Ο κ. Θ. Καρτερός στην «Αυγή» στην προσπάθειά του να χτυπήσει το ΚΚΕ και τη θέση του για τα στελέχη της εκπαίδευσης σήμερα και το ρόλο τους, διατείνεται ότι τάχα το ΚΚΕ απαγορεύει στα μέλη του να γίνουν καλοί δάσκαλοι!!!Φτάνει δε στο σημείο να επικαλείται τον κομμουνιστή παιδαγωγό Δημήτρη Γληνό που το αστικό σύστημα -ακριβώς επειδή και ως κομμουνιστής ήταν καλός δάσκαλος- τον αντάμειψε με την εξορία.
Ας εξηγηθούμε και ξέρουμε ότι κάποιοι από τους αντι-ΚΚΕ γράφοντες δεν θα καταλάβουν.
Το ΚΚΕ, οι κομμουνιστές που συμμετέχουν στο ΠΑΜΕ έχουν ανοίξει εδώ και χρόνια, ανοιχτά και καθαρά μέσα στο κίνημα των εκπαιδευτικών, το ρόλο των σημερινών στελεχών εκπαίδευσης. Το ΠΑΜΕ έχει καταθέσει πρόταση και μπροστά στα συνέδρια της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ ότι τα στελέχη της εκπαίδευσης (οι περιφερειακοί διευθυντές Εκπαίδευσης, οι διευθυντές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης των νομών και οι σχολικοί σύμβουλοι), δεν έχουν θέση στα συνδικάτα γιατί προωθούν την αντιλαϊκή πολιτική στην εκπαίδευση. Είναι αυτά τα στελέχη -και όχι μόνο- που το επόμενο διάστημα θα κληθούν να «αξιολογήσουν» τους εκπαιδευτικούς, όχι φυσικά με παιδαγωγικά κριτήρια, όπως κάποιοι φαντασιώνονται, αλλά με τα κριτήρια του συστήματος, για να τους στείλουν και στο σπίτι τους αν δεν ευθυγραμμίζονται με τις εντολές... Είναι αυτοί, αντικειμενικά, που καθοδηγούν την παιδαγωγική πράξη με βάση το γράμμα και το πνεύμα του «σχολείου ΑΕ».
***
Και η αλήθεια είναι ότι όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνονται ήδη στα σχολεία και μόνο όποιος δεν έχει περάσει την πόρτα του δημόσιου σχολείου δεν τα ξέρει...
Και αν έχει αντίρρηση ο κ. Καρτερός ας κοιτάξει τις δεκάδες στελεχών εκπαίδευσης που είναι στα ψηφοδέλτια των παρατάξεων που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και ουκ ολίγες φορές απαγορεύουν σε μαθητές να κατέβουν σε κινητοποιήσεις για τα δικαιώματά τους. Καλούν σε απεργοσπασία και υποταγή στο γράμμα του νόμου τους εκπαιδευτικούς, κηρύσσουν το σχολείο «ουδέτερο χώρο», κλπ.
Με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις - αυτό είναι το ζήτημα!
***
Το όλο ζήτημα και η ξεκάθαρη θέση του ΚΚΕ για τους διευθυντές θα ήταν απλά μια υποσημείωση αν τα αστικά ΜΜΕ δεν ξεσήκωναν έναν εντελώς κατευθυνόμενο θόρυβο που επικέντρωνε στα εξής: «Μα είναι δυνατόν να αρνείται το ΚΚΕ σε έναν εργαζόμενο να προκόψει, να βελτιώσει τη θέση του στο χώρο εργασίας του;».
Όποιος θέλει να πιστεύει ότι βρισκόμαστε στη δεκαετία του '80 ή και του '90 που ο διευθυντής είχε κάποια περιθώρια να ελιχθεί και να παίξει ένα θετικό παιδαγωγικό ρόλο, ονειροβατεί ή δεν ξέρει τι του γίνεται.
Τα πράγματα έχουν σφίξει. Το κράτος ζητάει σήμερα από τον διευθυντή να δίνει στοιχεία για το πόσα παιδιά πρέπει να χωράνε σε κάθε τάξη μέχρι ασφυξίας, θα ζητήσει αύριο να «αξιολογήσει» τους συναδέλφους του, να γίνει manager για την είσοδο των ιδιωτών, να καλεί τον εισαγγελέα για τυχόν μαθητικές κινητοποιήσεις και η «προκοπή και το μεροκάματό του» να μετριέται με την υποταγή του.
***
Οι κομμουνιστές το ομολογούν. Δεν θέλουμε τέτοιες περγαμηνές! Είμαστε κάθετα ενάντια ο εκπαιδευτικός να γίνει γρανάζι του κράτους και της βαθιάς αντιδραστικής πολιτικής στο σχολείο και θα παλέψουμε γι' αυτό.
Οι εκπαιδευτικοί ως εργάτες του πνεύματος καλούνται και από τις ανάγκες των καιρών να θέσουν τις γνώσεις και την έγνοια τους στην ισχυροποίηση της ταξικής πάλης, θα κληθούν να διαθέσουν προσωπικό χρόνο χωρίς ανταμοιβή. Και αυτό δεν θα αναγνωρίζεται «εγγράφως» από το κράτος.
Τέτοια παραδείγματα έχει δώσει το κίνημα και στην Ελλάδα. Ο Δημήτρης Γληνός αρνήθηκε την καταξίωση του συστήματος (πρύτανης στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης) ήδη από τη δεκαετία του 1920 και χωρίς να είναι καν κομμουνιστής... Τη δικαίωση δεν την βρήκε από τους θεσμούς του αστικού κράτους αλλά από τον λαό. Σε αυτό το ιστορικό παράδειγμα ο κ. Καρτερός πιάστηκε αδιάβαστος...
Εμείς, παρά και ενάντια στον κ. Καρτερό, θα επιλέξουμε το δρόμο του Γληνού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου