Σιγά μην κλάψουμε...

Οσοι Ελληνες και Ευρωπαίοι είδαν τις σκηνες του άγριου τελεσίγραφου των Μερκελ και Σαρκοζί αηδίασαν. Ειδαν το πραγματικό πρόσωπο της δηθεν δημοκρατικής Ευρ.Ενωσης. Κατάλαβαν οτι στις φασεις όξυνσης του ανταγωνισμού οι έννοιες Δημοκρατία, Ανεξαρτησία, Σεβασμός δικαιωμάτων,Αλληλεγγύη ειναι απλά και κυριολεκτικά γρασίδι για κούρεμα.
Από την άλλη οι απειλές δίνουν και παίρνουν από "παραγοντες," αξιωματουχους, αναλυτές, ειδικούς κλπ. για να τρομοκρατήσουν το λαο και να τον κανουν να σταματήσει αυτό που εδω και καιρό εχει ξεκινησει ορμητικά.Το ξύπνημα και την προσπαθεια να πάρει τη ζωή του στα χερια του.

Αν όμως όλος αυτός ο κόσμος-ΕΜΕΙΣ- καταφερει να μεινει ενωμενος(εκτος δωσιλόγων και προδοτών που πάντα θα υπάρχουν όπως και παντα υπήρχαν)-πραγμα καθόλου απλό ή ευκολο- δεν εχει να φοβηθεί τίποτα.Θα περάσουμε δυσκολα αλλά θα είναι για καλό αφου θα τους ξεφορτωθούμε μια και καλή. Αυτο το σκηνικό ΠΑΣΟΚ ΝΔ ΛΑΟΣ ειναι υπάλληλίκι τραπεζιτών επιχειρηματιων(οχι όλοι αλλά σαν νοοτροπία) που δεν δινουν  δεκάρα για το τι λέμε και τι θελουμε εμείς. Τωρα όμως εχουμε πάρει το λόγο από τους δρόμους και μιλάμε κι ΕΜΕΙΣ. Ολα όσα εγιναν ειναι αποτέλεσμα της αντίδρασης του λαού, της δικής μας. Προκαλέσαμε ραγισματιες που αναγκασαν τον ΓΑΠ να κανει τη λαθος κίνηση  και να αυτοκτονήσει "πεφτοντας άτσαλα πάνω στο ξίφος του".(Ασχετα με το πότε θα φυγει, σήμερα ή αύριο).
Κανενας λοιπον δεν θα μας αφαιρεσει το λόγο απειλώντας μας με εξοδο από το ευρώ,  δόσεις και τέτοια.
Τα χειροκροτήματα για το παρελθόν κι οι παρελάσεις δόξας τέλος.
Εχει φτάσει η ωρα μας, Η ώρα για τα δικά ας ΝΑΙ και τα δικά μας ΟΧΙ. Και πιο πολύ έχει φθασει η ώρα να μιλήσουν τα νέα παιδιά -τα παιδιά μας- που βλέπουν τη ζωή και το αύριό τους να κατρακυλάνε στον Καιάδα των "αναπόφευκτων οδυνηρών λύσεων" ή στις τσέπες πονηρών και διαπλεκόμενων.
Αυτά τα παιδιά ειναι  Η ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ. Κι αυτό ειναι σπουδαίο  και για εκεινα αλλά και για μας που θα έχουμε την τιμή να σταθούμε στο πλαι τους στις μαχες που έρχονται.
Ομως τα σπουδαία πονάνε  τι να κανουμε. Αλλα αυτός δεν ειναι λόγος να τα αποφυγουμε.Ετσι κι αλλιώς έρχονται κατα πάνω μας με φόρα και μάλλον δεν εχουμε καν επιλογή.

Ας σταματησουμε λοιπόν να υποχωρούμε μπροστά στην επέλαση του καλοσχεδιασμένου φόβου  σκεφτομενοι το εδω και το τωρα. Ας κάνουμε το μετεωρο βήμα, ας κοιτάξουμε δυνατά μπροστά χωρις να λογαριάζουμε όσα σκηνικά στηνουν για να φρεναρουν το τέλος τους. Αλλιως κοιτωντας τα πόδια μας θα σκοντάψουμε.

Σιγά μην κλάψουμε σιγά μη φοβηθούμε!
Θα ερθει αργα η γρηγορα η ωρα που θα εξαργυρώσουμε τον πόνο που μας προσφεραν,
με άλλο καινουργιο κόσμο.
Θά αλλάξουν τ'αστρα βαρδιες μες τη νυχτα. Που θα πάει...