Τα παιδιά του ιμπεριαλισμού

Lenin reloaded

Μαζικά εκτελεσμένοι απ' το IS Σύριοι στρατιώτες, πριν δυο μέρες.

Αραβική άνοιξη, Τζιχαντικό καλοκαίρι
Pepe Escobar
Counterpunch


Τα κατορθώματα του ISIL στη Συρία περιλαμβάνουν την απαγόρευση κάθε σημαίας εκτός απ' τη δική τους· την καταστροφή κάθε "πολυθεϊστικού" τεμένους ή ιερού (εκτός αν είναι Σουνιτικό)· και την αυστηρή επιβολή ισλαμιστικά ορθής ενδυμασίας για τις γυναίκες. Κυρίως, είναι κατορθώματα τρομοκρατίας. Αυτό δεν είναι στρατός αλλά μάλλον ένα καλά εκπαιδευμένο ένοπλο σώμα επαγγελματιών μουτζαχεντίν, περιλαμβανομένων κατόχων ευρωπαϊκών διαβατηρίων, με εμπειρία πεδίων μάχης στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, και, σε μικρότερο βαθμό, στην Τσετσενία. Τα βαριά του όπλα χρηματοδοτούνται με πετροδολάρια -- απ' τους συνήθεις πλούσιους "δωρητές του Κόλπου", πράγμα που δεν αποκλείει επίσημες διασυνδέσεις.



Οι πηγές εισοδήματος διευρύνθηκαν σημαντικά όταν το ISIL κατέλαβε τις πηγές πετρελαίου γύρω απ' το Deir Ezzor στη Συρία, καθώς και μετά την πρόσφατή τους επίθεση στην περιοχή της Νινεβή στο Ιράκ, όταν έβαλαν χέρι σε τεράστιες αποθήκες βαρέως πυροβολικού, πολλών χρημάτων και χρυσού σε μπάρες -- και γιατί όχι, σε Χάμβι που εγκαταλείφθηκαν. Το σήμα κατατεθέν τους, βεβαίως, είναι οι ουρές από ολοκαίνουργια λευκά Toyota Land cruisers – δωρεάν διαφήμιση που η Τογιότα Ιαπωνίας μπορεί να μην βρίσκει ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη.


Γεμάτο πετρέλαιο και αντλώντας κέρδη από τη φορολογία, το IS βαδίζει τώρα σταθερά στην κατεύθυνση παροχής (ελάχιστων) υπηρεσιών και στήριξης ενός (πανίσχυρου) στρατού Τζιχαντιστών – όπως και οι Ταλιμπάν από το 1996 ως το 2001. [...] Σε λογαριασμό του στο Twitter, το IS δημοσίευσε χάρτη όλων των χωρών που έχουν την πρόθεση να κατακτήσουν στα επόμενα πέντε χρόνια: την Ισπανία, τη Βόρεια Αφρική, τα Βαλκάνια, όλη τη Μέση Ανατολή και μεγάλα κομμάτια της Ασίας. Ε, είναι αρκετά πιο φιλόδοξοι από το ΝΑΤΟ.


[...]


Η Τουρκία – που παρεμπιπτόντως είναι η πρώην πρωτεύουσα του Χαλιφάτου – παραμένει βουβή. Δεν είναι άξιο απορίας. Η Άγκυρα, ζωτικά, είναι η κορυφαία βάση οργανωτικής διεύθυνσης του IS. Ο Χαλίφης Ερντογάν πιθανώς να συλλογιέται το μέλλον του τώρα που αντιμετωπίζει ανταγωνισμό. Θεωρητικά, η Σαουδική Αραβία, η Τουρκία και η Ιορδανία λένε όλες ότι είναι έτοιμες να πολεμήσουν σ' έναν ευρύτερης κλίμακας πόλεμο απ' το δώρο που όλο δωρίζει, τον αρχικό Παγκόσμιο Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας της χούντας του Ντικ Τσένι.


Έπειτα, υπάρχει το μέλλον των νέων 500 εκατομμυρίων δολαρίων χρηματοδότησης Ομπάμα σε "εγκεκριμένους" αντάρτες στη Συρία, πράγμα που σημαίνει στην πραγματικότητα επέκταση των μυστικών "εγκαταστάσεων εκπαίδευσης" της CIA στην Ιορδανία και την Τουρκία, στις οποίες έχει μεγάλη διείσδυση και από τις οποίες βγάζει κέρδη το IS. Σκεφτείτε τις ορδές νέων στρατιωτών του IS που ποζάρουν ως "μετριοπαθείς εξεγερμένοι" να ετοιμάζονται για το δικό τους κομμάτι δράσης.


[...] Πριν από 13 χρόνια λοιπόν, η Ουάσινγκτον συνέτριψε και την Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Μετά, οι Ταλιμπάν ξαναγεννήθηκαν. Μετά ήρθε το Σοκ και Δέος. Μετά ήρθε το "αποστολή εξετελέσθη". Μετά η Αλ Κάιντα μπήκε στο Ιράκ. Μετά η Αλ Κάιντα πέθανε γιατί πέθανε ο Μπιν Λάντεν. Μετά ήρθε το ISIL. Τώρα υπάρχει το IS. Και φτου κι απ' την αρχή, όχι στο Hindu Kush, αλλά στο Λεβάντε. Με καινούργιο Οσάμα.


Η άνοδος του ISIS
Gilbert Mercier
Counterpunch


Μερικοί το λένε ISIS (Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και τη Συρία), άλλοι το λένε ISIL (Iσλαμικό Κράτος στο Ιράκ και το Λεβάντ), αλλά όπως και αν το λένε, αυτός ο στρατός Τζιχαντιστών με εδαφικές φιλοδοξίες έχει πάρει νέες διαστάσεις. Οι Τζιχαντιστές δεν είναι τίποτα καινούργιο. Κυκλοφορούν με ονόματα όπως Μουτζαχεντίν ή "μαχητές της ελευθερίας" στο Αφγανιστάν εδώ και πάνω από 30 χρόνια. Όπως και η Αλ Κάιντα, το ISIS είναι το κρυφό παιδί του έρωτα του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ με τους βασιλιάδες και σείχηδες των κρατών του Αραβικού Κόλπου. Με άλλα λόγια, στη Μέση Ανατολή, η κατασκευή "αποτυχημένων κρατών" βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής για δεκαετίες. Αυτό συνέβαινε ήδη στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όταν η κυβέρνηση Ρίγκαν — την οποία ουσιαστικά διήυθυνε ο αντιπρόεδρος Τζορτζ Μπους ο Πρεσβύτερος — υποστήριξε τον Σαντάμ Χουσεϊν στον πόλεμο του Ιράκ στο Ιράν.


[...]


Οι πολιτικοί στις ΗΠΑ και την ΕΕ, καθώς και τα μιντιακά τους παπαγαλάκια, κάνουν λες και εκπλήσσονται από την άνοδο του ISIS. Μήπως κοιμόντουσαν όταν η μακιαβελική τους πολιτική της χρήσης σουνιτών εναντίον σιιτών και χρήσης ισλαμιστών φονταμενταλιστών μισθοφόρων εξερράγη στα μούτρα τους; Μεγάλα τμήματα του Ιράκ και της Συρίας έχουν καταληφθεί από έναν στρατό Τζιχαντιστών 60.000 στρατιωτών. Βρίσκονται διαρκώς σε κίνηση, είναι σκληραγωγημένοι από τις μάχες, και τώρα έχουν τα δικά τους λεφτά. Υπολογίζεται πως το ISIS έχει περιουσία πάνω από 2,3 δισεκατομμύρια δολάρια.


Όταν κατέλαβε τη Μοσούλη κατά τη διάρκεια της τριήμερής του επίθεσης, πράγμα που του έδωσε και τον έλεγχο της Τικρίτ, το ISIL λήστεψε όλα τα περιουσιακά στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας της Μοσούλης: γύρω στα 500 εκατομμύρια δολάρια, συν μπόλικο χρυσό. Κατά συνέπεια, οι Τζιχαντιστές του ISIS δεν αναγκάζονται πλέον να βασίζονται στις βαθιές τσέπες του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας και δεν είναι πλέον εργαλεία τους. Το ISIS είναι ισχυρότερο και πιο φιλόδοξο από ό,τι ήταν ποτέ η Αλ Κάιντα. Θέλει να ξαναχαράξει τον χάρτη της Μέσης Ανατολής.


[...]


Ο πρωθυπουργός του Ιράκ Νουρί αλ Μαλίκι Nouri ορθά κατηγόρησε τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ για τη χρηματοδότηση των Τζιχαντιστών του ISIS επί περίπου τρία χρόνια, απ' την αρχή του Συριακού εμφυλίου πολέμου. Θα έπρεπε όμως να έχει επίσης κατηγορήσει τις ΗΠΑ και τους ευρωπαίους συμμάχους τους. Εισβάλλοντας στο Ιράκ το 2003, ανατρέποντας τον Σαντάμ Χουσείν, και κατόπιν ενθαρρύνοντας και χρηματοδοτώντας τους Τζιχαντιστές στη Συρία απ' το 2011, το Κατάρ, η Σαουδική Αραβία και οι ΗΠΑ άνοιξαν ένα γεωπολιτικό κουτί της Πανδώρας. Απ' αυτό ξεπήδησε το ISIS. [...] Η Ουάσινγκτον υποστήριξε τους Τζιχαντιστές εναντίον του Άσαντ στη Συρία και ταυτόχρονα, στο Ιράκ, η Ουάσινγκτον υποστηρίζει (περίπου) την κυβέρνηση Αλ Μαλίκι ενάντια στους ίδιους αυτούς Τζιχαντιστές.