Κούρεμα καταθέσεων το μοντέλο σωτηρίας τραπεζών- Τι έγινε το σωτήριο ESM;

Το κούρεμα των καταθέσεων για τη σωτηρία τραπεζών θα είναι το μοντέλο που θα ακολουθηθεί στο μέλλον λέει ο επίτροπος Μισελ Μπαρνιέ.

Διαβάζουμε στο Έθνος:

"Σύμφωνα με την Deutsche Welle, ο Μπαρνιέ, σε συνέντευξή του στην Süddeutsche Zeitung, ανέφερε ότι «πρώτα θα πληρώνουν οι μέτοχοι της τράπεζας, έπειτα οι επενδυτές, άρα και οι ομολογιούχοι... Εάν αυτό δεν είναι αρκετό, θα χρησιμοποιούνται οι καταθέτες με ποσά άνω των 100.000 ευρώ. Στην συνέχεια, τα κεφάλαια θα προέρχονται από τα μελλοντικά εθνικά ταμεία εξυγίανσης των τραπεζών, στα οποία θα συνεισφέρουν όλες οι τράπεζες».

Και προσθέτει: «Μόνο όταν εξαντληθούν όλες αυτές οι πηγές και λείπουν ακόμη χρήματα θα έλθει η σειρά των φορολογουμένων μέσω του ταμείου διάσωσης ESΜ»"

Αυτό που είναι πλέον τελείως καθαρό έίναι το ότι οι αποφάσεις του περσινού Ιουνίου περί σωτηρίας των τραπεζών από την ΕΚΤ κκαι το ΕSM, που  πανηγυρίστηκε από πολλούς και διάφορους, δεν ήταν παρά ένα ακόμη μεγάλο ψέμα που πίσω του έκρυβε μια μεγάλη αλήθεια. Οτι οι τράπεζες είναι τόσο χρεοκοπημένες που οι σωτήριοι μηχανισμοί που αποφασιζόντουσαν τόσο καιρό δεν μπορούν να καταφέρουν να τις διασώσουν.

Αν σκεφτούμε ξανά το ρόλο των τραπεζικών μονοπωλίων στο τωρινό στάδιο του καπιταλισμού, τον ιμπεριαλισμό, όπου έχουμε σύμφυση τραπεζικού και βιομηχανικού κεφαλαίου με τις τράπεζες να συμμετέχουν σε όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις(ή και να τις ελέγχουν), και τις μεγάλες επιχειρήσεις, μονοπώλια και καπιταλιστές να είναι κύριοι μέτοχοι των τραπεζών(μέσα από διάφορα διαφανή ή αδιαφανή σχήματα και funds), μπορούμε να καταλάβουμε πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα.

Φυσικά στο  μυαλό του συστήματος, στόχος είναι πάντα να μην πληρώσει το κεφάλαιο τη χρεοκοπία των τραπεζών(και του συστήματος συνολικά), αλλά να τη φορτώσουν στις πλάτες των λαών.

Η "φορολόγηση των μεγάλων καταθέσεων" λοιπόν δεν είναι αυτό που μπορεί να φαίνεται αυτή τη στιγμή, αφού μέχρι να φτάσουμε σε εκείνο το σημείο  πολλά θα έχουν προκληθεί από τις τωρινές ανακοινώσεις. Αυτό που τώρα επιδιώκεται , είναι να μπορέσει να ξεπεράσει το σύστημα όσο γίνεται το τεράστιο αδιέξοδο της ανακεφαλαιοποίησης των μεγάλων τραπεζών, που θα χρειαστεί ακόμη πολλά ποτάμια χρήματος.