο λουκέτο, οι νέοι των λαϊκών οικογενειών που τους κλείνουν το δρόμο προς το μέλλον.

Με όλους αυτούς θα παλέψουμε μαζί για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και το άνοιγμα του δρόμου για ένα καλύτερο «αύριο» του λαού μας.

Η αγωνιστική, λαϊκή συμπαράταξη που εκφράστηκε, με μαζικό και δυναμικό τρόπο, ιδιαίτερα στο μπλόκο της Νίκαιας, είναι ό,τι πιο σημαντικό κατακτήσαμε σε τούτη τη μάχη και μπορεί να αποδειχτεί καθοριστικό για τη συνέχεια και την προοπτική της πάλης μας. Εχει τεράστια σημασία το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν πως το «σήμερα» και το «αύριο» της μικρομεσαίας αγροτιάς εξαρτάται από την απόφασή της, μαζί με την εργατιά και τα άλλα λαϊκά στρώματα, να συγκρουστεί, συνολικά, με την αντιλαϊκή πολιτική για να την ανατρέψει.

Οπως μεγάλη σημασία για τους αγώνες που έρχονται έχει η ενότητα και ο πανελλαδικός αγωνιστικός συντονισμός των μπλόκων που επιτεύχθηκε και θα διατηρηθεί, ώστε, σε συνδυασμό, με το αναγκαίο δυνάμωμα των αγροτικών συλλόγων, ν' αποτελέσει ένα πανίσχυρο όπλο στην αγωνιστική φαρέτρα της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Συνεχίζουμε τον αγώνα μας για την επιβίωση, με προοπτική μια διαφορετική αγροτική ανάπτυξη, κόντρα στα συμφέροντα των μονοπωλίων και για την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών.

Δυναμώνουμε τους αγροτικούς συλλόγους μας και φτιάχνουμε καινούργιους όπου δεν υπάρχουν.

Πραγματοποιούμε Γενικές Συνελεύσεις στα χωριά μας, προσπαθούμε να συσπειρώσουμε και άλλες δυνάμεις αγροτών στην πάλη.

Οργανώνουμε συναντήσεις με τους φυσικούς συμμάχους μας, εργατικά κέντρα, σωματεία και συνδικάτα, εμπορικούς συλλόγους, άλλους μαζικούς φορείς και συντονίζουμε την αγωνιστική δράση μας με νέες μορφές, όλοι μαζί, σαν για γροθιά, στην κοινή πάλη για να απαλλαγούμε από τους εκμεταλλευτές μας.

Είμαστε οι κερδισμένοι γιατί αγωνιζόμαστε. Ο αγώνας δεν έχει ημερομηνία λήξης, ενισχύεται, κλιμακώνεται και η κυβέρνηση θα νιώθει την αγωνιστική μας αναπνοή όλο και πιο σιμά της.

Συνεχίζουμε τον αγώνα μας με νέες μορφές. Συναντιόμαστε την ερχόμενη Τρίτη, 5 Μάρτη, στο πανελλαδικό, παναγροτικό συλλαλητήριο, στην Αθήνα. Τιμάμε αγωνιστικά την 103η επέτειο από την εξέγερση της αγροτιάς στο ΚΙΛΕΛΕΡ, όλοι μαζί εργατιά - αγροτιά, όπως και τότε.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ. Η ΝΙΚΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ».

Στους δρόμους φοιτητές και μαθητές

ποντίκι
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά του σχεδίου «Αθηνά» του υπουργείου Παιδείας πραγματοποιείται σήμερα, Πέμπτη, στην Αθήνα.

Το σχέδιο είχε οριστεί να συζητηθεί εντός της ημέρας στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, ωστόσο η συζήτηση αναβλήθηκε πιθανότατα για την επόμενη Τρίτη.

Η συγκέντρωση θα γίνει έξω από το υπουργείο Παιδείας στις 12:30 το μεσημέρι και θα συμμετάσχουν 36 φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι από όλη την Ελλάδα.

Το σχέδιο συγχώνευσης των ΑΕΙ και ΤΕΙ έχει προκαλέσει τεράστιες αντιδράσεις τόσο ανάμεσα σε βουλευτές της τρικομματικής κυβέρνησης, όσο και ανάμεσα σε φοιτητές, σχολές και τοπικές κοινωνίες.

Παράλληλα, κινητοποιήσεις σε Αθήνα, Πειραιά και Κεφαλλονιά διοργανώνει στις 2 το μεσημέρι της Πέμπτης η Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων Μαθητών Ελλάδος, διεκδικώντας μία καλύτερη μόρφωση για τα παιδιά.


Συγκεκριμένα η Συνομοσπονδία ζητεί να καλυφθούν τα εκπαιδευτικά κενά, να μη συγχωνευτούν σχολεία, να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη, να δοθεί ένα μικρογεύμα σε κάθε μαθητή σε όλα τα σχολεία και να ληφθούν μέτρα για την συντήρηση και βελτίωση των σχολικών κτιρίων.

Στις 2 το μεσημέρι θα γίνει κινητοποίηση στη συμβολή των λεωφόρων Κηφισίας και Αλεξάνδρας, στη συμβολή των οδών Γαλατσίου και Πατησίων, στον Πειραιά στην πλατεία Κοραή και στην Κεφαλλονιά στην πρώην νομαρχία στις 12 το μεσημέρι.

Δημόσιο χρέος - ιδιωτικοποιήσεις: Το «υπόδειγμα» της Βρετανίας

Γράφει:

ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Οσο περισσότερο ξεπουλούν - στη Βρετανία, στην Ελλάδα, στη Γουαδελούπη - τόσο περισσότερο το χρέος αυξάνεται!

Το δημόσιο χρέος αξιοποιείται ως πρόσχημα για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Υποτίθεται ότι με την ιδιωτικοποίηση, αφενός θα εισρεύσουν έσοδα στα ταμεία του κράτους, αφετέρου το κράτος θα απαλλαγεί από δαπάνες για τη λειτουργία των επιχειρήσεων που θα έχουν ιδιωτικοποιηθεί.



Με αυτό τον τρόπο - όπως ισχυρίζονται τα προπαγανδιστικά επιτελεία της εκποίησης - το δημόσιο χρέος θα μειωθεί και μαζί του θα εκλείψουν και τα αίτια της λιτότητας. Μέχρι τότε, όμως, και για όσο θα υπάρχει δημόσιο χρέος, η λιτότητα είναι μια «αναγκαία» πολιτική.

Επομένως - σύμφωνα με την ίδια θεωρία - είναι προς το συμφέρον του λαού που υφίσταται τη λιτότητα να γίνουν οι ιδιωτικοποιήσεις, αφού έτσι θα μειωθεί το χρέος και θα πάψει να υφίσταται τη λιτότητα.

Η ζωή τι λέει για όλα τα παραπάνω; Η ζωή λέει πως η αλήθεια - θαμμένη βέβαια από εκείνους που κανοναρχούν το δημόσιο λόγο και την ενημέρωση - είναι εντελώς διαφορετική.

Το αποδεικνύουν τα γεγονότα:

*


1) Το πιο χαρακτηριστικό ίσως παράδειγμα που αποκαλύπτει το ψεύδος της θεωρίας περί «επωφελών» ιδιωτικοποιήσεων είναι η Βρετανία.



Εδώ και 30 χρόνια η Βρετανία του κεντροαριστεροδέξιου «θατσερισμού» αποτελεί την «Μέκκα», όπου βασιλεύει η αρχή «η κοινωνία δεν είναι τίποτα, το άτομο είναι το παν». Στη θέση του «ατόμου» βάλτε τις περίφημες «αγορές».

Ας δούμε, όμως, ποιο είναι το αποτέλεσμα αυτής της τριακονταετούς εφαρμογής της πολιτικής της ιδιωτικοποίησης στη Βρετανία, σχετικά με το δημόσιο χρέος της χώρας (στοιχεία ΟΟΣΑ, Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών):

α) Το 1980, τέσσερα χρόνια μετά από την έλευση του ΔΝΤ στο Λονδίνο έπειτα από πρόσκληση των Εργατικών και ένα χρόνο μετά από την άνοδο της Θάτσερ στην πρωθυπουργία, το δημόσιο χρέος της Βρετανίας βρισκόταν στο 58% του ΑΕΠ της. Το 2010, μετά από τρεις δεκαετίες ιδιωτικοποίησης των πάντων, το δημόσιο χρέος της Βρετανίας έκλεισε στο 89% του ΑΕΠ. Σήμερα ανέρχεται σε 1,5 τρισ. ευρώ και οι εκτιμήσεις της Εαρινής Εκθεσης της Κομισιόν του 2012 μιλούν για δημόσιο χρέος στη Βρετανία που το 2013 θα ξεπεράσει το 90% του ΑΕΠ.

β) Το 1980 το χρέος των νοικοκυριών στη Βρετανία ήταν στο 37% του ΑΕΠ. Το 2010 είχε τριπλασιαστείαγγίζοντας το 106% του ΑΕΠ.

γ) Το 1980 το χρέος των επιχειρήσεων στη Βρετανία ήταν στο 64% του ΑΕΠ. Το 2010 είχε διπλασιαστεί και ανήλθε στο 126% του ΑΕΠ.

δ) Συνολικά το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος της Βρετανίας ήταν το 1980 στο 160% του ΑΕΠ της. Σήμερα το συνολικό χρέος της χώρας έχει υπερδιπλασιαστεί και ξεπερνά το 400% του ΑΕΠ της.

Επαναλαμβάνουμε:

Αυτά είναι τα αποτελέσματα του μεγαλύτερου προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων όλων των εποχών που συντελέστηκε στη Βρετανία. Αυτά συμβαίνουν στη «Μέκκα» των ιδιωτικοποιήσεων. Το ξεπούλημα τριάντα χρόνων στη Βρετανία αυτό που είχε ως αποτέλεσμα δεν ήταν η μείωση του χρέους, αλλά ο πολλαπλασιασμός του.

*


2) Ας έρθουμε τώρα στην ελληνική πραγματικότητα.



Στην Ελλάδα, ειδικά από το 2000 και μετά, έχουμε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων που άλλοτε βαφτίστηκε «μετοχοποίηση», άλλοτε «αποκρατικοποίηση» κι άλλοτε «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας.

Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής, που ήταν πάντα πολιτική της εκποίησης, είχαμε τα εξής:

Ξεπουλήθηκαν τα ναυπηγεία. Ξεπουλήθηκε το 90% του ΟΤΕ. Ξεπουλήθηκε το 90% του τραπεζικού τομέα.Ξεπουλήθηκε η «Ολυμπιακή». Ξεπουλήθηκαν από τους οδικούς άξονες μέχρι η διώρυγα της Κορίνθου.Ξεπουλήθηκε το 49% της ΔΕΗ. Ξεπουλήθηκε το 39% της ΕΥΔΑΠ. Ξεπουλήθηκε το 72% από τα «Ελληνικά Πετρέλαια». Ξεπουλήθηκε το 67% του ΟΠΑΠ. Ξεπουλήθηκε το 35% της ΔΕΠΑ. Ξεπουλήθηκαν το 26% τηςΕΥΑΘ, του ΟΛΠ και του ΟΛΘ. Ξεπουλήθηκε το 45% του αεροδρομίου των Σπάτων.

*

Αυτοί που τώρα εισηγούνται στον ελληνικό λαό το ξεπούλημα των πάντων και παρουσιάζουν αυτή την πολιτική ως «ελιξίριο σωτηρίας» θα πρέπει να απαντήσουν:

α) Αν όλες αυτές οι εκποιήσεις «αποτρέπουν» την εκτίναξη του δημόσιου χρέους τότε πώς εξηγείται ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας από 127 δισ. ευρώ που ήταν την 1//1/2000, παρά το ξεπούλημα που ήδη έχει συντελεστεί, παρά τις αναδιαρθρώσεις και τα κόντρα «κουρέματα», μετά και από τη σχεδιαζόμενη ολοσχερή ιδιωτικοποίηση καθετί έχει απομείνει απούλητο, να υπολογίζεται (από τους ίδιους) ότι το 2014 θα είναι στα 360 δισ. ευρώ, δηλαδή τριπλάσιο από την εποχή που το κύμα της ιδιωτικοποίησης εκδηλώθηκε ως τσουνάμι του περίφημου «εκσυγχρονισμού»;

β) Αν η ιδιωτικοποίηση «μειώνει» το χρέος, τότε γιατί, μετά από τόσες ιδιωτικοποιήσεις, το χρέος των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων στην Ελλάδα από 60 δισ. ευρώ που ήταν το 2000 έφτασε το 2009 (προ κρίσης δηλαδή) να είναι 254 δισ. ευρώ, δηλαδή τετραπλασιάστηκε;

*


Εν ολίγοις:



Αν το ξεπούλημα το κάνουν για να μειώσουν τα δημόσια χρέη

(και όχι για να ενισχύσουν την κερδοφορία της ολιγαρχίας, που της παραδίδουν να ξεζουμίζει ό,τι απέμεινε από τη δημόσια περιουσία, διασφαλίζοντας στους κεφαλαιοκράτες ασφαλείς όρους διοχέτευσης των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων τους)

τότε γιατί

όσο μεγαλώνει το ξεπούλημα, τόσο μεγαλώνει και το χρέος;!

*

Συμπέρασμα:

Δεν ξεπουλούν για να «μειώσουν» το χρέος ή τα ελλείμματα.

Αντίθετα:

Οσο περισσότερο ξεπουλούν - στη Βρετανία, στην Ελλάδα, στη Γουαδελούπη - τόσο περισσότερο το χρέος αυξάνεται!

Το δημόσιο χρέος, με ή χωρίς ιδιωτικοποιήσεις, συνεχίζει να συνιστά «ξεπούλημα του κράτους», να αξιοποιείται ως ένας «από τους πιο δραστικούς μοχλούς της πρωταρχικής συσσώρευσης» του κεφαλαίου μέσα από την κλοπή του λαού αφού πρόκειται για «το μοναδικό κομμάτι του λεγόμενου εθνικού πλούτου, που στους σύγχρονους λαούς ανήκει πραγματικά στο σύνολο του λαού» (Καρλ Μαρξ, Το Κεφάλαιο, Α' τόμος, σελ. 779)

Επομένως, δεν ξεπουλούν λόγω του δημόσιου χρέους. Ξεπουλούν λόγω του ταξικού τους χρέους. Το ίδιο ταξικό χρέος που τους καθοδηγεί να αποστερούν το λαό από μισθούς, συντάξεις, κοινωνική φροντίδα, εργασιακά δικαιώματα, το ίδιο αυτό ταξικό χρέος τους καθοδηγεί να αποστερούν το λαό και από τη δημόσια περιουσία του.

Κωστής Παλαμάς 23 Φβρουαρίου 1943 - Α.Σικελιανού: Ηχήστε οι σάλπιγγες!

Σαν σήμερα έφυγε πριν 70 χρόνια ο Κ.Παλαμάς
Από το youtube και το διαδίκτυο διάλεξα αυτά τα 3 αφιερώματα

Στις 27 Φεβρουαρίου 1943 έφευγε από τη ζωή, σε ηλικία 84 ετών, ο σπουδαίος έλληνας ποιητής Κωστής Παλαμάς. Ήταν βαριά άρρωστος όταν τον συνάντησε ο χάρος στο σπίτι του, στην οδό Περιάνδρου 3 στην Πλάκα. Λίγες μέρες νωρίτερα, στις 9 Φεβρουαρίου του 1943, είχε πάρει τη γυναίκα του Μαρία.
Το νέο του θανάτου του επιφανέστερου ποιητή της γενιάς του 1880 κυκλοφόρησε με αστραπιαία ταχύτητα στην κατοχική Αθήνα. «Χτες βράδυ μία είδηση ακατανόητη μας ήρθε. Μία είδηση ασύλληπτη. Ο Γέρο-Παλαμάς πέθανε. Είχαμε ξεχάσει πως ήταν θνητός» γράφει στο προσωπικό της ημερολόγιο η Ιωάννα Τσάτσου.
Από νωρίς το πρωί της 28ης Φεβρουαρίου πλήθος λαού άρχισε να συγκεντρώνεται στο Α' Νεκροταφείο της Αθήνας για να αποτίσει το ύστατο χαίρε στον μεγάλο ποιητή, αλλά και για να εκφράσει τα αντικατοχικά του αισθήματα.
Στις 11 το πρωί άρχισε η νεκρώσιμος ακολουθία, χοροσταντούντος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Δαμασκηνού. Ο πνευματικός κόσμος της χώρας έδωσε βροντερό «παρών»: Σπύρος Μελάς, Μαρίκα Κοτοπούλη, Κωνσταντίνος Τσάτσος, Γιώργος Θεοτοκάς, Άγγελος Σικελιανός, Ηλίας Βενέζης, Ιωάννα Τσάτσου, Γιώργος Κατσίμπαλης, κ.ά.

Άγγελος Σικελιανός

Οι επίσημες αρχές, προσπαθώντας να περιορίσουν το νόημα της παλλαϊκής συγκέντρωσης, εκπροσωπήθηκαν στην κηδεία από τον ίδιο τον δοτό πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Λογοθετόπουλο και από εκπροσώπους των γερμανικών και ιταλικών κατοχικών δυνάμεων.
Αυτό δεν απέτρεψε τη μετατροπή της κηδείας σε εκδήλωση πατριωτικής έξαρσης.
«Σε αυτό το φέρετρο ακουμπάει η Ελλάδα» είπε εύστοχα ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός (1884-1951), δίνοντας το πνεύμα ομόθυμης παρουσίας του λαού στην κηδεία. Και «με μια φωνή όσο ποτέ δυνατή» απήγγειλε το ποίημα Παλαμάς, που είχε γράψει τα χαράματα της 28ης Οκτωβρίου προς τιμήν του μεγάλου ποιητή:

“

Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα...
Βογκήστε τύμπανα πολέμου... Οι φοβερές
σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !

Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα! Ένα βουνό
με δάφνες αν υψώσουμε ως το Πήλιο κι ως την Όσσα,
κι αν το πυργώσουμε ως τον έβδομο ουρανό,
ποιόν κλεί, τι κι αν το πεί η δικιά μου γλώσσα;

Μα εσύ Λαέ, που τη φτωχή σου τη μιλιά,
Ήρωας την πήρε και την ύψωσε ως τ' αστέρια,
μεράσου τώρα τη θεϊκή φεγγοβολιά
της τέλειας δόξας του, ανασήκωσ' τον στα χέρια

γιγάντιο φλάμπουρο κι απάνω από μας
που τον υμνούμε με καρδιά αναμμένη,
πες μ' ένα μόνο ανασασμόν: "Ο Παλαμάς !",
ν' αντιβογκήσει τ' όνομά του η οικουμένη !

Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα...
Βογκήστε τύμπανα πολέμου... Οι φοβερές
σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !

Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα ! Ένας λαός,
σηκώνοντας τα μάτια του τη βλέπει...
κι ακέριος φλέγεται ως με τ' άδυτο ο Ναός,
κι από ψηλά νεφέλη Δόξας τονε σκέπει.

Τι πάνωθέ μας, όπου ο άρρητος παλμός
της αιωνιότητας, αστράφτει αυτήν την ώρα
Ορφέας, Ηράκλειτος, Αισχύλος, Σολωμός
την άγια δέχονται ψυχή την τροπαιοφόρα,

που αφού το έργο της θεμέλιωσε βαθιά
στη γην αυτήν με μιαν ισόθεη Σκέψη,
τον τρισμακάριο τώρα πάει ψηλά τον Ίακχο
με τους αθάνατους θεούς για να χορέψει.

Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα...
Βόγκα Παιάνα ! Οι σημαίες οι φοβερές
της Λευτεριάς ξεδιπλωθείτε στον αέρα !

”

Στη συνέχεια, ο ποιητής Σωτήρης Σκίπης (1881-1952) από τους τελευταίους εκπροσώπους της Νέας Αθηναϊκής Σχολής, απήγγειλε συγκλονιστικά το ποίημα του Στον Κωστή Παλαμά.

“

Μέσ' από τα κάγκελλα τ' αόρατα
της απέραντής μας φυλακής,
μέσα στο κελί το σκοτεινό μας,
δεν εβάσταξες στον πόνο της Φυλής
κι έπεσες σα δρυς
από τα χτυπήματα
κάποιων μαύρων ξυλοκόπων
στο σκοτάδι της νυχτιάς της τραγικής,
δίχως να προσμείνεις την αχτίδα
της καινούργιας Χαραυγής.

Κι έπεσες καθώς από σεισμό
πέφτει μια μαρμάρινη κολόνα
κάποιου πανάρχαιου ναού.
Σα ναός, οπού χτυπιέται
απ' τα βόλια των βαρβάρων.
Σαν τον Παρθενώνα,
ήρωα, ποιητή του Αιώνα.

Μάτια στερεμένα από τις τόσες
συμφορές,
δάκρυα δε θα χύσουνε για Σένα.

Θα σε κλάψουνε μια μέρα
οι ίδιοι αυτοί που μας σκοτώνουν
έναν - ένα,
σαν ξυπνήσουν απ' τη μέθη τους
κι αντικρύσουν τι ερημιές
εσκορπίσανε στο διάβα τους
σ' αναρίθμητες καρδιές.

Φεύγεις, πας για το ταξίδι σου
το Αχερούσιο, το στερνό,
ω πρωτότοκε αδερφέ μας,
όμως κοίτα πώς ξοπίσω σου
οι Έλληνες σε χαιρετάνε.
Ο καθένας ένα στίχο σου
ψέλνοντας μελωδικό,
σε ξεπροβοδάνε
με τα μύρια σου τραγούδια,
που βουίζουν σα μελίσσια
πάνω απ' Απριλιού λουλούδια,
σα να προμηνάνε την Ανάσταση,
ω μεγάλε ραψωδέ μας.

”

Όταν τελείωσε η νεκρώσιμη ακολουθία, ο Σπύρος Μελάς, ο Άγγελος Σικελιανός και νέα παιδιά σήκωσαν το φέρετρο και κατευθύνθηκαν προς τον χώρο της ταφής. Την ώρα που θα εναπόθεταν το φέρετρο μέσα στη γη, πλησίασε ο αντιπρόσωπος του κατακτητή να καταθέσει στεφάνι. Τότε ο λογοτέχνης Γιώργος Κατσίμπαλης άρχισε να τραγουδά τον Εθνικό Ύμνο: «Σε γνωρίζω από την κόψη...». Ακολούθησε το συγκεντρωμένο πλήθος, «πρώτα δειλά –περιγράφει ο Κωνσταντίνος Τσάτσος– ύστερα η φωνή κατάκτησε όλον τον κόσμο, μυριόστομη. Ήταν η στιγμή η πιο συγκινητική. Ο κόσμος τραγουδούσε με πάθος. Κάποιος φώναξε “Ζήτω η ελευθερία του πνεύματος”. Αλλά ο κόσμος ήθελε ελευθερία σκέτη και φώναζε “Ζήτω η Ελευθερία”»!
sansimera.gr


ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΠΕΘΑΝΕ Ο Κ.ΠΑΛΑΜΑΣ
Απόψεις

"…Μια κρύα, παγερή μέρα - Φεβρουάριος ήταν του 1943 - μου είπε:
- Θέλεις να έρθεις μαζί μου, Ελισάβετ;
Και τα μάτια της ήταν κόκκινα σαν να είχε κλάψει.
- Και... και οι θείες; ρώτησα ξαφνιασμένη μ’ εκείνο το "Ελισάβετ" – Λίζα μ’ έλεγε πάντα η ΄Ολγα.
- Τα κανόνισα, μη σε νοιάζει! μου είπε. Μόνο φόρεσε το δικό μου το πανωφόρι να μην κρυώνεις. Παρακόντυνε το δικό σου.
Το πανωφόρι της το είχε φτιάξει από μια κουβέρτα, όπως έκαναν κι άλλες κοπέλες στην Κατοχή. 'Ηταν μπεζ ανοιχτό και μου έπεφτε λίγο φαρδύ και μακρύ μα το φόρεσα όλο χαρά.
- Και πού πάμε; ρώτησα.
- Στο νεκροταφείο, είπε και κοίταξε ίσια μπροστά. Πέθανε ο Κωστής Παλαμάς. Πρέπει να πάνε όλοι οι 'Ελληνες.
- Ο Μενέλαος κι ο Θεοδόσης θα έρθουν;
- Δεν ξέρω. Εγώ πάντως θα πάω.
Δε φοβόταν σαν την άλλη φορά, σ’ εκείνη τη διαδήλωση. Το βλέμμα της τώρα ήταν αλλιώτικο, σκληρό, αποφασισμένο. Κι ο κόσμος, πλήθος πολύ που είχε μαζευτεί στο νεκροταφείο, το ίδιο βλέμμα μου φαινόταν πως είχε.
Δεν ήμουν ακόμη αρκετά ψηλή και τίποτα σχεδόν δεν είδα από την πομπή που πέρασε από μπροστά μας με τον νεκρό. Μια φωνή βροντερή μόνο άκουσα:
- Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπάει η Ελλάδα!
Κάποιος έβγαζε λόγο. Κι εγώ, μ’ όλο που δεν κρύωνα μέσα στο ζεστό πανωφόρι της 'Ολγας, ένιωθα μια παράξενη ανατριχίλα.
- Ο 'Αγγελος Σικελιανός είναι που μιλάει, έσκυψε εκείνη στ’ αυτί μου."

Απόσπασμα από το βιβλίο Τραγούδι για τρεις

"Γκριλίσματα"...

Μετά την τεράστια επιτυχία που σημείωσε το σώου Μπέπε Γκρίλο στην Ιταλία θα πρέπει να αναμένεται συνέχεια και αλλού. Να σημειώσουμε οτι το κόμμα του Γκρίλο αναδείχτηκε πρώτο κόμμα στην Ιταλία, αφού δεν ήταν συνασπισμός κομμάτων.
Αφού λοιπόν όπως λένε κάποιοι οι Αριστεροί ψηφοφόροι βρήκαν διέξοδο στο ψηφοδέλτιο των "5 αστέρων", κάτι τέτοιο δεν μπορεί να μείνει ανεκμετάλλευτο.
Θα πρέπει να αναμένονται στρατιές σώουμεν, κωμικών, ηθοποιών, ζογκλέρ κλπ που θα δοκιμαστούν και θα προσπαθήσουν να δώσουν λίγη χαρά στο γκρίζο πολιτικό τοπίο και φυσικά στον καπιταλισμό που ζορίζεται άγρια.

Ιδέες για ανάπτυξη - Για έναν άλλο διαφορετικό κόσμο

Ποινικές διώξεις ετοιμάζονται για όσους χρωστούν πάνω από 5000 ευρώ.
Έτσι ακούγεται σήμερα, μαζί με την πληροφορία ότι σε πρώτη φάση αυτοί είναι αν άκουσα καλά 60000. Μόνο; Κι αν είναι τόσοι μόνο, θα τα κατοστήσουν σύντομα.
Οπότε;
Ε απλό δεν είναι; Αφου δεκάδες χιλιάδες ετοιμάζουν βαλιτσάκι για φυλακή, τι πρέπει να γίνει;
Να φτιάξουμε φυλακές! Να πεδίο δόξης λαμπρό για την ανάπτυξη και τις κατασκευαστικές εταιρείες.
Τα σπίτια δεν τα αγοράζει πια΄κανείς, τα σχολεία είναι πολλά και άχρηστα αφού δεν έχουμε ανάγκη από άλλους εξειδικευμένους, δρόμους δε χρειαζόμαστε αφού τα αυτοκίνητα ως γνωστό δε δουλεύουν χωρίς βενζίνη, επομένως η μόνη χρήσιμη κατασκευή με μέλλον "ανάπτυξης" είναι οι φυλακές.
Φυσικά γύρω από τις φυλακές θα δημιουργηθούν νέες "ανάγκες". Θα χρειαστούν φύλακες, ρουφιάνοι, συστήματα παρακολούθησης κλπ.
Και πρίν απο αυτό εισπρακτικοί μηχανισμοί, μηχανισμοί τρομοκράτησης για να πληρώσουν όσοι χρωστάνε, μηχανισμοί παρακολούθησης όσων ετοιμάζονται να αντιδράσουν και όλα αυτά τα "αναγκαία" και χρήσιμα.
Υπάρχει λοιπόν πεδίο για ανάπτυξη η όχι;
Είναι να μην είσαι αισιόδοξος μετά από όλα αυτά;

Μην πολυγελάμε, γιατί βλέποντας κάτι περίπου γελοίες αμερικανιές, ταινίες τύπου "Demolition man" κλπ. κάτι τέτοιο έχουν στο νού τους και μάλιστα το δουλεύουν ήδη.
Σίγουρα σκέφτονται κοινωνίες και κόσμους φυλακές που θα ελέγχουν απόλυτα τα πάντα με δεδομένη την ανάπτυξη των τεχνολογιών και  φυσικά τον πολλαπλασιασμό των υποταγμένων. Κοινωνίες όπου οι υποταγμένοι που θά έχουν κάποια "ζωή", θα απεχθάνονται, θα πολεμούν και θα καρφώνουν τους εξαθλιωμένους που θα είναι κίνδυνος για το λαμπρό τους κόσμο.
Για να μην τους βγει, ας βγούμε από το καβούκι λοιπόν κι ας δούμε που υπάρχει απλωμένο χερι για αγωνα.


Υ.Γ.Εννοειται πως σε τέτοιες κοινωνίες κομμουνιστικά κόμματα δε χωράνε. Είναι επικίνδυνα μικρόβια που χαλάνε τα γρανάζια της μηχανής και πρέπει να εξοντώνονται όσο υπάρχει χρόνος. Γι αυτό άλλωστε μεριμνά εκ των πρωτέρων γι αυτό η ΕΕ. Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν... φτιάχνουν νόμους.
Των ακόμα πιο φρονίμων φτιάχνουν και κόμματα.
Να, ας πούμε στην Ιταλία δεν έχουν μείνει παρά κάτι ελάχιστα ρινίσματα κομμουνιστών. Με τη βοήθεια μάλιστα και των ανοιχτόμυαλων "ανανεωτών" τα πραγματα εκεί πήγαν μια χαρά.

Ουγγαρία: Αυτοί που σκοτώνουν το λαό, κατηγορούν τους κομμουνιστές για εγκλήματα

902.gr

Το έμβλημα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Ουγγαρίας


Η πολιτική ηγεσία της Ουγγαρίας συγκεντρώθηκε τη Δευτέρα στη Βουδαπέστη για να «αποτίσει φόρο τιμής σε όσους έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης από το κομμουνιστικό καθεστώς, την περίοδο 1948-1989». Πύρινοι αντικομμουνιστικοί οι λόγοι του πρωθυπουργού, αλλά και του προέδρου του αντιπολιτευόμενου «σοσιαλιστικού» κόμματος για την «τυραννία» και τα «εγκλήματά» της, μεταξύ αυτών και του «εξαναγκασμού χιλιάδων ανθρώπων σε εγκλεισμό σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας»...

Ποιοι όμως αλήθεια μιλούν για «τυραννία» και τα «εγκλήματα του κομμουνισμού»; Είναι αυτοί που (και) στην Ουγγαρία εξαπολύουν σφοδρή επίθεση στο λαό της χώρας. Είναι το πολιτικό προσωπικό των αστών που υπηρετεί με αξιοσημείωτη προσήλωση την αποστολή κατασυκοφάντησης του σοσιαλισμού (και βεβαίως δεν αρκείται σε λόγια), ενθαρρυμένο είναι η αλήθεια απ' την αντικομμουνιστική εκστρατεία της ΕΕ, του Συμβουλίου της Ευρώπης και άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Όλοι αυτοί διώκουν οτιδήποτε θυμίζει σοσιαλισμό... Ακόμα και τα αγάλματα έχουν αφαιρεθεί από διάφορα σημεία της χώρας και έχουν «εγκλειστεί» σε ειδικό πάρκο. Απαγορεύτηκαν κομμουνιστικά σύμβολα, όπως το σφυροδρέπανο, προχώρησε η εξομοίωση των εγκλημάτων του φασισμού με τα υποτιθέμενα «εγκλήματα του κομμουνισμού», ενώ επιβάλλονται ποινές σε όποιον αρνηθεί ότι υπήρξαν.

Η επίθεση στο σοσιαλισμό που γνώρισε η ανθρωπότητα συμβαδίζει με την επίθεση στο λαό της χώρας απ' τους αντικομμουνιστές πολιτικούς εκπροσώπους της αστικής τάξης της Ουγγαρίας. Όσες κατακτήσεις απολάμβανε ο λαός σαρώνονται, ενώ οι αστοί απολαμβάνουν νέα προνόμια. Οι μισθοί σφαγιάζονται, δημόσιοι υπάλληλοι απολύονται, τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης αυξάνονται στα 65 χρόνια όταν το προσδόκιμο ζωής για τους άνδρες είναι μόλις τα 70 χρόνια. Οι ώρες εργασίας επίσης αυξάνονται, μειώνονται τα επιδόματα ασθενείας και αναπηρίας, όπως και η διάρκεια της επιδότησης ανεργίας, αυξάνονται οι φόροι, προχωράνε οι ιδιωτικοποιήσεις και δεν έχει τέλος ο κατάλογος των «εγκλημάτων» σε βάρος του λαού.Αντικομμουνισμός και αντιλαϊκή επίθεση πάνε μαζί.

Όλα αυτά θα μπορούσε κανείς και να τα υποθέσει γνωρίζοντας απλά και μόνο ότι η Ουγγαρία είναι στην ΕΕ, άρα προωθεί την αντιλαϊκή της στρατηγική, ενώ επιπλέον δανειοδοτείται απ' το ΔΝΤ και εφαρμόζει πρόγραμμα λιτότητας. Μόνο που η κτηνωδία της αστικής εξουσίας, που έχει το θράσος να αφορίζει το σοσιαλισμό, δεν σταματά σ' αυτά. Η Ουγγαρία είναι η χώρα όπου ζυμώνεται η ιδέα δημιουργίας στρατοπέδων συγκέντρωσης ...ανέργων που θα δουλεύουν σε βαριές χειρωνακτικές εργασίες, με αποδοχές πείνας, μακριά απ' τον τόπο διαμονής τους και θα φυλάσσονται από συνταξιούχους αστυνομικούς.
Είναι η χώρα που οι άστεγοι, που ολοένα πληθαίνουν, τιμωρούνται κιόλας και καλούνται να πληρώσουν πρόστιμα επειδή είναι ...άστεγοι. Για να τα αποφύγουν, πρόχειρα καταλύματα έχουν στηθεί στα δάση στις περιφέρειες της Βουδαπέστης, όπου ολόκληρες οικογένειες ζουν σε καλύβες φτιαγμένες από χαρτόνι και ξύλο, ενώ σε κάθε μεγάλη πόλη της Ουγγαρίας αρκετές οικογένειες ζουν σε εγκαταλειμμένα σπίτια χωρίς ηλεκτρισμό και θέρμανση.
Είναι η χώρα όπου η ανεργία θερίζει, ενώ το 15% περίπου του πληθυσμού ζει με μηνιαίο εισόδημα κάτω από 200 ευρώ. Σχεδόν τέσσερα εκατομμύρια ζουν με εισόδημα 250 ευρώ το μήνα. Πρόσφατα, δημοσιεύματα ανέφεραν πως πάνω από 100.000 παιδιά στην Ουγγαρία είναι υποσιτισμένα. Περίπου 20.000 από αυτά δε λαμβάνουν αρκετό φαγητό για την επιβίωσή τους. Είναι η χώρα που τα δημόσια σχολεία βρίσκονται σε τραγική κατάσταση, αδυνατούν να πληρώσουν λογαριασμούς και μένουν δίχως θέρμανση.

Αυτοί που υλοποιούν την πολιτική που έχει διαμορφώσει αυτήν την κατάσταση για το λαό, μιλούν για τα «εγκλήματα του κομμουνισμού»... Είναι ώρα να βγουν τα απαραίτητα συμπεράσματα...

Μεταρρυθμίσεις και θέσεις εργασίας

Περί μεταρρυθμίσεων και θέσεων εργασίας.
Για να μη μας ζαλίζουν με μπούρδες για το καλό που μας κάνουν με τις "μεταρρυθμίσεις" μια ενδιαφέρουσα είδηση.
Η καταλανική  CaixaBank, ανακοίνωσε χθες ότι θα προχωρήσει σε μείωση του προσωπικού κατά 3.000 εργαζομένους, στα πλαίσια  "αναδιάρθρωσης"  που είναι αναγκαία  μετά την απορρόφηση των "μικρών" Banco de Valencia και Banca Cívica .

Η CaixaBank είναι η μεγαλύτερη σε ενεργητικό τράπεζα της Ισπανίας.

«Μοντέλο Cosco» -Το παράδειγμα του Χονγκ Κονγκ

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

...και πίσω από τη βιτρίνα είναι τα κλουβιά της

«Ανεμος επενδύσεων»πνέει στη χώρα. Το εγγυάται η διατρανωθείσα αποφασιστικότητα της κυβέρνησης. Το επιβεβαιώνουν οι «παπαγάλοι» της σε κάθε δημόσια εμφάνισή τους. Το εξαγγέλλουν τα κυβερνητικά ΜΜΕ.


«Τα δίνουν όλα για τις επενδύσεις», πανηγύριζαν από την πρώτη σελίδα τους τα «Νέα».

Οι «επενδύσεις», λέει η κυβέρνηση, θα φέρουν «ανάπτυξη». Χωρίς να κρύβουν τι εννοούν οι κυβερνώντες, αλλά και για να αποδείξουν ότι οι υποσχέσεις τους περί «ανάπτυξης» δεν είναι κούφια λόγια, φέρνουν πάντα ως παράδειγμα ένα συγκεκριμένο είδος «επένδυσης»:

Το παράδειγμά τους είναι η Cosco...

Θεωρούν το παράδειγμα της Cosco, υποβασταζόμενο καθώς είναι από τον στερεότυπο πολιτικό λόγο και την προπαγάνδα της λοβοτομής, ότι δικαιώνει την πολιτική τους.

*


«Επενδύσεις» τύπου Cosco, σε όλη την Ελλάδα, λοιπόν...

Αυτό είναι το «επενδυτικό» πρότυπο πάνω στο οποίο στηρίζεται το «αναπτυξιακό» τους μοντέλο.

Για να είμαστε δίκαιοι, πάντως, η παραπάνω δεν είναι μια πολιτική που την ανακάλυψαν μόνοι τους οι κυβερνώντες. Είναι μια κοινά αποφασισμένη πολιτική στο πλαίσιο της ΕΕ. Χαρακτηριστικό είναι, για παράδειγμα, ότι στο κείμενο των πολιτικών συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, το Δεκέμβρη του 2010, αναφέρονται τα εξής:

«Το κόστος εργασίας θα βρίσκεται υπό στενή παρακολούθηση και θα συγκρίνεται με άλλα κράτη της Ευρωζώνης και των κύριων εμπορικών εταίρων της ΕΕ (...)».



Θυμίζουμε ότι στους βασικούς «εμπορικούς εταίρους» (βλέπε: ανταγωνιστές) της ΕΕ, συμπεριλαμβάνεται η Κίνα.

Αρα στην Ελλάδα θα έχουμε:

α) Μισθολογικό και εργασιακό καθεστώς τύπου Κίνας (εξ ου και η «προετοιμασία» της κοινής γνώμης για την επερχόμενη νέα μείωση του κατώτατου μισθού) αφού με αυτό τον τρόπο, μειώνοντας το «κόστος εργασίας», θα γίνει «προσέλκυση επενδυτών» και

β) «επενδύσεις» τύπου Cosco, με ό,τι αυτό σημαίνει για τη δημόσια περιουσία, για την καταλήστευση του εγχώριου πλούτου, για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, για την εξασφάλιση συνθηκών ασυδοσίας στη δράση των πολυεθνικών που αφορά σε όλους τους τομείς, από την (εικονική) φορολόγησή τους μέχρι την εγκληματική περιβαλλοντική τους συμπεριφορά.

*

Πολλά θα μπορούσε να σημειώσει κανείς, επικαλούμενος την εγχώρια πραγματικότητα, τη σύγχρονη και παλιότερη ιστορία του τόπου, για το πόσο απέχει από την αλήθεια αυτή η πολιτική να εμφανίζεται σαν «νέα» και «αναπτυξιακή».


Εντελώς ενδεικτικά σημειώνουμε:

Το «αναπτυξιακό» μοντέλο, όπως βαφτίζεται από την κυβέρνηση η πολιτική με την οποία παρέχεται «ΓΗΝ ΚΑΙ ΥΔΩΡ» στα μονοπώλια, μας οδηγεί σε μια εποχή τόσο «νέα», όσο «νέα» ήταν η εποχή τηςαμερικανικής «Ούλεν» στις αρχές του περασμένου αιώνα.

Τα όσα προωθεί η κυβέρνηση είναι εξίσου «νέα» με την εποχή της δικτατορίας του Πάγκαλου και την έλευση, τότε, τηςαγγλικής «Πάουερ».

Είναι τόσο «αναπτυξιακή» η εποχή που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση, όσο «νέα» είναι η δεκαετία του 1960, όταν ήρθε στην Ελλάδα η γαλλική «Πεσινέ».

Αυτά που υπόσχεται η κυβέρνηση είναι τόσο «αναπτυξιακά», όσο «αναπτυξιακό» μπορεί να είναι για το λαό το γεγονός ότι η διετής πλέον παρουσία στην Ελλάδα της κινεζικής Cosco αποτελεί συνώνυμο της εργασιακής βαρβαρότητας και των αλυσιδωτών συνεπειών στην εκτίναξη της ανεργίας που έχει επιφέρει η λειτουργία της στο λιμάνι.

*
Ομως, πέρα από τις εγχώριες αποδείξεις που έχουμε για το πού οδηγούνται τα πράγματα με αυτή την πολιτική, είναι εξαιρετικά πολύτιμο να δούμε τις συνέπειες αυτής της πολιτικής στην... κοιτίδα τους.

Γιατί αν σήμερα στην Ελλάδα γνωρίζουμε από πρώτο χέρι ποιες είναι οι συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης, τα πράγματα στην Κίνα μπορούν να μας δώσουν μια ασφαλή εικόνα για τις συνέπειες που φέρνει στο λαό όχι μόνο η καπιταλιστική κρίση, αλλά και η καπιταλιστική «ανάπτυξη».

Αυτή η «ανάπτυξη», δηλαδή, που μας υπόσχονται οι κυβερνώντες.

Θα πάρουμε, λοιπόν, ως υπόδειγμα την «καλύτερη» εκδοχή της Κίνας και του «μοντέλου Cosco».

Το παράδειγμα του Χονγκ Κονγκ.



Το Χονγκ Κονγκ, μια πόλη περίπου 7,5 εκατομμυρίων ανθρώπων, σύμφωνα με την έκθεση του ΔΝΤ (Σεπτέμβρης 2011) βρίσκεται από το 2010 στην 8η θέση του κόσμου όσον αφορά στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Είναι η πλουσιότερη πόλη της Ασίας. Εμφανίζει τα υψηλότερα επίπεδα «ανάπτυξης» καθ' όλη τη δεκαετία και με ρυθμούς 8% ειδικά για το 2012 και το 2013. Το άλμα ανόδου που παρουσίασε το χρηματιστήριο του Χονγκ Κονγκ στις 31/12/2012 ήταν το μεγαλύτερο της διετίας.

Πόση περισσότερη «ανάπτυξη», επομένως, να ζητήσει κανείς...

*
Αλλά τι, αλήθεια, σημαίνει αυτή η «ανάπτυξη» για το λαό;

Η απάντηση δίνεται, μεταξύ άλλων, στο ρεπορτάζ του Βρετανού φωτογράφου Brian Cassey.

Εκεί, λοιπόν, στην πλουσιότερη πόλη της Ασίας, εκεί που το «μοντέλο Cosco» μεσουρανεί, το 1/3 του πληθυσμού, περί τα 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι δηλαδή, «ζουν» σε «δημόσια ενοικιαζόμενα σπίτια», όπως βαφτίζονται οι τρώγλες και τα παραπήγματα.

Εκεί, στην πλουσιότερη πόλη της Ασίας, εκεί που το «μοντέλο Cosco» μεσουρανεί, στο πρώτο εξάμηνο του 2012 καταγράφηκαν επίσημα 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι να τελούν υπό καθεστώς απόλυτης φτώχειας και εξαθλίωσης.

Εκεί, στην πλουσιότερη πόλη της Ασίας, εκεί που το «μοντέλο Cosco» μεσουρανεί, οι πιο φτωχοί κι από τους φτωχούς στοιβάζονται σε ενοικιαζόμενα μεταλλικά κλουβιά διαστάσεων 1,7 μ. Χ 0,7 μ.,εγκατεστημένα σε εγκαταλειμμένες πολυκατοικίες και σε ερειπωμένα κτίρια, «ζουν» μέσα σε δωμάτια που το καθένα στεγάζει και 20 τέτοια σιδερένια κλουβιά.



Αυτή είναι η βιτρίνα της «ανάπτυξης»...
Αυτά είναι τα «σπίτια» τους. Αυτή είναι η «ζωή» τους. Γιατί αυτή τη «ζωή» τους επιτρέπει να έχουν η «ανάπτυξη» σύμφωνα με το κινεζικό, με το καταριανό, με το γαλλικό, με το ελληνικό και με το κάθε λογής καπιταλιστικό «μοντέλο Cosco»...

Ο συμβιβασμός είναι λάστιχο που όσο το τραβάς τεντώνει

Oταν η Δαμανάκη  ως Ευρωπαία επίτροπος λέει οτι το θέμα του κατώτατου μισθού είναι ανοικτό για την Κομισιόν αλλά... αισιοδοξεί "ότι θα εργαστούμε αποτελεσματικά ώστε να μην δεχθούμε άλλες τέτοιες πιέσεις", μη θυμώνεις απλά.
Οταν ο Δραγασάκης τα διπλώνει "ρεαλιστικά" για το ίδιο θέμα (και για την εξαγγελία του ΣΥΡΙΖΑ ότι ο κατώτατος μισθός θα επανέλθει στα προ κρίσης επίπεδα όταν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση) και λέει πως αυτό θα είναι δύσκολο και ακόμη οτι "η κατάργηση του χαρατσιού της ΔΕΗ αφορά μόνο ορισμένες κατηγορίες πολιτών", μην παραξενεύεσαι μόνο.
Όταν ο Σκουρλέτης βγαίνει στο real για να διαψεύσει τα παραπάνω αλλά τελειώνει λέγοντας ότι "δυστυχώς όμως τα πράγματα γίνονται κάθε μέρα και πιο δύσκολα, κι επομένως το ίδιο δύσκολη θα είναι και η επαναφορά..." μην μπερδεύεσαι μόνο.
Οταν ο Α.Τσίπρας ετοιμάζει την πατριωτική του ομιλία για το ίδρυμα Κ.Καραμανλή(!) μην μένεις με το στόμα ανοιχτό μόνο.
Σκέψου  απλά τί έχουν να δουν τα μάτια σου ακόμη από τους ΄"γενικά και αόριστα αριστερούς", από όπου κι αν προέρχονται, που δεν τόχουν σκοπό να τα βάλουν με το σύστημα, που κάνει έφοδο για να σωθεί.
Κι αυτοί που δεν θα τα βάλουν με το σύστημα, ένα τους μένει.
Να τα βάλουν μαζί σου. Και μάλιστα να στοιχηθούν γι αυτό με οποιονδήποτε, κι όταν λέμε οποιονδήποτε εννοούμε οποιονδήποτε...
Σκέψου το.
Ο "ρεαλισμός" ... σκοτώνει.

Χαλκιδική: Συγκέντρωση διαμαρτυρίας των κατοίκων στη Μ. Παναγιά (VIDEO-ΦΩΤΟ)

902.gr

Ενάντια στην τρομοκρατία και την παράδοση του χρυσού στο μεγάλο κεφάλαιο


Με συγκέντρωση το πρωί της Κυριακής συνέχισαν τις κινητοποιήσεις τους οι κάτοικοι της Χαλκιδικής, στη Μεγάλη Παναγιά, ενάντια στην παράδοση του ορυκτού πλούτου της Χαλκιδικής στο μεγάλο κεφάλαιο και την «Ελληνικός Χρυσός ΑΕ», η οποία θα έχει καταστροφικές συνέπειες για το περιβάλλον και τη ζωή τους.

Στο πλευρό τους βρέθηκε οΘεοδόσης Κωνσταντινίδης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος, επικεφαλής αντιπροσωπείας της Κομματικής Οργάνωσης Κεντρικής Μακεδονίας, αλλά και οΒασίλης Ρέβας, περιφερειακός Σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

Σε δήλωσή του ο Θεοδόσης Κωνσταντινίδης σημείωσε: «Συμπαραστεκόμαστε στον αγώνα των κάτοικων, είμαστε το Κόμμα που εναντιώθηκε από την πρώτη στιγμή στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, από την αλήστου μνήμης «TVX Gold».

Αντισταθήκαμε στο ξεπούλημα έναντι πινακίου φακής, στην «Ελληνικός Χρυσός» και μετέπειτα στην «El Dorado», των κοιτασμάτων και όχι μόνο απλά στον τρόπο που θέλουν να κάνουν αυτή την εξόρυξη, δηλαδή και να καταληστέψουν δημόσιους πόρους και να καταστρέψουν το περιβάλλον, μετατρέποντας μια περιοχή σε κρανίου τόπο.

Εμείς καταδικάζουμε αυτές τις συμπεριφορές, όπως και το κλίμα αστυνομοκρατίας και τρομοκρατίας, που με αφορμή την προβοκάτσια που εκδηλώθηκε στις εγκαταστάσεις της «Ελληνικός Χρυσός», δημιουργήθηκε στην περιοχή.

Πρέπει να στείλουμε ένα μήνυμα: Ο αγώνας και η αντίσταση είναι αυτή η δύναμη που μπορεί να ανατρέψει αυτές τις καταστάσεις, είναι η δύναμη που μπορεί να βάλει φρένο στην ασυδοσία. Η ανατροπή των συσχετισμών, στο πολιτικό επίπεδο, είναι αυτή, που μπορεί να αξιοποιήσει τον κοινωνικό πλούτο σε όφελος του κοινωνικού συνόλου».

Η κινητοποίηση έρχεται ως απάντηση και στη συνεχιζόμενη επιχείρηση καταστολής και τρομοκράτησης από τη συγκυβέρνηση, με αφορμή την προβοκατόρικη εμπρηστική επίθεση στις Σκουριές. Και την Κυριακή, η αστυνομία σταμάτησε τα πούλμαν από την Ουρανούπολη, την Ιερισσό και τα Νέα Ρόδα, που μετέφεραν τους κατοίκους στην συγκέντρωση, πραγματοποιώντας εξονυχιστικούς ελέγχους, ενώ όπως ανακοινώθηκε απο τα μεγάφωνα στη συγκέντρωση, πραγματοποίησε δύο νέες προσαγωγές.

Αργά το βράδυ του Σαββάτου, αφέθηκαν τελικά ελεύθεροι οι τρεις κάτοικοι της περιοχής πουπροσήχθησαν το πρωί της ίδιας μέρας στην Ουρανούπολη της Χαλκιδικής.

70 χρόνια ΕΠΟΝ! 2 ωραίες εκδηλώσεις -ΕΠΟΝ και πολιτισμός(αφιέρωμα στο Μ.Χατζιδάκι) -"Πολεμάμε και τραγουδάμε"

1943:Ιδρύεται η Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων (ΕΠΟΝ). 

Η θρυλική ΕΠΟΝ, με την καθοριστική συμβολή της ΟΚΝΕ και με σημαία το «Πολεμάμε και τραγουδάμε», συσπείρωσε πάνω από 600.000 περήφανα νιάτα που την περίοδο της Κατοχής εντάχθηκαν στις γραμμές της, πρόσφερε πάνω από 32.000 ως αντάρτες μαχητές στον αγώνα και πάνω από 1.300 παιδιά της έπεσαν στα πεδία των μαχών. Στην ιδρυτική συνδιάσκεψη της ΕΠΟΝ που έλαβε χώρα στην Αθήνα μετείχαν οι εξής οργανώσεις νέων: Η «Αγροτική Νεολαία Ελλάδος», η «Ενιαία Εθνικοαπελευθερωτική Εργατοϋπαλληλική Νεολαία», η «Ενιαία Μαθητική Νεολαία», η «Ένωση Νέων Αγωνιστών Ρούμελης», ο «Θεσσαλικός Ιερός Λόχος», η «Λαϊκή Επαναστατική Νεολαία», η «Λεύτερη Νέα», η «Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδος» (ΟΚΝΕ), η «Σοσιαλιστική Επαναστατική Πρωτοπορία Ελλάδος» και η «Φιλική Εταιρεία Νέων».(από το 902.gr)

Με μεγάλη χαρά συμμετέχω στις 2 αυτές εκδηλώσεις

Σήμερα Σάββατο 23-2 στις 5μμ στο Τιτάνια

Το ΔΣ της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών και Φίλων της ΕΠΟΝ (ΠΕΑΦΕ), με το πάντα επίκαιρο σύνθημα της ΕΠΟΝ, «Πολεμάμε και τραγουδάμε», σήμερα, Σάββατο 23 Φλεβάρη 2013, στις 5 μ.μ., στο ξενοδοχείο «ΤΙΤΑΝΙΑ» (Πανεπιστημίου 52), διοργανώνει την καθιερωμένη εκδήλωση τιμής - «το τσάι της ΕΠΟΝ»- για την ίδρυση της ΕΠΟΝ με θέμα «ΕΠΟΝ και Πολιτισμός». Θα υπάρχει πλούσιο πρόγραμμα με αφιέρωμα στον Μάνο Χατζιδάκι, τραγούδι από τον Γ. Σαρρή και τη χορωδία της ΠΕΑΦΕ, απαγγελίες ποιημάτων και τραγούδια αντιστασιακά και άλλα. Θα χαιρετίσουν εκπρόσωποι της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ και της ΚΝΕ.

ΚΥΡΙΑΚΉ 24/2 στις 6.30μμ στο θέατρο Μίκης Θεοδωράκης στην Αργυρούπολη(στην Κύπρου δίπλα στο Δημαρχείο) 

Τα παραρτήματα της Αργυρούπολης και Ελληνικού της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, αύριο, Κυριακή, στις6.30 μ.μ., στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μίκης Θεοδωράκης» (Κύπρου 68, πλ. Δημαρχείου - Αργυρούπολη), δοργανώνει μια υπέροχη εκδήλωση με προβολές μουσική, τραγούδι, χορό  και συγκλονιστικά δραματοποιημένα ποιήματα που γράφτηκαν για τα χρόνια της ΕΠΟΝ.

Στο μουσικό μέρος  ο Γ.Σαρρής που παίζει και τραγουδάει με το συγκρότημα της ΚΝΕ.

Συμμετεχει ακόμη ο Δάνης Σαράντος.

Φ. Παρρής, Κ. Σκολαρίκος-Η πολιτική συμμαχιών του ΚΚΕ στις δεκαετίες 1950-1960. Η πείρα της ΕΔΑ (Ι)

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΙΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ 1950-1960. Η ΠΕΙΡΑ ΤΗΣ ΕΔΑ
των Φάνη Παρρή και Κώστα Σκολαρίκου
ΚΟΜΕΠ
Τεύχος: 2012 Τεύχος 4-5


via Lenin Reloaded

Τον τελευταίο χρόνο, ιδιαίτερα την προεκλογική περίοδο, προβλήθηκε πολλές φορές η περίπτωση της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ), κυρίως το γεγονός ότι στις βουλευτικές εκλογές του 1958 πήρε ποσοστό 24,42% και κατέκτησε τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο κοινοβούλιο.


Το παράδειγμα της ΕΔΑ αξιοποιήθηκε από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ (στις κεντρικές προεκλογικές συγκεντρώσεις και στα τηλεοπτικά παράθυρα), αλλά και από τον αστικό Τύπο, με ένα στόχο: να πλήξει τη σημερινή επαναστατική στρατηγική του ΚΚΕ - να πιέσουν το ΚΚΕ σε οπορτουνιστική προσαρμογή, ώστε να υποκύψει στις ανάγκες διαχείρισης της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται κάτι τέτοιο, μέσω της προβολής [1] στο σήμερα παλιότερων αποφάσεων και θέσεων του ΚΚΕ, παρά τις διαφορετικές συνθήκες και κυρίως τα πολιτικά συμπεράσματα που έχει βγάλει το Κόμμα με συλλογικές διαδικασίες: «…η εργατική τάξη με τους συμμάχους της μισοπρολετάριους φτωχούς αγρότες και αυτοαπασχολούμενους των πόλεων, πρέπει να αγωνιστεί μέχρι την τελική λύση του προβλήματος της εξουσίας, την εγκαθίδρυση της εργατικής εξουσίας με την ανατροπή της αστικής εξουσίας. Αποδείχτηκε στην πράξη ότι ήταν λάθος η υιοθέτηση, από το ΚΚΕ και το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, “ενδιάμεσου” στόχου εξουσίας που χαρακτηριζόταν είτε ως “επαναστατική εξουσία αστικοδημοκρατικού χαρακτήρα” ή “Λαϊκή Δημοκρατική Κυβέρνηση”, είτε ως “αντιιμπεριαλιστική-αντιμονοπωλιακή εξουσία” ή

Τρελή καταιγίδα

Aυτό που γίνεται εδώ και ώρες σε όλη την Αττική δεν ξέρω πόσα χρόνια έχουμε να το δούμε.
Στα Νότια έχουμε τρελή καταιγίδα από τα ξημερώματα με πολύ μικρά διαλείμματα.
Αν δεν κοπάσει η βροχή θα έχουμε σοβαρά προβλήματα σε μεγάλη έκταση.

Προσοχή σε όλους.
Ειδικά προσοχή στα παιδιά που είναι στα σχολεία ακόμη.

Μακάρι το πρόβλημα να μείνει μόνο στο κυκλοφοριακό.

(Οι εικόνες είναι από το διαδίκτυο σήμερα κι όχι από την περιοχή εδω)

Άλλες δυο προσαγωγές κατοίκων της Ιερισσού. Η τρομοκρατία συνεχίζεται.

antigoldgreece



Άλλοι δυο συμπολίτες μας προσήχθησαν πριν από λίγο στην Ασφάλεια Πολυγύρου από κουκουλοφόρους αστυνομικούς. Η τρομοκρατία και η ψυχολογική βία συνεχίζεται.

Αντιγράφουμε από το ιστολόγιο ΑGRIA ZWA που περιγράφει την κατάσταση στην Ιερισσό:


Η Ιερισσός πλέον είναι αστυνομοκρατούμενη. Τα αφεντικά, τα μεγάλα συμφέροντα αποφάσισαν και διέταξαν.

Προσαγωγές, κρατήσεις και πλέον και απαγωγές και εξαφανίσεις κατοίκων της Ιερισσού.

Επιχείρηση κόνδορας Jr στην Ιερισσό. Για τα μάτια μιας σκανδαλώδους επιχείρησης που θα τινάξει τα οικοσυστήματα της Β. Ελλάδας στον αέρα.

Έχουμε πλέον τα πρώτα δείγματα. Έχουμε σε πολύ μικρότερη σαφώς κλίμακα, τους δικούς μας εξαφανισμένους.



Μήπως υπερβάλω; Καθόλου. Ορίστε ο ορισμός που δίνει ο διεθνής νόμος για τα ανθρώπινα δικαιώματα στον όρο «εξαναγκασμένη εξαφάνιση»: Η εξαναγκασμένη εξαφάνιση συμβαίνει όταν ένα πρόσωπο μυστικά απαγάγεται ή φυλακίζεται από μια κρατική ή πολιτική οργάνωση ή από κάποιον τρίτο με την έγκριση και υποστήριξη του κράτους ή μιας πολιτικής οργάνωσης, ακολουθούμενη από άρνηση να γνωστοποιηθεί η τύχη και η θέση του προσώπου, με την πρόθεση να τοποθετηθεί το θύμα έξω από την προστασία του νόμου.

Αυτό ακριβώς δηλαδή που περιγράφεται ότι συνέβη στους δύο πολίτες της Ιερισσού.

Συνεχίζουν οι αγρότες.

Συνεχίζουν τον αγώνα τους οι αγρότες.

Συνεχίζουν να ζητούν και την αλληλεγγύη όλων.

Εκεί θα παιχτεί το πιο σοβαρό παιχνίδι στη συνέχεια.

Αν οι πολλοί καταλάβουν με ποιούς πρέπει να παν και ποιούς να αφήσουν τότε θα έχουμε σοβαρές πραγματικά θετικές εξελλίξεις. 

Διααβάζουμε στο 902.gr

"Απόφαση για συνέχιση και δυνάμωμα του αγώνα τουςέλαβαν οι εκπρόσωποι της πλειοψηφίας των αγροτικών μπλόκων, που συναντήθηκαν το μεσημέρι της Πέμπτης στη Λάρισα, ενώ τη Δευτέρα στις 14.00 αντιπροσωπεία τους θα συναντηθεί με τους υπουργούς Οικονομικών Γ. Στουρνάρα, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Αθ. Τσαυτάρη, Περιβάλλοντος - Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Ευ. Λιβιεράτο, Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, Γ. Βρούτση, η οποία συνάντηση κλείστηκε με παρέμβαση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, στον υπουργό Οικονομικών.

Οι εκπρόσωποι των μπλόκων θα θέσουν στο κυβερνητικό κλιμάκιο το διεκδικητικό πλαίσιο με τα 16 σημεία που τέθηκε και στη συνάντηση που έγινε, πριν αρχίσει η αγροτική κινητοποίηση, με την ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, επισημαίνοντας, για μια ακόμα φορά, ότι ζητούν να ικανοποιηθούν, τώρα, τα άμεσα και ζωτικά αιτήματα - ιδιαίτερα αυτά που σχετίζονται με το υπέρογκο και δυσβάσταχτο κόστος παραγωγής - γιατί, αλλιώς, δεν θα μπορέσουν να ξεκινήσουν τη νέα καλλιεργητική χρονιά, τον ερχόμενο Μάρτη."

........

"Ταυτόχρονα, επισημάνθηκε πως δεν πρέπει να καλλιεργούνται και να περνούν αυταπάτες ότι μπορεί σε μια συνάντηση με κυβερνητικό κλιμάκιο να δρομολογηθούν οριστικές λύσεις στα πολλά και πολύ οξυμένα προβλήματα της μικρομεσαίας αγροτιάς, που δημιουργεί και οξύνει η ΚΑΠ της ΕΕ. Η τρικομματική συγκυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, υπηρετεί με συνέπεια την ΚΑΠ, η οποία αν δεν ανατραπεί, δεν πρόκειται η φτωχή αγροτιά να δει στον ήλιο μοίρα και πολύ γρήγορα θα οδηγηθεί στον Καιάδα του ξεκληρίσματος.

Γι' αυτό - τονίστηκε - ο αγώνας για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής πρέπει να συνεχιστεί και να δυναμώσει η αγωνιστική, λαϊκή συμπαράταξη, με προοπτική μια διαφορετική αγροτική ανάπτυξη στη χώρα μας, υπέρ των συμφερόντων της μικρομεσαίας αγροτιάς και προς όφελος του ελληνικού λαού.

«Όλους μας ενώνει η αγωνία και ο αγώνας να ζήσουμε, καθώς απέναντί μας έχουμε αυτούς που θέλουν να μας πάρουν το κεφάλι με την κοσιά», σημείωσε χαρακτηριστικά ο Βαγγέλης Μπούτας, πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας και μέλος της Επιτροπής του μπλόκου της Νίκαιας."

.

Ας ψελλίσει έστω μια λέξη αυτοκριτικής...

Εγκλωβισμένοι στη διαχείριση του καπιταλισμού...

Αναφερόμενος στη συνάντηση Σαμαρά - Ολάντ ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Π. Σκουρλέτης δήλωσε χτες (ρ/σ «Κόκκινο») μεταξύ άλλων: «Για άλλη μια φορά λοιπόν δεν ακούσαμε να υπάρχει η οποιαδήποτε αναφορά στα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής που και η Γαλλία από την πλευρά της στηρίζει, εννοώ της μνημονιακής πολιτικής (...) Θα περίμενε κανείς από έναν Ελληνα πρωθυπουργό, ο οποίος έχει συνειδητοποιήσει τη δεινή κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας, να θυμίσει στον κ. Ολάντ αυτά τα οποία έλεγε και αυτός πριν αναλάβει τη θέση του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας. Θυμόσαστε ότι η τότε ρητορική του ήταν μια ρητορική η οποία έθετε αρκετά ερωτηματικά σε σχέση με την κυρίαρχη οικονομική στρατηγική σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ολα αυτά έχουν ξεχαστεί και από τον ίδιο».

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να απολογηθεί, να ψελλίσει έστω μια λέξη αυτοκριτικής, για το γεγονός ότι τη ρητορική Ολάντ την έκανε παντιέρα στο εσωτερικό της χώρας, κοροϊδεύοντας στην ψύχρα το λαό ότι η εκλογή του θα φέρει «νέο αέρα» στην ΕΕ και θα σηματοδοτήσει αλλαγές προς όφελός του. Είναι γνωστό όμως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δε συνηθίζει την αυτοκριτική. Απεναντίας έχει και το θράσος να δηλώνει δικαιωμένος, παρότι οι θέσεις του για διάφορα ζητήματα έσπασαν τα μούτρα τους στην αμείλικτη πραγματικότητα που διαμορφώνει η εξουσία των μονοπωλίων, εντός της οποίας δεν υπάρχουν περιθώρια για αλλαγές προς όφελος των λαών. Αυτήν την εξουσία υπηρετούν ο Σαμαράς, ο Ολάντ και τόσοι άλλοι, την ίδια θα υπηρετήσει και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Πηγή: Ριζοσπάστης

ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ: ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

ΚΟΜΕΠ


των Μιχάλη Γεωργίου και Διονύση Ξενάκη

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η τέχνη ως μορφή κοινωνικής συνείδησης αποτελεί μέσο για τη γνωριμία του ανθρώπου με τον κόσμο. Το καλλιτεχνικό έργο αποτελεί αποτέλεσμα της αντανάκλασης της πραγματικότητας στη συνείδηση του καλλιτέχνη, ο οποίος εκφράζει σε αυτό μια συγκεκριμένη οπτική της πραγματικότητας, μιαν αποτίμησή της γνωστική, ηθική και αισθητική, την οποία με τη σειρά του ο απoδέκτης του έργου αποκωδικοποιεί με βάση τις δικές του γνώσεις και κυρίως τη δική του ιδεολογία, το κοσμοθεωρητικό μοντέλο μέσω του οποίου προσλαμβάνει τον κόσμο. Ετσι το έργο τέχνης αποτελεί ένα πεδίο αλληλεπίδρασης ανάμεσα στο δημιουργό και στο θεατή-ακροατή, κατά την οποία η εικόνα της πραγματικότητας που σχηματίζει ο θεατής δια της τέχνης μπορεί, ανάλογα με τις ικανότητες και την πρόθεση του δημιουργού, να φωτιστεί ή να συσκοτιστεί.

Αν τα παραπάνω ισχύουν για κάθε τέχνη γενικά, για την τέχνη του θεάτρου ισχύουν στη νιοστή δύναμη. Από την εποχή της ανάδυσής του από τις θρησκευτικές και άλλες θεατρόμορφες εκδηλώσεις από τις οποίες αντλεί την καταγωγή του, το θέατρο υπήρξε φορέας μετάδοσης και εκλαΐκευσης ιδεολογιών και απόψεων για τον κόσμο, οι οποίες διαμέσου της αισθητικής ηδονής της παράστασης γίνονται κτήμα του κοινού. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που επιτρέπουν στο θέατρο να αποτελεί τη μαζικότερη, μέχρι την εμφάνιση του κινηματογράφου, μορφή καλλιέργειας της κοινωνικής συνείδησης είναι τα εξής:

Η θεατρική παράσταση αποτελεί για το θεατή ένα συλλογικό αισθητικό βίωμα,

ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ Παραίτηση της κυβέρνησης εν μέσω διαδηλώσεων

Ριζοσπαστης

ΣΟΦΙΑ.--

Ο Βούλγαρος πρωθυπουργός Μπόικο Μπόρισοφ ανακοίνωσε χτες την παραίτηση της κεντροδεξιάς κυβέρνησής του έχοντας βαλτώσει στα αδιέξοδα της πολιτικής λιτότητας και δραματικής φτωχοποίησης του βουλγαρικού λαού που ο ίδιος, με τη στήριξη της αστικής τάξης και τις ευλογίες της ΕΕ, επέβαλε.

Αφορμή για την παραίτησή του στάθηκαν οι μαζικές διαδηλώσεις εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών σε δεκάδες πόλεις της χώρας για περίπου δύο βδομάδες εξαιτίας της αγανάκτησης που προκαλούν υπέρογκοι λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος και η απελπιστική φτώχεια. Ο ίδιος εντούτοις χρησιμοποίησε ως πρόσχημα τις προχτεσινοβραδινές αιματηρές συγκρούσεις χιλιάδων διαδηλωτών και αστυνομικών στη Σόφια κατά τις οποίες τραυματίστηκαν τουλάχιστον 15 πολίτες και συνελήφθησαν άλλοι 25. Ισχυρίστηκε ότι δεν προτίθεται να συμμετάσχει «σε μία κυβέρνηση επί των ημερών της οποίας οι πολίτες υφίστανται ξυλοδαρμό από την αστυνομία και οι απειλές για διαδηλώσεις αντικαθιστούν την πολιτική συζήτηση».

Νωρίτερα αποδέχτηκε την παραίτηση του υπουργού Οικονομικών, Συμεών Ντιάνοφ. Την Τρίτη, ο Μπόρισοφ δήλωσε ότι θα ανακληθεί η άδεια της τσέχικης εταιρείας διανομής ρεύματος CEZ και ότι «ήδη επιβλήθηκαν» πρόστιμα και σε αυτήν και στις άλλες δύο (την επίσης τσέχικη «Energo-Pro» και την αυστριακή EVN) που όλες τους ελέγχουν πλήρως το σύστημα διανομής ηλεκτρικού ρεύματος στη Βουλγαρία.

Η παραίτηση Μπόρισοφ χαρακτηρίστηκε αναμενόμενη από κόμματα της αντιπολίτευσης. Η εξέλιξη δε φαίνεται να κατευνάζει την οργή του βουλγαρικού λαού που ασφυκτιά από τις πολιτικές φτωχοποίησης. Οι διοργανωτές των κινητοποιήσεων στην πρωτεύουσα Σόφια και άλλες πόλεις είπαν ότι θα συνεχίσουν τις διαδηλώσεις τουλάχιστον ως την Κυριακή διεκδικώντας όχι μόνο φθηνό ηλεκτρικό ρεύμα (που επί σοσιαλιστικών κυβερνήσεων ήταν αγαθό και όχι εμπόρευμα και προϊόν κερδοσκοπίας των μονοπωλίων) αλλά γενικότερη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου. Οι εξελίξεις θεωρείται βέβαιο πως θα επιταχύνουν τη διεξαγωγή εκλογών που είχαν προγραμματιστεί για τις 7 Ιούλη.

Κλειστή για πάνω από 2 ώρες η Εθνική Οδός στο Μπλόκο Νίκαιας από χιλιάδες αγρότες, εργάτες, ΕΒΕ, νέους (VIDEO - ΦΩΤΟ)

902.gr

Αποκλεισμένη, για πάνω από δυο ώρες, παρέμεινε την Τετάρτη η Εθνική Οδός στο ύψος του μπλόκου της Νίκαιας από χιλιάδες αγρότες και εργαζόμενους όπου συγκεντρώθηκαν μετά τις απεργιακές μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις στη Λάρισα, το Βόλο, την Καρδίτσα, τα Τρίκαλα, την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη ενώ αργότερα συγκεντρώθηκαν στο μπλόκο των αγροτών. (Δείτε την αποχώρηση από την Εθνική Οδό και τη δήλωση του Βαγγέλη Μπούτα)

Πάνω στο οδόστρωμα της εθνικής κατέφθαναν συνέχεια απεργοί εργάτες, αυτοαπασχολούμενοι, νέοι και νέες σε ένδειξη αλληλεγγύης στον αγώνα της φτωχής και μικρομεσαίας αγροτιάς, όπου γίνονταν δεκτοί με χειροκροτήματα και συνθήματα από τους ήδη συγκεντρωμένους διαδηλωτές.

«Μπορούμε να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική, έχουμε το δίκιο με το μέρος μας». Με αυτά τα λόγια ο Κώστας Τζέλας, Πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Παλαμά, υποδέχθηκε τους απεργούς στην Εθνική Οδό. Παράλληλα, ξεκαθάρισε ότι «ο αγώνας των αγροτών θα συνεχιστεί μέχρι την ικανοποίηση των άμεσων αιτημάτων μας, για τη συνέχιση του οποίου μας δίνει θάρρος αυτό που σήμερα συμβαίνει εδώ». (Δείτε απόσπασμα από το χαιρετισμό του Κώστα Τζέλα)

Την αλληλεγγύη και τον αγωνιστικό χαιρετισμό των απεργών της Αθήνας μετέφεραν εκπρόσωποι ταξικών σωματείων. Συνδικαλιστής από το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής τόνισε ότι «έφτασαν στο πλευρό των αγροτών παρά τα εμπόδια που τους έβαλαν στο δρόμο". (Δείτε το βίντεο με τη δήλωση του συνδικαλιστή)

Νωρίτερα, στο Κιλελέρ, οι αστυνομικές δυνάμεις μπλόκαραν 6 πούλμαν με τους απεργούς από την Αθήνα που πήγαιναν στο μπλόκο της Νίκαιας σε ένδειξη αλληλεγγύης. Οι απεργοί κατέβηκαν από τα πούλμαν και διαδήλωσαν καταδικάζοντας τον αυταρχισμό της κυβέρνησης και ζητώντας να ανοίξει ο δρόμος, όπως και τελικά έγινε.

Με σημαίες του ΠΑΜΕ και της ΠΑΣΥ οι εργάτες, οι αγρότες, οι νέοι, οι συνταξιούχοι, οι ΕΒΕ φώναζαν συνθήματα όπως «Στα μπλόκα της αγροτιάς να σπάσει της κυβέρνησης ο τσαμπουκάς», «Μας τρομοκρατούνε για να υποταχθούμε, με οργάνωση και αγώνα θα αντισταθούμε», «Αγρότη, πολέμα σου πίνουνε το αίμα» (δείτε βίντεο εδώ), «Εμπρός λαές μη σκύβεις το κεφάλι, ο μόνος δρόμος είναι αντίσταση και πάλη», «Εργατιά - Αγροτιά μια φωνή και μια γροθιά», «Εργάτες, αγρότες, ΕΒΕ και σπουδαστές, με μέτωπο απαντάμε στις πολυεθνικές» (δείτε βίντεο εδώ).

Σε παρέμβασή του ο Τάσος Τσιαπλές, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας (δείτε εδώ βίντεο), επισήμανε ότι η συμμαχία και η κοινή δράση εργατικής τάξης με φτωχούς αγρότες και μικρομεσαίους ΕΒΕ μπορεί να σαρώσει τη βάρβαρη ταξική πολιτική της τρικομματικής κυβέρνησης, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, της ΕΕ και των αφεντικών τους.

Περίπου στις 2,45 το μεσημέρι έφθασαν τα πούλμαν που κατευθύνονταν προς το μπλόκο της Νίκαιας και είχαν εμποδιστεί από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις στον κόμβο του Κιλελέρ. Στον αυταρχισμό της κυβέρνησης, άμεση ήταν η απάντηση των απεργών εργατών που κατέβηκαν από τα πούλμαν διαδηλώνοντας την αποφασιστικότητά τους να φτάσουν στο μπλόκο της Νίκαιας και να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στους αγρότες. Μπροστά στη δυναμική συγκέντρωση, οι αστυνομικές δυνάμεις υποχώρησαν και άνοιξαν το δρόμο οπότε και ταπούλμαν έφθασαν στη συγκέντρωση πάνω στην Εθνική Οδό, όπου έγιναν δεκτοί μέσα σε χειροκροτήματα ενώ σείστηκε ο τόπος από τα συνθήματα.

Σημείωση εδώ και τώρα:

Καταπληκτική δουλειά και χθες από το πόρταλ του ΚΚΕ!

Μεγάλη η προσφορά του και αυτό θα φαίνεται όλο και περισσότερο.

Το βίντεο από το χθεσινό συλλαλητήριο

Το βίντεο από το μεγάλο χθεσινό συλλαλητήριο.

Το τελευταίο πλάνο είναι από την πορεία της Πατησίων την οποία το πλάνο αδικεί.
Ηταν και αυτή μια πολύ μαζική πορεία.
 Ειναι πάντως καθαρό ότι χρειάζεται κάτι περισσότερο.
Ο οργανωμένος αγώνας είναι πραγματική ανάγκη. Ο καναπές κι η απομόνωση πρέπει να τελειώσουν για να μη μας τελειώσουν.
Ο φόβος και η υποταγή που σέρνονται κάτω από τους καναπέδες των "φιλήσυχων" αδρανών που όμως υποφέρουν το ίδιο με όλους, πρέπει να νικηθούν εδώ και τώρα.

Tάξη και ...μεσαία τάξη

Για σοβαρή σκέψη, μετά από μια Απεργία όπου τα περισσότερα μικρομάγαζα ήταν ανοιχτά.

Οι τσακισμένοι μικρομαγαζάτορες σε ταλάντευση. Με ποιον θα παν και ποιόν θ' αφήσουν;

Αισιοδοξία, ανάπτυξη, τα χρήματα του ΕΣΠΑ. τα λόγια του Αντώνη, τα "προγράμματα επανεκκίνησης",  η πρέζα του καπιταλισμού που δε φεύγει έτσι εύκολα κλπ. παίζουν παιχνίδι.

Κάποιοι ακόμη ονειρεύονται ότι μιά μέρα, όπου νάναι, όλα θα τελειώσουν με happy end, και θα ξαναγυρίσουμε στις μέρες του '70, '80 κλπ, την εποχη των "μικρομεσαίων μη προνομιούχων".

Κι όμως, όσο κι αν δεν τους αρέσει, πρέπει να καταλάβουν ότι αυτό το στάδιο ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός το άφησε  πίσω του.

Από τους "Ταξικούς αγώνες στη Γαλλία" του Κ. Μαρξ:

"Κανένας δεν πολέμησε με περισσότερο φανατισμό τις μέρες του Ιούνη για την σωτηρία της ιδιοκτησίας και για την αποκατάσταση της πίστης όσο οι Παριζιάνοι Μικροαστοί – οι καφετζήδες και εστιάτορες, οι marchands de vins (ταβερνιαρέοι), μικροπραγματευτάδες, μαγαζάτορες, χειροτέχνες κλπ. Ο μαγαζάτορας ανασκουμπώθηκε και βάδισε ενάντια στα οδοφράγματα για να αποκαταστήσει την κυκλοφορία που οδηγεί απο τους δρόμους στο μαγαζί. Μα πίσω από τα οδοφράγματα στεκόντουσαν οι πελάτες και οι οφειλέτες, και μπροστά απ’ αυτά οι πιστωτές του μαγαζιού. Κι όταν τα οδοφράγματα γκρεμίστηκαν και οι εργάτες συντρίφτηκαν, κι οι μαγαζάτορες, μεθυσμένοι από τη νίκη, έσπευσαν πίσω στα μαγαζιά τους, βρήκαν την είσοδο αμπαρωμένη από ένα σωτήρα της ιδιοκτησίας, έναν επίσημο κλητήρα της πίστης, που τους παρέδωσε τις απειλητικές κοινοποιήσεις: ληξιπρόθεσμο γραμμάτιο! ληξιπρόθεσμο νοίκι! ληξιπρόθεσμη ομόλογο! Καταδικασμένο μαγαζί! καταδικασμένος μαγαζάτορας!


Διάσωση της ιδιοκτησίας! Όμως το σπίτι όπου κατοικούσαν δεν ήταν ιδιοκτησία τους. Το μαγαζί που κρατούσαν δεν ήταν ιδιοκτησία τους. Τα εμπορεύματα που πουλούσαν δεν ήταν ιδιοκτησία τους. Ούτε η επιχείρηση τους, ούτε το πιάτο απ’ το οποίο έτρωγαν, ούτε το κρεβάτι όπου κοιμόντουσαν άνηκαν πλέον σ’ αυτούς. Aκριβώς αυτοί οι ίδιοι ήταν εκείνοι απο τους οποίους έπρεπε να σωθεί η ιδιοκτησία – για τον ιδιοκτήτη που τους είχε νοικιάσει το σπίτι, τον τραπεζίτη που τους είχε προεξοφλήσει το γραμμάτιο, τον καπιταλίστα τους είχε δανείσει σε μετρητά, τον εργοστασιάρχη που τους είχε εμπιστευθεί την πώληση των εμπορευμάτων του, για το χοντρέμπορο που είχε πιστώσει τις πρώτες ύλες σ’ αυτούς τους βιοτέχνες. Αλλά η πίστη, έχοντας ξαναδυναμώσει, αποδείχτηκε ένας σθεναρός κι εκδικητικός θεός: έβγαλε τον οφειλέτη που δεν μπορούσε να πληρώσει έξω από τους τέσσερις τοίχους του μαζί με την γυναίκα και τα παιδιά του, παραδίνοντας την προσποιητή ιδιοκτησία του στο κεφάλαιο και ρίχνοντας τον ίδιο τον άνθρωπο στη φυλακή των χρεωμένων, στη φυλακή που ξαναϋψώθηκε απειλητικά πάνω από τα πτώματα των εξεγερμένων του Ιούνη


Οι μικροαστοί είδαν με τρόμο ότι χτυπώντας τους εργάτες, παράδωσαν τους εαυτούς τους χωρίς αντίσταση στα χέρια των πιστωτών τους. Η χρεοκοπία τους, που αναβαλλόταν από τον Φλεβάρη με χρόνιο τρόπο και φάνηκε σαν να είχε αγνοηθεί, κηρύχθηκε ανοιχτά ύστερα από τον Ιούνη.


Η κατ’ όνομα ιδιοκτησία τους είχε αφεθεί απρόσβλητη για όσο καιρό ήταν απαραίτητος για να τους οδηγήσουν στο πεδίο της μάχης στο όνομα της ιδιοκτησίας. Τώρα που το μεγάλο ζήτημα με το προλεταριάτο είχε λυθεί, το μικρότερο θέμα με τον μπακάλη μπορούσε κι αυτο με την σειρά του να λυθεί".

Guardian: Greek strikers march in Athens - video

Βίντεο του Guardian για τη σημερινή Απεργία

«Ανεμος» Ολάντ...

Γράφει:

ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Η εκλογή Ολάντ το Μάιο του 2012 επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί σαν «Νέος άνεμος αλλαγής για την Ευρώπη».

Αναλύσεις επί αναλύσεων παρουσίαζαν το νέο πρόεδρο της Γαλλίας ως εκφραστή «μιας άλλης πολιτικής, περισσότερο ανθρωποκεντρικής». Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που υποστήριζαν ότι θα ακολουθήσει μια «φιλολαϊκότερη διαχείριση της κρίσης», θα «στηρίξει τις χώρες του Ευρωπαϊκού νότου», θα συγκρουστεί με τη Γερμανία, τις Βρυξέλλες και τους τραπεζίτες.

Τι απέμεινε από όλα αυτά;

α) Το Σεπτέμβριο του 2012, λίγους μήνες μετά την εκλογή του, ο Φρανσουά Ολάντ ανακοίνωσε το σκληρότερο προϋπολογισμό που επιβλήθηκε τα τελευταία 30 χρόνια στο λαό της Γαλλίας. Το «πακέτο» περιλαμβάνει δημοσιονομικές περικοπές ύψους 30 δισ. ευρώ, σφαγή των κοινωνικών παροχών και επιβλήθηκε με πρόσχημα «τη μείωση του δημόσιου ελλείμματος για το 2013».

β) Τον Οκτώβριο του 2012 η κυβέρνηση Ολάντ ψήφισε στο γαλλικό Κοινοβούλιο το «Δημοσιονομικό Σύμφωνο Σταθερότητας» της Ευρωζώνης. Πρόκειται για το σύμφωνο που μεταξύ άλλων προβλέπει τον αυτόματο μηχανισμό λήψης μέτρων, προστίμων και παραπομπής χωρών στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αν δεν τηρείται η επιταγή για «πλεονασματικούς προϋπολογισμούς», αυτόματη επιβολή «δημοσιονομικών και οικονομικών προγραμμάτων» (μνημόνια) από την Κομισιόν και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο σε χώρες που το δημόσιο χρέος ξεπερνά το 60% του ΑΕΠ κ.ο.κ.

Ο Ολάντ προεκλογικά έλεγε ότι δεν πρόκειται να δεχτεί το «Δημοσιονομικό Σύμφωνο» παρά μόνο αν συμπληρωθεί με... «συγκεκριμένο πρόγραμμα ανάπτυξης». Το «Δημοσιονομικό Σύμφωνο», τελικά, δεν είχε το παραμικρό «συμπλήρωμα ανάπτυξης»...

Α, ναι:

Πέραν των παραπάνω, ο «άνεμος της αλλαγής στην ΕΕ», ο Ολάντ, ηγείται από τις αρχές του χρόνου και τηςιμπεριαλιστικής επέμβασης στο Μάλι...

Για το σχέδιο Αθηνά (βίντεο)

Γιατί το ΚΚΕ όχι μόνο αντιτίθεται στο συγκεκριμένο σχέδιο αλλά προβάλλει ταυτόχρονα ότι λύση είναι η πάλη των εργαζομένων και της νεολαίας για μια Παιδεία που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, στο πλαίσιο μιας άλλης εξουσίας.
Από το 902.gr

Απεργία! - Κάνε πράξη την αλληλεγγύη!

Βγες έξω, σύντροφε! Ρίσκαρε
Τη δεκάρα, που ούτε δεκάρα πια δεν είναι
Τον τόπο για ύπνο που πάνω του πέφτει η βροχή
Και της δουλιάς τη θέση που αύριο θα χάσεις!
Μπρος, στο δρόμο έξω! Αγωνίσου!
Να περιμένεις πια δε γίνεται, είναι αργά πολύ!
Βοήθα τον εαυτό σου βοηθώντας μας:

Κάνε πράξη την αλληλεγγύη!


Βγες έξω, σύντροφε, αντιμέτωπος με τα όπλα και
Διεκδίκησε το μεροκάματό σου!
Σαν ξέρεις πως δεν έχεις τίποτα να χάσεις
Όπλα αρκετά οι αστυνόμοι τους δεν έχουν!
Μπρος, στο δρόμο έξω! Αγωνίσου!
Να περιμένεις πια δε γίνεται, είναι αργά πολύ!
Βοήθα τον εαυτό σου βοηθώντας μας: Κάνε πράξη
Την αλληλεγγύη!



Bertolt Brecht, "Το τραγούδι της απεργίας" (1929-1930)

H καταιγίδα -Μπρεχτ

Η καταιγίδα που λυγίζει τις σημύδες
Θεωρείται βίαιη.
Καλά. Και η καταιγίδα που λυγίζει
Την πλάτη των εργατών στους δρόμους;
Μπ. Μπρεχτ

Παιδαγωγικό ποίημα Α' -Α.Σ. Μακαρένκο

(Από το σφυροδρέπανο)




Την άνοιξη μας βρήκε καινούρια συμφορά, ο εξανθηματικός τύφος. Πρώτος αρρώστησε ο κόστια βετκόφσκι.

Γιατρό στο σταθμό δεν είχαμε. Η αικατερίνα γκρηγκόριεβνα που κάποτε σπούδαζε γιατρός, γιατρολογούσε σ’ όλες εκείνες τις περιπτώσεις, που ήτανε βέβαια απαραίτητος ο γιατρός, αλλά δε μπορούσαμε να τον φωνάξουμε. Στο σταθμό ειδικεύτηκε να γιατρεύει την ψώρα και να δίνει τις πρώτες βοήθειες αν κανένας κοβόταν, καιγόταν ή μωλωπιζόταν, ενώ το χειμώνα, χάρη στα παλιοπάπουτσα που φοράγαμε, πολλά παιδιά μας είχαν πάθει κρυοπαγήματα. Αυτές ήταν όλες κι όλες οι αρρώστιες που καταδέχονταν να τους βρουν οι τρόφιμοι και δε συμπαθούσαν καθόλου τους γιατρούς και τα φάρμακα.

Έτρεφα πάντα μεγάλη εκτίμηση στους τρόφιμους του σταθμού ακριβώς γι’ αυτή τους τη γιατρική ολιγάρκεια και σ’ αυτό τον τομέα

Το παιδαγωγικό ποίημα Β'

(Συνέχεια από το προηγούμενο)

Ο τόσκα σολοβιόφ που συχνά τον φώναζαν αντόν σεμιόνοβιτς –ήμασταν και συνονόματοι- ήταν μόλις δέκα χρονών. Τον είχε βρει ο μπελούχιν στο δάσος μισοπεθαμένο απ’ την πείνα και με χαμένες τις αισθήσεις του. Ήρθε στην ουκρανία απ’ το κυβερνείο του σαράτοφ μαζί με τα γονικά του και στο δρόμο έχασε τη μάνα του. Το τι έγινε ύστερα δε θυμότανε να πει. Ο τόσκα είχε όμορφο και φωτεινό παιδικό πρόσωπο που πάντα ήτανε στραμμένο στον μπελούχιν. Καθώς φαίνεται ο τόσκα πέρασε τη σύντομη ζωή του χωρίς δυνατές εντυπώσεις και τον είχε αιχμαλωτίσει για πάντα αυτός ο σατιριστής των πάντων, που από το ίδιο το φυσικό του, δε φοβότανε τη ζωή κι ήξερε να εκτιμάει το καθετί στον κόσμο.

Ο τόσκα στέκεται πάνω απ’ το κεφάλι του μπελούχιν και τα μικρά ματάκια του αστράφτουν από αγάπη και θαυμασμό. Γελάει με ένα τσιριχτό εκρηκτικό γέλιο μικρού παιδιού:
-Μαύρη μαϊμού!
-Ο τόσκα μου θα γίνει λεβεντιά, λέει ο μπελούχιν, τραβώντας τον πίσω απ’ το κρεβάτι.
Ο τόσκα σκύβει σαστισμένος πάνω απ’ την κοιλιά του μπελούχιν που είναι σκεπασμένη με το πάπλωμα.
-Άκου τόσκα, να μη διαβάζεις βιβλία, όπως ο κόλκα, γιατί βλέπεις, αυτός έχασε ολότελα τα μυαλά του με δαύτα.
-Δε διαβάζει αυτός τα βιβλία, μα τα βιβλία τον διαβάζουν, είπε ο ζαντόροφ απ’ το διπλανό κρεβάτι.

Ένας λυκειάρχης στα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής

tvxs

Φωτογραφία: Παναγιώτης Τζάμαρος/ FosPhotos


Λυκειάρχης, και γνωστός για τη δράση του, φέρεται να είναι ένα από τα μέλη των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής στην Κρήτη. Είναι ο ίδιος εκπαιδευτικός που είχε διωχθεί από την ΕΛΜΕ Λασιθίου για ναζιστική προπαγάνδα, αλλά και αυτός που είχε κατηγορηθεί για ασέλγεια σε βάρος ανήλικης μαθήτριας. Την καταγγελία είχε κάνει το ίδιο το θύμα, 25χρονη πλέον, ζωντανά σε ραδιοφωνική εκπομπή που τον είχε καλεσμένο.



Η σύζυγός του ήταν υποψήφια με τη Χρυσή Αυγή στις περασμένες εκλογές, ενώ η «κουμπαριά» του με πολιτικό της ΝΔ, στου οποίου το γραφείο ήταν αποσπασμένος, είναι επίσης γνωστή στο νησί. Όπως αναφέρει το Έθνος της Κυριακής πρόκειται για τον καθηγητή Φυσικής Αγωγής Γιώργο Πετράκη, ο οποίος είναι γνωστό μέλος της Χρυσής Αυγής και μέχρι πρότινος διευθυντής του Εσπερινού ΕΠΑΛ Ιεράπετρας.

Ο Γιώργος Πετράκης είναι σύμφωνα με την εφημερίδα μεταξύ των δέκα ατόμων που επιτέθηκαν εναντίον τριών Πακιστανών στην Ιεράπετρα με ξύλα και λοστάρια πριν από μερικές ημέρες. Η αστυνομία έχει ταυτοποιήσει ήδη τέσσερις δράστες. Παρά τις καταγγελίες, ο Γ. Πετράκης παρέμενε στη θέση του μέχρι πριν από μία εβδομάδα που φέρεται να παρέδωσε τη διεύθυνση του Εσπερινού ΕΠΑΛ, προκειμένου να καταθέσει τα χαρτιά του για σύνταξη.

Η δράση του λυκειάρχη άρχισε να «ξεδιπλώνεται» δημόσια όταν τον περασμένο Μάιο, μία ημέρα μετά τον εορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς, ο ίδιος με τη σύζυγό του, υποψήφια τότε με τη Χρυσή Αυγή, επιχείρησαν να μοιράσουν φυλλάδια στη λαϊκή αγορά του Αγ. Νικολάου. Η ομάδα «Αλληλέγγυοι Πολίτες Μεραμβέλλου» αντέδρασαν και προκλήθηκε ένταση.

Στην καταγγελία που έκαναν στο Αστυνομικό Τμήμα Ιεράπετρας μέλη των «Αλληλέγγυων Πολιτών» υποστηρίζουν ότι απειλήθηκαν από τον Γ. Πετράκη και τη σύζυγό του. Σε ανακοίνωση που εξέδωσαν ακολούθως, μίλησαν για τις απειλές που δέχθηκαν για τη σωματική τους ακεραιότητα και κάλεσαν την ΕΛΜΕ «να αποβάλει άμεσα από τις τάξεις της τον γνωστό ''συνάδελφό'' τους Χρυσαυγίτη και δ/ντή του ΕΠΑΛ της Ιεράπετρας που κάνει ανοικτή προπαγάνδα υπέρ των ναζιστικών ιδεών και οργανώνει νέους, που δυστυχώς δεν γνωρίζουν τι έκαναν οι Γερμανοί στους παππούδες τους, σε παραβατικές ομάδες με συνθήματα, σε ασκήσεις με ναζιστικούς χαιρετισμούς και δημόσιες επιθέσεις».

«Ως ΕΛΜΕ λάβαμε τις καταγγελίες και τις θέσαμε σε γενική συνέλευση που πραγματοποιήσαμε λίγες μέρες μετά τα περιστατικά, στις 10 Μαΐου. Με πλειοψηφία 82%, μεγαλύτερη από τα 3/4 που απαιτεί το καταστατικό της Ενωσης, αποφασίσαμε την οριστική διαγραφή του Γ. Πετράκη για παράβαση των άρθρων περί προάσπισης των δημοκρατικών θεσμών και των συνδικαλιστικών ελευθεριών», δηλώνει στο «Εθνος της Κυριακής» ο Βασίλης Καλιμάντζαλης, πρόεδρος της ΕΛΜΕ Λασιθίου.

Σε επιστολή του για τη διαγραφή του, ο Γιώργος Πετράκης αναφέρει ότι διώκεται λόγω της συμμετοχής της συζύγου του στο ψηφοδέλτιο της Χρυσής Αυγής και δηλώνει ότι δεν αναγνωρίζει ως συνδικαλιστικό όργανο την ΕΛΜΕ Λασιθίου.«Επιθυμείτε να στοχοποιήσετε έναν πολύτεκνο διευθυντή σχολείου λόγω πολιτικών φρονημάτων! Είμαι ένας περήφανος Έλληνας Πατριώτης που μαθαίνω στα παιδιά να τιμούν την Πατρίδα, τη σημαία και το Έθνος μας. Όπως όλος ο κόσμος γνωρίζει, η αριστερή λαίλαπα, επιδιώκει στην Ελλάδα να μας κάνει να ντρεπόμαστε που είμαστε Ελληνες», αναφέρει.

Σχετικά με τις καταγγελίες για ασέλγεια σε βάρος της τότε ανήλικης;... «Οταν άκουσα αυτά που μου κατήγγειλε η κοπέλα σοκαρίστηκα. Η ίδια δεν είχε πρόβλημα να δηλώσει το ονοματεπώνυμό της, αλλά θέλησα να την προστατεύσω. Μετά τη συγκλονιστική της μαρτυρία, προσκομίσαμε στην Εισαγγελία το ακουστικό υλικό και ο φάκελος άνοιξε ξανά. Ωστόσο, η υπόθεση δεν έχει ακόμη κριθεί και πιθανότατα ο καταγγελλόμενος βιασμός έχει παραγραφεί ως αδίκημα», τονίζει η δημοσιογράφος Μαρία Τσαγκαράκη στο «Έθνος της Κυριακής», στην εκπομπή της οποίας έγιναν οι καταγγελίες. «Πέντε μήνες μετά, ο Γ. Πετράκης κατέθεσε μήνυση σε βάρος μου και της Κατερίνας με μάρτυρες κατηγορίας μέλη της Χρυσής Αυγής», προσθέτει.

«Είναι ο Καπιταλισμός, Ηλίθιε» 60ή χιλιάδα!

Το βιβλίο του Νίκου Μπογιόπουλου με τίτλο

«ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ, ΗΛΙΘΙΕ» -

Μια ευγενική απάντηση στους πραιτωριανούς

των Μνημονίων

ενάμισι χρόνο μετά την έκδοσή του συνεχίζει σταθερά να συγκαταλέγεται στα ελληνικά εκδοτικά γεγονότα.

Ο Εκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη με την ευκαιρία της διάθεσης της 60ής χιλιάδας του βιβλίου «ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ, ΗΛΙΘΙΕ», αριθμός σπάνιος ειδικά στις σημερινές, καθόλου ευνοϊκές για τον χώρο των εκδόσεων συνθήκες, ευχαριστεί το αναγνωστικό κοινό για τη θερμή του ανταπόκριση. Ανταπόκριση που ενισχύει την απόφασή μας να συνεχίσουμε στο δρόμο των «δύσκολων» εκδοτικών εγχειρημάτων.

Η υποδοχή του βιβλίου του Νίκου Μπογιόπουλου οφείλεται εκτός των άλλων στο γεγονός ότι πρόκειται για ένα έργο που σέβεται τον αναγνώστη. Γραμμένο από μια πένα «δροσερή», δεν επιδιώκει τον εντυπωσιασμό, αλλά επιλέγει με γλώσσα κατανοητή και ανεπιτήδευτη να ενημερώσει, να εξηγήσει, να υποδείξει και να προτείνει λύση. Πρόκειται για ένα βιβλίο εξαιρετικά επίκαιρο και ταυτόχρονα διαχρονικό. Ένα πολύτιμο «εργαλείο» ώστε να κατανοήσουμε όσα συμβαίνουν σήμερα στον κόσμο και στην Ελλάδα, αλλά και γιατί συμβαίνουν.

Το «ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ, ΗΛΙΘΙΕ» δεν αρκείται στην παράθεση αδιάσειστων στοιχείων που αποκαλύπτουν τα αίτια και τους υπαίτιους της κρίσης. Προχωρά στην εξαγωγή πολιτικών συμπερασμάτων, τα οποία τολμά να θέσει στην κρίση του ίδιου του αναγνώστη. Πρόκειται, όπως αναγνώρισαν πλήθος κριτικών, για μελέτη με σπάνια πολιτική τεκμηρίωση:

«Διπλά εξαιρετικό, με πολυεπίπεδη ανάγνωση. Από τη μια είναι ένα θαυμάσιο αρχειακό corpus και από την άλλη μια διεισδυτική ανάλυση των νόμων της. Το βιβλίο τιμά, εκτός από το μεγαλείο της ιδεολογικής αντιπαράθεσης, τη δημοσιογραφία την ίδια».

Γιώργος Σταματόπουλος, «Ελευθεροτυπία», 6/7/2011



«Πολύ προσιτό και ευκολοδιάβαστο βιβλίο για τον αναγνώστη που αναζητά να μάθει τι συμβαίνει με την σημερινή κρίση».

Δημήτρης Καζάκης, seisaxthia.blogspot.com, 29/7/2011



«Ο Νίκος Μπογιόπουλος δεν γράφει για τους οπαδούς της άποψής του, ούτε για τη δική του προσωπική αυτοεπιβεβαίωση. Γράφει για τον απλό κόσμο. Γράφει για όλους».

Χρήστος Κάτσικας, www.alfavita.gr, 8/8/2011



«Μια βαθιά προσέγγιση της σημερινής κρίσης με πολιτική τεκμηρίωση, πάθος και μια γλώσσα που δυστυχώς δεν τη μιλάνε, ούτε τη γράφουν πολλοί δημοσιογράφοι στις μέρες μας».

Γιώργος Κουβαράς, «Ελεύθερος Τύπος», 18/7/2011



«Ιδιαίτερα ενδιαφέρον βιβλίο»

«Real News», 23/24/7/2011



«Για τους λάτρεις τόσο του ρεαλιστικού και τεκμηριωμένου λόγου όσο και της ουτοπίας»

«Το ΠΟΝΤΙΚΙ», 21/7/2011



«Το βιβλίο έχει τη φρεσκάδα ενός άρθρου ή ρεπορτάζ»

Νίκος Παπαδημητρίου, «Free Sunday», 23/07/2011



«Σοβαρή προσφορά το πλήθος των στοιχείων που προσκομίζει. Η εκλαϊκευτική ικανότητα του Ν. Μπογιόπουλου καθιστά το βιβλίο προσβάσιμο όχι μόνο στον διανοούμενο, αλλά στον οποιονδήποτε αναζητά απεγνωσμένα τη χειροπιαστή και λυτρωτική ανασκευή της άθλιας παραπληροφόρησης».

Δημήτρης Γρηγορόπουλος, «ΠΡΙΝ», 14/8/2011



«Εξαιρετικά τεκμηριωμένο βιβλίο»

Νίκος Κοτζιάς, ΑΞΙΑ, 03/9/2011



«Εξαιρετικά εμπεριστατωμένη μελέτη»

Στάθης Σταυρόπουλος, Ελευθεροτυπία, 5/9/2011



«Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσουν όλοι: Δίνει το μίτο για να μην χαθείς μέσα στο λαβύρινθο της καπιταλιστικής μυθολογία, κατεδαφίζει χωρίς έλεος τους γυαλιστερούς μύθους των καθεστωτικών, προπαγανδιστικών ιερατείων, το τυποποιημένο ψεύδος τους και τις ασύστολες ταχυδακτυλουργίες τους, με γλαφυρή παραστατικότητα και με συγκεκριμένη τεκμηρίωση».

Θύμιος Παπανικολάου, περιοδικό ΡΕΣΑΛΤΟ, 4/9/2011



«Ο Μπογιόπουλος στο βιβλίο του παραθέτει επιχειρήματα και στοιχεία. Δεν εκτοξεύει αφορισμούς. Διαβάζεις και μαθαίνεις. Μια έξοχη απάντηση στους "πραιτωριανούς των Μνημονίων" και στα ντελίβερι μπόις της καθεστωτικής προπαγάνδας».

Γιάννης Τριάντης, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 01/10/2011