cynical
Πριν από λίγες μέρες η Ιρλανδική κυβέρνηση ανακοίνωσε ένα καινούργιο οριζόντιο χαράτσι στα ήδη παραφορτωμένα με φόρους νοικοκυριά. Ονομάζεται Household Tax και προς το παρόν ισούται με ένα ετήσιο ποσό 100 ευρώ, το οποίο θα πρέπει να καταβάλει κάθε νοικοκυριό, ανεξαρτήτως εισοδήματος.
Η κυβέρνηση πιθανολογεί ότι έτσι θα μπορεί να συγκεντρώνει ετησίως γύρω στα 150 εκατ. Το χαράτσι αυτό είναι προσωρινό, μιας και η κυβέρνηση ετοιμάζεται ως το 2014 να το κάνει κλιμακωτό ανάλογα με την αξία του σπιτιού και την κατανάλωση νερού. Για το σκοπό αυτό σκοπεύει να εγκαταστήσει στα σπίτια μετρητές ώστε παράλληλα να αρχίσει να χρεώνει και την κατανάλωση του νερού. Κούνια, όμως που την κούναγε!
Ήδη ακτιβιστές και μέλη αριστερών οργανώσεων και κομμάτων, σε συνέχεια της αρχικής τους συνάντησης τον περασμένο χρόνο για τον ίδιο λόγο, αποφάσισαν να ξεκινήσουν πανεθνική εκστρατεία με σκοπό την αντίθεσή τους στην επιβολή του φόρου αυτού, μποϋκοτάροντάς τον και απαιτώντας την άρση τυχόν ποινικών διώξεων. Δημόσιες συγκεντρώσεις σε πόλεις και χωριά σ’ όλη τη χώρα έχουν προγραμματιστεί για το Σεπτέμβριο, με σκοπό τη σύσταση τοπικών επιτροπών. Παρόμοια εκστρατεία, για τον ίδιο λόγο, (φόρος νερού), είχε λάβει χώρα και στη δεκαετία του 1980, και ειδικά στο Δουβλίνο από το 1994-1996. Δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριών είχαν ξεσηκωθεί, αρνούμενοι την πληρωμή. Οι προσπάθειες εκφοβισμού έπεσαν στο κενό, από 1) τις μαζικές κινητοποιήσεις, 2) την πολιτική κάλυψη και 3) από την νομική κάλυψη και υπεράσπιση όσων νοικοκυριών είχαν συρθεί στα δικαστήρια. Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να πάρει το φόρο αυτό πίσω, τον Δεκέμβριο του 1996.
«Είναι μόνο 2 ευρώ τη βδομάδα». Με αυτά τα λόγια προσπάθησε να υπερασπιστεί το νέο χαράτσι ο υπουργός περιβάλλοντος της Ιρλανδίας. «Γνωρίζω, ότι δεν είναι δίκαιος, αλλά…». Αναγκαίος, θα προσθέταμε εμείς. Σ’ όποια χώρα και να πας, παντού τα ίδια. Ο ένας παπαγαλίζει τον άλλο, θαρρείς κι ανήκουν στην ίδια εγκληματική συμμορία. Βέβαια, ακόμα και έτσι, το ποσό αυτό δεν είναι ευκαταφρόνητο για τους χαμηλόμισθους και τους ανέργους, που αφθονούν.
Αλλά το θέμα έχει και συνέχεια. Αν ο φόρος αυτός περάσει, τότε ανοίγει ο δρόμος για την περαιτέρω αύξησή του, σε σύντομο χρονικό διάστημα, σε 500-800 ευρώ. Και σ’ αυτά θα μπουν καπάκι κι άλλα 500 ευρώ για τη χρέωση του νερού.
Η κυβέρνηση έχει αρχίσει εκστρατεία εκφοβισμού απειλώντας με πρόστιμα 10 ευρώ το μήνα σε περίπτωση άρνησης πληρωμής του φόρου, ακόμα και με φυλάκιση! Φυσικά, και εκεί οι ηγέτες κρύβονται πίσω από το δικό τους Μνημόνιο, το οποίο, λένε, ‘ότι τους υποχρεώνει να το κάνουν. Πάντως ο κόσμος περιμένει πώς και πώς την εκστρατεία του «Δεν Πληρώνω». Ένα 87% δηλώνει ότι θα υποστηρίξει το μποϊκοτάρισμα, ενώ ένα 55% ότι δεν σκοπεύει να πληρώσει. Παρεμπιπτόντως, όπως θα διαβάσετε και στην πρώτη ανάρτηση παρακάτω, η Θάτσερ έπεσε από την αποτυχία επιβολής ενός παρόμοιου φόρου, λόγω πανεθνικού ξεσηκωμού των Άγγλων, Σκότων, Ουαλλών και λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων. Εμείς;
Σχετικά με φορολογική ανυπακοή δείτε τις σχετικές αναρτήσεις:
Η κυβέρνηση πιθανολογεί ότι έτσι θα μπορεί να συγκεντρώνει ετησίως γύρω στα 150 εκατ. Το χαράτσι αυτό είναι προσωρινό, μιας και η κυβέρνηση ετοιμάζεται ως το 2014 να το κάνει κλιμακωτό ανάλογα με την αξία του σπιτιού και την κατανάλωση νερού. Για το σκοπό αυτό σκοπεύει να εγκαταστήσει στα σπίτια μετρητές ώστε παράλληλα να αρχίσει να χρεώνει και την κατανάλωση του νερού. Κούνια, όμως που την κούναγε!
Ήδη ακτιβιστές και μέλη αριστερών οργανώσεων και κομμάτων, σε συνέχεια της αρχικής τους συνάντησης τον περασμένο χρόνο για τον ίδιο λόγο, αποφάσισαν να ξεκινήσουν πανεθνική εκστρατεία με σκοπό την αντίθεσή τους στην επιβολή του φόρου αυτού, μποϋκοτάροντάς τον και απαιτώντας την άρση τυχόν ποινικών διώξεων. Δημόσιες συγκεντρώσεις σε πόλεις και χωριά σ’ όλη τη χώρα έχουν προγραμματιστεί για το Σεπτέμβριο, με σκοπό τη σύσταση τοπικών επιτροπών. Παρόμοια εκστρατεία, για τον ίδιο λόγο, (φόρος νερού), είχε λάβει χώρα και στη δεκαετία του 1980, και ειδικά στο Δουβλίνο από το 1994-1996. Δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριών είχαν ξεσηκωθεί, αρνούμενοι την πληρωμή. Οι προσπάθειες εκφοβισμού έπεσαν στο κενό, από 1) τις μαζικές κινητοποιήσεις, 2) την πολιτική κάλυψη και 3) από την νομική κάλυψη και υπεράσπιση όσων νοικοκυριών είχαν συρθεί στα δικαστήρια. Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να πάρει το φόρο αυτό πίσω, τον Δεκέμβριο του 1996.
«Είναι μόνο 2 ευρώ τη βδομάδα». Με αυτά τα λόγια προσπάθησε να υπερασπιστεί το νέο χαράτσι ο υπουργός περιβάλλοντος της Ιρλανδίας. «Γνωρίζω, ότι δεν είναι δίκαιος, αλλά…». Αναγκαίος, θα προσθέταμε εμείς. Σ’ όποια χώρα και να πας, παντού τα ίδια. Ο ένας παπαγαλίζει τον άλλο, θαρρείς κι ανήκουν στην ίδια εγκληματική συμμορία. Βέβαια, ακόμα και έτσι, το ποσό αυτό δεν είναι ευκαταφρόνητο για τους χαμηλόμισθους και τους ανέργους, που αφθονούν.
Αλλά το θέμα έχει και συνέχεια. Αν ο φόρος αυτός περάσει, τότε ανοίγει ο δρόμος για την περαιτέρω αύξησή του, σε σύντομο χρονικό διάστημα, σε 500-800 ευρώ. Και σ’ αυτά θα μπουν καπάκι κι άλλα 500 ευρώ για τη χρέωση του νερού.
Η κυβέρνηση έχει αρχίσει εκστρατεία εκφοβισμού απειλώντας με πρόστιμα 10 ευρώ το μήνα σε περίπτωση άρνησης πληρωμής του φόρου, ακόμα και με φυλάκιση! Φυσικά, και εκεί οι ηγέτες κρύβονται πίσω από το δικό τους Μνημόνιο, το οποίο, λένε, ‘ότι τους υποχρεώνει να το κάνουν. Πάντως ο κόσμος περιμένει πώς και πώς την εκστρατεία του «Δεν Πληρώνω». Ένα 87% δηλώνει ότι θα υποστηρίξει το μποϊκοτάρισμα, ενώ ένα 55% ότι δεν σκοπεύει να πληρώσει. Παρεμπιπτόντως, όπως θα διαβάσετε και στην πρώτη ανάρτηση παρακάτω, η Θάτσερ έπεσε από την αποτυχία επιβολής ενός παρόμοιου φόρου, λόγω πανεθνικού ξεσηκωμού των Άγγλων, Σκότων, Ουαλλών και λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων. Εμείς;
Σχετικά με φορολογική ανυπακοή δείτε τις σχετικές αναρτήσεις:
και το
και άλλα μύρια τόσα στο διαδίκτυο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου