Τρίτη 30 Απριλίου 2013
Alain Badiou-Το υποκείμενο της αλλαγής, σεμινάριο 5
lenin reloaded
Alain Badiou
Το υποκείμενο της αλλαγής
Σεμινάριο 5
Μτφρ.: Lenin Reloaded
Αύριο θα απαντήσω στα ερωτήματά σας. Σήμερα πρέπει να εξηγήσω την νέα μου λύση σε ό,τι αφορά το ερώτημα της αλλαγής.
Εξέτασα ήδη τις τρεις βασικές θέσεις αναφορικά με το ερώτημα της αλλαγής. Η πρώτη θέση, η οποία αφορούσε το είναι ως είναι --και σύμφωνα με την οποία το είναι ως τέτοιο δεν υπόκειται σε αλλαγή-- ισχυριζόταν ότι οι εμπειρικές ενδείξεις της αλλαγής είναι ψεύδος ή αυταπάτη. Αυτός ήταν ο παρμενίδιος προσανατολισμός. Η δεύτερη θέση ήταν πως το είναι είναι αλλαγή, και έτσι οι εμπειρικές ενδείξεις της αλλαγής είναι οντολογικές εμπειρίες. Για την θέση αυτή, οι εμπειρικές ενδείξεις της αλλαγής είναι απλώς μια πραγματική εμπειρία της αλλαγής. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο από την αλλαγή, αλλά η αλλαγή δεν μπορεί να ονομαστεί το Ένα διότι είναι καθαρή πολλαπλότητα. Η αλλαγή είναι μια διαρκής μεταμόρφωση ενός τινός σε κάτι άλλο. Αυτός ήταν ο προσανατολισμός του Ηράκλειτου. Η τρίτη θέση ισχυρίστηκε πως ένα τμήμα του είναι δεν υπόκειται σε αλλαγή και ένα τμήμα του είναι υπόκειται σε αλλαγή. Αυτός ήταν ο προσανατολισμός του Αριστοτέλη.
Η τρίτη θέση ήταν η γέννεση της αυστηρά φιλοσοφικής και θρησκευτικής έννοιας του Θεού. Το τελευταίο βιβλίο του Αριστοτέλη για τη μεταφυσική ήταν η πρώτη έλλογη και εννοιακή παρουσίαση του ιδανικού Θεού. Κατόπιν έχουμε την πολύπλοκη ιστορία της επιλογής
Alain Badiou
Το υποκείμενο της αλλαγής
Σεμινάριο 5
Μτφρ.: Lenin Reloaded
Αύριο θα απαντήσω στα ερωτήματά σας. Σήμερα πρέπει να εξηγήσω την νέα μου λύση σε ό,τι αφορά το ερώτημα της αλλαγής.
Εξέτασα ήδη τις τρεις βασικές θέσεις αναφορικά με το ερώτημα της αλλαγής. Η πρώτη θέση, η οποία αφορούσε το είναι ως είναι --και σύμφωνα με την οποία το είναι ως τέτοιο δεν υπόκειται σε αλλαγή-- ισχυριζόταν ότι οι εμπειρικές ενδείξεις της αλλαγής είναι ψεύδος ή αυταπάτη. Αυτός ήταν ο παρμενίδιος προσανατολισμός. Η δεύτερη θέση ήταν πως το είναι είναι αλλαγή, και έτσι οι εμπειρικές ενδείξεις της αλλαγής είναι οντολογικές εμπειρίες. Για την θέση αυτή, οι εμπειρικές ενδείξεις της αλλαγής είναι απλώς μια πραγματική εμπειρία της αλλαγής. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο από την αλλαγή, αλλά η αλλαγή δεν μπορεί να ονομαστεί το Ένα διότι είναι καθαρή πολλαπλότητα. Η αλλαγή είναι μια διαρκής μεταμόρφωση ενός τινός σε κάτι άλλο. Αυτός ήταν ο προσανατολισμός του Ηράκλειτου. Η τρίτη θέση ισχυρίστηκε πως ένα τμήμα του είναι δεν υπόκειται σε αλλαγή και ένα τμήμα του είναι υπόκειται σε αλλαγή. Αυτός ήταν ο προσανατολισμός του Αριστοτέλη.
Η τρίτη θέση ήταν η γέννεση της αυστηρά φιλοσοφικής και θρησκευτικής έννοιας του Θεού. Το τελευταίο βιβλίο του Αριστοτέλη για τη μεταφυσική ήταν η πρώτη έλλογη και εννοιακή παρουσίαση του ιδανικού Θεού. Κατόπιν έχουμε την πολύπλοκη ιστορία της επιλογής
1η Μάη 1944: Στον τοίχο της Καισαριανής
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
«...Την 27.4.44 κομμουνιστικαί συμμορίαι παρά τους Μολάους κατόπιν μιας ενέδρας επιθέσεως εδολοφόνησαν ανάνδρως έναν Γερμανόν στρατηγόν και τρεις συνοδούς του (...) Ως αντίποινα θα εκτελεστούν: 1) Ο τυφεκισμός 200 κομμουνιστών την 1.5.1944. 2) Ο τυφεκισμός όλων των ανδρών τους οποίους θα συναντήσουν τα γερμανικά στρατεύματα επί της οδού Μολάων προς Σπάρτην...».
Στη γλώσσα των κατακτητών (και των συνεργατών τους) «ανανδρία» ήταν ο ηρωικός αγώνας ενάντια στην Κατοχή.
Στη γλώσσα των ναζί (και των ντόπιων ομοϊδεατών και επιγόνων τους) «δολοφονία» ήταν η ένοπλη αναμέτρηση του λαού με τις ορδές του Χίτλερ.
*
Την επομένη, μέρα Δευτέρα, ξημέρωνε Πρωτομαγιά. Η Πρωτομαγιά του '44. Το προσκλητήριο του θανάτου είχε ήδη γίνει από τα χαράματα, στο Χαϊδάρι. Κι από κει στο Σκοπευτήριο. Στην Καισαριανή.
Στη διαδρομή από το Χαϊδάρι στην Καισαριανή, οι μελλοθάνατοι αποτυπώνουν μερικές τελευταίες λέξεις στο χαρτί. Πετούν στο δρόμο τα στερνά τους σημειώματα. Οσα απ' αυτά διασώθηκαν δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά το '45 στην επιθεώρηση «Σήμερα».
*
Ανάμεσά τους ο Ναπολέων Σουκατζίδης. Ο κομμουνιστής που αρνήθηκε να εξαιρεθεί από τον κατάλογο των μελλοθάνατων. Που αρνήθηκε να πάρει τη δική του θέση άλλος συγκρατούμενός του. Στο δρόμο προς το εκτελεστικό απόσπασμα, γράφει στον πατέρα του: «Πατερούλη, πάω για εκτέλεση, να 'σαι περήφανος για τον μονάκριβο γιο σου».
Ο Νίκος Μαριακάκης στο δικό του σημείωμα έγραψε: «Καλύτερα να πεθαίνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά παρά να ζει σκλάβος».
Ο Σάββας Σαββόπουλος: «... Καμιά δύναμη δε θα μπορέσει να τσακίσει το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ θα νικήσει...».
Ο νεολαίος, ο Δημήτρης Σόφης: «Χαίρετε φίλοι. Εκδίκηση. Μάνα μη λυπάσαι. Χαίρε μάνα».
Ο Μήτσος Ρεμπούτσικας: «...Οταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά, δεν πεθαίνει ποτέ...».
*
Οι 200 της Καισαριανής έδωσαν τη ζωή τους για εκείνα τα ανώτερα ιδανικά που δίνουν περιεχόμενο στην έννοια «άνθρωπος». Και δεν πέθαναν ποτέ.
Εκείνη την Πρωτομαγιά, την Πρωτομαγιά του '44, την έγραψαν με το αίμα τους σε ένα κεφάλαιο της Ιστορίας που δε θα σβήσει ποτέ.
Οι 200 αντιφασίστες πατριώτες κομμουνιστές έγιναν θρύλος. Οι κομμουνιστές δεσμώτες, που η ελληνική πλουτοκρατία, η κυβέρνηση του Τσουδερού και το καθεστώς του Μεταξά κρατούσαν έγκλειστους στην Ακροναυπλία και την Ανάφη, οι κομμουνιστές που με την είσοδο των χιτλερικών στην Ελλάδα το καθεστώς του Μεταξά και οι δωσίλογοι τους παρέδωσαν στους ναζί, μετέτρεψαν με το αίμα τους το Σκοπευτήριο σε θυσιαστήριο της λευτεριάς.
Την Πρωτομαγιά του '44, οι 200 της Καισαριανής σήκωσαν την Ελλάδα ένα μπόι ψηλότερα, με εκείνο τον τρόπο που ξέρουν να το κάνουν οι κομμουνιστές. Τον τρόπο που περιέγραψε λίγα χρόνια αργότερα ο Μπελογιάννης: «Με την καρδιά μας και με το αίμα μας».
Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Ανάμεσά τους ο Ναπολέων Σουκατζίδης. Ο κομμουνιστής που αρνήθηκε να εξαιρεθεί από τον κατάλογο των μελλοθάνατων. Που αρνήθηκε να πάρει τη δική του θέση άλλος συγκρατούμενός του. Στο δρόμο προς το εκτελεστικό απόσπασμα, γράφει στον πατέρα του: «Πατερούλη, πάω για εκτέλεση, να 'σαι περήφανος για τον μονάκριβο γιο σου».
Ο Νίκος Μαριακάκης στο δικό του σημείωμα έγραψε: «Καλύτερα να πεθαίνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά παρά να ζει σκλάβος».
Ο Σάββας Σαββόπουλος: «... Καμιά δύναμη δε θα μπορέσει να τσακίσει το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ θα νικήσει...».
Ο νεολαίος, ο Δημήτρης Σόφης: «Χαίρετε φίλοι. Εκδίκηση. Μάνα μη λυπάσαι. Χαίρε μάνα».
Ο Μήτσος Ρεμπούτσικας: «...Οταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά, δεν πεθαίνει ποτέ...».
*
Οι 200 της Καισαριανής έδωσαν τη ζωή τους για εκείνα τα ανώτερα ιδανικά που δίνουν περιεχόμενο στην έννοια «άνθρωπος». Και δεν πέθαναν ποτέ.
Εκείνη την Πρωτομαγιά, την Πρωτομαγιά του '44, την έγραψαν με το αίμα τους σε ένα κεφάλαιο της Ιστορίας που δε θα σβήσει ποτέ.
Οι 200 αντιφασίστες πατριώτες κομμουνιστές έγιναν θρύλος. Οι κομμουνιστές δεσμώτες, που η ελληνική πλουτοκρατία, η κυβέρνηση του Τσουδερού και το καθεστώς του Μεταξά κρατούσαν έγκλειστους στην Ακροναυπλία και την Ανάφη, οι κομμουνιστές που με την είσοδο των χιτλερικών στην Ελλάδα το καθεστώς του Μεταξά και οι δωσίλογοι τους παρέδωσαν στους ναζί, μετέτρεψαν με το αίμα τους το Σκοπευτήριο σε θυσιαστήριο της λευτεριάς.
Την Πρωτομαγιά του '44, οι 200 της Καισαριανής σήκωσαν την Ελλάδα ένα μπόι ψηλότερα, με εκείνο τον τρόπο που ξέρουν να το κάνουν οι κομμουνιστές. Τον τρόπο που περιέγραψε λίγα χρόνια αργότερα ο Μπελογιάννης: «Με την καρδιά μας και με το αίμα μας».
Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Το lifestyle στην "πολιτική"
Η Νάντια Γιανακοπούλου του ΠΑΣΟΚ ήταν μια καλή αιτία για να αλλάξει κανείς κανάλι γρήγορα στη χθεσινή Ανατροπή στο mega.
Όμορφη, γλυκιά, με άψογο στυλ κόμμωσης, χαμογελαστή και ύπουλα προκλητική ταυτόχρονα απέδειξε πόσο καλό lifestyle πολιτικό εργαλείο είναι για το ΠΑΣΟΚ, που φυσικά δεν θα μπορούσε να αντιπαρατεθεί κι αλλιώς.
Η λαλίστατη Νάντια διέκοψε τη Λιάνα Κανέλλη για να "καταγγείλει" για έλλειψη ευαισθησίας το ΚΚΕ(!), επειδή δεν ψήφισε την τροπολογία του ΠΑΣΟΚ για τα προγράμματα των ανέργων με αποδοχές 490 ευρώ(!), δηλαδή κάτω κι από το εντελώς ξεφτίλα σημερινό μισθό, που μάλιστα είναι χωρίς καμιά εγγύηση και χωρίς δικαιώματα.
Οταν η Λ.Κανέλλη, που μάλλον δεν περίμενε το θράσος, άρχισε να απαντά, η Ν.Γ. διέκοπτε διαρκώς, χαμογελώντας μάλιστα χλευαστικά ειρωνικά στα επιχειρήματα της βουλευτίνας του ΚΚΕ, προσπαθώντας με ευγενικά χυδαίο τρόπο να κερδίσει τις εντυπώσεις από αυτούς που βλέπουν χωρίς να ακούνε(δυστυχώς είναι πολλοί).
Ετσι το νεο αστέρι του ΠΑΣΟΚ έβαλε υποψηφιότητα και για οποιαδήποτε lifestyle άλλη τηλεοπτική χρήση, αφού το κοινοβουλευτικό της μέλλον δεν προβλέπεται γενικώς. Βέβαια υπάρχουν κι άλλα κόμματα που έχουν ανάγκη όμορφες φατσούλες, όπως επίσης υπάρχουν και άλλες ανώδυνες "προοδευτικές" κεντροαριστερές πολιτικές όταν κανείς αποφασίσει να πηδήξει από το πλοίο.
Επειδή εκενευρίστηκα και έκλεισα την τηλεόραση δεν είδα τη συνέχεια κι έτσι δεν μπόρεσα να εκτιμήσω. Πραγματικά πιστεύουν στο ΠΑΣΟΚ ότι η τροπολογία με τα 490 ευρώ αξίζει και χειροκρότημα; Πραγματικά πίστευε η Νάντια Γιανακοπούλου ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε ακόμη και να συζητηθεί από το Κομμουνιστικό Κόμμα;
Όμορφη, γλυκιά, με άψογο στυλ κόμμωσης, χαμογελαστή και ύπουλα προκλητική ταυτόχρονα απέδειξε πόσο καλό lifestyle πολιτικό εργαλείο είναι για το ΠΑΣΟΚ, που φυσικά δεν θα μπορούσε να αντιπαρατεθεί κι αλλιώς.
Η λαλίστατη Νάντια διέκοψε τη Λιάνα Κανέλλη για να "καταγγείλει" για έλλειψη ευαισθησίας το ΚΚΕ(!), επειδή δεν ψήφισε την τροπολογία του ΠΑΣΟΚ για τα προγράμματα των ανέργων με αποδοχές 490 ευρώ(!), δηλαδή κάτω κι από το εντελώς ξεφτίλα σημερινό μισθό, που μάλιστα είναι χωρίς καμιά εγγύηση και χωρίς δικαιώματα.
Οταν η Λ.Κανέλλη, που μάλλον δεν περίμενε το θράσος, άρχισε να απαντά, η Ν.Γ. διέκοπτε διαρκώς, χαμογελώντας μάλιστα χλευαστικά ειρωνικά στα επιχειρήματα της βουλευτίνας του ΚΚΕ, προσπαθώντας με ευγενικά χυδαίο τρόπο να κερδίσει τις εντυπώσεις από αυτούς που βλέπουν χωρίς να ακούνε(δυστυχώς είναι πολλοί).
Ετσι το νεο αστέρι του ΠΑΣΟΚ έβαλε υποψηφιότητα και για οποιαδήποτε lifestyle άλλη τηλεοπτική χρήση, αφού το κοινοβουλευτικό της μέλλον δεν προβλέπεται γενικώς. Βέβαια υπάρχουν κι άλλα κόμματα που έχουν ανάγκη όμορφες φατσούλες, όπως επίσης υπάρχουν και άλλες ανώδυνες "προοδευτικές" κεντροαριστερές πολιτικές όταν κανείς αποφασίσει να πηδήξει από το πλοίο.
Επειδή εκενευρίστηκα και έκλεισα την τηλεόραση δεν είδα τη συνέχεια κι έτσι δεν μπόρεσα να εκτιμήσω. Πραγματικά πιστεύουν στο ΠΑΣΟΚ ότι η τροπολογία με τα 490 ευρώ αξίζει και χειροκρότημα; Πραγματικά πίστευε η Νάντια Γιανακοπούλου ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε ακόμη και να συζητηθεί από το Κομμουνιστικό Κόμμα;
Μια μικρή δολοφονική διαφορά
Eνα ενδιαφέρον στοιχείο από τη χθεσινή ΑΝΑΤΡΟΠΗ στο mega.
H πρόβλεψη για το ύψος των μετρων που θα έπρεπε να ληφθούν ως το 2013 ήταν λίγο πάνω από τα 20δις(21 δις και κατι αν θυμάμαι καλά). Τα μέτρα που έχουν ήδη ληφθεί αυτά τα χρόνια φθάνουν τα 62δίς, δηλαδή περίπου το τριπλάσιο!! 62 δις αντί για 21 δις. Μια μικρή δολοφονική διαφορά.
Άλλα έλεγε λοιπόν το παραμύθι, το ψηστήρι δηλαδή, και άλλα απαιτήθηκαν τελικά από το λαό που ακόμη δείχνει να τρώει το παραμύθι ή να κοιτάζει αμήχανος τις εξελίξεις ελπίζοντας σε "κάποιο θάμα".
Εννοείται ότι αυτοί που πούλησαν το παραμύθι ή πήραν τη σκυτάλη στη συνέχεια(ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΔΗΜΑΡ- και μαζί τους ο Πρετεντέρης που τότε ήταν μνημονιακότερος όλων), παρίσταναν τους έκπληκτους κι έδιναν διάφορες εξηγήσεις.
Η εξήγηση φυσικά που δόθηκε ήταν του τύπου, δεν έγιναν αυτά που έπρεπε, οι καθυστερήσεις, τα λάθη των προσώπων, οι διπλές εκλογές κλπ.κλπ.
Το ότι όλο αυτό ήταν εξ αρχής γνωστό ότι ήταν ψέμα, γιατί η αλήθεια δεν τρωγόταν με τίποτα και έπρεπε να ειπωθεί με 'δόσεις', φυσικά έπρεπε να κρυφτεί και να θολώσει.
Και φυσικά θόλωσε. Η Λ.Κανέλλη από το ΚΚΕ μόνη εναντίον όλων, όπως πάντα συμβαίνει, απλά προσπαθούσε.Το κακό είναι ότι οι "δόσεις" θα συνεχιστούν για πολύ ακόμα, και θα έχουν διάφορες σωτήριες, πειστικές και πολύχρωμες εκδοχές. Ολες όμως θα έχουν το ίδιο φρικτό αποτέλεσμα στη ζωή του λαού.
Αν δεν προσπαθήσει λίγο παραπάνω κι ο λαός να καταλάβει τι συμβαίνει, αν δεν πάρει την απόφαση ότι χωρίς να ματώσουμε τίποτα δεν πρόκειται να γίνει καλύτερο, δεν ξέρω τι μπορούμε να περιμένουμε και τι μας περιμένει.
H πρόβλεψη για το ύψος των μετρων που θα έπρεπε να ληφθούν ως το 2013 ήταν λίγο πάνω από τα 20δις(21 δις και κατι αν θυμάμαι καλά). Τα μέτρα που έχουν ήδη ληφθεί αυτά τα χρόνια φθάνουν τα 62δίς, δηλαδή περίπου το τριπλάσιο!! 62 δις αντί για 21 δις. Μια μικρή δολοφονική διαφορά.
Άλλα έλεγε λοιπόν το παραμύθι, το ψηστήρι δηλαδή, και άλλα απαιτήθηκαν τελικά από το λαό που ακόμη δείχνει να τρώει το παραμύθι ή να κοιτάζει αμήχανος τις εξελίξεις ελπίζοντας σε "κάποιο θάμα".
Εννοείται ότι αυτοί που πούλησαν το παραμύθι ή πήραν τη σκυτάλη στη συνέχεια(ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΔΗΜΑΡ- και μαζί τους ο Πρετεντέρης που τότε ήταν μνημονιακότερος όλων), παρίσταναν τους έκπληκτους κι έδιναν διάφορες εξηγήσεις.
Η εξήγηση φυσικά που δόθηκε ήταν του τύπου, δεν έγιναν αυτά που έπρεπε, οι καθυστερήσεις, τα λάθη των προσώπων, οι διπλές εκλογές κλπ.κλπ.
Το ότι όλο αυτό ήταν εξ αρχής γνωστό ότι ήταν ψέμα, γιατί η αλήθεια δεν τρωγόταν με τίποτα και έπρεπε να ειπωθεί με 'δόσεις', φυσικά έπρεπε να κρυφτεί και να θολώσει.
Και φυσικά θόλωσε. Η Λ.Κανέλλη από το ΚΚΕ μόνη εναντίον όλων, όπως πάντα συμβαίνει, απλά προσπαθούσε.Το κακό είναι ότι οι "δόσεις" θα συνεχιστούν για πολύ ακόμα, και θα έχουν διάφορες σωτήριες, πειστικές και πολύχρωμες εκδοχές. Ολες όμως θα έχουν το ίδιο φρικτό αποτέλεσμα στη ζωή του λαού.
Αν δεν προσπαθήσει λίγο παραπάνω κι ο λαός να καταλάβει τι συμβαίνει, αν δεν πάρει την απόφαση ότι χωρίς να ματώσουμε τίποτα δεν πρόκειται να γίνει καλύτερο, δεν ξέρω τι μπορούμε να περιμένουμε και τι μας περιμένει.
Κυριακή 28 Απριλίου 2013
Δημοσκόπηση VPRC για το "Κόκκινο"
Νέα δημοσκόπηση που έγινε για το ράδιο Κόκκινο δείχνει τα πιο κάτω:
ΣΥΡΙΖΑ 29.5%
ΝΔ 27,5%
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ 13%
ΚΚΕ 7%
ΠΑΣΟΚ 7%
ΑΝΕΛ 6%
ΔΗΜΑΡ 4,5%
Αν και οι κοινοβουλευτικές λογικές μπερδεύουν το μυαλό, δεν είναι κακό να βλέπει κανείς τις τάσεις.
Το ΚΚΕ πρέπει να προσπαθήσει να εκλαικεύσει τη θέση του, που διαστρεβλώνεται σε όλες τις version από τους υπόλοιπους, και να μπορέσει να εξηγήσει όσο πιο απλά γίνεται αυτό που λέει.
Πρέπει να εξηγήσει απλά στο λαό, το μικρομαγαζάτορα κλπ. ότι τα μονοπώλια δεν είναι μια πολύπλοκη "κομμουνιστική" λέξη αλλά το ΙΚΕΑ, η BP, o Hondos και όλοι αυτοί που σαρώνουν τους μικρούς και κλείνουν τα μαγαζιά, ότι είναι το μεγάλο ψάρι που τρώει το μικρό που είναι και ο νόμος του συστήματος. Αυτοί είναι η αιτία της κρίσης και ο στόχος του λαικού κινήματος. Αυτοί κρύβονται πίσω από την ΕΕ και κινούν τα νήματα. Αυτοί είναι οι μεγαλομέτοχοι των τραπεζών.
Η γραμμή του ΚΚΕ επιβεβαιώνεται καθημερινά κι αυτό δεν μπορεί να κρυφτεί(π.χ. γύρω από την ΕΕ).
Στο βαθμό που όλο και περισσότερο θα γίνεται κατανοητό το ότι η Λαική Συμμαχία είναι μια πραγματικά ευρεία συμμαχία στρωμάτων που υποφέρουν(άσχετα με το τι ψηφίζει ο καθένας) με κοινά συμφέροντα, και ότι σίγουρα το έδαφός της είναι πολύ πιο σταθερό από μια συμμαχία κομμάτων όπου αποχωρεί κάποιος κι όλα καταρρέουν, η πρόσβασή του στο λαό θα γίνεται πολύ πιο εύκολη και αποτελεσματική.
Η συμμαχία κομμάτων είναι ένα παιχνίδι εκ των προτέρων στημένο και σχεδιασμένο να αποτύχει.Αν σκεφτεί κανείς τις λεπτομέρειες μπορεί να το καταλάβει. Επίσης μια συμμαχία 2-3 "πούρων Αριστερών" κομμάτων θα είχε μόνο μικρή εμβέλεια ενώ και η σταθερότητά της θα ήταν αμφισβητίσημη. Από εκεί και πέρα φυσικά τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει συνεργασίες στη βάση των καθημερινών προβλημάτων.
ΣΥΡΙΖΑ 29.5%
ΝΔ 27,5%
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ 13%
ΚΚΕ 7%
ΠΑΣΟΚ 7%
ΑΝΕΛ 6%
ΔΗΜΑΡ 4,5%
Αν και οι κοινοβουλευτικές λογικές μπερδεύουν το μυαλό, δεν είναι κακό να βλέπει κανείς τις τάσεις.
Το ΚΚΕ πρέπει να προσπαθήσει να εκλαικεύσει τη θέση του, που διαστρεβλώνεται σε όλες τις version από τους υπόλοιπους, και να μπορέσει να εξηγήσει όσο πιο απλά γίνεται αυτό που λέει.
Πρέπει να εξηγήσει απλά στο λαό, το μικρομαγαζάτορα κλπ. ότι τα μονοπώλια δεν είναι μια πολύπλοκη "κομμουνιστική" λέξη αλλά το ΙΚΕΑ, η BP, o Hondos και όλοι αυτοί που σαρώνουν τους μικρούς και κλείνουν τα μαγαζιά, ότι είναι το μεγάλο ψάρι που τρώει το μικρό που είναι και ο νόμος του συστήματος. Αυτοί είναι η αιτία της κρίσης και ο στόχος του λαικού κινήματος. Αυτοί κρύβονται πίσω από την ΕΕ και κινούν τα νήματα. Αυτοί είναι οι μεγαλομέτοχοι των τραπεζών.
Η γραμμή του ΚΚΕ επιβεβαιώνεται καθημερινά κι αυτό δεν μπορεί να κρυφτεί(π.χ. γύρω από την ΕΕ).
Στο βαθμό που όλο και περισσότερο θα γίνεται κατανοητό το ότι η Λαική Συμμαχία είναι μια πραγματικά ευρεία συμμαχία στρωμάτων που υποφέρουν(άσχετα με το τι ψηφίζει ο καθένας) με κοινά συμφέροντα, και ότι σίγουρα το έδαφός της είναι πολύ πιο σταθερό από μια συμμαχία κομμάτων όπου αποχωρεί κάποιος κι όλα καταρρέουν, η πρόσβασή του στο λαό θα γίνεται πολύ πιο εύκολη και αποτελεσματική.
Η συμμαχία κομμάτων είναι ένα παιχνίδι εκ των προτέρων στημένο και σχεδιασμένο να αποτύχει.Αν σκεφτεί κανείς τις λεπτομέρειες μπορεί να το καταλάβει. Επίσης μια συμμαχία 2-3 "πούρων Αριστερών" κομμάτων θα είχε μόνο μικρή εμβέλεια ενώ και η σταθερότητά της θα ήταν αμφισβητίσημη. Από εκεί και πέρα φυσικά τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει συνεργασίες στη βάση των καθημερινών προβλημάτων.
Σάββατο 27 Απριλίου 2013
Oλοι στην Πλ.Κλαυθμώνος στις 6μμ με το ΠΑΜΕ
,
ΑΝΤΙΛΑΪΚΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΣε συγκέντρωση και πορεία καλούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ αύριο 28 Απρίλη στις 6 το απόγευμα στην Πλατεία Κλαυθμώνος, ενάντια στο πολυνομοσχέδιο με το οποίο η κυβέρνηση προωθεί νέες μαζικές απολύσεις δημόσιων υπαλλήλων, αλλά και μια σειρά μέτρα που τσακίζουν το λαό και ωφελούν τα μονοπώλια
Κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στην κινητοποίηση απευθύνει και ηΕκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ,καταγγέλλοντας το νέο πολυνομοσχέδιο με το οποίο η κυβέρνηση μεγαλώνει τα αδιέξοδα του λαού και προσφέρει απλόχερη στήριξη στο μεγάλο κεφάλαιο που αναζητά διέξοδο από την κρίση.
Στην κινητοποίηση καλούν οιδυνάμεις του ΠΑΜΕ στο Δημόσιοαπαιτώντας «να αποσυρθεί τώρα το πολυνομοσχέδιο της σφαγής των Δημοσίων Υπαλλήλων. Καμιά απόλυση - καμιά διαθεσιμότητα - μόνιμη δουλειά για όλους». Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο αντιδρούν ενάντια στο πολυνομοσχέδιο των απολύσεων, στο φόντο μάλιστα και της προσωρινής απόσυρσης της αντεργατικής διάταξης που θα επανέρθει αμέσως μετά το Πάσχα, για τις απολύσεις εργαζομένων με συμβάσεις στο Δημόσιο που παραμένουν στην εργασία με προσωρινή διαταγή. Χτες, στο πλαίσιο της 24ωρης απεργίας στους ΟΤΑ, οι εργαζόμενοι που παραμένουν στη δουλειά τους με ασφαλιστικά μέτρα κυρίως, έκαναν αισθητή την παρουσία τους. Οι εργαζόμενοι πορεύτηκαν μέχρι το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Να σημειωθεί ότι συγκέντρωση έγινε και στη Θεσσαλονίκη με πρωτοβουλία της ΔΑΣ.
(ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ)
Η αμνησία και η δήλωση μετανοίας
902.gr
Ο κ. Θ. Καρτερός δεν εννοεί να κάτσει στ’ αυγά του και ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνη. Με άρθρο του στην «Αυγή» ωρύεται γιατί ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην ομιλία του στη συγκέντρωση για τη στρατιωτική δικτατορία στις 22 Απρίλη αναφέρθηκε στην αντιδικτατορική πάλη του λαού και ταυτόχρονα στα διδάγματα για τη σημερινή εποχή, κάνοντας κριτική στην πολιτική που ακολουθούν τα αστικά κόμματα, η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά, στο άρθρο του ενοχλείται ιδιαιτέρως για την κριτική που κάνει το ΚΚΕ στην αστική διαχείριση που προωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Μπορεί ο ίδιος να ξεχνάει ή να θεωρεί τιμή του την αποκήρυξη του παρελθόντος του και να κάνει συνεχώς δηλώσεις μετανοίας, δεν μπορεί όμως να απαιτεί να γίνουμε όλοι το ίδιο.
Βεβαίως, το ΚΚΕ πάλευε ενάντια στη δικτατορία και καλούσε σε πανστρατιά για την ανατροπή της, δίνοντας οι κομμουνιστές το παράδειγμα. Ξεχνάει, όμως, ο Θ. Καρτερός ότι δεν πάλευαν το ίδιο όλοι και κυρίως δεν είχαν όλοι τον ίδιο σκοπό. Εκείνο, όμως, που κυρίως δε θέλει να θυμάται είναι ότι και τότε δεν ήταν μικρότερης σημασίας οι αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις για καίριας και στρατηγικής σημασίας ζητήματα. Για παράδειγμα, δε θέλει να θυμάται τη στάση του λεγόμενου ΚΚΕ εσωτερικού, προγόνου του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ, όταν έβλεπε με θετικό μάτι τη λεγόμενη φιλελευθεροποίηση της χούντας με τον Μαρκεζίνη, όπως επίσης δε θέλει να θυμάται την περιβόητη Εθνική Αντιδικτατορική Δημοκρατική Ενότητα (ΕΑΔΕ) του ΚΚΕ εσωτερικού. Δείχνει να ξεχνάει γιατί το ίδιο ακριβώς ο ΣΥΡΙΖΑ και η εφημερίδα του η «Αυγή» και ο ίδιος υποστηρίζουν και για σήμερα. Όταν έχει τεθεί μπροστά μας το πρόβλημα της απαλλαγής του τόπου από τη δικτατορία των μονοπωλίων και την Ευρωπαϊκή Ένωση, που είναι η ομπρέλα τους, ο κ. Καρτερός και ο ΣΥΡΙΖΑ μας καλούν σε ενότητα για να κυβερνήσουμε με τους υγιείς επιχειρηματίες, να επεξεργαστούμε μια νέα στρατηγική για την ΕΕ και να εξανθρωπίσουμε το σύστημα. Για μια φιλελευθεροποίηση του συστήματος μέσω ενός νέου Μαρκεζίνη ή για μια νέα Εθνική Αντιδικτατορική Δημοκρατική Ενότητα.
Ο ίδιος μπορεί να γλείφει εκεί που έφτυνε. Ε! Δεν πάει πολύ να θέλει να του μοιάσουν όλοι; Αλλά είπαμε, η κολοβή αλεπού θέλει όλες τις αλεπούδες κολοβές.
902.gr
Ο κ. Θ. Καρτερός δεν εννοεί να κάτσει στ’ αυγά του και ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνη. Με άρθρο του στην «Αυγή» ωρύεται γιατί ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην ομιλία του στη συγκέντρωση για τη στρατιωτική δικτατορία στις 22 Απρίλη αναφέρθηκε στην αντιδικτατορική πάλη του λαού και ταυτόχρονα στα διδάγματα για τη σημερινή εποχή, κάνοντας κριτική στην πολιτική που ακολουθούν τα αστικά κόμματα, η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά, στο άρθρο του ενοχλείται ιδιαιτέρως για την κριτική που κάνει το ΚΚΕ στην αστική διαχείριση που προωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Μπορεί ο ίδιος να ξεχνάει ή να θεωρεί τιμή του την αποκήρυξη του παρελθόντος του και να κάνει συνεχώς δηλώσεις μετανοίας, δεν μπορεί όμως να απαιτεί να γίνουμε όλοι το ίδιο.
Βεβαίως, το ΚΚΕ πάλευε ενάντια στη δικτατορία και καλούσε σε πανστρατιά για την ανατροπή της, δίνοντας οι κομμουνιστές το παράδειγμα. Ξεχνάει, όμως, ο Θ. Καρτερός ότι δεν πάλευαν το ίδιο όλοι και κυρίως δεν είχαν όλοι τον ίδιο σκοπό. Εκείνο, όμως, που κυρίως δε θέλει να θυμάται είναι ότι και τότε δεν ήταν μικρότερης σημασίας οι αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις για καίριας και στρατηγικής σημασίας ζητήματα. Για παράδειγμα, δε θέλει να θυμάται τη στάση του λεγόμενου ΚΚΕ εσωτερικού, προγόνου του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ, όταν έβλεπε με θετικό μάτι τη λεγόμενη φιλελευθεροποίηση της χούντας με τον Μαρκεζίνη, όπως επίσης δε θέλει να θυμάται την περιβόητη Εθνική Αντιδικτατορική Δημοκρατική Ενότητα (ΕΑΔΕ) του ΚΚΕ εσωτερικού. Δείχνει να ξεχνάει γιατί το ίδιο ακριβώς ο ΣΥΡΙΖΑ και η εφημερίδα του η «Αυγή» και ο ίδιος υποστηρίζουν και για σήμερα. Όταν έχει τεθεί μπροστά μας το πρόβλημα της απαλλαγής του τόπου από τη δικτατορία των μονοπωλίων και την Ευρωπαϊκή Ένωση, που είναι η ομπρέλα τους, ο κ. Καρτερός και ο ΣΥΡΙΖΑ μας καλούν σε ενότητα για να κυβερνήσουμε με τους υγιείς επιχειρηματίες, να επεξεργαστούμε μια νέα στρατηγική για την ΕΕ και να εξανθρωπίσουμε το σύστημα. Για μια φιλελευθεροποίηση του συστήματος μέσω ενός νέου Μαρκεζίνη ή για μια νέα Εθνική Αντιδικτατορική Δημοκρατική Ενότητα.
Ο ίδιος μπορεί να γλείφει εκεί που έφτυνε. Ε! Δεν πάει πολύ να θέλει να του μοιάσουν όλοι; Αλλά είπαμε, η κολοβή αλεπού θέλει όλες τις αλεπούδες κολοβές.
902.gr
Μπέρτολτ Μπρεχτ: Για το «απλό που είναι δύσκολο να γίνει»
ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΑ ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΜΗΛΙΑΡΟΝΙΚΟΛΑΚΗ ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ
902.gr
«Το θέμα δεν είναι να γνωρίσει κανείς τον ποιητή, αλλά τον κόσμο και όλους εκείνους που ο ποιητής θέλει μαζί τους να τον αλλάξει και να τον απολαύσει. Έτσι απλά και περιεκτικά όρισε ο Μπρεχτ τη στάση του απέναντι στην Τέχνη. Κι αυτή η στάση του εξηγεί γιατί δύο χρόνια πριν, μέσα στην ένταση της καπιταλιστικής κρίσης και της αστικής επιθετικότητας, επιλέξαμε το έργο του ως θέμα για το τρίτο Επιστημονικό Συνέδριό μας.
Γιατί ποιος άλλος μεγάλος δημιουργός θα μπορούσε αποτελεσματικότερα να πείσει πως αυτή η άθλια κοινωνική πραγματικότητα δεν είναι μοιραία, ούτε αναπόφευκτη, αν όχι ο Μπρεχτ, που αφιέρωσε τις καλύτερες σκέψεις του για να δείξει στους «κάτω» τον τρόπο να την αλλάξουν;
Ο Μπρεχτ ποτέ του δε φοβήθηκε να βάλει στην Τέχνη την πολιτική. Αντίθετα πίστευε πως «για την Τέχνη το να είναι κανείς ακομμάτιστος, σημαίνει μονάχα ότι ανήκει στην παράταξη που κρατά τα ηνία της εξουσίας». Ούτε λεπτό δεν άφησε τον εαυτό του να ξεχαστεί σε ρεμβασμούς και ενδοσκοπήσεις. Απ’ όλα τα έργα των ανθρώπων πιο πολύ αγαπούσε τα μεταχειρισμένα, τα φθαρμένα, όπως γράφει, από τη χρήση των πολλών, τα πρακτικά χρήσιμα στην πάλη του πλήθους που υποφέρει. Ακόμη και το συνήθως κοφτό, λιτό, πολεμικό ύφος του αποτελεί κοινωνική στάση: Τη στάση της ταξικής πάλης, που δεν επιδέχεται διακοσμήσεις και γαρνιρίσματα.
Με λίγα λόγια, η αξία του Μπρεχτ δε βρίσκεται μόνο στην επιστημονική – κοινωνική πρόσληψη του κόσμου, στη σωστή εφαρμογή του διαλεκτικού και ιστορικού υλισμού, αλλά και σε μια βαθύτερη συνείδηση της έννοιας της πολιτικής καθοδήγησης.
Ο Μπρεχτ, όπως οι περισσότεροι δημιουργοί των χρόνων της εισόδου του καπιταλισμού στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο, συνέλαβε έγκαιρα την ανατολή μιας νέας εποχής. Αν και ακόμη δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει το κύριο χαρακτηριστικό της, από την αρχή την αντιλαμβανόταν ως εποχή μεγάλων αντιφάσεων: Μιας ραγδαίας επιστημονικής και τεχνολογικής ανάπτυξης από τη μια, υλικής και ηθικής εξαθλίωσης, ατομισμού και αλληλοεξόντωσης από την άλλη, πρόσληψη που τον έστρεφε - σύμφωνα με τον ίδιο - σε μια «μηδενιστική κριτική της αστικής κοινωνίας».
Διανοητική ήταν η σταδιακή από το 1926 προσέγγισή του στην κομμουνιστική ιδεολογία. Μέσα από την κοπιαστική μελέτη των κλασικών του μαρξισμού, κατάφερε να λύσει το «μυστήριο» των ανθρώπινων σχέσεων και συμπεριφορών, που από το ξεκίνημά του τον απασχολούσε: Τον καθοριστικό προσδιορισμό τους από τις σχέσεις ιδιοκτησίας και την πάλη των τάξεων. Αυτή η αποκάλυψη στάθηκε αποφασιστική για να τακτοποιήσει και τις σκόρπιες εμπειρίες και εντυπώσεις του από τα συνταρακτικά γεγονότα του καιρού του, όπως η Οχτωβριανή Επανάσταση και το επαναστατικό εργατικό κίνημα στη Γερμανία.
Οι νέες γνώσεις του και η επιταχυνόμενη ιστορική κίνηση της περιόδου συμμάχησαν για να συνειδητοποιήσει ότι «ο καπιταλισμός δεν απανθρωποποιεί μόνο», αντίληψη που διαπερνά το πρώιμο έργο του έως και την όπερα «Η άνοδος και η πτώση της πόλης Μαχαγκόνυ», «αλλά και δημιουργεί ανθρωπιά και συγκεκριμένα με τον ενεργό αγώνα ενάντια στον απανθρωπισμό», όπως γράφει αργότερα.
Η νέα εποχή προσδιορίζεται πια γι’ αυτόν ιστορικά υλιστικά. Είναι η εποχή που η αστική τάξη έχει προ καιρού γίνει διεφθαρμένη και παρασιτική, ενώ μια νέα τάξη, η εργατική, ανεβαίνει στο προσκήνιο της Ιστορίας, η εποχή
902.gr
«Το θέμα δεν είναι να γνωρίσει κανείς τον ποιητή, αλλά τον κόσμο και όλους εκείνους που ο ποιητής θέλει μαζί τους να τον αλλάξει και να τον απολαύσει. Έτσι απλά και περιεκτικά όρισε ο Μπρεχτ τη στάση του απέναντι στην Τέχνη. Κι αυτή η στάση του εξηγεί γιατί δύο χρόνια πριν, μέσα στην ένταση της καπιταλιστικής κρίσης και της αστικής επιθετικότητας, επιλέξαμε το έργο του ως θέμα για το τρίτο Επιστημονικό Συνέδριό μας.
Γιατί ποιος άλλος μεγάλος δημιουργός θα μπορούσε αποτελεσματικότερα να πείσει πως αυτή η άθλια κοινωνική πραγματικότητα δεν είναι μοιραία, ούτε αναπόφευκτη, αν όχι ο Μπρεχτ, που αφιέρωσε τις καλύτερες σκέψεις του για να δείξει στους «κάτω» τον τρόπο να την αλλάξουν;
Ο Μπρεχτ ποτέ του δε φοβήθηκε να βάλει στην Τέχνη την πολιτική. Αντίθετα πίστευε πως «για την Τέχνη το να είναι κανείς ακομμάτιστος, σημαίνει μονάχα ότι ανήκει στην παράταξη που κρατά τα ηνία της εξουσίας». Ούτε λεπτό δεν άφησε τον εαυτό του να ξεχαστεί σε ρεμβασμούς και ενδοσκοπήσεις. Απ’ όλα τα έργα των ανθρώπων πιο πολύ αγαπούσε τα μεταχειρισμένα, τα φθαρμένα, όπως γράφει, από τη χρήση των πολλών, τα πρακτικά χρήσιμα στην πάλη του πλήθους που υποφέρει. Ακόμη και το συνήθως κοφτό, λιτό, πολεμικό ύφος του αποτελεί κοινωνική στάση: Τη στάση της ταξικής πάλης, που δεν επιδέχεται διακοσμήσεις και γαρνιρίσματα.
Με λίγα λόγια, η αξία του Μπρεχτ δε βρίσκεται μόνο στην επιστημονική – κοινωνική πρόσληψη του κόσμου, στη σωστή εφαρμογή του διαλεκτικού και ιστορικού υλισμού, αλλά και σε μια βαθύτερη συνείδηση της έννοιας της πολιτικής καθοδήγησης.
Ο Μπρεχτ, όπως οι περισσότεροι δημιουργοί των χρόνων της εισόδου του καπιταλισμού στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο, συνέλαβε έγκαιρα την ανατολή μιας νέας εποχής. Αν και ακόμη δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει το κύριο χαρακτηριστικό της, από την αρχή την αντιλαμβανόταν ως εποχή μεγάλων αντιφάσεων: Μιας ραγδαίας επιστημονικής και τεχνολογικής ανάπτυξης από τη μια, υλικής και ηθικής εξαθλίωσης, ατομισμού και αλληλοεξόντωσης από την άλλη, πρόσληψη που τον έστρεφε - σύμφωνα με τον ίδιο - σε μια «μηδενιστική κριτική της αστικής κοινωνίας».
Διανοητική ήταν η σταδιακή από το 1926 προσέγγισή του στην κομμουνιστική ιδεολογία. Μέσα από την κοπιαστική μελέτη των κλασικών του μαρξισμού, κατάφερε να λύσει το «μυστήριο» των ανθρώπινων σχέσεων και συμπεριφορών, που από το ξεκίνημά του τον απασχολούσε: Τον καθοριστικό προσδιορισμό τους από τις σχέσεις ιδιοκτησίας και την πάλη των τάξεων. Αυτή η αποκάλυψη στάθηκε αποφασιστική για να τακτοποιήσει και τις σκόρπιες εμπειρίες και εντυπώσεις του από τα συνταρακτικά γεγονότα του καιρού του, όπως η Οχτωβριανή Επανάσταση και το επαναστατικό εργατικό κίνημα στη Γερμανία.
Οι νέες γνώσεις του και η επιταχυνόμενη ιστορική κίνηση της περιόδου συμμάχησαν για να συνειδητοποιήσει ότι «ο καπιταλισμός δεν απανθρωποποιεί μόνο», αντίληψη που διαπερνά το πρώιμο έργο του έως και την όπερα «Η άνοδος και η πτώση της πόλης Μαχαγκόνυ», «αλλά και δημιουργεί ανθρωπιά και συγκεκριμένα με τον ενεργό αγώνα ενάντια στον απανθρωπισμό», όπως γράφει αργότερα.
Η νέα εποχή προσδιορίζεται πια γι’ αυτόν ιστορικά υλιστικά. Είναι η εποχή που η αστική τάξη έχει προ καιρού γίνει διεφθαρμένη και παρασιτική, ενώ μια νέα τάξη, η εργατική, ανεβαίνει στο προσκήνιο της Ιστορίας, η εποχή
Παρασκευή 26 Απριλίου 2013
Περί ΟΠΑΠ και νόμων
Κλέβω το στοιχείο από το Ριζοσπάστη, από τον Ημεροδρόμο, για τα κέρδη του ΟΠΑΠ.
Ο ΟΠΑΠ είναι διαχρονικά η πιο κερδοφόρα, και η μόνιμα κερδοφόρα "Δημόσια" επιχείρηση. Τα εισαγωγικά μπαίνουν λόγω του ότι υπάρχουν και ιδιώτες μέτοχοι σε μεγάλο ποσοστό.
Τα κέρδη του ΟΠΑΠ είναι:
το 2002 - 318 εκατ. ευρώ,
το 2003 - 381 εκατ. ευρώ,
το 2004 - 479 εκατ. ευρώ,
το 2005 - 458 εκατ. ευρώ,
το 2006 - 600 εκατ. ευρώ,
το 2007 - 609 εκατ. ευρώ,
το 2008 - 729 εκατ. ευρώ,
το 2009 - 594 εκατ. ευρώ,
το 2010 - 579 εκατ. ευρώ,
το 2011 - 543 εκατ. ευρώ
το 2012 - 505 εκατ. ευρώ
*
Συνολικά, δηλαδή, την περίοδο 2002 - 2012,
τα κέρδη του ΟΠΑΠ ανήλθαν στα 5,795 δισεκατομμύρια ευρώ!
Αυτά σε ότι αφορά τα στοιχεία.
Ο ΟΠΑΠ είναι διαχρονικά η πιο κερδοφόρα, και η μόνιμα κερδοφόρα "Δημόσια" επιχείρηση. Τα εισαγωγικά μπαίνουν λόγω του ότι υπάρχουν και ιδιώτες μέτοχοι σε μεγάλο ποσοστό.
Τα κέρδη του ΟΠΑΠ είναι:
το 2002 - 318 εκατ. ευρώ,
το 2003 - 381 εκατ. ευρώ,
το 2004 - 479 εκατ. ευρώ,
το 2005 - 458 εκατ. ευρώ,
το 2006 - 600 εκατ. ευρώ,
το 2007 - 609 εκατ. ευρώ,
το 2008 - 729 εκατ. ευρώ,
το 2009 - 594 εκατ. ευρώ,
το 2010 - 579 εκατ. ευρώ,
το 2011 - 543 εκατ. ευρώ
το 2012 - 505 εκατ. ευρώ
*
Συνολικά, δηλαδή, την περίοδο 2002 - 2012,
τα κέρδη του ΟΠΑΠ ανήλθαν στα 5,795 δισεκατομμύρια ευρώ!
Ακουσα χθές σε ραδιοφωνική εκπομπή το Ν.Χατζηνικολάου να λεει ότι αυτοί που διαφωνούν με την ιδιωτικοποίηση κάνουν λάθος γιατί η κυβερνηση έχει φροντίσει να αυξήσει σημαντικά τη φορολογία πριν ιδιωτικοποιήσει την εταιρεία κι έτσι το Δημόσιο θα εξακολουθήσει να έχει κέρδη από τον ΟΠΑΠ μέσω των φορολογικών εσόδων.
Αυτά τα πράγματα όμως έτσι γίνονται, ειδικά όταν κατι βρωμάει. Για να κατευναστούν οι αντιδράσεις και να βρεθούν αντεπιχειρήματα, αφού είναι τρελό να πουλάς μια επιχείρηση που σου δίνει δις, κάνουν μια κίνηση που στη συνέχεια την παίρνουν πίσω.
Τι θα τους εμποδίσει δηλαδή όταν ο ΟΠΑΠ θα είναι πια σε άλλα χέρια με ένα νεο πολυνομοσχέδιο να μειώσουν τη φορολογία του ΟΠΑΠ;
Οι νόμοι γι αυτό είναι. Για να καταργούν τους νόμους. Αυτό έκαναν με το τωρινό πολυνομοσχέδιο που καταργεί δικαστικές αποφάσεις και το ίδιο θα ξανακάνουν όποτε χρειαστεί. Το απαίτησαν και το επέβαλαν.
Απλό δεν είναι;
Εκτός αν έχει κάποιος άποψη ότι δεν κυβερνουν τα μονοπώλια, οι μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά ανεξάρτητες κυβερνήσεις που εκλέγονται ελεύθερα από το λαό. Τότε όλες οι σκέψεις παίζουν.
Μεταξο... σκώληκες
RIZOΣΠΑΣΤΗΣ
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Ο «πατριώτης» Μεταξάς - το ίνδαλμα των χρυσαυγιτών - απαθανατίζεται με το συρφετό του να του αποδίδει τιμές σε άψογο ναζιστικό χαιρετισμό...
Τι χρειάζεται αυτός ο τόπος; Αυτός ο τόπος «χρειάζεται Μεταξάδες»...
Το δήλωσε ο χρυσαυγίτης υποφυρερίσκος, ο βουλευτής Παππάς, προχτές στη Βουλή.
Την αστική, δηλαδή, Βουλή. Οπως αστική ήταν και εκείνη η Βουλή του '36, εντός της οποίας οι πλουτοκράτες και τα τότε κόμματά τους πήραν το κνώδαλο των ανακτόρων, τον Μεταξά, αυτόν που τρεις μήνες νωρίτερα είχε λάβει στις εκλογές μόλις 50.000 ψήφους, και τον διόρισαν πρωθυπουργό.
Αλλά, γιατί ο τόπος «χρειάζεται τους "πατριώτες" Μεταξάδες»; Για να κάνουν τι;
Μήπως, για να δολοφονούν εργάτες, όπως ο Μεταξάς τους καπνεργάτες το '36;
Μήπως, για να παραδίδουν πραγματικούς πατριώτες, δημοκράτες, κομμουνιστές στην Γκεστάπο, όπως έκανε το καθεστώς Μεταξά το '41;
Μήπως, γιατί ο φασισμός ξέρει να διατηρεί ισχυρές τις «φιλίες» των κεφαλαιοκρατών προς πάσα ιμπεριαλιστική κατεύθυνση, όπως εκείνες οι φιλίες του Μεταξά που, και προσωπικός φίλος του Γκαίμπελς ήταν, και θιασώτης του Χίτλερ και του Μουσολίνι ήταν, αλλά (ταυτόχρονα) και υπηρέτης και μαριονέτα των Αγγλων, ήταν;
Μήπως, για να διαδοθούν τα «φώτα του ελληνικού πολιτισμού», που σαν τέτοια θεωρούν τα ναζιστοειδή τις μεθόδους του Ελληνα «Μέγκελε», του αρχιδολοφόνου (και κατοπινού βουλευτή της ΕΡΕ) Μανιαδάκη, δεξί χέρι του Μεταξά, που πολλές από τις μεθόδους του στα μπουντρούμια της Ασφάλειας εφαρμόστηκαν στα χιτλερικά στρατόπεδα και στα μπουντρούμια των δικτατοριών της Λατινικής Αμερικής;
Μήπως, για να επανδρωθούν νέα Τάγματα Ασφαλείας, δοσιλόγων, μαυραγοριτών, από «πατριώτες» σαν αυτούς του καθεστώτος Μεταξά;
Μήπως, για νέες ρεμούλες και κομπίνες σαν εκείνες με τους «υπέρ Αεροπορίας» εράνους επί Μεταξά;
Μήπως, για να έχουμε μια κυβέρνηση που θα απαρτίζεται απευθείας από τραπεζίτες, από βιομήχανους και από εφοπλιστές, όπως εκείνη του Μεταξά;
Για όλα αυτά «χρειάζεται Μεταξάδες» ο τόπος, κατά τους χρυσαυγίτες. Και για όλα τα άλλα που ο ίδιος ο Μεταξάς τα περιέγραφε σαν «επιτεύγματα» του φασιστικού του καθεστώτος. Ενα καθεστώς με το οποίο, όπως ο ίδιος ομολογούσε:
«Η Ελλάδα έγινε ένα Κράτος αντικομμουνιστικό, Κράτος αντικοινοβουλευτικό, Κράτος ολοκληρωτικό...».
Και, φυσικά, ένα τέτοιο κράτος, που θα διαχειρίζεται πολιτικά τις υποθέσεις των καπιταλιστών όπως τις διαχειριζόταν ο Μεταξάς, ένα κράτος που η δικτατορία της αστικής τάξης θα ασκείται χωρίς προσχήματα, όπως το επιθυμούν οι χρυσαυγίτες, όντως έχει αποδειχτεί ιστορικά «χρήσιμο». Αλλά για ποιους, άραγε; Για το λαό, προφανώς, όχι. Για τους κεφαλαιοκράτες, όμως, αυτούς δηλαδή που έκαναν πρωθυπουργό τον δικτάτορα Μεταξά, που έκαναν καγκελάριο τον Χίτλερ και που «θρέφουν» τους χρυσαυγίτες, σίγουρα.
Τι χρειάζεται αυτός ο τόπος; Αυτός ο τόπος «χρειάζεται Μεταξάδες»...
Το δήλωσε ο χρυσαυγίτης υποφυρερίσκος, ο βουλευτής Παππάς, προχτές στη Βουλή.
Την αστική, δηλαδή, Βουλή. Οπως αστική ήταν και εκείνη η Βουλή του '36, εντός της οποίας οι πλουτοκράτες και τα τότε κόμματά τους πήραν το κνώδαλο των ανακτόρων, τον Μεταξά, αυτόν που τρεις μήνες νωρίτερα είχε λάβει στις εκλογές μόλις 50.000 ψήφους, και τον διόρισαν πρωθυπουργό.
Αλλά, γιατί ο τόπος «χρειάζεται τους "πατριώτες" Μεταξάδες»; Για να κάνουν τι;
Μήπως, για να δολοφονούν εργάτες, όπως ο Μεταξάς τους καπνεργάτες το '36;
Μήπως, για να παραδίδουν πραγματικούς πατριώτες, δημοκράτες, κομμουνιστές στην Γκεστάπο, όπως έκανε το καθεστώς Μεταξά το '41;
Μήπως, γιατί ο φασισμός ξέρει να διατηρεί ισχυρές τις «φιλίες» των κεφαλαιοκρατών προς πάσα ιμπεριαλιστική κατεύθυνση, όπως εκείνες οι φιλίες του Μεταξά που, και προσωπικός φίλος του Γκαίμπελς ήταν, και θιασώτης του Χίτλερ και του Μουσολίνι ήταν, αλλά (ταυτόχρονα) και υπηρέτης και μαριονέτα των Αγγλων, ήταν;
Μήπως, για να διαδοθούν τα «φώτα του ελληνικού πολιτισμού», που σαν τέτοια θεωρούν τα ναζιστοειδή τις μεθόδους του Ελληνα «Μέγκελε», του αρχιδολοφόνου (και κατοπινού βουλευτή της ΕΡΕ) Μανιαδάκη, δεξί χέρι του Μεταξά, που πολλές από τις μεθόδους του στα μπουντρούμια της Ασφάλειας εφαρμόστηκαν στα χιτλερικά στρατόπεδα και στα μπουντρούμια των δικτατοριών της Λατινικής Αμερικής;
Μήπως, για να επανδρωθούν νέα Τάγματα Ασφαλείας, δοσιλόγων, μαυραγοριτών, από «πατριώτες» σαν αυτούς του καθεστώτος Μεταξά;
Μήπως, για νέες ρεμούλες και κομπίνες σαν εκείνες με τους «υπέρ Αεροπορίας» εράνους επί Μεταξά;
Μήπως, για να έχουμε μια κυβέρνηση που θα απαρτίζεται απευθείας από τραπεζίτες, από βιομήχανους και από εφοπλιστές, όπως εκείνη του Μεταξά;
Για όλα αυτά «χρειάζεται Μεταξάδες» ο τόπος, κατά τους χρυσαυγίτες. Και για όλα τα άλλα που ο ίδιος ο Μεταξάς τα περιέγραφε σαν «επιτεύγματα» του φασιστικού του καθεστώτος. Ενα καθεστώς με το οποίο, όπως ο ίδιος ομολογούσε:
«Η Ελλάδα έγινε ένα Κράτος αντικομμουνιστικό, Κράτος αντικοινοβουλευτικό, Κράτος ολοκληρωτικό...».
Και, φυσικά, ένα τέτοιο κράτος, που θα διαχειρίζεται πολιτικά τις υποθέσεις των καπιταλιστών όπως τις διαχειριζόταν ο Μεταξάς, ένα κράτος που η δικτατορία της αστικής τάξης θα ασκείται χωρίς προσχήματα, όπως το επιθυμούν οι χρυσαυγίτες, όντως έχει αποδειχτεί ιστορικά «χρήσιμο». Αλλά για ποιους, άραγε; Για το λαό, προφανώς, όχι. Για τους κεφαλαιοκράτες, όμως, αυτούς δηλαδή που έκαναν πρωθυπουργό τον δικτάτορα Μεταξά, που έκαναν καγκελάριο τον Χίτλερ και που «θρέφουν» τους χρυσαυγίτες, σίγουρα.
Πέμπτη 25 Απριλίου 2013
25 Απριλίου 1974: Η «Επανάσταση των γαρυφάλλων» στην Πορτογαλία
(Από το Ριζοσπάστη)
Τη νύχτα της 24ης προς 25η του Απρίλη 1974 εκδηλώνεται στην Πορτογαλία στρατιωτικό κίνημα για την ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος, που συμπλήρωνε 42 χρόνια. Ετσι, άρχισε η «Επανάσταση των γαρυφάλλων».
Στην καρδιά αυτού του κινήματος ήταν το Κίνημα Ενόπλων Δυνάμεων (ΚΕΔ), μια οργάνωση που συγκέντρωνε πολλούς κατώτερους και μεσαίους αξιωματικούς αλλά και αρκετά υψηλόβαθμα στελέχη των πορτογαλικών Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτό που συνένωνε τα μέλη του ΚΕΔ ήταν η πεποίθηση ότι έπρεπε να τερματιστεί η αποικιοκρατική παρουσία της Πορτογαλίας στην Αφρική, αλλά και να τεθεί τέρμα στη δικτατορική διακυβέρνηση της χώρας, που είχε οδηγήσει σε εξαθλίωση μεγάλα τμήματα του πληθυσμού.
Αν προσθέσει κανείς την καλπάζουσα δυσαρέσκεια για τη διαρκή κοινωνική υποβάθμιση των στρατιωτικών, την πολιτική και ηθική ανυποληψία του λαομίσητου καθεστώτος Καετάνο και την ισχυρή επιρροή του εκτός νόμου Κομμουνιστικού Κόμματος, δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί την εκρηκτική κατάσταση που διαμορφωνόταν στους κόλπους των πορτογαλικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Στην καρδιά αυτού του κινήματος ήταν το Κίνημα Ενόπλων Δυνάμεων (ΚΕΔ), μια οργάνωση που συγκέντρωνε πολλούς κατώτερους και μεσαίους αξιωματικούς αλλά και αρκετά υψηλόβαθμα στελέχη των πορτογαλικών Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτό που συνένωνε τα μέλη του ΚΕΔ ήταν η πεποίθηση ότι έπρεπε να τερματιστεί η αποικιοκρατική παρουσία της Πορτογαλίας στην Αφρική, αλλά και να τεθεί τέρμα στη δικτατορική διακυβέρνηση της χώρας, που είχε οδηγήσει σε εξαθλίωση μεγάλα τμήματα του πληθυσμού.
Αν προσθέσει κανείς την καλπάζουσα δυσαρέσκεια για τη διαρκή κοινωνική υποβάθμιση των στρατιωτικών, την πολιτική και ηθική ανυποληψία του λαομίσητου καθεστώτος Καετάνο και την ισχυρή επιρροή του εκτός νόμου Κομμουνιστικού Κόμματος, δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί την εκρηκτική κατάσταση που διαμορφωνόταν στους κόλπους των πορτογαλικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε το Φλεβάρη του 1974 όταν εκδηλώθηκε η ανοιχτή αντίθεση ενός μέρους της ανώτατης στρατιωτικής ηγεσίας με την πολιτική της δικτατορίας. Τη νύχτα της 24ης του Απρίλη στρατιωτικές μονάδες από όλη τη χώρα κινούνται και καταλαμβάνουν όλα τα κρίσιμα σημεία. Τα ξημερώματα της 25ης του Απρίλη το κίνημα έχει επικρατήσει ολοκληρωτικά και ο δικτάτορας Καετάνο παραδίδεται στο στρατηγό Σπίνολα, ο οποίος αναλαμβάνει την εξουσία εν ονόματι του ΚΕΔ. Από την πρώτη στιγμή φαίνεται ότι δεν είναι ένα συνηθισμένο πραξικόπημα, αλλά μια πραγματική λαϊκή επανάσταση με πυροκροτητή το στρατό. Χιλιάδες διαδηλωτές ξεχύνονται στους δρόμους και ενώνονται με τους στρατιώτες, απειλώντας να λιντσάρουν τους ανθρώπους του λαομίσητου καθεστώτος. Οι πολιτικοί κρατούμενοι απελευθερώνονται από τις φυλακές, οι εργάτες καταλαμβάνουν τα εργοστάσια, ενώ ακτήμονες αγρότες καταλαμβάνουν λατιφούντια γαιοκτημόνων και δημιουργούν αυτοδιοικούμενους συνεταιρισμούς.
Στις 28 του Απρίλη επιστρέφει στην Πορτογαλία από το Παρίσι ο ηγέτης του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Μάριο Σοάρες. Δυο μέρες αργότερα επιστρέφει από τη Μόσχα και γίνεται δεκτός από δεκάδες χιλιάδες λαού ο ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος, Αλβάρο Κουνιάλ. Οι δύο ηγέτες είναι οι ομιλητές στην κεντρική εκδήλωση της Εργατικής Πρωτομαγιάς, που μετατρέπεται σε ογκωδέστατο συλλαλητήριο λαού και στρατού για το γιορτασμό της Επανάστασης.
Σημείωση "ΕκΤ": Για σοβαρές σκέψεις βέβαια το τί δεν πήγε και εκεί καλά, έτσι που να καταλήξει τελικά η Πορτογαλία εδώ που είναι σήμερα. Η διαχειριστική λογική επικράτησε, οι επαναστατικές θέσεις "κουρεύτηκαν", για το καλό της συνεργασίας κομμάτων, και αυτό που τελικά έμεινε μετά το κούρεμα και υλοποιήθηκε, ήταν η σοσιαλδημοκρατική γραμμή που δεν είχε ιδιαίτερες δυσκολίες να ενσωματωθεί.
ΠΑΣΟΚ ΔΗΜΑΡ- Κουτοπόνηρες τρίπλες Ν2
Είπαμε χθες για το ΠΑΣΟΚ με την τρίπλα Βενιζέλου γύρω από το ΦΠΑ εστίασης.
Υπάρχει φυσικά πάντα και η ΔΗΜΑΡ.
Ο Μανιτάκης λεει διαφωνεί με το Ρουπακιώτη!
Ο Ρουπακιώτης δεν υπογράφει το πολυνομοσχέδιο και μάλιστα οι πληροφορίες λένε ότι το κόμμα είναι μαζί του.
Ε τότε, να υποθέσουμε ότι πέφτει η κυβέρνηση;
Σιγά να μη...
Κι η δουλειά; Ετσι αφήνεις τη δουλίτσα, την κυβερνητική δόξα, τόσες θέσεις;
Η σοσιαλδημοκρατία είναι σοβαρή, δεν κάνει τέτοια πράγματα. Υπάρχει και το καλό του τόπου άλλωστε που επιβάλει σοβαρότητα και άρα ...κυβερνητική συνοχή. Τι υπέροχες λέξεις.
Τελικά οι υπέροχες λόγιες λέξεις εφευρέθηκαν για να κοροιδεύουν υπέροχα τον κοσμάκη.
Πού' σαι μπαρμπα Κώστα Βάρναλη...
"Με τον αδικητή ή με τον αδικημένο; Με τον τυραγνισμένο ή με τον τύραννο; Με τους κατακτητές ή τους κατακτημένους; Δηλαδή με τους κιοτήδες ή με τα παλικάρια;"
Υπάρχει φυσικά πάντα και η ΔΗΜΑΡ.
Ο Μανιτάκης λεει διαφωνεί με το Ρουπακιώτη!
Ο Ρουπακιώτης δεν υπογράφει το πολυνομοσχέδιο και μάλιστα οι πληροφορίες λένε ότι το κόμμα είναι μαζί του.
Ε τότε, να υποθέσουμε ότι πέφτει η κυβέρνηση;
Σιγά να μη...
Κι η δουλειά; Ετσι αφήνεις τη δουλίτσα, την κυβερνητική δόξα, τόσες θέσεις;
Η σοσιαλδημοκρατία είναι σοβαρή, δεν κάνει τέτοια πράγματα. Υπάρχει και το καλό του τόπου άλλωστε που επιβάλει σοβαρότητα και άρα ...κυβερνητική συνοχή. Τι υπέροχες λέξεις.
Τελικά οι υπέροχες λόγιες λέξεις εφευρέθηκαν για να κοροιδεύουν υπέροχα τον κοσμάκη.
Πού' σαι μπαρμπα Κώστα Βάρναλη...
"Με τον αδικητή ή με τον αδικημένο; Με τον τυραγνισμένο ή με τον τύραννο; Με τους κατακτητές ή τους κατακτημένους; Δηλαδή με τους κιοτήδες ή με τα παλικάρια;"
Τα ερωτήματα που έβαζε τότε στη δίκη Λουντέμη σαν κριτήριο της Τέχνης, κολάνε παντού κι όχι μόνο στην Τέχνη.
Να χαιρόμαστε τη σαπίλα -Ποιος είναι ο ένοχος για τους 165 νεκρούς;
Στον καπιταλισμό έχεις την ελευθερία να πηγαίνεις την εταιρεία σου όπου θέλεις για να ρίξεις το κόστος.
Την ίδια στιγμή κάποιοι άλλοι έχουν το δικαίωμα να δουλεύουν σα σκυλιά και να πληρώνονται 1 δολάριο τη μέρα, να ζούνε σα ζώα και να πεθαίνουν κάτω από χάρτινα κτίρια.
Να χαιρόμαστε τη σαπίλα.
Αυτό το μοντέλο μας προτείνουν και το δεχόμαστε χωρίς πολλές σκέψεις και σχόλια.
Από το ίδιο μαγαζί ψωνίζουμε όλοι.
Αύριο θα χτυπήσει η δική μας πόρτα και μέσα θα δουλεύουμε εμείς και τα παιδιά μας.
Το παρακάτω άρθρο είναι από τα ΝΕΑ κί όχι από το Ριζοσπάστη.
Το παρακάτω άρθρο είναι από τα ΝΕΑ κί όχι από το Ριζοσπάστη.
Ημέρα πένθους στο Μπαγκλαντές: Τουλάχιστον 165 οι νεκροί από την κατάρρευση κτιρίου
Το κτίριο στα περίχωρα της Ντάκα στο Μπαγκλαντές κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος, μόνο το ισόγειο έμεινε και περισσότεροι από 160 άνθρωποι σκοτώθηκαν και εκατοντάδες άλλοι τραυματίστηκαν.
Οι σημαίες κυματίζουν μεσίστιες σήμερα, Πέμπτη ημέρα εθνικού πένθους στο Μπαγκλαντές μετά το πολύνεκρο δυστύχημα από την κατάρρευση του εμπορικού κέντρου οκτώ ορόφων «Ράνα Πλάζα», στην πόλη Σαβάρα, στα περίχωρα της πρωτεύουσας Ντάκα, το οποίο στέγαζε κυρίως βιοτεχνίες κλωστοϋφαντουργίας στους κάτω ορόφους και διαμερίσματα στους επάνω.
Σύμφωνα με αξιωματούχους της χώρας τουλάχιστον 165 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και πάνω από 1.000 άνθρωποι έχουν τραυματιστεί.
Τα θύματα είναι στην πλειοψηφία τους γυναίκες.
Εργάτες των βιοτεχνιών κλωστοϋφαντουργίας, που προμηθεύουν με φθηνά υφάσματα και ενδύματα κυρίως δυτικές χώρες, είχαν παρατηρήσει την προηγουμένη ημέρα ρωγμές στο κτίριο, ωστόσο οι υπεύθυνοι αγνόησαν τις προειδοποιήσεις τους.
Από χθες διαφεύγουν για να μην συλληφθούν.
Τα σωστικά συνεργεία με τη βοήθεια του στρατού αλλά και εθελοντών κατοίκων δίνουν τώρα μάχη με τον χρόνο για την ανεύρεση παγιδευμένων στα ερείπια επιζώντων.
Σύμφωνα με αξιωματούχους της χώρας τουλάχιστον 165 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και πάνω από 1.000 άνθρωποι έχουν τραυματιστεί.
Τα θύματα είναι στην πλειοψηφία τους γυναίκες.
Εργάτες των βιοτεχνιών κλωστοϋφαντουργίας, που προμηθεύουν με φθηνά υφάσματα και ενδύματα κυρίως δυτικές χώρες, είχαν παρατηρήσει την προηγουμένη ημέρα ρωγμές στο κτίριο, ωστόσο οι υπεύθυνοι αγνόησαν τις προειδοποιήσεις τους.
Από χθες διαφεύγουν για να μην συλληφθούν.
Τα σωστικά συνεργεία με τη βοήθεια του στρατού αλλά και εθελοντών κατοίκων δίνουν τώρα μάχη με τον χρόνο για την ανεύρεση παγιδευμένων στα ερείπια επιζώντων.
50 χρόνια από την 1η Πορεία Ειρήνης
Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Την Κυριακή συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από εκείνη, από την «άλλη» 21η Απρίλη. Την 21η Απρίλη του 1963. Από την πρώτη δηλαδή πορεία Ειρήνης, που ξεκίνησε με τον Γρηγόρη Λαμπράκη να ξεδιπλώνει το λάβαρο της ειρήνης από τον Τύμβο του Μαραθώνα.
Ο Λαμπράκης στο 14ο χιλιόμετρο μιας διαδρομής «σπαρμένης» με ασφαλίτες και χωροφύλακες, με τραμπούκους και παρακρατικούς, συλλαμβάνεται. Ο εισαγγελέας του αποδίδει το αδίκημα ότι «η πορεία ειρήνης συνιστά αδίκημα εις βαθμόν πλημμελήματος, διωκόμενον επ' αυτοφώρω»! Ο Λαμπράκης απάγεται (!!) και λίγες ώρες αργότερα οι απαγωγείς τον «πετούν» κάπου στη Ν. Ιωνία.
Ο βουλευτής είναι πια πολύ «ενοχλητικός» για την πλουτοκρατία και το μετεμφυλιακό καθεστώς, όπως θα αποδειχτεί ένα μήνα αργότερα:
Στις 22 Μάη 1963 δέχεται τη δολοφονική επίθεση των «γκοτσαμάνηδων» στη Θεσσαλονίκη. Στις 27 Μάη του 1963, στη 1.22 τα ξημερώματα, ο υφηγητής της Ιατρικής, ο πρωταθλητής στους στίβους, ο μάρτυρας της Ειρήνης και της Δημοκρατίας, ο βουλευτής της Αριστεράς, ο Γρηγόρης Λαμπράκης, αφήνει την τελευταία του πνοή.
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Την Κυριακή συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από εκείνη, από την «άλλη» 21η Απρίλη. Την 21η Απρίλη του 1963. Από την πρώτη δηλαδή πορεία Ειρήνης, που ξεκίνησε με τον Γρηγόρη Λαμπράκη να ξεδιπλώνει το λάβαρο της ειρήνης από τον Τύμβο του Μαραθώνα.
Ο Λαμπράκης στο 14ο χιλιόμετρο μιας διαδρομής «σπαρμένης» με ασφαλίτες και χωροφύλακες, με τραμπούκους και παρακρατικούς, συλλαμβάνεται. Ο εισαγγελέας του αποδίδει το αδίκημα ότι «η πορεία ειρήνης συνιστά αδίκημα εις βαθμόν πλημμελήματος, διωκόμενον επ' αυτοφώρω»! Ο Λαμπράκης απάγεται (!!) και λίγες ώρες αργότερα οι απαγωγείς τον «πετούν» κάπου στη Ν. Ιωνία.
Ο βουλευτής είναι πια πολύ «ενοχλητικός» για την πλουτοκρατία και το μετεμφυλιακό καθεστώς, όπως θα αποδειχτεί ένα μήνα αργότερα:
Στις 22 Μάη 1963 δέχεται τη δολοφονική επίθεση των «γκοτσαμάνηδων» στη Θεσσαλονίκη. Στις 27 Μάη του 1963, στη 1.22 τα ξημερώματα, ο υφηγητής της Ιατρικής, ο πρωταθλητής στους στίβους, ο μάρτυρας της Ειρήνης και της Δημοκρατίας, ο βουλευτής της Αριστεράς, ο Γρηγόρης Λαμπράκης, αφήνει την τελευταία του πνοή.
ΠΑΣΟΚ ΔΗΜΑΡ- Κουτοπόνηρες τρίπλες
Η κουτοπονηριά και η γελοιότητα που δεν έχουν όρια, έχουν πλέον όνομα. Λέγονται ΠΑΣΟΚ ή ΔΗΜΑΡ. Διαλέγεις και παίρνεις. Οποιος είδε τη νεα τρίπλα Βενιζέλου που ξαφνικά έθεσε ζήτημα ΦΠΑ στην εστίαση, διαβεβαιώνοντας όμως αμέσως στη συνέχεια δια στόματος Πρωτόπαπα,ότι δεν πρόκειται να βάλει σε κίνδυνο την πορεία της ΄χωρας(!), καταλαβαίνει τι εννοούμε.
Βάζουν δηλαδή ένα ζήτημα μείωσης του ΦΠΑ στην εστίαση(σιγά την επανάστα), αλλά απλά για να μην τους πουν ότι δεν το βάζουν. Γκρινιάζουν κανα δεκάλεπτο "πονώντας", για το λαό και τους επιχειρηματίες(μικρούς και μεγάλους), όλα μαζί μια σαλάτα, και μόλις χτυπήσει το τηλέφωνο το παίρνουν πίσω για το καλό της κυβερνητικής συνοχής, και λένε πως αυτοί έκαναν το καθήκον τους. Τώρα ποιο καθήκον, για ποιον, με ποιο στόχο κλπ. ας μην το συζητάμε καλύτερα.
Πόσοι να το τρώνε ακόμα άραγε αυτό το βαρετό παραμύθι;
ΚΚΕ: Προκλητική η στάση των κυβερνητικών συνεταίρων ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ
Τα επικοινωνιακά τρικ και οι ψευδεπίγραφες αντιπαραθέσεις δεν μπορούν να κρύψουν ότι από κοινού υλοποιούν την πολιτική που οδηγεί το λαό μαζικά στη φτώχεια και στην εξαθλίωση, σχολιάζει τοΓραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕσχετικά με τη στάση των εταίρων της συγκυβέρνησης.
Αναλυτικά το σχόλιο έχει ως εξής:
“Είναι προκλητική και προσβάλλει τη νοημοσύνη του λαού η προσπάθεια των κυβερνητικών συνεταίρων ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ να εμφανιστούν ότι διαφοροποιούνται σε επιμέρους πλευρές των κυβερνητικών μέτρων, προκειμένου να δικαιολογήσουν τη στάση τους και να αθωώσουν την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, τα χαράτσια, τους φόρους, τις απολύσεις, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και τα άλλα αντιλαϊκά μέτρα στα οποία έχουν επανειλημμένα συμφωνήσει.
Τα επικοινωνιακά τρικ και οι ψευδεπίγραφες αντιπαραθέσεις δεν μπορούν να κρύψουν ότι από κοινού υλοποιούν την πολιτική που οδηγεί το λαό μαζικά στη φτώχεια και στην εξαθλίωση”.
Τα επικοινωνιακά τρικ και οι ψευδεπίγραφες αντιπαραθέσεις δεν μπορούν να κρύψουν ότι από κοινού υλοποιούν την πολιτική που οδηγεί το λαό μαζικά στη φτώχεια και στην εξαθλίωση, σχολιάζει τοΓραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕσχετικά με τη στάση των εταίρων της συγκυβέρνησης.
Αναλυτικά το σχόλιο έχει ως εξής:
“Είναι προκλητική και προσβάλλει τη νοημοσύνη του λαού η προσπάθεια των κυβερνητικών συνεταίρων ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ να εμφανιστούν ότι διαφοροποιούνται σε επιμέρους πλευρές των κυβερνητικών μέτρων, προκειμένου να δικαιολογήσουν τη στάση τους και να αθωώσουν την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, τα χαράτσια, τους φόρους, τις απολύσεις, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και τα άλλα αντιλαϊκά μέτρα στα οποία έχουν επανειλημμένα συμφωνήσει.
Τα επικοινωνιακά τρικ και οι ψευδεπίγραφες αντιπαραθέσεις δεν μπορούν να κρύψουν ότι από κοινού υλοποιούν την πολιτική που οδηγεί το λαό μαζικά στη φτώχεια και στην εξαθλίωση”.
Τρίτη 23 Απριλίου 2013
Ηταν καλύτερα στη Χούντα;
Ηταν καλύτερα στη Χούντα;
Σε πιάνει πραγματικά ανατριχίλα και μόνο που το ακούς, όταν σκέφτεσαι τα βασανιστήρια, τις φυλακίσεις, τις εξορίες, την άγρια τρομοκρατία, τους νεκρούς του Πολυτεχνείου, την Κύπρο αλλά και τόσα άλλα.
Παρ' όλα αυτά είναι μια συζήτηση που γίνεται.
Η χούντα καθαγιάζεται από τους γνωστους νοσταλγούς και επειδή φυσικά δε μπορούν να πείσουν στο επίπεδο της Δημοκρατίας το ρίχνουν στη συζήτηση περί οικονομίας αλλά και "καθαρότητας" των στελεχών της.
"Στη Χούντα υπήρχαν δουλειές" λένε. "Δεν πεινούσε ο κόσμος"."Δεν είχαμε ανεργία"
Η αλήθεια όμως δεν είναι ακριβως αυτή.
Πράγματι βεβαια δεν είχαμε ανεργία αλλά όχι φυσικά λόγω της οικονομικής πολιτικής της Χούντας. Εκείνη την εποχή οι ρυθμοί ανάπτυξης παγκόσμια χτυπούσαν τα ψηλότερά τους με ποσοστά πάνω από 10%!!
Ηταν η καλύτερη δεκαετία του καπιταλισμού και της Παγκόσμιας οικονομίας που είχε βγεί 2 μόλις δεκαετίες πριν από τον Πόλεμο και αναπτυσσόταν ακόμη ταχύτατα. Φυσικά επειδή η Ελλάδα δεν βρίσκεται σε άλλο πλανήτη, το ίδιο συνέβαινε και εδώ. Η γκρεμισμένη από τον πόλεμο Ελλάδα χτιζόταν ξανά με ό,τι σημαίνει αυτό.
Βέβαια πρέπει να πούμε ότι μιλάμε για μιά άλλη εποχή, ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο αναγκών, και όποιος έζησε σε φτωχογειτονιές ξέρει και έχει εικόνα του πως "ζούσε καλά" ο κόσμος. Μεγάλωσα στο Κερατσίνι σε μια γειτονιά που τότε δεν είχε ουτε ένα ασφαλτοστρωμένο δρόμο, που στο σχεδόν ερείπιο σχολείο που πήγαινα, οι τάξεις είχαν πάνω από 50 μαθητές, ενώ γύρω υπήρχαν πάμφτωχοι άνθρωποι που ζούσαν από το πιάτο που τους πήγαινε κάποιος διπλανός. Κι όταν αρρώσταινες το "σύστημα υγείας" προέβλεπε προσευχή, κεράκι κι εξομολόγηση. Πάντως υπήρχε ένα κοινό με το σήμερα. Οι ξυλόσομπες και καρβουνόσομπες με το μπουρί και μερικές φορές και τα μαγκάλια...
Αμέσως μόλις η Παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία φρέναρε όμως, με την εμφάνιση της πετρελαικής κρίσης στις αρχές της δεκαετίας του '70, η Χούντα, και στο οικονομικό επίπεδο, έπαθε έντονη αρρυθμία. Οι "ρυθμοί" έπεσαν και προβλήματα παρουσιάστηκαν παντού. Αμέσως είχαμε την εμφάνιση κοινωνικών αγώνων το 1972 και την εξέλιξή τους με τον αγώνα των φοιτητών με κορύφωση το Πολυτεχνείο.
Δηλαδή στην πρώτη δύσκολη στροφή που βρήκε μπροστά της η χούντα, τα έκανε σαλάτα, άρπαξε ό,τι μπορούσε, γλίστρησε κι έπεσε στο γκρεμό κάτω από την πίεση και του λαικού κινήματος που άρχισε να στέκεται στα πόδια του μετά το άγριο κυνηγητό που είχε προηγηθεί.
Βέβαια ούτε τα χέρια των χουντικων αξιωματούχων ήταν καθαρά όπως λένε τώρα οι συνεχιστές τους Χρυσαυγίτες και διάφοροι άσχετοι ή κρυφοχουντικοί.
Να τι λέει γι αυτό το άρθρο του Ριζοσπάστη "Η χούντα ενίσχυσε το κεφάλαιο"
Η χούντα ενίσχυσε το κεφάλαιο
Ανήμερα της μαύρης επετείου κήρυξης της χούντας η «Ελευθεροτυπία» επέλεξε να προβάλει πρωτοσέλιδα δημοσκόπηση, όπου το 30% των ερωτηθέντων φέρεται να θεωρεί πως «στη δικτατορία ήταν καλύτερα τα πράγματα από ό,τι σήμερα». Στοιχείο που, ανεξάρτητα από το πόσο αξιόπιστο μπορεί να είναι, διαμορφώνει αντικειμενικά συνείδηση τέτοια που να «καλλωπίζει» το προφίλ της χούντας. Σε επιμέρους ζητήματα το 59% εμφανίζεται να απαντά πως η κατάσταση ήταν καλύτερη σε θέματα ασφαλείας, 46% θεωρεί ότι είχε καλύτερη διαβίωση και 24% πιστεύει πως η χώρα είχε καλύτερη διεθνή εικόνα. Μπρος σε αυτή τη σύγχυση, αξίζει να θυμίσουμε ποιοι ωφελήθηκαν (πέρα από βασανιστήρια, δολοφονίες, φυλακίσεις και εξορίες για τσάκισμα του λαού).
Είναι αποκαλυπτικά όσα είπε ο ίδιος ο δικτάτορας Παπαδόπουλος διαβεβαιώνοντας τους εφοπλιστές (19/3/1968): «Θα σας παράσχω το παν (...) Ελθετε προς ημάς και πέστε μας τι θέλετε. Εκ προοιμίου σας βεβαιώ, ότι η κυβέρνησις θα σας το δώσει». Σε αυτό το πλαίσιο τα μονοπώλια βγήκαν ενισχυμένα, τα κέρδη τους εκτινάχθηκαν, η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης εντάθηκε, το εργατικό κίνημα βίωσε άγρια καταστολή. Γιατί η χούντα δεν ήταν έργο ορισμένων «ακραίων», αλλά ανάγκη του συστήματος να προστατέψει τα συμφέροντα των πλουτοκρατών. Διόλου τυχαίο το γεγονός ότι ακριβώς στο ίδιο πλαίσιο σήμερα η υμνωδός της χούντας Χρυσή Αυγή καλεί το κράτος να στηρίξει εφοπλιστές, φαρμακοβιομήχανους, μεγαλοξενοδόχους με νέες φοροαπαλλαγές, εγγυήσεις, επιδοτήσεις. Την ίδια περίοδο ενισχύθηκαν από το κράτος οι επιχειρηματικοί όμιλοι στην ενέργεια, ιδιαίτερα στον τομέα του πετρελαίου, όχι μόνο ο Αμερικανός Τομ Πάπας αλλά και εγχώριοι, όπως επίσης και οι κατασκευαστικοί όμιλοι.
Επί χούντας υπήρξε όργιο διαφθοράς και «ημετεροκρατίας». Ενδεικτικά: Ο μισθός του πρωθυπουργού υπερδιπλασιάστηκε, των υπουργών και υφυπουργών αυξήθηκε κατά 75%. Ο Παπαδόπουλος ζούσε σε βίλα του Ωνάση στο Λαγονήσι αντί «συμβολικού ενοικίου». Μάζεψαν περίπου 453 εκατ. δραχμές για να φτιάξουν ένα ναό στην Αθήνα (η ναζιστική Χρυσή Αυγή το θυμήθηκε και ζήτησε πρόσφατα στη Βουλή την ανέγερσή του). Μετά τη χούντα στο ταμείο βρέθηκαν μόλις 47 εκατομμύρια, πάνω από 400 εκατομμύρια εξαφανίστηκαν για «μελέτες», «απαλλοτριώσεις» κ.τ.λ. Μέχρι και ο Σάββας Κωνσταντόπουλος, προπαγανδιστής της δικτατορίας, αναγκάστηκε να γράψει «Λυπούμαι, διότι είμαι υποχρεωμένος να μνημονεύσω και ένα άλλο εκτάκτως λυπηρόν φαινόμενον. Ενεφανίσθη και αναπτύσσεται μία νεο-φαυλοκρατία (ατομικά ρουσφέτια, προσωπικαί εξυπηρετήσεις, τακτοποιήσεις συγγενών, ατομική προβολή κ.ο.κ.)».
Αυτή ήταν η χούντα και αυτοί όσοι ωφελήθηκαν από αυτήν, τα μονοπώλια, σε βάρος φυσικά του λαού που στέναξε σκληρά. Του λαού που στενάζει και σήμερα ως συνέπεια της πολιτικής που συνεχίστηκε να εφαρμόζεται, με άλλους εκφραστές, ίσως πιο «ανθρωπιστές» και «δημοκράτες», αλλά εφαρμόζουν την ίδια υπέρ των μονοπωλίων πολιτική. Οι όποιες προσπάθειες αποπροσανατολισμού του λαού από την αιτία της κακοδαιμονίας του, είτε για να θρέψουν το φίδι, είτε για να συντηρήσουν την κυρίαρχη πολιτική αναβαπτίζοντας ως διαχειριστές της στη συστημική κολυμβήθρα του Σιλωάμ τα αστικά κόμματα του λεγόμενου «δημοκρατικού τόξου», θα πέσουν στο κενό. Ο οργανωμένος λαός και μνήμη έχει και δύναμη και θέληση και σχέδιο και στόχο να τους προσπεράσει όλους τους, ανοίγοντας δρόμο για τη δική του εξουσία, με το λαό μοναδικό αφέντη στον τόπο του και ιδιοκτήτη όλου του πλούτου που με το μόχθο του παράγει.
Ανήμερα της μαύρης επετείου κήρυξης της χούντας η «Ελευθεροτυπία» επέλεξε να προβάλει πρωτοσέλιδα δημοσκόπηση, όπου το 30% των ερωτηθέντων φέρεται να θεωρεί πως «στη δικτατορία ήταν καλύτερα τα πράγματα από ό,τι σήμερα». Στοιχείο που, ανεξάρτητα από το πόσο αξιόπιστο μπορεί να είναι, διαμορφώνει αντικειμενικά συνείδηση τέτοια που να «καλλωπίζει» το προφίλ της χούντας. Σε επιμέρους ζητήματα το 59% εμφανίζεται να απαντά πως η κατάσταση ήταν καλύτερη σε θέματα ασφαλείας, 46% θεωρεί ότι είχε καλύτερη διαβίωση και 24% πιστεύει πως η χώρα είχε καλύτερη διεθνή εικόνα. Μπρος σε αυτή τη σύγχυση, αξίζει να θυμίσουμε ποιοι ωφελήθηκαν (πέρα από βασανιστήρια, δολοφονίες, φυλακίσεις και εξορίες για τσάκισμα του λαού).
Είναι αποκαλυπτικά όσα είπε ο ίδιος ο δικτάτορας Παπαδόπουλος διαβεβαιώνοντας τους εφοπλιστές (19/3/1968): «Θα σας παράσχω το παν (...) Ελθετε προς ημάς και πέστε μας τι θέλετε. Εκ προοιμίου σας βεβαιώ, ότι η κυβέρνησις θα σας το δώσει». Σε αυτό το πλαίσιο τα μονοπώλια βγήκαν ενισχυμένα, τα κέρδη τους εκτινάχθηκαν, η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης εντάθηκε, το εργατικό κίνημα βίωσε άγρια καταστολή. Γιατί η χούντα δεν ήταν έργο ορισμένων «ακραίων», αλλά ανάγκη του συστήματος να προστατέψει τα συμφέροντα των πλουτοκρατών. Διόλου τυχαίο το γεγονός ότι ακριβώς στο ίδιο πλαίσιο σήμερα η υμνωδός της χούντας Χρυσή Αυγή καλεί το κράτος να στηρίξει εφοπλιστές, φαρμακοβιομήχανους, μεγαλοξενοδόχους με νέες φοροαπαλλαγές, εγγυήσεις, επιδοτήσεις. Την ίδια περίοδο ενισχύθηκαν από το κράτος οι επιχειρηματικοί όμιλοι στην ενέργεια, ιδιαίτερα στον τομέα του πετρελαίου, όχι μόνο ο Αμερικανός Τομ Πάπας αλλά και εγχώριοι, όπως επίσης και οι κατασκευαστικοί όμιλοι.
Επί χούντας υπήρξε όργιο διαφθοράς και «ημετεροκρατίας». Ενδεικτικά: Ο μισθός του πρωθυπουργού υπερδιπλασιάστηκε, των υπουργών και υφυπουργών αυξήθηκε κατά 75%. Ο Παπαδόπουλος ζούσε σε βίλα του Ωνάση στο Λαγονήσι αντί «συμβολικού ενοικίου». Μάζεψαν περίπου 453 εκατ. δραχμές για να φτιάξουν ένα ναό στην Αθήνα (η ναζιστική Χρυσή Αυγή το θυμήθηκε και ζήτησε πρόσφατα στη Βουλή την ανέγερσή του). Μετά τη χούντα στο ταμείο βρέθηκαν μόλις 47 εκατομμύρια, πάνω από 400 εκατομμύρια εξαφανίστηκαν για «μελέτες», «απαλλοτριώσεις» κ.τ.λ. Μέχρι και ο Σάββας Κωνσταντόπουλος, προπαγανδιστής της δικτατορίας, αναγκάστηκε να γράψει «Λυπούμαι, διότι είμαι υποχρεωμένος να μνημονεύσω και ένα άλλο εκτάκτως λυπηρόν φαινόμενον. Ενεφανίσθη και αναπτύσσεται μία νεο-φαυλοκρατία (ατομικά ρουσφέτια, προσωπικαί εξυπηρετήσεις, τακτοποιήσεις συγγενών, ατομική προβολή κ.ο.κ.)».
Αυτή ήταν η χούντα και αυτοί όσοι ωφελήθηκαν από αυτήν, τα μονοπώλια, σε βάρος φυσικά του λαού που στέναξε σκληρά. Του λαού που στενάζει και σήμερα ως συνέπεια της πολιτικής που συνεχίστηκε να εφαρμόζεται, με άλλους εκφραστές, ίσως πιο «ανθρωπιστές» και «δημοκράτες», αλλά εφαρμόζουν την ίδια υπέρ των μονοπωλίων πολιτική. Οι όποιες προσπάθειες αποπροσανατολισμού του λαού από την αιτία της κακοδαιμονίας του, είτε για να θρέψουν το φίδι, είτε για να συντηρήσουν την κυρίαρχη πολιτική αναβαπτίζοντας ως διαχειριστές της στη συστημική κολυμβήθρα του Σιλωάμ τα αστικά κόμματα του λεγόμενου «δημοκρατικού τόξου», θα πέσουν στο κενό. Ο οργανωμένος λαός και μνήμη έχει και δύναμη και θέληση και σχέδιο και στόχο να τους προσπεράσει όλους τους, ανοίγοντας δρόμο για τη δική του εξουσία, με το λαό μοναδικό αφέντη στον τόπο του και ιδιοκτήτη όλου του πλούτου που με το μόχθο του παράγει.
H ομιλία του νέου ΓΓ του ΚΚΕ Δ.Κουτσούμπα στο Πάρκο Ελευθερίας
Ήταν μια ομιλία που τη χάρηκαν τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ, αλλά και όσοι έχουν στραμένο το βλέμμα και περιμένουν από το ΚΚΕ να παίξει το ρόλο του, και που στενοχώρησε όσους εύχονται να εξαφανιστεί.
Ολος ο τόνος και ο τρόπος της ομιλίας δείχνει ότι βρισκόμαστε σε μιά άλλη σελίδα.
Όλα τα σχόλια που ακούσαμε ήταν θετικά.
Σ'ημερα το πρωί βέβαια ακούσαμε στα κανάλια ότι η ομιλία ήταν "μια σκληρή επίθεση" στο ΣΥΡΙΖΑ!!
Η χθεσινή πολιτική συγκέντρωση θα θυμίσουμε πως έγινε με αφορμή τα 46 χρόνια από την 21η Απριλιου. Βέβαια κάποιοι απαιτούν από το ΚΚΕ να μην ασχολείται με το ΣΥΡΙΖΑ.
Η ομιλία του Δ.Κουτσούμπα άγγιξε πολλά θέματα (και φυσικά και το θέμα της "αριστερής κυβέρνησης με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ"), με πρώτα όμως το φασισμό, τις αποφάσεις του 19ου συνέδριου γύρω από τη Λαική συμμαχία και φυσικά την καθαρή πορεία που πρέπει να πάρει ο λαός ενάντια στα μονοπώλια που δε γίνεται να κρύβουμε ότι φταίνε για την κρίση και τα όσα μας συμβαίνουν τη στιγμή που κάθε μέρα όλο και περισσότεροι το βλέπουν πίσω από τη σκιά της ανεργίας και των μικρών επιχειρήσεων που τσακίζονται και κλείνουν.
Το λαικό κίνημα πρέπει να βρει καθαρή πορεία μακριά από γενικολογίες και αοριστίες που το εμποδίζουν να δει το στόχο.
Η πρώτη παρουσία του Δ.Κουτσούμπα κρίνεται πολύ θετική. Το είδαμε στα πρόσωπα όσων βρέθηκαν χθες στο πάρκο Ελευθερίας.
Πολιτική Απόφαση του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ
Τα βασικά καθήκοντα του ΚΚΕ έως το 20ο Συνέδριο
Στον Κυριακάτικο Ριζοσπάστη 21/4/2013 δημοσιεύτηκε η Πολιτική Απόφαση του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ που διεξήχθη από τις 11 έως τις 14 Απρίλη 2013.
Το 19ο Συνέδριο ενέκρινε τις Θέσεις της ΚΕ που περιλαμβάνουν τον απολογισμό δράσης του Κόμματος και τα πολιτικά του καθήκοντα μέχρι το 20ό Συνέδριο, παίρνοντας υπόψη τη συζήτηση και υπερψήφισή τους από τις Γενικές Συνελεύσεις των ΚΟΒ και τις Συνδιασκέψεις. Ενέκρινε επίσης την εισήγηση της ΚΕ στο 19ο Συνέδριο, καθώς και τον απολογισμό της Κεντρικής Επιτροπής Οικονομικού Ελέγχου (ΚΕΟΕ).
Το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ υπερψήφισε το Πρόγραμμα και το Καταστατικό του Κόμματος, επίσης παίρνοντας υπόψη την υπερψήφισή τους στις ΚΟΒ και τις Συνδιασκέψεις, καθώς και τις προτάσεις που έγιναν σε αυτές.
Το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ ψήφισε Πολιτική Απόφαση, με την οποία καθορίζονται τα καθήκοντα του Κόμματος έως το 20ό Συνέδριο, υπογραμμίζοντας ότι καθήκον του Κόμματος αποτελεί η σταθερή και μόνιμη εκλαΐκευση του Προγράμματος, ιδιαίτερα στην εργατική τάξη, στους αυτοαπασχολούμενους της πόλης και της υπαίθρου και τη νεολαία. Αυτό το καθήκον
Σάββατο 20 Απριλίου 2013
"Μεμονωμένο περιστατικό" (902, εκπομπή αρχείου, 2008)-Μανωλάδα: Κέρδη βγαλμένα με αίμα διαχρονικά
902.gr
Μανωλάδα: Κέρδη βγαλμένα με αίμα διαχρονικά
Η επίθεση στη Μανωλάδα δεν είναι ένα τυχαίο και μεμονωμένο περιστατικό. Δεν αποτελεί εξαίρεση, όπως επιχειρείται να παρουσιαστεί από την κυβέρνηση και τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Πίσω από προσπάθειες να ερμηνευθεί το γεγονός της εγκληματικής επίθεσης ως «ακραίο», μεμονωμένη συμπεριφορά του συγκεκριμένου εργοδότη ή μια πράξη που κάποιοι ξεπέρασαν τα «όρια», επιχειρείται να αποκρυφτούν οι βαθύτερες αιτίες που γεννούν και με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν - και θα συνεχίσουν να οδηγούν - σε τέτοια και ανάλογα γεγονότα.
Είναι γεγονός ότι όλοι γνώριζαν. Από τους εκπροσώπους της Τοπικής Διοίκησης, της Περιφέρειας, ως την κυβέρνηση, όλοι γνώριζαν το καθεστώς δουλείας που επικρατεί ακόμη στη Μανωλάδα. Εξάλλου, το 2008 και τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην ίδια ακριβώς περιοχή, για τον ίδιο ακριβώς λόγο και είχε καταγράψει η κάμερα της τηλεόρασης του «902», δεν είναι μακριά.
Όσοι σήμερα βγαίνουν και κλαίνε, ανακαλύπτοντας την Αμερική, είναι οι ίδιοι που όταν το ΚΚΕ έλεγε ότι τα κέρδη βγαίνουν με αίμα, το κατηγορούσαν για δυσφήμηση της εθνικής οικονομίας. Αστικό κράτος, οι νόμοι του και οι κυβερνήσεις οπλίζουν το χέρι των καπιταλιστών για να εγκληματούν κατά των εργατών. Εξάλλου και η εικόνα της Μανωλάδας, του 2013 και του 2008, δεν είναι «εικόνα» από το παρελθόν, δεν είναι μια «εκτροπή» του παρόντος, είναι το μέλλον που επιφυλάσσουν για όλη τη χώρα, σε ολόκληρη την εργατική τάξη, σε Έλληνες και μετανάστες εργάτες. Είναι η νέα Ελλάδα της «ανάπτυξης», της «ανασυγκρότησης» και της «ανταγωνιστικότητας» όσο κουμάντο στην οικονομία και στην παραγωγή θα κάνουν οι καπιταλιστές.
Μανωλάδα: Κέρδη βγαλμένα με αίμα διαχρονικά
Η επίθεση στη Μανωλάδα δεν είναι ένα τυχαίο και μεμονωμένο περιστατικό. Δεν αποτελεί εξαίρεση, όπως επιχειρείται να παρουσιαστεί από την κυβέρνηση και τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Πίσω από προσπάθειες να ερμηνευθεί το γεγονός της εγκληματικής επίθεσης ως «ακραίο», μεμονωμένη συμπεριφορά του συγκεκριμένου εργοδότη ή μια πράξη που κάποιοι ξεπέρασαν τα «όρια», επιχειρείται να αποκρυφτούν οι βαθύτερες αιτίες που γεννούν και με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν - και θα συνεχίσουν να οδηγούν - σε τέτοια και ανάλογα γεγονότα.
Είναι γεγονός ότι όλοι γνώριζαν. Από τους εκπροσώπους της Τοπικής Διοίκησης, της Περιφέρειας, ως την κυβέρνηση, όλοι γνώριζαν το καθεστώς δουλείας που επικρατεί ακόμη στη Μανωλάδα. Εξάλλου, το 2008 και τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην ίδια ακριβώς περιοχή, για τον ίδιο ακριβώς λόγο και είχε καταγράψει η κάμερα της τηλεόρασης του «902», δεν είναι μακριά.
Όσοι σήμερα βγαίνουν και κλαίνε, ανακαλύπτοντας την Αμερική, είναι οι ίδιοι που όταν το ΚΚΕ έλεγε ότι τα κέρδη βγαίνουν με αίμα, το κατηγορούσαν για δυσφήμηση της εθνικής οικονομίας. Αστικό κράτος, οι νόμοι του και οι κυβερνήσεις οπλίζουν το χέρι των καπιταλιστών για να εγκληματούν κατά των εργατών. Εξάλλου και η εικόνα της Μανωλάδας, του 2013 και του 2008, δεν είναι «εικόνα» από το παρελθόν, δεν είναι μια «εκτροπή» του παρόντος, είναι το μέλλον που επιφυλάσσουν για όλη τη χώρα, σε ολόκληρη την εργατική τάξη, σε Έλληνες και μετανάστες εργάτες. Είναι η νέα Ελλάδα της «ανάπτυξης», της «ανασυγκρότησης» και της «ανταγωνιστικότητας» όσο κουμάντο στην οικονομία και στην παραγωγή θα κάνουν οι καπιταλιστές.
Παρασκευή 19 Απριλίου 2013
"Νομιμοτητα και ανθρωπιά"
Ακούσαμε το πρωί τον υπουργό κ. Δένδια να λέει στις δηλώσεις που έκανε στην Ηλεία:
"Αυτό που έγινε εδώ δεν αντίκειται απλά στη έννοια της νομιμότητας, αντίκειται στην ίδια την έννοια της ανθρωπιά"
Μάλιστα.
Δεν αντίκειται όμως καθόλου στους κανόνες αυτού του συστήματος και στην έννοια του κέρδους και της ανταγωνιστικότητας.
Και ο πρώτος κανόνας αυτού του συστήματος είναι ότι δεν υπάρχουν κανόνες όταν πρόκειται για το κέρδος.
Τότε όλα επιτρέπονται.
Τότε και η "νομιμότητα" και η "ανθρωπιά" κάνουν το κορόιδο. Πάνε μια βόλτα και "επιστρέφουν εμέσως". Γίνονται απόλυτα "ελαστικές".
Και φυσικά κ.Δένδια δεν είναι μόνο στη Ν.Μανωλάδα που καταργούνται "η νομιμότητα και η ανθρωπιά".
Ας κοιτάξουμε σε όποια γειτονιά θέλουμε. Ας κοιτάξουμε στις μεγάλες επιχειρήσεις του σύγχρονου καπιταλιστικού μας θαύματος.
Ας ρωτήσουμε το Θεό της ανταγωνιστικότητας τι είναι νομιμότητα και τι είναι ανθρωπιά.
Ηταν συγκινητικό πάντως να ακούς τον κ.Δένδια να μιλάει για ανθρωπιά.
Θα τον θυμηθούμε πάλι όταν τα ΜΑΤ θα σπάνε κεφάλια απεργών στην πύλη κάποιου εργοστάσιου για να στηρίξουν καπιταλιστές.
"Αυτό που έγινε εδώ δεν αντίκειται απλά στη έννοια της νομιμότητας, αντίκειται στην ίδια την έννοια της ανθρωπιά"
Μάλιστα.
Δεν αντίκειται όμως καθόλου στους κανόνες αυτού του συστήματος και στην έννοια του κέρδους και της ανταγωνιστικότητας.
Και ο πρώτος κανόνας αυτού του συστήματος είναι ότι δεν υπάρχουν κανόνες όταν πρόκειται για το κέρδος.
Τότε όλα επιτρέπονται.
Τότε και η "νομιμότητα" και η "ανθρωπιά" κάνουν το κορόιδο. Πάνε μια βόλτα και "επιστρέφουν εμέσως". Γίνονται απόλυτα "ελαστικές".
Και φυσικά κ.Δένδια δεν είναι μόνο στη Ν.Μανωλάδα που καταργούνται "η νομιμότητα και η ανθρωπιά".
Ας κοιτάξουμε σε όποια γειτονιά θέλουμε. Ας κοιτάξουμε στις μεγάλες επιχειρήσεις του σύγχρονου καπιταλιστικού μας θαύματος.
Ας ρωτήσουμε το Θεό της ανταγωνιστικότητας τι είναι νομιμότητα και τι είναι ανθρωπιά.
Ηταν συγκινητικό πάντως να ακούς τον κ.Δένδια να μιλάει για ανθρωπιά.
Θα τον θυμηθούμε πάλι όταν τα ΜΑΤ θα σπάνε κεφάλια απεργών στην πύλη κάποιου εργοστάσιου για να στηρίξουν καπιταλιστές.
Πέμπτη 18 Απριλίου 2013
"Ευαισθησίες" και το μυαλό χυλός
Δελτίο ειδήσεων γνωστού "δημοκρατικού" ραδιοσταθμού.
Πρώτο θέμα το μακελειό της Μανωλάδας.
Αφού παρουσιάζεται το θέμα αρχίζει η παρουσίαση των αντιδράσεων των κομμάτων.
Ξαφνικά βρίσκεσαι σε άλλη χώρα. Η εκπρόσωπος της ΝΔ καταδικάζει μετά βδελυγμίας, με υπέροχα μεγάλα λόγια γεμάτα κενό, με μια ευαισθησία που κάνει τον πιο ευαίσθητο εργάτη να ντρέπεται για τη γαιδουριά του. Ακολουθεί ρεπορτάζ με εκπροσ'ωπους ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ στο ίδιο μοτίβο δημοκρατικής υπερεγρήγορσης, με σχόλια του τύπου "εμείς το είχαμε πει, είχαμε προειδοποιήσει..." και αλλες ιστορίες για παιδιά και ενήλικες με αλτσχάιμερ.
Συνεχίζουν με την ξερη λιγόλεξη αναφορά:"Επίσης καταδίκασε το ΚΚΕ"!
Κλείνουν με την "ενδιαφέρουσα" όπως την είπαν δήλωση της Χ.Α. που καταδίκασε το γεγονός(πιο άθλιος ψοφάς) αλλά ζήτησε και την απέλαση των "παράνομων" και "λαθραίων".
Μάλλον αυτό το τελευταίο άκουσε η κυβέρνηση και με ευαισθησία θα απελάσει 6 από τους πυροβολημένους.
Φυσικά ούτε λέξη για τη συγκέντρωση που θα έκανε το ΚΚΕ στην περιοχή λιγο αργότερα, αλλά και τη διαμαρτυρία στο Υπουργεί Εργασίας από το ΠΑΜΕ. Και βέβαια κανείς δεν έχει μάθει πόσες κινητοποιήσεις έχει κάνει το ΠΑΜΕ στην Ηλεία για το ίδιο πρόβλημα, ή πόσες φορές έχουν έρθει τα μέλη του εκεί πρόσωπο με πρόσωπο με τους μπράβους των τσιφλικιών όποτε πήγαν να υποστηρίξουν τους μετανάστες εργάτες γης..
Μετά από αυτό, το δελτίο συνεχίστηκε με άλλες δημοκρατικά παρουσιασμένες ειδήσεις για τη σταθεροποίηση της οικονομίας σκορπώντας στο άσχετο χαρτοπόλεμο ελπίδων.
Αυτό θα πει αληθινή ενημέρωση.
Αντε να μη κάνουν το μυαλό χυλό μετά...
YΓ: Βλέπω τωρα στο 902.gr τις κινητοποιήσεις που έκανε σήμερα το ΚΚΕ στην Αττική για το θέμα.
Εγώ πάντως αφού δεν το είπανε τα κανάλια δεν το πιστεύω. Τι διάολο, απατεώνες είναι;
Και στο κάτω κάτω τι ζυγίζουν όλα αυτά δίπλα στις δηλώσεις Βούλτεψη;
"Πικετοφορίες και εξορμήσειςσε ολόκληρο το Λεκανοπέδιο, διοργάνωσε το απόγευμα η Κομματική Οργάνωση Αττικής του ΚΚΕ, ενάντια στη δολοφονική επίθεση στη Μανωλάδα.
Συγκεκριμένα κινητοποιήσεις έγιναν σε:
Πατήσια στους σταθμούς του ΗΣΑΠ
Ν. Κόσμο
Αμπελόκηπους
Τουρκοβούνια
Σεπόλια στη στάση του ΜΕΤΡΟ και στην πλατεία
Κολωνό στην πλατεία
Γαλάτσι στη Λ. Βεΐκου
Ν. Ιωνία στο εμπορικό κέντρο
Περιστέρι στην πλατεία Δημαρχείου
Αιγάλεω στην πλατεία Εσταυρωμένου
Πετρούπολη στην πλατεία Ηρώ
Καισαριανή
Ζωγράφου
Βύρωνα
Ηλιούπολη
Ίλιον στην κεντρική πλατεία
Αγ. Ανάργυρους κεντρική πλατεία
Ρέντη
Νίκαια
Κερατσίνι
Πέραμα
Κορυδαλλό
Χαϊδάρι
Αγ. Βαρβάρα
Μενίδι
Άνω Λιόσια
Χαλάνδρι στην κεντρική πλατεία"
Φοιτητικές εκλογές -Άνοδος ΠΣΚ
Σημαντική άνοδο σημείωσε η Πανσπουδαστική(2%) στις χθεσινές φοιτητικές εκλογές, ενώ μεγάλη πτώση σημείωσε η ΠΑΣΠ που είναι υπο διάλυση, με τη ΔΑΠ να διατηρεί την πρωτιά(με -0,6%) και την ΑΡΕΝ να παρουσιάζει μικρή πτώση, παρά τη μεγάλη άνοδο των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές.
Άνοδο σημείωσαν ακόμα τα ΕΑΑΚ.
Αυτό όμως που φάνηκε, παρά τις αντικειμενικές συνθήκες που βοήθησαν να μειωθεί η συμμετοχή, είναι το ότι επιχειρείται και στο φοιτητικό χώρο με κάθε τρόπο η απαξίωση της συλλογικής δράσης.
Πάντως η ΠΣΚ έδωσε και χθες τη μάχη και την κέρδισε σημειώνοντας αύξηση όχι μόνο σε ποσοστά αλά και σε ψήφους παρά τη μικρότερη συμμετοχή.
Αυτό που φαίνεται πως θέλει το σύστημα πάντως να περάσει σε όλους είναι το κλίμα απογοήτευσης και το ότι "τίποτα δεν αλλάζει μέσα από τα συνδικάτα και τους συλλόγους".
Επειδή όμως μόνο από κει μπορεί να σκάσει το φώς και να αρχίσουν όλα να αλλάζουν, πρέπει με κάθε τρόπο κάτι τέτοιο να μην περάσει.
Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος που παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα από διάφορα ΜΜΕ που δίνοντας μέρος των αποτελεσμάτων που είχαν ανακοινωθεί έλεγαν ότι φέτος ψήφισαν μέχρι και 30000 λιγότεροι φοιτητές! Την αλήθεια τη βλέπουμε στους πίνακες.
Άνοδο σημείωσαν ακόμα τα ΕΑΑΚ.
Αυτό όμως που φάνηκε, παρά τις αντικειμενικές συνθήκες που βοήθησαν να μειωθεί η συμμετοχή, είναι το ότι επιχειρείται και στο φοιτητικό χώρο με κάθε τρόπο η απαξίωση της συλλογικής δράσης.
Πάντως η ΠΣΚ έδωσε και χθες τη μάχη και την κέρδισε σημειώνοντας αύξηση όχι μόνο σε ποσοστά αλά και σε ψήφους παρά τη μικρότερη συμμετοχή.
Αυτό που φαίνεται πως θέλει το σύστημα πάντως να περάσει σε όλους είναι το κλίμα απογοήτευσης και το ότι "τίποτα δεν αλλάζει μέσα από τα συνδικάτα και τους συλλόγους".
Επειδή όμως μόνο από κει μπορεί να σκάσει το φώς και να αρχίσουν όλα να αλλάζουν, πρέπει με κάθε τρόπο κάτι τέτοιο να μην περάσει.
Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος που παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα από διάφορα ΜΜΕ που δίνοντας μέρος των αποτελεσμάτων που είχαν ανακοινωθεί έλεγαν ότι φέτος ψήφισαν μέχρι και 30000 λιγότεροι φοιτητές! Την αλήθεια τη βλέπουμε στους πίνακες.
Μακελειό...
Αναστατωμένη η εργατική τάξη της Ελλάδας, αλλά και όλοι όσοι πραγματικά δεν έχουν χάσει την ανθρωπιά τους, από το φοβερό σκηνικό της Ν.Μανωλάδας.
Τα τηλέφωνα των στελεχών του ΠΑΜΕ χτυπούσαν χθες το βράδυ μέχρι πολύ αργά μεταφέροντας όλο και περισσότερες λεπτομέρειες από τα όσα έγιναν στο τσιφλίκι της Ηλείας, κι από τα νεα από τους εργάτες που βρίσκονται στα νοσοκομεία.
Η απάντηση πρέπει να είναι άμεση και δυναμική.
Το ΚΚΕ καλεί σε συγκέντρωση σήμερα στις 4 το απόγευμα στην πλατεία της Ν.Μανωλάδας.
(Από το 902.gr)
Μακελειό στη Μανωλάδα, πυροβόλησαν εργάτες γης, 4 σε κρίσιμη κατάσταση, σε συγκέντρωση καλεί το ΚΚΕ
η φωτογραφία από το ilialive.gr
Καταιγισμό από σφαίρες από απόσταση λίγων μέτρων, έριξαν χτες το απόγευμα άνθρωποι των μεγαλοτσιφλικάδων - φραουλάδων της Μανωλάδας σε εξαθλιωμένους εργάτες γης, μετανάστες! Οι περίπου 200 εργάτες μετά το τέλος της δουλειάς στα θερμοκήπια, πήγαν στα γραφεία της εταιρίας να ζητήσουν δεδουλευμένα πολλών μηνών. Εκεί, επιστάτες των αφεντικών πήραν τις καραμπίνες και πυροβόλησαν εν ψυχρώ και τραυμάτισαν πάνω από 35 εργάτες. Οι 4 από αυτούς χτυπήθηκαν σοβαρά. Οι τραυματίες μεταφέρθηκαν στο Κέντρο Υγείας Βάρδας, στο Νοσοκομείο του Πύργου και στο Νοσοκομείο του Ρίου.
Το γεγονός έγινε ως εξής: οι μετανάστες εργάτες γης που πήγαν στα γραφεία της επιχείρησης για να ζητήσουν τα δεδουλευμένα τους, βρέθηκαν αντιμέτωποι με τρεις επιστάτες ενός μεγαλοτσιφλικά - μεγαλοεξαγωγέα της περιοχής. Οταν κατάλαβαν πως οι άνθρωποι του μεγαλοτσιφλικά δεν είχαν καμία πρόθεση να ικανοποιήσουν το αίτημά τους διαμαρτυρήθηκαν έντονα. Τότε δύο εκ των επιστατών, όπως καταγγέλλουν αυτόπτες μάρτυρες, πήγαν στα αυτοκίνητά τους και πήραν τις καραμπίνες τους, ενώ ένας τρίτος πήρε ένα περίστροφο κι άρχισε να πυροβολεί στον αέρα. Αμέσως μετά, οι δύο πρώτοι επιστάτες όπλισαν τις καραμπίνες κι άρχισαν να πυροβολούν στο ψαχνό. Ακολούθησε χάος καθώς από τον καταιγισμό των πυρών 33 εργάτες γης έπεσαν αιμόφυρτοι κάτω ενώ οι υπόλοιποι άρχισαν να τρέχουν προς τα χωράφια για να σωθούν από τις φονικές σφαίρες. Οι σφαίρες και τα σκάγια τούς βρήκαν στο κεφάλι, στα μάτια, στο λαιμό, στο στήθος, σε πολλά ζωτικά όργανα.
Οι δράστες με τη συνδρομή των δύο οδηγών εξαφανίστηκαν από το χώρο και αναζητούνται από την αστυνομία, ενώ λίγο αργότερα συνελήφθη ο μεγαλοτσιφλικάς - ιδιοκτήτης της επιχείρησης. Μάλιστα, ένας εκ των δραστών, σύμφωνα με πληροφορίες είναι ο ίδιος που το καλοκαίρι του 2009 είχε δέσει δύο μετανάστες εργάτες γης πίσω από ένα μηχανάκι και τους έσερνε στους δρόμους της Μανωλάδας με την υποψία και μόνο ότι είχαν κλέψει λίγα πρόβατα.
Λίγο αργότερα, περισσότερα από 10 ασθενοφόρα έφτασαν στο σημείο που κείτονταν τραυματισμένοι οι εργάτες γης κι άρχισε η άμεση διακομιδή στο Κέντρο Υγείας και τα νοσοκομεία. Οπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο υποδιευθυντής του Κέντρου Υγείας Βάρδας, Νίκος Χούντρας, στο δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ, το σοκαριστικό σκηνικό με τους δεκάδες αιμόφυρτους τραυματίες τού έδωσε την εντύπωση πως πρόκειται για περιστατικό από πολεμικό μέτωπο.
Τετάρτη 17 Απριλίου 2013
Μακελειό στη Μανωλάδα, πυροβόλησαν εργάτες γης-32 τραυματίες,6 σοβαρά!!
902.gr
Βίαια επεισόδια σημειώθηκαν στα φραουλοχώραφα στην περιοχή της Ν. Μανωλάδας Ηλείας. Έντονες αντιδράσεις πενήντα περίπου, σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, Μπαγκλαντέζων και άλλων εργατών γης, με αφορμή την καθυστέρηση της καταβολής των δεδουλευμένων τους, απαντήθηκαν με πυροβολισμούς από τη μεριά των εργοδοτών τους.
Σύμφωνα με τις ως τώρα πληροφορίες, υπάρχουν 32 τραυματίες - έξι από αυτούς σοβαρά, οι οποίοι μεταφέρονται στο ΓΝ Πύργου και στο ΓΠΝ Πατρών στο Ρίο.
Σύμφωνα με τις ως τώρα πληροφορίες, υπάρχουν 32 τραυματίες - έξι από αυτούς σοβαρά, οι οποίοι μεταφέρονται στο ΓΝ Πύργου και στο ΓΠΝ Πατρών στο Ρίο.
Παιδάκι 8 χρονών νεκρό σε ασυντήρητο Δημοτικό γήπεδο 5x5 από δοκάρι!
Τραγωδία πραγματική στην Ηλιούπολη...
Ένα μικρό αγόρι 8 χρονών νεκρό σε γήπεδο 5x5 όπου πήγαινε για να παίξει και να μάθει ποδόσφαιρο.
Νεκρό από δοκάρι που έπεσε επάνω του από τον αέρα...Ο πατέρας του έπεσε από πάνω του και προσπάθησε με τεχνητές αναπνοές, αλλά δεν τα κατάφερε.
Το γήπεδο ήταν Δημοτικό, αλλά ο Δήμος λέει πως το νοίκιαζε σε ιδιώτες και επομένως δεν έχει την ευθύνη της συντήρησης.
Έτσι για την ώρα έχουν συλλάβει τον προπονητή πετώντας την ευθύνη ο ένας στον άλλο.
Αυτό όμως που έχει συμβεί και συμβαίνει είναι ότι η κρίση χτυπάει πιά πολλές πόρτες.
Οι Δήμοι δεν έχουν μία για οποιουδήποτε τύπου συντηρήσεις. Πέρσι έπεσε ανεμιστήρας οροφής σε σχολείο και έτσι αποφασίστηκε να ...ξεκαλωδιώσουν όλους τους ανεμιστήρες αφού οι σχολικές επιτροπές δεν μπορούν να τους συντηρήσουν.
Αυτό που συμβαίνει είναι ότι πια αμφισβητείται όχι απλά το δικαίωμα μας σε κάποιου είδους "ποιότητα ζωής", αλλά το δικαίωμα στην ίδια τη ζωή. Αμφισβητείται το αν τα παιδιά μας πηγαίνουν στο σχολείο ή το γήπεδο με σιγουριά ότι θα γυρίσουν πίσω ασφαλή ή όχι.
Κι εμείς ψηνόμαστε να βάλουμε πλάτη στην ανάκαμψη ενός σάπιου κόσμου;
Ενα μικρό παιδάκι 8 χρονών, στο ποδόσφαιρο...
Ένα μικρό αγόρι 8 χρονών νεκρό σε γήπεδο 5x5 όπου πήγαινε για να παίξει και να μάθει ποδόσφαιρο.
Νεκρό από δοκάρι που έπεσε επάνω του από τον αέρα...Ο πατέρας του έπεσε από πάνω του και προσπάθησε με τεχνητές αναπνοές, αλλά δεν τα κατάφερε.
Το γήπεδο ήταν Δημοτικό, αλλά ο Δήμος λέει πως το νοίκιαζε σε ιδιώτες και επομένως δεν έχει την ευθύνη της συντήρησης.
Έτσι για την ώρα έχουν συλλάβει τον προπονητή πετώντας την ευθύνη ο ένας στον άλλο.
Αυτό όμως που έχει συμβεί και συμβαίνει είναι ότι η κρίση χτυπάει πιά πολλές πόρτες.
Οι Δήμοι δεν έχουν μία για οποιουδήποτε τύπου συντηρήσεις. Πέρσι έπεσε ανεμιστήρας οροφής σε σχολείο και έτσι αποφασίστηκε να ...ξεκαλωδιώσουν όλους τους ανεμιστήρες αφού οι σχολικές επιτροπές δεν μπορούν να τους συντηρήσουν.
Αυτό που συμβαίνει είναι ότι πια αμφισβητείται όχι απλά το δικαίωμα μας σε κάποιου είδους "ποιότητα ζωής", αλλά το δικαίωμα στην ίδια τη ζωή. Αμφισβητείται το αν τα παιδιά μας πηγαίνουν στο σχολείο ή το γήπεδο με σιγουριά ότι θα γυρίσουν πίσω ασφαλή ή όχι.
Κι εμείς ψηνόμαστε να βάλουμε πλάτη στην ανάκαμψη ενός σάπιου κόσμου;
Ενα μικρό παιδάκι 8 χρονών, στο ποδόσφαιρο...
ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ - Δολοφονικές επιθέσεις από την αντίδραση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Εφτά νεκροί και εξήντα ένας τραυματίες μέλη και οπαδοί του κυβερνώντος κόμματος του Ν. Μαδούρο από ενόπλους
ΚΑΡΑΚΑΣ.--
Τεταμένη είναι η κατάσταση στη Βενεζουέλα από το βράδυ της Δευτέρας, με την αντιδραστική αντιπολίτευση του Ενρίκε Καπρίλες να αμφισβητεί το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών, που ανέδειξαν οριακά πρώτο τον υποψήφιο του κυβερνώντος Ενωμένου Σοσιαλιστικού Κόμματος και του Μεγάλου Πατριωτικού Πόλου (συμμετέχει και το ΚΚ Βενεζουέλας), Νικολάς Μαδούρο. Ετσι κλιμακώνει το σχέδιο ανατροπής χρησιμοποιώντας συμμορίες που εν ψυχρώ δολοφονούν. Η Γενική Εισαγγελέας Λουίσα Ορτέγκα, ανακοίνωσε ότι υπάρχουν τουλάχιστον 7 νεκροί και 61 τραυματίες. Το πρώτο φονικό επεισόδιο συνέβη στο προάστιο Μπαρούτα, νοτιοδυτικά του Καράκας όπου ένοπλοι που επέβαιναν σε μοτοσικλέτες με σκεπασμένα τα πρόσωπα, άνοιξαν πυρ τις πρωινές ώρες της Δευτέρας εναντίον οπαδών του Μαδούρο και δολοφόνησαν τον Χοσέ Λουίς Πόνσε, 45 ετών, ξυλουργό και συνδικαλιστή και τραυμάτισαν σοβαρά την Ροσίλια Ρέγιες 44 ετών. Δύο νεκροί από ανάλογα περιστατικά υπάρχουν και στην επαρχία Μιράντα, την επαρχία στην οποία κυβερνήτης είναι ο Ενρίκε Καπρίλες και οι άλλοι νεκροί είναι κυρίως στις επαρχίες Τάτσιρα και Σούλια, προπύργια της αντιπολίτευσης.
Ο συμμορίες επιτίθενται σε γραφεία της Εθνικής Εκλογικής Επιτροπής (CNE) ανά τη χώρα, σε γραφεία του κυβερνώντος κόμματος, σε κατοικίες μελών και στελεχών του και της κυβέρνησης, μέσων μαζικής ενημέρωσης που στηρίζουν τη «Μπολιβαριανή διαδικασία».
Σε αρκετές περιπτώσεις διεξάγονται μάχες σώμα με σώμα όπως στην επαρχία Μόναγας, όπου οπαδοί της αντιπολίτευσης τη νύχτα της Δευτέρας κατέλαβαν τα τοπικά γραφεία της CNE, προπηλακίζοντας τους εργαζόμενους και προκαλώντας καταστροφές, ενώ η απώθηση των «οργισμένων οπαδών» έγινε μετά από πολύωρες συγκρούσεις από χιλιάδες μέλη λαϊκών οργανώσεων και μελών της Κομμουνιστικής Νεολαίας της Βενεζουέλαςκαι του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βενεζουέλας. Χτες, οι επιθέσεις συμμοριών συνεχίστηκαν στο Καράκας, και υπήρξαν επιθέσεις στα κεντρικά γραφεία του ειδησεογραφικού δικτύου «Τελεσούρ».
Είναι εμφανές ότι πρόκειται για ένα συντονισμένο σχέδιο αποσταθεροποίησης και εκτροπής, που εκτυλίσσεται μέρες τώρα, πολύ πριν τις εκλογές της Κυριακής. Βασικός στόχος η πρόκληση χάους και απονομιμοποίησης της κυβέρνησης και του Μαδούρο. Δεν έχει καμία σημασία ότι η CNE έκανε επαλήθευση των 54% των καταμετρημένων ψήφων, και ανακοίνωσε οριστικά ότι Νικολάς Μαδούρο είναι ο νικητής των εκλογών, ενώ ας σημειωθεί ότι μετά την επανακαταμέτρηση, η διαφορά υπέρ του Μαδούρο αυξήθηκε έστω και λίγο (50,78% έναντι 48,95% με ψήφους 7.575.506 έναντι 7.302.641). Δεν έχει καμία σημασία που το Κέντρο Κάρτερ αλλά και ο Αλβαρο Κολόμ, πρώην πρόεδρος της Γουατεμάλας ως επικεφαλής της Διαμερικανικής Επιτροπής Παρατηρητών των Εκλογών, στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε τόνισε ότι δεν μπορεί να υπάρχει καμία αμφισβήτηση του αποτελέσματος.
Ο Καπρίλες, που δεν είχε υπογράψει και το σύμφωνο για τη διεξαγωγή των εκλογών άρα και του σεβασμού του αποτελέσματος, είχε εξαρχής στόχο την αμφισβήτηση του αποτελέσματος, ωστόσο ως τώρα δεν έχει υποβάλει ένσταση με βάση το νόμο όπως θα μπορούσε (και έχει περιθώριο με βάση το νόμο να κάνει σε διάστημα 20 ημερών ώστε να καταμετρηθεί το σύνολο των ψήφων, ενώ τώρα έχει επανακαταμετρηθεί το 54%). Ο Καπρίλες και η αντίδραση με τα ΜΜΕ που ελέγχουν καλούν σε υποτίθεται πρόκληση ταραχών και βλέπουν τη διαφορά του 1,83% ως χρυσή ευκαιρία για να προχωρήσουν αποφασιστικά τα σχέδια ανατροπής. Στην προσπάθεια αυτή είναι φανερό ότι έχει στο πλευρό της τις ΗΠΑ, που έθεσαν υπό αμφισβήτηση το αποτέλεσμα. Στην ίδια κατεύθυνση και η ανακοίνωση του ΓΓ του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών, Χοσέ Μιγκέλ Ινσούλσα, που στήριξε το αίτημα για επανακαταμέτρηση. Αντίθετα, Ρωσία και Κίνα χαιρέτισαν τη νίκη του Νικολάς Μαδούρο, ενώ ανακοινώσεις απόλυτης στήριξης στο νέο Πρόεδρο Νικολάς Μαδούρο εξέφρασαν με ανακοινώσεις τους το Mercosur και Unasur και η ΑLBA.
Πάντως, χτες ο υπουργός Εξωτερικών της Βενεζουέλας Ελίας Χάουα, παρουσίασε στους εκπροσώπους διπλωματικών αντιπροσωπειών, τα στοιχεία που αποδεικνύουν τη φονική δράση της αντιπολίτευσης, ενώ το Κοινοβούλιο αποφάσισε να ξεκινήσει διαδικασία έρευνας εναντίον του Καπρίλες, ως υπεύθυνου για το κύμα βίας και τις δολοφονίες. Χτες, επίσης, όπως ανακοίνωσε ο εκλεγμένος Πρόεδρος Ν. Μαδούρο, η προσπάθεια της αντιπολίτευσης να προκαλέσει γενική απεργία απέτυχε παταγωδώς και ενημέρωσε ότι δεν πρόκειται να επιτραπεί διαδήλωση που οργανώνει η αντιπολίτευση για σήμερα στο Καράκας. Την ίδια στιγμή, στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως δημοσιεύτηκε διάταγμα που απαγορεύει την οπλοφορία και οπλοκατοχή τουλάχιστον μέχρι το Σάββατο, ενώ και οι αστυνομικοί θα κάνουν υπηρεσία παίρνοντας εντολές μόνο από το στρατό, που αναλαμβάνει εξολοκλήρου τα ζητήματα ασφάλειας. Στην ανακοίνωση σημειώνεται ότι εάν κριθεί απαραίτητο θα παραταθεί η ισχύς του διατάγματος.
ΚΑΡΑΚΑΣ.--
Τεταμένη είναι η κατάσταση στη Βενεζουέλα από το βράδυ της Δευτέρας, με την αντιδραστική αντιπολίτευση του Ενρίκε Καπρίλες να αμφισβητεί το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών, που ανέδειξαν οριακά πρώτο τον υποψήφιο του κυβερνώντος Ενωμένου Σοσιαλιστικού Κόμματος και του Μεγάλου Πατριωτικού Πόλου (συμμετέχει και το ΚΚ Βενεζουέλας), Νικολάς Μαδούρο. Ετσι κλιμακώνει το σχέδιο ανατροπής χρησιμοποιώντας συμμορίες που εν ψυχρώ δολοφονούν. Η Γενική Εισαγγελέας Λουίσα Ορτέγκα, ανακοίνωσε ότι υπάρχουν τουλάχιστον 7 νεκροί και 61 τραυματίες. Το πρώτο φονικό επεισόδιο συνέβη στο προάστιο Μπαρούτα, νοτιοδυτικά του Καράκας όπου ένοπλοι που επέβαιναν σε μοτοσικλέτες με σκεπασμένα τα πρόσωπα, άνοιξαν πυρ τις πρωινές ώρες της Δευτέρας εναντίον οπαδών του Μαδούρο και δολοφόνησαν τον Χοσέ Λουίς Πόνσε, 45 ετών, ξυλουργό και συνδικαλιστή και τραυμάτισαν σοβαρά την Ροσίλια Ρέγιες 44 ετών. Δύο νεκροί από ανάλογα περιστατικά υπάρχουν και στην επαρχία Μιράντα, την επαρχία στην οποία κυβερνήτης είναι ο Ενρίκε Καπρίλες και οι άλλοι νεκροί είναι κυρίως στις επαρχίες Τάτσιρα και Σούλια, προπύργια της αντιπολίτευσης.
Ο συμμορίες επιτίθενται σε γραφεία της Εθνικής Εκλογικής Επιτροπής (CNE) ανά τη χώρα, σε γραφεία του κυβερνώντος κόμματος, σε κατοικίες μελών και στελεχών του και της κυβέρνησης, μέσων μαζικής ενημέρωσης που στηρίζουν τη «Μπολιβαριανή διαδικασία».
Σε αρκετές περιπτώσεις διεξάγονται μάχες σώμα με σώμα όπως στην επαρχία Μόναγας, όπου οπαδοί της αντιπολίτευσης τη νύχτα της Δευτέρας κατέλαβαν τα τοπικά γραφεία της CNE, προπηλακίζοντας τους εργαζόμενους και προκαλώντας καταστροφές, ενώ η απώθηση των «οργισμένων οπαδών» έγινε μετά από πολύωρες συγκρούσεις από χιλιάδες μέλη λαϊκών οργανώσεων και μελών της Κομμουνιστικής Νεολαίας της Βενεζουέλαςκαι του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βενεζουέλας. Χτες, οι επιθέσεις συμμοριών συνεχίστηκαν στο Καράκας, και υπήρξαν επιθέσεις στα κεντρικά γραφεία του ειδησεογραφικού δικτύου «Τελεσούρ».
Είναι εμφανές ότι πρόκειται για ένα συντονισμένο σχέδιο αποσταθεροποίησης και εκτροπής, που εκτυλίσσεται μέρες τώρα, πολύ πριν τις εκλογές της Κυριακής. Βασικός στόχος η πρόκληση χάους και απονομιμοποίησης της κυβέρνησης και του Μαδούρο. Δεν έχει καμία σημασία ότι η CNE έκανε επαλήθευση των 54% των καταμετρημένων ψήφων, και ανακοίνωσε οριστικά ότι Νικολάς Μαδούρο είναι ο νικητής των εκλογών, ενώ ας σημειωθεί ότι μετά την επανακαταμέτρηση, η διαφορά υπέρ του Μαδούρο αυξήθηκε έστω και λίγο (50,78% έναντι 48,95% με ψήφους 7.575.506 έναντι 7.302.641). Δεν έχει καμία σημασία που το Κέντρο Κάρτερ αλλά και ο Αλβαρο Κολόμ, πρώην πρόεδρος της Γουατεμάλας ως επικεφαλής της Διαμερικανικής Επιτροπής Παρατηρητών των Εκλογών, στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε τόνισε ότι δεν μπορεί να υπάρχει καμία αμφισβήτηση του αποτελέσματος.
Ο Καπρίλες, που δεν είχε υπογράψει και το σύμφωνο για τη διεξαγωγή των εκλογών άρα και του σεβασμού του αποτελέσματος, είχε εξαρχής στόχο την αμφισβήτηση του αποτελέσματος, ωστόσο ως τώρα δεν έχει υποβάλει ένσταση με βάση το νόμο όπως θα μπορούσε (και έχει περιθώριο με βάση το νόμο να κάνει σε διάστημα 20 ημερών ώστε να καταμετρηθεί το σύνολο των ψήφων, ενώ τώρα έχει επανακαταμετρηθεί το 54%). Ο Καπρίλες και η αντίδραση με τα ΜΜΕ που ελέγχουν καλούν σε υποτίθεται πρόκληση ταραχών και βλέπουν τη διαφορά του 1,83% ως χρυσή ευκαιρία για να προχωρήσουν αποφασιστικά τα σχέδια ανατροπής. Στην προσπάθεια αυτή είναι φανερό ότι έχει στο πλευρό της τις ΗΠΑ, που έθεσαν υπό αμφισβήτηση το αποτέλεσμα. Στην ίδια κατεύθυνση και η ανακοίνωση του ΓΓ του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών, Χοσέ Μιγκέλ Ινσούλσα, που στήριξε το αίτημα για επανακαταμέτρηση. Αντίθετα, Ρωσία και Κίνα χαιρέτισαν τη νίκη του Νικολάς Μαδούρο, ενώ ανακοινώσεις απόλυτης στήριξης στο νέο Πρόεδρο Νικολάς Μαδούρο εξέφρασαν με ανακοινώσεις τους το Mercosur και Unasur και η ΑLBA.
Πάντως, χτες ο υπουργός Εξωτερικών της Βενεζουέλας Ελίας Χάουα, παρουσίασε στους εκπροσώπους διπλωματικών αντιπροσωπειών, τα στοιχεία που αποδεικνύουν τη φονική δράση της αντιπολίτευσης, ενώ το Κοινοβούλιο αποφάσισε να ξεκινήσει διαδικασία έρευνας εναντίον του Καπρίλες, ως υπεύθυνου για το κύμα βίας και τις δολοφονίες. Χτες, επίσης, όπως ανακοίνωσε ο εκλεγμένος Πρόεδρος Ν. Μαδούρο, η προσπάθεια της αντιπολίτευσης να προκαλέσει γενική απεργία απέτυχε παταγωδώς και ενημέρωσε ότι δεν πρόκειται να επιτραπεί διαδήλωση που οργανώνει η αντιπολίτευση για σήμερα στο Καράκας. Την ίδια στιγμή, στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως δημοσιεύτηκε διάταγμα που απαγορεύει την οπλοφορία και οπλοκατοχή τουλάχιστον μέχρι το Σάββατο, ενώ και οι αστυνομικοί θα κάνουν υπηρεσία παίρνοντας εντολές μόνο από το στρατό, που αναλαμβάνει εξολοκλήρου τα ζητήματα ασφάλειας. Στην ανακοίνωση σημειώνεται ότι εάν κριθεί απαραίτητο θα παραταθεί η ισχύς του διατάγματος.
Τρίτη 16 Απριλίου 2013
... ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΕΡΜΑ ΚΑΙ ΨΟΦΑΝΕ;
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΚΑΛΠΑΖΕΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ: «Σημαντική πτώση της τάξης του 8% στη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας κατά το πρώτο τρίμηνο του έτους δείχνουν τα επίσημα στοιχεία» (στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).
ΡΕΕΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΑΠ' ΤΑ ΜΠΑΤΖΑΚΙΑ: «Οι επισφάλειες στα τραπεζικά δάνεια στην Ελλάδα, θα ξεπεράσουν το 30% έως το τέλος του 2013, προβλέπει ο οίκος αξιολόγησης Moody's, ο οποίος μάλιστα υπογραμμίζει πως το ποσοστό αυτό πιθανότατα θα αυξηθεί περαιτέρω το 2014 και θα αγγίξει σε ποσοστό το 40%» (στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).
«ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ»: «Κλειδί» θεωρείται η στάση της πλευράς Λάτση, που έχει αποκτήσει το 11,5% του μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής (...) Να υποθέσουμε πως η πλευρά Λάτση είναι διατεθειμένη να "κάψει" (λόγω της αρνητικής καθαρής θέσης 2,8 δισ. ευρώ της Εθνικής) περί τα 40 με 60 εκατ. ευρώ για να κάνει το χατίρι της κυβέρνησης; Δύσκολο, αν θυμηθούμε πως ο επιχειρηματίας από το 2007 μέχρι πέρυσι τον Ιούλιο ουδέποτε έβαλε το χέρι στην τσέπη για ένα ευρώ, προκειμένου να ενισχύσει κεφαλαιακά τη Eurobank» (στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).
ΔΙΑΒΑΖΕ ΑΝΑΠΟΔΑ: «"Καλά νέα. Εχουμε συμφωνία". Με τα λόγια αυτά ξεκίνησε την ομιλία του στις 10.30 το πρωί σήμερα, Δευτέρα, ο Πολ Τόμσεν στο συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου»(στα ΝΕΑ).
ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ: «Η Ευρωζώνη, μετά τη σύντομη ανάκαμψη που διαδέχτηκε τη βαθιά ύφεση του 2008-9, άρχισε να βυθίζεται πάλι στην ύφεση από το β΄ 6μηνο 2012 (...) Στην Ιταλία το ΑΕΠ θα μειωθεί 1,3% και το χρέος θα φτάσει το 130,4% του ΑΕΠ, στην Ισπανία καταρρέει η βιομηχανική παραγωγή, τη Γαλλία της βαθιά διαβρωμένης ανταγωνιστικότητας οι αγορές την τεστάρουν ως τον επόμενο στόχο, η Γερμανία μετρά μείωση των εσόδων από εξαγωγές στην Ευρώπη (...) Η ύφεση οδηγεί την Ευρωζώνη σε διάλυση (...) Η Ευρωζώνη οδηγείται στην καταστροφή (...) με τρόικα, ευρωπαϊκές «task force» και τρία κόμματα στην κυβέρνηση, η Ελλάδα είναι ακυβέρνητη» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).
ΚΑΛΠΑΖΕΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ: «Σημαντική πτώση της τάξης του 8% στη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας κατά το πρώτο τρίμηνο του έτους δείχνουν τα επίσημα στοιχεία» (στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).
ΡΕΕΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΑΠ' ΤΑ ΜΠΑΤΖΑΚΙΑ: «Οι επισφάλειες στα τραπεζικά δάνεια στην Ελλάδα, θα ξεπεράσουν το 30% έως το τέλος του 2013, προβλέπει ο οίκος αξιολόγησης Moody's, ο οποίος μάλιστα υπογραμμίζει πως το ποσοστό αυτό πιθανότατα θα αυξηθεί περαιτέρω το 2014 και θα αγγίξει σε ποσοστό το 40%» (στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).
«ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ»: «Κλειδί» θεωρείται η στάση της πλευράς Λάτση, που έχει αποκτήσει το 11,5% του μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής (...) Να υποθέσουμε πως η πλευρά Λάτση είναι διατεθειμένη να "κάψει" (λόγω της αρνητικής καθαρής θέσης 2,8 δισ. ευρώ της Εθνικής) περί τα 40 με 60 εκατ. ευρώ για να κάνει το χατίρι της κυβέρνησης; Δύσκολο, αν θυμηθούμε πως ο επιχειρηματίας από το 2007 μέχρι πέρυσι τον Ιούλιο ουδέποτε έβαλε το χέρι στην τσέπη για ένα ευρώ, προκειμένου να ενισχύσει κεφαλαιακά τη Eurobank» (στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).
ΔΙΑΒΑΖΕ ΑΝΑΠΟΔΑ: «"Καλά νέα. Εχουμε συμφωνία". Με τα λόγια αυτά ξεκίνησε την ομιλία του στις 10.30 το πρωί σήμερα, Δευτέρα, ο Πολ Τόμσεν στο συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου»(στα ΝΕΑ).
ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ: «Η Ευρωζώνη, μετά τη σύντομη ανάκαμψη που διαδέχτηκε τη βαθιά ύφεση του 2008-9, άρχισε να βυθίζεται πάλι στην ύφεση από το β΄ 6μηνο 2012 (...) Στην Ιταλία το ΑΕΠ θα μειωθεί 1,3% και το χρέος θα φτάσει το 130,4% του ΑΕΠ, στην Ισπανία καταρρέει η βιομηχανική παραγωγή, τη Γαλλία της βαθιά διαβρωμένης ανταγωνιστικότητας οι αγορές την τεστάρουν ως τον επόμενο στόχο, η Γερμανία μετρά μείωση των εσόδων από εξαγωγές στην Ευρώπη (...) Η ύφεση οδηγεί την Ευρωζώνη σε διάλυση (...) Η Ευρωζώνη οδηγείται στην καταστροφή (...) με τρόικα, ευρωπαϊκές «task force» και τρία κόμματα στην κυβέρνηση, η Ελλάδα είναι ακυβέρνητη» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).
Ζογκλερικά και στάχτες
Tι θα έκανε το σύστημα χωρίς την τηλεόραση άραγε;
Ειναι πραγματικά ζογκλερικος ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται η εικόνα της πραγματικότητας, που από εικόνα άγριου βομβαρδισμού που όχι μόνο συνεχίζεται ασταμάτητος αλλά εντείνεται, εμφανίζεται ως "φως στο τούνελ" και "νέο ξεκίνημα".
Ετσι βλέπουμε το τρύπιο καπέλο να βγάζει κυριολεκτικά λαγούς.
Ενώ μια ουρά από μέτρα, που έχουν αποφασιστεί αλλά δεν έχουν ακόμα μπει στη ζωη μας, περιμένει να ξεκινήσει τη δική της διαδρομη λεηλασίας, κι ενώ τα επιτελεία ελλήνων και ξένων "ειδικών" διαρκώς επεξεργάζονται νέα, η κυβερνηση, με τις τρείς φωνές στα κανάλια συν μία αυτή των καναλιών, κάνει επίδειξη ψευτιάς λέγοντας πως δεν θα ληφθούν άλλα μέτρα!
Ενώ το χαράτσι που είχαν υποσχεθεί και "δεσμευτεί" προεκλογικά πως θα σταματήσει νομιμοποιείται αλλάζοντας όνομα και συνεχίζει να σκορπίζει ερείπια, κι ενώ επεκτείνεται και για φέτος η αντισυνταγματική, όπως είπε το Σ.Ε., εισπραξή του από τη ΔΕΗ, ο Πρωθυπουργός ενθουσιώδης μας λέει πως δεν παλεύουμε πια ανάμεσα στα ερείπια!
Ενω είχαν υποσχεθεί ότι δεν θα γίνουν απολύσεις στο Δημόσιο, και η τραγική ΔΗΜΑΡ είχε πάρει πάνω της τη δέσμευση ότι κανείς δεν θα φύγει, τώρα βρήκαν το παραθυράκι των δήθεν "επίορκων" και μας λένε περίπου ότι 15000 ΔΥ είναι παιδεραστές, κλέφτες, απατεώνες και επίορκοι (βάζοντας στην ουρά βιαστικά και το νέο στοιχείο της κατάργησης της "οργανικής θέσης"). Και επειδή ξέρουν τι θα ακολουθήσει καλύτερα από τον καθένα λένε τώρα πως για κάθε "αποχώρηση" θα υπάρχει νέα πρόσληψη...Εννοουν μάλλον στις πρώτες 1000 "αποχωρήσεις" γιατί μετά θα υπάρξει μια "ξαφνική εμπλοκή που θα απειλεί τη συνέχιση της χρηματοδότησης της πατρίδας" και θα πρέπει να γίνουν κάποιες προσαρμογές.
Φυσικά δεν είναι μόνο αυτά, αλλά η φρίκη εξαπλώνεται σε μισθούς, συντάξεις, αποδόμηση δημόσιων υπηρεσιών κρίσιμων για το λαό, και γενικά σε όλο το πεδίο του πολέμου που έχει εξαπολυθεί εναντίον του λαού που έκπληκτος παρακολουθεί να του παίρνουν τη ζωή και να του ζητάνε να τους χειροκροτήσει κι από πάνω!
Και όλα αυτά τη στιγμή που τα επίσημα στοιχεία της ανεργίας μιλάνε για νέα ρεκόρ, και οι προβλέψεις για την ύφεση κόβουν τα πόδια. Να πούμε ακόμη ότι η τωρινή έκθεση της τρόικας λέει απλώς ότι "...υπάρχει προοπτική σταδιακής επιστροφής στην ανάπτυξη το 2014". Το 2010 υπήρχε βεβαιότητα για το 2012, ενώ μετά τις εκλογές πολλές φορές και ο Σαμαράς και ο Στουρνάρας μας μίλησαν για την ανάπτυξη που θα έρθει στο 2ο εξάμηνο του 2013...
Η γελοιότητα που είδαμε χθες στη συμπεριφορά του τραγικού μια φορά κι ένα καιρό αριστερού Μπίστη ήταν χαρακτηριστική. Με ύφος ενοχλημένου ευεργέτη μιλούσε για την μηδενιστική συμπεριφορά αυτών που ενώ βλέπουν ότι η κυβέρνηση προχωράει στο δρόμο της σωτηρίας με επιτυχία, συνεχίζουν να διαστρευλώνουν το "έργο" της.
Από κοντά βέβαια και τα επιτελεία των ειδήσεων των ΜΜΕ που με έντεχνους τρόπους από τη μια στέκονται δήθεν κριτικά, ξεσκονίζοντας τα μέτρα γεμάτοι κατανόηση για το λαό που υποφέρει, κι από την άλλη μιλούν με θετικούς πάντα όρους, για τη συμφωνία που ..."επιτεύχθηκε", τις δόσεις που έρχονται, το χρήμα που θα ρεύσει(για ποιόν;), τα έργα που θα ξεκινήσουν και τις "νέες" θέσεις εργασίας που θα "δημιουργηθούν", ενω όλοι κλείνουν με τη γνωστή θετική προσμονή σκορπώντας ψεύτικες ελπίδες στους απελπισμένους και καλώντας μας να περιμενουμε "για να δούμε τι θα γίνει κι αυτή τη φορά"...
Φυσικά σφηνώνουν όσο πιο καλά και βαθιά μπορούν στο μυαλό μας, το οτι το μόνο όπλο που έχει ο λαός για να απαντήσει είναι οι εκλογές και μόνο οι εκλογές. Δηλαδή, καμία ελπίδα γιατί αν περιμένει κανείς από τις εκλογές ζήσε Μάη μου...
Παρεμπιπτόντως αυτές τις μέρες έχουμε δημιουργία 2 ακόμη κομμάτων στο χώρο της "κεντροαριστεράς". Το εργοστάσιο δουλεύει κανονικά φτιάχνοντας "εναλλακτικές" και αναχώματα.
Μ' αυτά και μ'αυτά όμως φάγαμε άλλους 10 μήνες στο κεφάλι και το μαρτύριο συνεχίζεται.
"Πάρτο απόφαση ρε Στράτο να γραφτείς στο συνδικάτο"...
Εκρήξεις με 3 νεκρούς και 110 τραυματίες στη Βοστώνη- Τι να περιμένουμε;
3 νεκροί και πάνω από 100 τραυματίες, 110 είναι ο τελευταίος αριθμός που ακούσαμε στο BBC, μετά από εκρήξεις 2 βομβών κοντά στη γραμμή τερματισμού του μαραθώνιου της Βοστώνης. Ανάμεσα στους νεκρούς ένα παιδί, ενα αγόρι 8 χρονών. Τραγικό πραγματικά, όπως το είδαμε και στις άπειρες εικόνες σε φωτό και βιντεο που πλημμύρισαν τα ΜΜΕ.
Εκτός από το σοκ στη Βοστώνη πάντως ανησυχεί και το Λονδίνο που ετοιμάζεται για το δικό του Μαραθώνιο την επόμενη Κυριακή.
Μένει να δούμε τι θα ακολουθήσει. Μετά τον "αγώνα κατά της τρομοκρατίας" του 2001 που οδήγησε σε πόλεμο τώρα τί;
Η Βενεζουέλα, η Κορέα, η Συρία, ο "παγκόσμιος κομμουνισμός";
Δευτέρα 15 Απριλίου 2013
Παιδεραστές κ.α. δημόσιοι κίνδυνοι
Νόμιζα ότι αποφασίστηκε να απολυθούν εργαζόμενοι Δημόσιοι υπάλληλοι.
Ευτυχώς τα έβαλε το γνωστό κανάλι στη θέση τους κι έτσι καταλάβαμε όλοι γιατί πανηγύριζε και η ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ μαζί με τη ΝΔ.
Στη συμφωνία που ..."επιτεύχθηκε", επιτέλους, δεν θα απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά 15000 παιδεραστές, καταχραστές του δημοσίου χρήματος, υπόδικοι και άλλοι απατεώνες.
Δε θυμάμαι πως ακριβώς ειπώθηκε αλλά το είπε πολύ ωραία το ρεπορτάζ φέρνοντας σαν παράδειγμα, για το ποιοί είναι προς απόλυση, τις παραπανω κατηγορίες δημοσίων ...κινδύνων.
Πάλι καλά που ήρθε η τρόικα και μας γλύτωσε από δαυτους και από την "ανικανότητα του πολιτικού μας συστήματος". Τώρα σίγουρα όλα θα είναι καλύτερα.
Πραγματικά όμως, αν δεν ήταν και τα κανάλια, δεν θα ξέραμε πόσο ευχάριστα είναι όλα αυτά που μας συμβαίνουν και θα τραβάγαμε μεγάλη στενοχώρια. Ενώ τώρα μπορεί να πεινάμε, να χάνουμε τις δουλειές μας και να ξεπαγιάζουμε το χειμώνα, αλλά, το χαιρόμαστε.
Τρομερό πάντως, χάλασε ο κόσμος. Μπερδεύτηκε πολύ.
Δεν ξέρεις πια τι γίνεται δίπλα σου.
Ποιοι είναι τα παιδιά και ποιοι οι παιδεραστές.
Σαν σήμερα:Σάκο και Βαντσέτι
902.gr
1920 Οι Ιταλοί μετανάστες εργάτες Νίκολα Σάκο και Μπαρτολομέο Βαντσέτι κατηγορούνται ότι σκότωσαν δύο υπαλλήλους, κατά τη διάρκεια ληστείας ενός καταστήματος υποδημάτων στη Μασαχουσέτη. Η κατηγορία ήταν σκηνοθετημένη και στόχο είχε να πλήξει το εργατικό κίνημα των ΗΠΑ, στο οποίο οι δύο πρωτοστατούσαν. Την περίοδο που συνελήφθησαν οι Σάκο και Βαντσέτι, ο αντικομμουνισμός στην Αμερική ήταν πλατιά εξαπλωμένος. Για την άρχουσα τάξη είχε καταντήσει σχεδόν εμμονή. Κάτι τέτοιο δεν ήταν αδικαιολόγητο, αφού τρία χρόνια πριν η νικηφόρα Οχτωβριανή Επανάσταση στη Ρωσία είχε δώσει άλλη τροπή στην παγκόσμια ταξική πάλη. Πολλές χώρες της Ευρώπης βρίσκονταν σε επαναστατική κατάσταση και η εντύπωση πως η ανθρωπότητα είχε μπει στην εποχή των προλεταριακών επαναστάσεων ήταν διάχυτη. Έτσι η αμερικανική ιθύνουσα τάξη δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να προσπαθεί να προστατεύσει τον εαυτό της, καταπνίγοντας το επαναστατικό κίνημα πριν εκείνο την απειλήσει. Για την ακρίβεια, καταδίωκε οτιδήποτε θεωρούσε επαναστατικό χωρίς να εξετάζει ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές, τάσεις και χρώματα στις τάξεις των εργατών.
Στο 4ο Συνέδριό της, το Δεκέμβρη του 1922, η Κομμουνιστική Διεθνής πήρε μια απόφαση «Για βοήθεια στα θύματα της καπιταλιστικής καταπίεσης», που συμπεριελάμβανε και την υπόθεση Σάκο και Βαντσέτι: «Η επίθεση του καπιταλισμού σε όλες τις αστικές χώρες οδηγεί στην αύξηση του αριθμού των κομμουνιστών και των ακομμάτιστων εργατών που αγωνίζονται εναντίον του καπιταλισμού και στενάζουν στα μπουντρούμια. Το 4ο Συνέδριο ζητάει από όλα τα Κομμουνιστικά Κόμματα να δημιουργήσουν μια οργάνωση, που σκοπό θα έχει να βοηθήσει υλικά και ηθικά τους φυλακισμένους του καπιταλισμού και χαιρετίζει την πρωτοβουλία των οργανώσεων των παλιών Ρώσων μπολσεβίκων που άρχισαν να δημιουργούν μια διεθνή ένωση τέτοιου είδους οργανώσεων». Έτσι, χάρη στη «Διεθνή Εργατική Βοήθεια», θα οργανωθεί ένα τεράστιο κίνημα συμπαράστασης στους Σάκο και Βαντσέτι, το οποίο εκδηλώθηκε και στην Ελλάδα.
Όταν στις 22/8/1927 οι Σάκο και Βαντσέτι θα εκτελούνταν, το πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη έγραφε: «ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΥΝΕΤΕΛΕΣΘΗ - Ο ΣΑΚΚΟ ΚΑΙ Ο ΒΑΝΖΕΤΤΙ ΕΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΣΑΝ ΧΘΕΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΚΑΡΕΚΛΑΣ - ΑΝΤΙΚΡΥΣΑΝ ΜΕ ΚΑΤΑΠΛΗΣΣΟΥΣΑΝ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑΝ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ - ΕΞΕΓΕΡΣΙΣ ΕΙΣ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ - ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ».
1920 Οι Ιταλοί μετανάστες εργάτες Νίκολα Σάκο και Μπαρτολομέο Βαντσέτι κατηγορούνται ότι σκότωσαν δύο υπαλλήλους, κατά τη διάρκεια ληστείας ενός καταστήματος υποδημάτων στη Μασαχουσέτη. Η κατηγορία ήταν σκηνοθετημένη και στόχο είχε να πλήξει το εργατικό κίνημα των ΗΠΑ, στο οποίο οι δύο πρωτοστατούσαν. Την περίοδο που συνελήφθησαν οι Σάκο και Βαντσέτι, ο αντικομμουνισμός στην Αμερική ήταν πλατιά εξαπλωμένος. Για την άρχουσα τάξη είχε καταντήσει σχεδόν εμμονή. Κάτι τέτοιο δεν ήταν αδικαιολόγητο, αφού τρία χρόνια πριν η νικηφόρα Οχτωβριανή Επανάσταση στη Ρωσία είχε δώσει άλλη τροπή στην παγκόσμια ταξική πάλη. Πολλές χώρες της Ευρώπης βρίσκονταν σε επαναστατική κατάσταση και η εντύπωση πως η ανθρωπότητα είχε μπει στην εποχή των προλεταριακών επαναστάσεων ήταν διάχυτη. Έτσι η αμερικανική ιθύνουσα τάξη δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να προσπαθεί να προστατεύσει τον εαυτό της, καταπνίγοντας το επαναστατικό κίνημα πριν εκείνο την απειλήσει. Για την ακρίβεια, καταδίωκε οτιδήποτε θεωρούσε επαναστατικό χωρίς να εξετάζει ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές, τάσεις και χρώματα στις τάξεις των εργατών.
Στο 4ο Συνέδριό της, το Δεκέμβρη του 1922, η Κομμουνιστική Διεθνής πήρε μια απόφαση «Για βοήθεια στα θύματα της καπιταλιστικής καταπίεσης», που συμπεριελάμβανε και την υπόθεση Σάκο και Βαντσέτι: «Η επίθεση του καπιταλισμού σε όλες τις αστικές χώρες οδηγεί στην αύξηση του αριθμού των κομμουνιστών και των ακομμάτιστων εργατών που αγωνίζονται εναντίον του καπιταλισμού και στενάζουν στα μπουντρούμια. Το 4ο Συνέδριο ζητάει από όλα τα Κομμουνιστικά Κόμματα να δημιουργήσουν μια οργάνωση, που σκοπό θα έχει να βοηθήσει υλικά και ηθικά τους φυλακισμένους του καπιταλισμού και χαιρετίζει την πρωτοβουλία των οργανώσεων των παλιών Ρώσων μπολσεβίκων που άρχισαν να δημιουργούν μια διεθνή ένωση τέτοιου είδους οργανώσεων». Έτσι, χάρη στη «Διεθνή Εργατική Βοήθεια», θα οργανωθεί ένα τεράστιο κίνημα συμπαράστασης στους Σάκο και Βαντσέτι, το οποίο εκδηλώθηκε και στην Ελλάδα.
Όταν στις 22/8/1927 οι Σάκο και Βαντσέτι θα εκτελούνταν, το πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη έγραφε: «ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΥΝΕΤΕΛΕΣΘΗ - Ο ΣΑΚΚΟ ΚΑΙ Ο ΒΑΝΖΕΤΤΙ ΕΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΣΑΝ ΧΘΕΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΚΑΡΕΚΛΑΣ - ΑΝΤΙΚΡΥΣΑΝ ΜΕ ΚΑΤΑΠΛΗΣΣΟΥΣΑΝ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑΝ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ - ΕΞΕΓΕΡΣΙΣ ΕΙΣ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ - ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ».
Κούρεμα καταθέσεων το μοντέλο σωτηρίας τραπεζών- Τι έγινε το σωτήριο ESM;
Το κούρεμα των καταθέσεων για τη σωτηρία τραπεζών θα είναι το μοντέλο που θα ακολουθηθεί στο μέλλον λέει ο επίτροπος Μισελ Μπαρνιέ.
Διαβάζουμε στο Έθνος:
"Σύμφωνα με την Deutsche Welle, ο Μπαρνιέ, σε συνέντευξή του στην Süddeutsche Zeitung, ανέφερε ότι «πρώτα θα πληρώνουν οι μέτοχοι της τράπεζας, έπειτα οι επενδυτές, άρα και οι ομολογιούχοι... Εάν αυτό δεν είναι αρκετό, θα χρησιμοποιούνται οι καταθέτες με ποσά άνω των 100.000 ευρώ. Στην συνέχεια, τα κεφάλαια θα προέρχονται από τα μελλοντικά εθνικά ταμεία εξυγίανσης των τραπεζών, στα οποία θα συνεισφέρουν όλες οι τράπεζες».
Και προσθέτει: «Μόνο όταν εξαντληθούν όλες αυτές οι πηγές και λείπουν ακόμη χρήματα θα έλθει η σειρά των φορολογουμένων μέσω του ταμείου διάσωσης ESΜ»"
Και προσθέτει: «Μόνο όταν εξαντληθούν όλες αυτές οι πηγές και λείπουν ακόμη χρήματα θα έλθει η σειρά των φορολογουμένων μέσω του ταμείου διάσωσης ESΜ»"
Αυτό που είναι πλέον τελείως καθαρό έίναι το ότι οι αποφάσεις του περσινού Ιουνίου περί σωτηρίας των τραπεζών από την ΕΚΤ κκαι το ΕSM, που πανηγυρίστηκε από πολλούς και διάφορους, δεν ήταν παρά ένα ακόμη μεγάλο ψέμα που πίσω του έκρυβε μια μεγάλη αλήθεια. Οτι οι τράπεζες είναι τόσο χρεοκοπημένες που οι σωτήριοι μηχανισμοί που αποφασιζόντουσαν τόσο καιρό δεν μπορούν να καταφέρουν να τις διασώσουν.
Αν σκεφτούμε ξανά το ρόλο των τραπεζικών μονοπωλίων στο τωρινό στάδιο του καπιταλισμού, τον ιμπεριαλισμό, όπου έχουμε σύμφυση τραπεζικού και βιομηχανικού κεφαλαίου με τις τράπεζες να συμμετέχουν σε όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις(ή και να τις ελέγχουν), και τις μεγάλες επιχειρήσεις, μονοπώλια και καπιταλιστές να είναι κύριοι μέτοχοι των τραπεζών(μέσα από διάφορα διαφανή ή αδιαφανή σχήματα και funds), μπορούμε να καταλάβουμε πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα.
Φυσικά στο μυαλό του συστήματος, στόχος είναι πάντα να μην πληρώσει το κεφάλαιο τη χρεοκοπία των τραπεζών(και του συστήματος συνολικά), αλλά να τη φορτώσουν στις πλάτες των λαών.
Η "φορολόγηση των μεγάλων καταθέσεων" λοιπόν δεν είναι αυτό που μπορεί να φαίνεται αυτή τη στιγμή, αφού μέχρι να φτάσουμε σε εκείνο το σημείο πολλά θα έχουν προκληθεί από τις τωρινές ανακοινώσεις. Αυτό που τώρα επιδιώκεται , είναι να μπορέσει να ξεπεράσει το σύστημα όσο γίνεται το τεράστιο αδιέξοδο της ανακεφαλαιοποίησης των μεγάλων τραπεζών, που θα χρειαστεί ακόμη πολλά ποτάμια χρήματος.
Νίκη αλλά όχι θρίαμβος Μαντούρο στη Βενεζουέλα- "Χάσατε" λεει ο Καπρίλες
Nίκη του Ν.Μαντούρο στη Βενεζουέλα αλλά με μικρή διαφορά.
Ο Μαντούρο μετά την καταμέτρηση του 99,12% των ψήφων παίρνει το 50,62% (7.505.338 ψήφους) έναντι 49,07%(7.270.403 ψήφους) που πήρε ο αντίπαλός του Καπρίλες, ηγέτης συνασπισμού περίπου 20 δεξιών και συντηρητικων κομματων.
Η συμμετοχή ήταν και πάλι μεγάλη στο 78,7% των 19εκ. ψηφοφόρων.
Ο Καπρίλες, όπως ήδη είχε προαναγγείλει δεν αναγνωρίζει το αποτέλεσμα, ανάβοντας έτσι το φυτίλι σε εξελίξεις που μάλλον εχουν προσχεδιαστεί από τα συμφέροντα που βρίσκονται πίσω του.
"Εσείς είστε οι χαμένοι" είπε στην πλευρά του Νικολας Μαντούρο κρατώντας στο χέρι μια λίστα από 3200 "παραβάσεις" που είχε φροντίσει να καταγράψει από τις χθεσινές εκλογές.
Η ανακοίνωση του αποτελέσματος που έγινε από την εκλογική επιτροπή μιλά για τελικό και μη αναστρέψιμο αποτέλεσμα. Ο Μαντούρο πάντως είπε πως δέχεται να επανακαταμετρηθούν οι ψήφοι των χθεσινών εκλογών.
Είναι καθαρό μάλλον ότι η Βενεζουέλα μπαίνει σε μια άλλη εποχή όξυνσης της ταξικής πάλης και θα έχουμε να μάθουμε πολλά και από τις εκεί εξελίξεις.
Είναι άραγε ο λαός έτοιμος και ικανός να υπερασπισθεί τον εαυτό του και τις κατακτήσεις του μετά από 15 χρόνια παραμονής του PSUV στη διακυβέρνηση;
Το βίντεο είναι από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων.
Ο Μαντούρο μετά την καταμέτρηση του 99,12% των ψήφων παίρνει το 50,62% (7.505.338 ψήφους) έναντι 49,07%(7.270.403 ψήφους) που πήρε ο αντίπαλός του Καπρίλες, ηγέτης συνασπισμού περίπου 20 δεξιών και συντηρητικων κομματων.
Η συμμετοχή ήταν και πάλι μεγάλη στο 78,7% των 19εκ. ψηφοφόρων.
Ο Καπρίλες, όπως ήδη είχε προαναγγείλει δεν αναγνωρίζει το αποτέλεσμα, ανάβοντας έτσι το φυτίλι σε εξελίξεις που μάλλον εχουν προσχεδιαστεί από τα συμφέροντα που βρίσκονται πίσω του.
"Εσείς είστε οι χαμένοι" είπε στην πλευρά του Νικολας Μαντούρο κρατώντας στο χέρι μια λίστα από 3200 "παραβάσεις" που είχε φροντίσει να καταγράψει από τις χθεσινές εκλογές.
Η ανακοίνωση του αποτελέσματος που έγινε από την εκλογική επιτροπή μιλά για τελικό και μη αναστρέψιμο αποτέλεσμα. Ο Μαντούρο πάντως είπε πως δέχεται να επανακαταμετρηθούν οι ψήφοι των χθεσινών εκλογών.
Είναι καθαρό μάλλον ότι η Βενεζουέλα μπαίνει σε μια άλλη εποχή όξυνσης της ταξικής πάλης και θα έχουμε να μάθουμε πολλά και από τις εκεί εξελίξεις.
Είναι άραγε ο λαός έτοιμος και ικανός να υπερασπισθεί τον εαυτό του και τις κατακτήσεις του μετά από 15 χρόνια παραμονής του PSUV στη διακυβέρνηση;
Το βίντεο είναι από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων.
Κυριακή 14 Απριλίου 2013
Η νέα ΚΕ του ΚΚΕ και η ΚΕΟΕ
902.gr
Η ΚΕ και η ΚΕΟΕ που εκλέχθηκαν από το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ
Νέα Κεντρική Επιτροπή και Κεντρική Επιτροπή Οικονομικού Ελέγχου εκλέχθηκαν από το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ.
Το Δελτίο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει:
«Η Κεντρική Επιτροπή που εξέλεξε το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ (με αλφαβητική σειρά) είναι:
Αβραμόπουλος Κώστας
Αλέπης Πέτρος
Αρβανιτάκης Δημήτρης
Αρβανιτάκης Διονύσης
Βαγενάς Ελισσαίος
Βαρδαλής Σάκης
Γκιόκας Γιάννης
Γκιώνης Θέμης
Γόντικας Δημήτρης
Δημουλάς Τηλέμαχος
Ζάχαρης Δημήτρης
Ζιώγας Κώστας
Ηλιόπουλος Παναγιώτης
Κανταρτζής Αχιλλέας
Καπέτη Θεανώ
Καραθανασόπουλος Νίκος
Κατροδαύλη Ελένη
Κατσώτης Χρήστος
Κουμπούρης Δήμος
Κουρκούνης Νίκος
Κουτσούμπας Δημήτρης
Κωνσταντινίδης Θεοδόσης
Κωτσαντής Σήφης
Λαμπρινού Μαρία
Λουκάς Στέφανος
Λυμπερίδης Ζήσης
Μαϊλης Μάκης
Μαμάης Βασίλης
Μανουσογιαννάκης Γιάννης
Μανωλάκου Διαμάντω
Μαρίνος Γιώργος
Μαρούδας Ρίζος
Μηλιαρονικολάκη Ελένη
Μπασδέκης Κώστας
Μπάτσικας Κώστας
Μπέλλου Ελένη
Μπούτας Βαγγέλης
Νταγκουνάκης Γιώργος
Παναγιωτακοπούλου Χριστίνα
Παντελάκη Ελπίδα
Παπαδάκης Κώστας
Παπαδόπουλος Μάκης
Παπαλεωνίδας Δημήτρης
Παπαρήγα Αλέκα
Παπασταύρου Κύριλλος
Παρασκευάς Κώστας
Παφίλης Θανάσης
Πέρρος Γιώργος
Πρωτούλης Γιάννης
Ράζου Λουίζα
Σκιαδιώτης Γιώργος
Σοφιανός Νίκος
Τασιούλας Γιάννης
Τζαβάρας Δημήτρης
Τζίμας Θανάσης
Τούσσας Γιώργος
Τσατσούλη Τασία
Τσιαπλές Τάσος
Τσιμπόγλου Σάββας
Φειδάκη Καίτη
Χαρίτος Γιώργος
Χιώνης Θοδωρής
Χριστάνης Νίκος
Η ΚΕ και η ΚΕΟΕ που εκλέχθηκαν από το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ
Νέα Κεντρική Επιτροπή και Κεντρική Επιτροπή Οικονομικού Ελέγχου εκλέχθηκαν από το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ.
Το Δελτίο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει:
«Η Κεντρική Επιτροπή που εξέλεξε το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ (με αλφαβητική σειρά) είναι:
Αβραμόπουλος Κώστας
Αλέπης Πέτρος
Αρβανιτάκης Δημήτρης
Αρβανιτάκης Διονύσης
Βαγενάς Ελισσαίος
Βαρδαλής Σάκης
Γκιόκας Γιάννης
Γκιώνης Θέμης
Γόντικας Δημήτρης
Δημουλάς Τηλέμαχος
Ζάχαρης Δημήτρης
Ζιώγας Κώστας
Ηλιόπουλος Παναγιώτης
Κανταρτζής Αχιλλέας
Καπέτη Θεανώ
Καραθανασόπουλος Νίκος
Κατροδαύλη Ελένη
Κατσώτης Χρήστος
Κουμπούρης Δήμος
Κουρκούνης Νίκος
Κουτσούμπας Δημήτρης
Κωνσταντινίδης Θεοδόσης
Κωτσαντής Σήφης
Λαμπρινού Μαρία
Λουκάς Στέφανος
Λυμπερίδης Ζήσης
Μαϊλης Μάκης
Μαμάης Βασίλης
Μανουσογιαννάκης Γιάννης
Μανωλάκου Διαμάντω
Μαρίνος Γιώργος
Μαρούδας Ρίζος
Μηλιαρονικολάκη Ελένη
Μπασδέκης Κώστας
Μπάτσικας Κώστας
Μπέλλου Ελένη
Μπούτας Βαγγέλης
Νταγκουνάκης Γιώργος
Παναγιωτακοπούλου Χριστίνα
Παντελάκη Ελπίδα
Παπαδάκης Κώστας
Παπαδόπουλος Μάκης
Παπαλεωνίδας Δημήτρης
Παπαρήγα Αλέκα
Παπασταύρου Κύριλλος
Παρασκευάς Κώστας
Παφίλης Θανάσης
Πέρρος Γιώργος
Πρωτούλης Γιάννης
Ράζου Λουίζα
Σκιαδιώτης Γιώργος
Σοφιανός Νίκος
Τασιούλας Γιάννης
Τζαβάρας Δημήτρης
Τζίμας Θανάσης
Τούσσας Γιώργος
Τσατσούλη Τασία
Τσιαπλές Τάσος
Τσιμπόγλου Σάββας
Φειδάκη Καίτη
Χαρίτος Γιώργος
Χιώνης Θοδωρής
Χριστάνης Νίκος
Το 19ο Συνέδριο εξέλεξε επίσης την Κεντρική Επιτροπή Οικονομικού Ελέγχου την οποία αποτελούν οι:
Βλόντζος Θανάσης
Κακουλίδου Χρύσα
Κροκίδη Λίνα
Κολοβός Χρήστος
Νάνος Γιώργος
Παναγής Γιώργος
Χώτος Γιάννης
Βλόντζος Θανάσης
Κακουλίδου Χρύσα
Κροκίδη Λίνα
Κολοβός Χρήστος
Νάνος Γιώργος
Παναγής Γιώργος
Χώτος Γιάννης
O Δ.Κουτσούμπας νέος ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
Τέλος συνεδρίου για το ΚΚΕ.
Νέος ΓΓ ο Δ.Κουτσούμπας.
Η ανακοίνωση του Γ.Τ. του ΚΚΕ λέει:
«Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ με την εκλογή νέας Κεντρικής Επιτροπής, η οποία στην πρώτη της συνεδρίαση εξέλεξε Γενικό Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ τον Δημήτρη Κουτσούμπα».
Νέος στην ηλικία, "παλιός" στους αγώνες ο Δ.Κουτσούμπας. Είναι οικονομολόγος και έχει περάσει από καίριες θέσεις στο ΚΚΕ.(Π.Γ. της Κ.Ε., Ριζοσπάστης, Διεθνείς σχέσεις, Γραμματεία Κ.Ε. κλπ.)
Ηταν ένας από αυτούς που δεν αγαπούν τη δημοσιότητα.
Καλή επιτυχία στη δύσκολη πορεία που τον περιμένει και μας περιμένει.
Πέρα από τις αθλιότητες που ήδη γράφονται και θα γραφούν, περί πιστών και κλειστών κύκλων, προφανώς αυτοί που ξέρουν καλύτερα αν είναι ο καταλληλότερος ή όχι αυτή την ώρα είναι τα μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ που τον εξέλεξαν.
Από τη συζήτηση στο Red fly διάλεξα αυτό το σχόλιο με λίγες πληροφορίες για το Δ.Κουτσούμπα.
ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΜΗΤΣΟ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ!! ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΚΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ Κ.Ε. ΚΑΙ ΤΟΥ Π.Γ. ΕΣΥ ΜΠΡΟΣΤΑΡΗΣ ΠΡΩΤΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΙΣΩΝ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΤΗΣ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΕΥΕΙ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ. ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ.ΚΑΛΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ. ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΥΝΑΜΩΜΑ ΤΟΥ Κ.Κ.Ε. ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ Κ.Κ.Ε. ΕΡΧΟΝΤΑΙ!!!!
ΖΗΤΩ ΤΟ Κ.Κ.Ε-ΖΗΤΩ Ο ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΟΣ ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ-ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΝΙΚΗ.
HASTA LA VICTORIA SIEMPRE!!!!
ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΣ-ΠΑΤΡΑ
ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΦΩΚΙΔΑΣ."
Σάββατο 13 Απριλίου 2013
Σύστημα δολοφόνος-3 χρόνια άνεργος αυτοπυρπολήθηκε
Τελικά ο άνδρας που αυτοπυρπολήθηκε το πρωί στα Βριλήσσια ήταν 50 χρονων και 3 χρόνια άνεργος.
Οι συνειρμοί αναπόφευκτοι.
Πιθανότατα αυτοί που τον ήξεραν θα πουν ότι δεν μπορούν να το χωνέψουν. Η ότι κάποτε ήταν ένας χαρούμενος άνθρωπος.
Τώρα που το κάποτε πέθανε, είναι καιρός να σκεφτούμε σοβαρά τι θα κάνουμε με τη ζωή μας.
Τι θα κάνουμε με αυτούς που πάμε να τους φορτώσουμε το όνειρο και την ευθύνη.
Οι συνειρμοί αναπόφευκτοι.
Πιθανότατα αυτοί που τον ήξεραν θα πουν ότι δεν μπορούν να το χωνέψουν. Η ότι κάποτε ήταν ένας χαρούμενος άνθρωπος.
Τώρα που το κάποτε πέθανε, είναι καιρός να σκεφτούμε σοβαρά τι θα κάνουμε με τη ζωή μας.
Τι θα κάνουμε με αυτούς που πάμε να τους φορτώσουμε το όνειρο και την ευθύνη.
Ομόφωνα το νέο Πρόγραμμα του Κόμματος, το νέο Καταστατικό και η Πολιτική Απόφαση του Συνεδρίου
902.gr
Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕαναφέρει: «Το Σάββατο 13 Απριλίου ολοκληρώθηκε σε κλίμα ουσιαστικής συζήτησης και ιδεολογικοπολιτικής ενότητας η συζήτηση και οι ψηφοφορίες για τις αποφάσεις του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ. Μίλησαν 77 σύνεδροι και ο χρόνος ομιλίας ήταν 12 λεπτά. Ταυτόχρονα υπήρχαν δεκάδες παρεμβάσεις–προτάσεις γραπτές και προφορικές στις εισηγήσεις της Κεντρικής Επιτροπής, της Κεντρικής Επιτροπής Οικονομικού Ελέγχου.
Η εισήγηση και το κλείσιμο της ΚΕ του ΚΚΕ υπερψηφίστηκαν ομόφωνα. Επίσης, η εισήγηση και το κλείσιμο της ΚΕΟΕ υπερψηφίστηκαν με ένα κατά και ένα λευκό.
Το 19ο Συνέδριο υπερψήφισε ομόφωνα το νέο Πρόγραμμα του Κόμματος, το νέο Καταστατικό και την Πολιτική Απόφαση του Συνεδρίου.
Οι εργασίες του Συνεδρίου συνεχίζονται με βάση το χρονοδιάγραμμα».
Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕαναφέρει: «Το Σάββατο 13 Απριλίου ολοκληρώθηκε σε κλίμα ουσιαστικής συζήτησης και ιδεολογικοπολιτικής ενότητας η συζήτηση και οι ψηφοφορίες για τις αποφάσεις του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ. Μίλησαν 77 σύνεδροι και ο χρόνος ομιλίας ήταν 12 λεπτά. Ταυτόχρονα υπήρχαν δεκάδες παρεμβάσεις–προτάσεις γραπτές και προφορικές στις εισηγήσεις της Κεντρικής Επιτροπής, της Κεντρικής Επιτροπής Οικονομικού Ελέγχου.
Η εισήγηση και το κλείσιμο της ΚΕ του ΚΚΕ υπερψηφίστηκαν ομόφωνα. Επίσης, η εισήγηση και το κλείσιμο της ΚΕΟΕ υπερψηφίστηκαν με ένα κατά και ένα λευκό.
Το 19ο Συνέδριο υπερψήφισε ομόφωνα το νέο Πρόγραμμα του Κόμματος, το νέο Καταστατικό και την Πολιτική Απόφαση του Συνεδρίου.
Οι εργασίες του Συνεδρίου συνεχίζονται με βάση το χρονοδιάγραμμα».
Το «σχέδιο Β'» δεν είναι του λαού
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
«Ο ίδιος ο όρος "Σχέδιο Β'" δεν προήλθε από δική μας έμπνευση, αλλά είναι μεγάλη η συζήτηση που γίνεται σε δημοσιογραφικό, πολιτικό και επιστημονικό επίπεδο, σχετικά με την εξέλιξη της Ευρωζώνης. Στην Ιταλία, το κίνημα του Μπέπε Γκρίλο, με όλα αυτά τα αντιφατικά στοιχεία που κάποια από αυτά έχουν ένα ενδιαφέρον, μίλησε καθαρά για θέμα συμμετοχής ή όχι της χώρας στην Ευρωζώνη». Αυτά είπε ο Αλ. Αλαβάνος σε συνέντευξη στο ραδιοφωνικό «Βήμα». Επί της ουσίας, ομολογεί ότι η πρόταση για έξοδο από το ευρώ συζητιέται στο εσωτερικό του αστικού πολιτικού συστήματος, σαν «εναλλακτική» λύση στο σημερινό μείγμα διαχείρισης, προφανώς επειδή εκφράζει μερίδες της αστικής τάξης που έχουν συμφέρον ή θα κερδίσουν από την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Η επίκληση του Μπ. Γκρίλο, τον οποίο συμπαθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι επίσης ενδεικτική για το ποιες πολιτικές δυνάμεις διαμορφώνουν τη συμμαχία ενός ενδεχόμενου «σχεδίου Β'». Πρόκειται για κόμματα που στις χώρες τους δεν αμφισβητούν την εξουσία των μονοπωλίων. Αντίθετα, πατώντας πάνω στη μεγάλη δυσσαρέσκεια του λαού και παραπλανώντας τον ότι η πολιτική του «σχεδίου Β'» θα τον ανακουφίσει, αναζητούν τρόπους ώστε η πλουτοκρατία των χωρών τους ή ισχυρές μερίδες της να βγουν ταχύτερα από την κρίση. Κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει με επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, που επιτρέπει υποτίμηση, άρα και ραγδαία καταστροφή κεφαλαίου. Για το λαό βέβαια θα είναι μια από τα ίδια, αφού θα συνεχίσει να πληρώνει το λογαριασμό με μέτρα και περικοπές, είτε με ευρώ, είτε με δραχμή, είτε με λίρα στην Ιταλία.
Λέει ακόμα ο Αλ. Αλαβάνος: «Αν δείτε τις κοινοβουλευτικές δυνάμεις, στο σύνολό τους θέλουν το ευρώ, εκτός από το ΚΚΕ, που και αυτό δεν έχει θέσει, τουλάχιστον μέχρι τώρα, ως άμεσο στόχο. Λέει "όταν πάρουμε τη λαϊκή εξουσία και όταν γίνει ο σοσιαλισμός". Ομως, θα δείτε μεγάλη απόσταση του κοινοβουλευτικού συστήματος από τις διεργασίες στην κοινωνία. Στις έρευνες των δημοσκοπήσεων, το κομμάτι του πληθυσμού που έχει μια σταθερή άρνηση στο ευρώ και αναζητά το δρόμο του εθνικού νομίσματος, τώρα τελευταία φτάνει στο 35-40% και πρέπει να εκφραστεί. Για μια ακόμα φορά η κοινωνία ξεπερνά το πολιτικό σύστημα». Ο Αλαβάνος θέλει το λαό εγκλωβισμένο στο ψευτοδίλημμα «ευρώ ή δραχμή» ή στο «έξω από το ευρώ αλλά μέσα στην ΕΕ», ενώ επιθυμεί να συμβάλει στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος. Ουσιαστικά εγκλωβίζοντας το λαό στην πολιτική «έξω από το ευρώ», συσκοτίζει το γεγονός ότι δεν υπάρχει φιλολαϊκή πολιτική εντός της ΕΕ και με τα μονοπώλια στην οικονομία. Συμβάλλει στο να στηθεί ανάχωμα από τους αστούς στη ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών συνειδήσεων και στη συσπείρωση στην πολιτική του ΚΚΕ. Συμβάλλει ακόμα στη χειραγώγησή τους εντός του συστήματος, φράζοντάς τους το μονόδρομο για τη λύση των προβλημάτων τους, που είναι η πάλη για μονομερή διαγραφή του χρέους, αποδέσμευση από την ΕΕ και κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων. Σ' αυτή την πάλη καλεί το ΚΚΕ το λαό. Γι' αυτό πάει να θολώσει την καθαρή θέση του ΚΚΕ, ότι η αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, άρα και από το κοινό νόμισμα, πρέπει να γίνει με όρους λαϊκής εξουσίας για να υπηρετεί το λαϊκό συμφέρον και όχι τα συμφέροντα μιας μερίδας της αστικής τάξης, που συνδέεται με τη μια ή την άλλη διαχειριστική επιλογή. Γι' αυτό το ΚΚΕ αντιπαλεύει τη στρατηγική των άλλων κομμάτων, που καλούν το λαό να σηκώσει ξένες γι' αυτόν σημαίες, όπως κάνουν ο Αλαβάνος, ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι.
«Ο ίδιος ο όρος "Σχέδιο Β'" δεν προήλθε από δική μας έμπνευση, αλλά είναι μεγάλη η συζήτηση που γίνεται σε δημοσιογραφικό, πολιτικό και επιστημονικό επίπεδο, σχετικά με την εξέλιξη της Ευρωζώνης. Στην Ιταλία, το κίνημα του Μπέπε Γκρίλο, με όλα αυτά τα αντιφατικά στοιχεία που κάποια από αυτά έχουν ένα ενδιαφέρον, μίλησε καθαρά για θέμα συμμετοχής ή όχι της χώρας στην Ευρωζώνη». Αυτά είπε ο Αλ. Αλαβάνος σε συνέντευξη στο ραδιοφωνικό «Βήμα». Επί της ουσίας, ομολογεί ότι η πρόταση για έξοδο από το ευρώ συζητιέται στο εσωτερικό του αστικού πολιτικού συστήματος, σαν «εναλλακτική» λύση στο σημερινό μείγμα διαχείρισης, προφανώς επειδή εκφράζει μερίδες της αστικής τάξης που έχουν συμφέρον ή θα κερδίσουν από την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Η επίκληση του Μπ. Γκρίλο, τον οποίο συμπαθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι επίσης ενδεικτική για το ποιες πολιτικές δυνάμεις διαμορφώνουν τη συμμαχία ενός ενδεχόμενου «σχεδίου Β'». Πρόκειται για κόμματα που στις χώρες τους δεν αμφισβητούν την εξουσία των μονοπωλίων. Αντίθετα, πατώντας πάνω στη μεγάλη δυσσαρέσκεια του λαού και παραπλανώντας τον ότι η πολιτική του «σχεδίου Β'» θα τον ανακουφίσει, αναζητούν τρόπους ώστε η πλουτοκρατία των χωρών τους ή ισχυρές μερίδες της να βγουν ταχύτερα από την κρίση. Κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει με επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, που επιτρέπει υποτίμηση, άρα και ραγδαία καταστροφή κεφαλαίου. Για το λαό βέβαια θα είναι μια από τα ίδια, αφού θα συνεχίσει να πληρώνει το λογαριασμό με μέτρα και περικοπές, είτε με ευρώ, είτε με δραχμή, είτε με λίρα στην Ιταλία.
Λέει ακόμα ο Αλ. Αλαβάνος: «Αν δείτε τις κοινοβουλευτικές δυνάμεις, στο σύνολό τους θέλουν το ευρώ, εκτός από το ΚΚΕ, που και αυτό δεν έχει θέσει, τουλάχιστον μέχρι τώρα, ως άμεσο στόχο. Λέει "όταν πάρουμε τη λαϊκή εξουσία και όταν γίνει ο σοσιαλισμός". Ομως, θα δείτε μεγάλη απόσταση του κοινοβουλευτικού συστήματος από τις διεργασίες στην κοινωνία. Στις έρευνες των δημοσκοπήσεων, το κομμάτι του πληθυσμού που έχει μια σταθερή άρνηση στο ευρώ και αναζητά το δρόμο του εθνικού νομίσματος, τώρα τελευταία φτάνει στο 35-40% και πρέπει να εκφραστεί. Για μια ακόμα φορά η κοινωνία ξεπερνά το πολιτικό σύστημα». Ο Αλαβάνος θέλει το λαό εγκλωβισμένο στο ψευτοδίλημμα «ευρώ ή δραχμή» ή στο «έξω από το ευρώ αλλά μέσα στην ΕΕ», ενώ επιθυμεί να συμβάλει στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος. Ουσιαστικά εγκλωβίζοντας το λαό στην πολιτική «έξω από το ευρώ», συσκοτίζει το γεγονός ότι δεν υπάρχει φιλολαϊκή πολιτική εντός της ΕΕ και με τα μονοπώλια στην οικονομία. Συμβάλλει στο να στηθεί ανάχωμα από τους αστούς στη ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών συνειδήσεων και στη συσπείρωση στην πολιτική του ΚΚΕ. Συμβάλλει ακόμα στη χειραγώγησή τους εντός του συστήματος, φράζοντάς τους το μονόδρομο για τη λύση των προβλημάτων τους, που είναι η πάλη για μονομερή διαγραφή του χρέους, αποδέσμευση από την ΕΕ και κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων. Σ' αυτή την πάλη καλεί το ΚΚΕ το λαό. Γι' αυτό πάει να θολώσει την καθαρή θέση του ΚΚΕ, ότι η αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, άρα και από το κοινό νόμισμα, πρέπει να γίνει με όρους λαϊκής εξουσίας για να υπηρετεί το λαϊκό συμφέρον και όχι τα συμφέροντα μιας μερίδας της αστικής τάξης, που συνδέεται με τη μια ή την άλλη διαχειριστική επιλογή. Γι' αυτό το ΚΚΕ αντιπαλεύει τη στρατηγική των άλλων κομμάτων, που καλούν το λαό να σηκώσει ξένες γι' αυτόν σημαίες, όπως κάνουν ο Αλαβάνος, ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)