Τι κατάφερε λοιπόν η "απεργία" διαρκείας που προτάθηκε, υπερψηφίστηκε και αμέσως μετά αποσύρθηκε;
Πολύ απλά να μη γίνει καμιά μα καμιά απεργιακή κινητοποίηση για τα τόσα και σοβαρά που συμβαίνουν στα σχολεία και στους καθηγητές. Ουτε καν μια 3 ωρη στάση εργασίας, ούτε καν αυτό.
Δεν είναι και λίγο. Να κλείνουν σχολεία, να απολύεται κόσμος, να στήνεται στον τοίχο η Δημόσια παιδεία, να επιστρατεύεται ένας κλάδος 85000 εργαζόμενων προληπτικά και να καταργείται για 3η φορά σε 4 μήνες έστω κι αυτή η Δημοκρατία και μετά από τόσο ντόρο επί της ουσίας να μη γίνεται ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ! Εκτός φυσικά από τη μισο-Απεργία της ΑΔΕΔΥ που εκανε μόνο το ΠΑΜΕ και όχι μόνο δε συμμετείχαν αλλά και κατάγγειλαν όλοι οι άλλοι!
Οσο για την προταση του ΠΑΜΕ για 48ωρη, ΓΣ και εκτίμηση της κατάστασης, αυτή κρίθηκε ηττοπαθής και απορρίφθηκε πανηγυρικά! Ήταν λίγη για τις τρομερές αγωνιστικές διαθέσεις που υπήρχαν... Ενώ το ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ σάρωσε.
Οχι τίποτα άλλο, αλλά για να μη νομίζουμε ότι δεν υπάρχει know-how στην εξουσία για το πως διαλύεται ένα συνδικαλιστικό κίνημα. Αυτά πλέον έχουν γίνει επιστήμη μετά από τόσα χρόνια διεθνή εμπειρία.
Ο κ.Παπαχρήστος εννοείται πως θα πρέπει να ανταμειφθεί για την προσφορά του στο κτύπημα του κλάδου αφού έφερε σε πέρας μια δύσκολη αποστολή. Και όχι μόνο αυτός αλλά και όλοι όσοι στήριξαν τη στάση του και την "επαναστατική" του πρόταση που σαν αποτέλεσμα είχε αυτό το απίστευτο ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ.
Φυσικά δεν θα πρέπει να ξεχαστεί και η επίθεση στο ΠΑΜΕ κι ας ήταν βραχείας απόδοσης.
Ήταν μια ομολογουμένως έξυπνη προσπάθεια, άσχετο αν τελικά τους γύρισε ανάποδα.
Από ό,τι ακούσαμε σε πολλά σχολεία σήμερα, πολλοί καθηγητές έλεγαν πόσο δίκιο είχε το ΠΑΜΕ. Κατι είναι κι αυτό...
ΥΓ:Εννοείται πως αυτό που έγινε δεν θα περάσει έτσι. Όσο κι αν δε φαίνεται τωρα θα το πληρώσουν πολύ ακριβά, ενω όπως φαίνεται όλο και κάποιοι είδαν ποιος είναι τι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου