Lenin Reloaded
Ο ΣΥΡΙΖΑ βαθαίνει τα δεσμά με την ΕΕ καθώς εντείνεται η λιτότητα στην Ελλάδα
του Christoph Dreier
Μτφρ.: Lenin Reloaded
“Ο άνθρωπος που πυροδότησε τους εφιάλτες των ηγετών της ΕΕ λίγους μήνες πριν μοιάζει μάλλον μετριοπαθής στην πραγματικότητα. Ο Αλέξης Τσίπρας κάθεται με ένα φιλικό χαμόγελο και με την ακριβώς χτενισμένη του χωρίστρα σε μια αίθουσα συνεδριάσεων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες. Δεν έχει τίποτε κοινό με τον φασαριόζο ή τον ταξικό μαχητή. Αν φόραγε γραβάτα, πιθανόν να πέρναγε για ελληνική έκδοση του [Βαυαρού δεξιού πολιτικού] Markus Söder.”
Αυτά τα λόγια διάλεξε η αρχισυντηρητική Frankfurter Allgemeine Zeitung για να περιγράψει τον γραμματέα του Συνασπισμού για τη Ριζοσπαστική Αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ). Αντανακλούν όχι μόνο τη φιλική στάση του Τσίπρα προς την ΕΕ, αλλά και την θετική στάση της ευρωπαϊκής άρχουσας τάξης προς την οργάνωσή του. Όσο περισσότερο οξύνεται η ταξική πάλη στην Ευρώπη, τόσο οι ψευδοαριστερές δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ καλούνται να δημιουργήσουν αυταπάτες ότι η άρχουσα τάξη θα λύσει την κρίση μόνη της με όρους συμφέροντες για τους εργάτες.
Την περασμένη εβδομάδα, ο Τσίπρας γύρισε την Ευρώπη και μίλησε αρχικά στο ευρωκοινοβούλιο και αργότερα στον πρόεδρο του ευρωκοινοβουλίου, τον γερμανό σοσιαλδημοκράτη Μάρτιν Σουλτζ, στις Βρυξέλλες. Ο Σουλτζ καλωσόρισε ένθερμα τον καλεσμένο του. Ο Τσίπρας κατόπιν μίλησε σε συγκέντρωση στο Αμβούργο το Σάββατο, υπογραμμίζοντας πως το κόμμα του δεν αντιτίθεται στους θεσμούς της ΕΕ, αλλά προσπαθεί να τους στηρίξει. Ο Τσίπρας είχε ήδη συναντηθεί πριν λίγες εβδομάδες με τον Χορστ Ράιχενμπαχ, τον επικεφαλής της Task Force της ΕΕ στην Ελλάδα.
Οι επισκέψεις αυτές έλαβαν χώρα καθώς η ΕΕ και η ελληνική κυβέρνηση επέτειναν τα μέτρα λιτότητας στη χώρα. Τη δευτέρα, η ελληνική συγκυβέρνηση, που αποτελείται από το συντηρητικό κόμμα της ΝΔ, τους σοσιαλδημοκράτες του ΠΑΣΟΚ και την Δημοκρατική Αριστερά (ΔΗΜΑΡ), παρουσίασε τον προϋπολογισμό της για το 2013 στο κοινοβούλιο. Ο προϋπολογισμός προβλέπει οικονομική ύφεση της τάξης του 6.5% για φέτος και 3.8% για του χρόνου -- υπολογισμοί που αρκετοί ειδικοί βλέπουν ως αισιόδοξους.
Η μαζική φτώχεια, οι χαμηλοί μισθοί και η ανεργία, που ήδη κυριαρχούν στην ελληνική ζωή, θα επιδεινωθούν ως συνέπεια του πρόσφατου πακέτου μέτρων λιτότητας που υπαγόρευσε η ΕΕ, και που ζητά ένα επιπρόσθετο ποσό των 13.5 δις ευρώ (17 δις $) σε περικοπές.
Υπάρχει αυξανόμενη λαϊκή αντίθεση σε αυτό το τρίτο πακέτο λιτότητας, το οποίο ωφελεί σχεδόν αποκλειστικά τις διεθνείς τράπεζες και επιχειρήσεις. Ο έλληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς (ΝΔ) αντιμετωπίζει αυξανόμενες δυσκολίες στην επιβολή των περικοπών καθώς οι απεργίες και οι διαδηλώσεις αυξάνονται και καθώς οι εργαζόμενοι στις τοπικές αυτοδιοικήσεις αρνούνται να εφαρμόσουν τους νόμους που ο ίδιος περνά.
Υπό τις συνθήκες αυτές ο ΣΥΡΙΖΑ αποκτά αυξανόμενη σημασία για την κυρίαρχη ελίτ. Το 2009, η ΝΔ έδωσε την εξουσία στο κόμμα της αντιπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ, με την ελπίδα ότι το δεύτερο, λόγω των προσβάσεών του στα συνδικάτα, θα μπορούσε να επιβάλλει πιο αποτελεσματικά τις περικοπές στον προϋπολογισμό που απαιτούσαν οι τράπεζες. Τώρα, τρία χρόνια μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να παίξει τον ίδιο ρόλο. Δεν έχει μόνο επιρροή στα συνδικάτα, έχει επίσης στενούς δεσμούς με μυριάδες μικροαστικές ψευδοαριστερές ομάδες στην Ελλάδα, με τις οποίες ελπίζει να κρατήσει υπό έλεγχο την κοινωνική αντίσταση.
Μετά τις εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε να μην οργανωώσει απεργίες ή διαδηλώσεις. Τώρα, υποστηρίζει τυπικές διαμαρτυρίες, όπως τις 24ωρες γενικές απεργίες που οργανώνουν τα συνδικάτα.
Ο Τσίπρας δήλωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμος να σχηματίσει νέα κυβέρνηση "αύριο κιόλας." Στις κοινοβουλευτικές εκλογές του Ιούνη, ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε τη δεύτερη θέση, πίσω από την ΝΔ με 27% της ψήφου.
Από τότε, ο Τσίπρας επιχειρεί να εξευμενίσει τη λαϊκή αντίσταση στις περικοπές θέτοντας έναν αριθμό κοινωνικών αιτημάτων όπως το τέλος στα μέτρα λιτότητας. Όμως μια προσεκτικότερη ματιά αποδεικνύει ότι οι υποσχέσεις του είναι κενές περιεχομένου.
Από την προεκλογική περίοδο και μετά, εγκατέλειψε τα αιτήματα όπως η ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων και των προηγούμενων μέτρων λιτότητας—αιτήματα τα οποία προώθησε με τρόπο κυνικό ενώ υποσχόταν να ξεπληρώσει το ελληνικό χρέος στις χρηματαγορές και την ΕΕ.
Πλέον, ο ΣΥΡΙΖΑ επικεντρώνεται απλώς στην κριτική του τωρινού πακέτου λιτότητας. Αν εφαρμοστεί, δηλώνει, τότε η δυνατότητα να εισπράξουν τα δάνειά τους οι διεθνείς δανειοδότες κινδυνεύει, επειδή θα είναι αναπόδραστη η εθνική χρεοκοπία.
Ως εναλλακτική, ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά ένα ευρωπαϊκό συνέδριο για το χρέος, για να συζητηθεί η αναβολή της καταβολής των τόκων και η μερική απαλλαγή από το χρέος. Χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της Συμφωνίας για το Χρέος στο Λονδίνο το 1953, η οποία απάλλαξε τη Γερμανία από μεγάλο τμήμα του χρέους της, ο Τσίπρας μιλά για την αναγκαιότητα ενός "Σχεδίου Μάρσαλ", ώστε να ενισχυθεί η οικονομική ανάπτυξη στην Ελλάδα και να μπορέσει να αποπληρώσει έγκαιρα τα δάνειά της.
Αποφεύγει να αμφισβητήσει τα χρέη τα οποία καλούνται οι εργάτες στην Ελλάδα να πληρώσουν. Αντ' αυτού, επιθυμεί να δημιουργήσει συνθήκες για την αποπληρωμή στις τράπεζες και στους διεθνείς δανειοδότες. "Ο ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπεί την οικονομική, κοινωνική και γεωπολιτική σταθερότητα" διαβεβαίωσε τους επιχειρηματίες ο Τσίπρας στη ΔΕΘ στις 15 Σεπτεμβρίου.
Την ίδια ομιλία χρησιμοποίησε για να ξανατονίσει την στήριξή του στους αντιδραστικούς θεσμούς της ΕΕ: "Ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα δεν είναι να διαλύσει την ευρωπαϊκή συνοχή", δήλωσε. Το κόμμα του απλώς θέλει να διορθώσει τον "δαιδαλώδη δρόμο" της ΕΕ.
Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Página της Αργεντινής πριν δύο εβδομάδες, ο Τσίπρας ήταν πιο συγκεκριμένος, ζητώντας στενότερη πολιτική ένωση και περισσότερες εξουσίες για την ΕΚΤ. Είπε: "Το ευρώ είνα μοναδικό φαινόμενο σε όλο τον κόσμο. Έχουμε κοινό νόμισμα, δηλαδή, μια νομισματική ένωση, και μια ΕΚΤ η οποία είναι σε θέση να προσφέρει βοήθεια σε κάθε χώρα στην Ευρώπη."
Ως μοντέλο για αυτή την προοπτική, ο Τσίπρας ανέφερε τον ιταλό πρωθυπουργό Μάριο Μόντι. Στην ΔΕΘ δήλωσε: "Στις εκλογές αυτές χάσαμε την ευκαιρία να έχουμε σήμερα μια κυβέρνηση ικανή να κερδίσει όλα όσα αξίζει ο ελληνικός λαός, δηλαδή αυτά τα οποία κέρδισαν άλλοι στην σύνοδο κορυφής της 26ης Ιουνίου--για παράδειγμα, ο ιταλός πρωθυπουργός, που πέτυχε την άμεση ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών χωρίς να επιβαρύνει το δημόσιο χρέος της χώρας του."
Στην πραγματικότητα, και ως αντάλλαγμα για τις εγγυήσεις οικονομικής στήριξης, ο Μόντι επέβαλε βαθιές κοινωνικές περικοπές φέτος, συνολικού ύψους 26 δις ευρώ.
Συμμορφωνόμενος με αυτή την οπτική, ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει όλο και πιο εθνικιστές εκκλήσεις. Στις 1 Σεπτεμβρίου, ο Τσίπρας μίλησε σε συγκέντρωση στην Ελλάδα και δήλωσε ότι θέλει να επευθύνει "πατριωτική και δημοκρατική" πρόσκληση σε όλους τους Έλληνες να ξαναχτίσουν τη χώρα. Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, πρόσθεσε: "Ο δρόμος αυτός δεν θα 'ναι στρωμένος με κόκκινο χαλί και ροδοπέταλα," προετοιμάζοντας έτσι τον πληθυσμό για ένα νέο κύμα θυσιών.
του Christoph Dreier
Μτφρ.: Lenin Reloaded
“Ο άνθρωπος που πυροδότησε τους εφιάλτες των ηγετών της ΕΕ λίγους μήνες πριν μοιάζει μάλλον μετριοπαθής στην πραγματικότητα. Ο Αλέξης Τσίπρας κάθεται με ένα φιλικό χαμόγελο και με την ακριβώς χτενισμένη του χωρίστρα σε μια αίθουσα συνεδριάσεων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες. Δεν έχει τίποτε κοινό με τον φασαριόζο ή τον ταξικό μαχητή. Αν φόραγε γραβάτα, πιθανόν να πέρναγε για ελληνική έκδοση του [Βαυαρού δεξιού πολιτικού] Markus Söder.”
Αυτά τα λόγια διάλεξε η αρχισυντηρητική Frankfurter Allgemeine Zeitung για να περιγράψει τον γραμματέα του Συνασπισμού για τη Ριζοσπαστική Αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ). Αντανακλούν όχι μόνο τη φιλική στάση του Τσίπρα προς την ΕΕ, αλλά και την θετική στάση της ευρωπαϊκής άρχουσας τάξης προς την οργάνωσή του. Όσο περισσότερο οξύνεται η ταξική πάλη στην Ευρώπη, τόσο οι ψευδοαριστερές δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ καλούνται να δημιουργήσουν αυταπάτες ότι η άρχουσα τάξη θα λύσει την κρίση μόνη της με όρους συμφέροντες για τους εργάτες.
Την περασμένη εβδομάδα, ο Τσίπρας γύρισε την Ευρώπη και μίλησε αρχικά στο ευρωκοινοβούλιο και αργότερα στον πρόεδρο του ευρωκοινοβουλίου, τον γερμανό σοσιαλδημοκράτη Μάρτιν Σουλτζ, στις Βρυξέλλες. Ο Σουλτζ καλωσόρισε ένθερμα τον καλεσμένο του. Ο Τσίπρας κατόπιν μίλησε σε συγκέντρωση στο Αμβούργο το Σάββατο, υπογραμμίζοντας πως το κόμμα του δεν αντιτίθεται στους θεσμούς της ΕΕ, αλλά προσπαθεί να τους στηρίξει. Ο Τσίπρας είχε ήδη συναντηθεί πριν λίγες εβδομάδες με τον Χορστ Ράιχενμπαχ, τον επικεφαλής της Task Force της ΕΕ στην Ελλάδα.
Οι επισκέψεις αυτές έλαβαν χώρα καθώς η ΕΕ και η ελληνική κυβέρνηση επέτειναν τα μέτρα λιτότητας στη χώρα. Τη δευτέρα, η ελληνική συγκυβέρνηση, που αποτελείται από το συντηρητικό κόμμα της ΝΔ, τους σοσιαλδημοκράτες του ΠΑΣΟΚ και την Δημοκρατική Αριστερά (ΔΗΜΑΡ), παρουσίασε τον προϋπολογισμό της για το 2013 στο κοινοβούλιο. Ο προϋπολογισμός προβλέπει οικονομική ύφεση της τάξης του 6.5% για φέτος και 3.8% για του χρόνου -- υπολογισμοί που αρκετοί ειδικοί βλέπουν ως αισιόδοξους.
Η μαζική φτώχεια, οι χαμηλοί μισθοί και η ανεργία, που ήδη κυριαρχούν στην ελληνική ζωή, θα επιδεινωθούν ως συνέπεια του πρόσφατου πακέτου μέτρων λιτότητας που υπαγόρευσε η ΕΕ, και που ζητά ένα επιπρόσθετο ποσό των 13.5 δις ευρώ (17 δις $) σε περικοπές.
Υπάρχει αυξανόμενη λαϊκή αντίθεση σε αυτό το τρίτο πακέτο λιτότητας, το οποίο ωφελεί σχεδόν αποκλειστικά τις διεθνείς τράπεζες και επιχειρήσεις. Ο έλληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς (ΝΔ) αντιμετωπίζει αυξανόμενες δυσκολίες στην επιβολή των περικοπών καθώς οι απεργίες και οι διαδηλώσεις αυξάνονται και καθώς οι εργαζόμενοι στις τοπικές αυτοδιοικήσεις αρνούνται να εφαρμόσουν τους νόμους που ο ίδιος περνά.
Υπό τις συνθήκες αυτές ο ΣΥΡΙΖΑ αποκτά αυξανόμενη σημασία για την κυρίαρχη ελίτ. Το 2009, η ΝΔ έδωσε την εξουσία στο κόμμα της αντιπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ, με την ελπίδα ότι το δεύτερο, λόγω των προσβάσεών του στα συνδικάτα, θα μπορούσε να επιβάλλει πιο αποτελεσματικά τις περικοπές στον προϋπολογισμό που απαιτούσαν οι τράπεζες. Τώρα, τρία χρόνια μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να παίξει τον ίδιο ρόλο. Δεν έχει μόνο επιρροή στα συνδικάτα, έχει επίσης στενούς δεσμούς με μυριάδες μικροαστικές ψευδοαριστερές ομάδες στην Ελλάδα, με τις οποίες ελπίζει να κρατήσει υπό έλεγχο την κοινωνική αντίσταση.
Μετά τις εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε να μην οργανωώσει απεργίες ή διαδηλώσεις. Τώρα, υποστηρίζει τυπικές διαμαρτυρίες, όπως τις 24ωρες γενικές απεργίες που οργανώνουν τα συνδικάτα.
Ο Τσίπρας δήλωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμος να σχηματίσει νέα κυβέρνηση "αύριο κιόλας." Στις κοινοβουλευτικές εκλογές του Ιούνη, ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε τη δεύτερη θέση, πίσω από την ΝΔ με 27% της ψήφου.
Από τότε, ο Τσίπρας επιχειρεί να εξευμενίσει τη λαϊκή αντίσταση στις περικοπές θέτοντας έναν αριθμό κοινωνικών αιτημάτων όπως το τέλος στα μέτρα λιτότητας. Όμως μια προσεκτικότερη ματιά αποδεικνύει ότι οι υποσχέσεις του είναι κενές περιεχομένου.
Από την προεκλογική περίοδο και μετά, εγκατέλειψε τα αιτήματα όπως η ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων και των προηγούμενων μέτρων λιτότητας—αιτήματα τα οποία προώθησε με τρόπο κυνικό ενώ υποσχόταν να ξεπληρώσει το ελληνικό χρέος στις χρηματαγορές και την ΕΕ.
Πλέον, ο ΣΥΡΙΖΑ επικεντρώνεται απλώς στην κριτική του τωρινού πακέτου λιτότητας. Αν εφαρμοστεί, δηλώνει, τότε η δυνατότητα να εισπράξουν τα δάνειά τους οι διεθνείς δανειοδότες κινδυνεύει, επειδή θα είναι αναπόδραστη η εθνική χρεοκοπία.
Ως εναλλακτική, ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά ένα ευρωπαϊκό συνέδριο για το χρέος, για να συζητηθεί η αναβολή της καταβολής των τόκων και η μερική απαλλαγή από το χρέος. Χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της Συμφωνίας για το Χρέος στο Λονδίνο το 1953, η οποία απάλλαξε τη Γερμανία από μεγάλο τμήμα του χρέους της, ο Τσίπρας μιλά για την αναγκαιότητα ενός "Σχεδίου Μάρσαλ", ώστε να ενισχυθεί η οικονομική ανάπτυξη στην Ελλάδα και να μπορέσει να αποπληρώσει έγκαιρα τα δάνειά της.
Αποφεύγει να αμφισβητήσει τα χρέη τα οποία καλούνται οι εργάτες στην Ελλάδα να πληρώσουν. Αντ' αυτού, επιθυμεί να δημιουργήσει συνθήκες για την αποπληρωμή στις τράπεζες και στους διεθνείς δανειοδότες. "Ο ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπεί την οικονομική, κοινωνική και γεωπολιτική σταθερότητα" διαβεβαίωσε τους επιχειρηματίες ο Τσίπρας στη ΔΕΘ στις 15 Σεπτεμβρίου.
Την ίδια ομιλία χρησιμοποίησε για να ξανατονίσει την στήριξή του στους αντιδραστικούς θεσμούς της ΕΕ: "Ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα δεν είναι να διαλύσει την ευρωπαϊκή συνοχή", δήλωσε. Το κόμμα του απλώς θέλει να διορθώσει τον "δαιδαλώδη δρόμο" της ΕΕ.
Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Página της Αργεντινής πριν δύο εβδομάδες, ο Τσίπρας ήταν πιο συγκεκριμένος, ζητώντας στενότερη πολιτική ένωση και περισσότερες εξουσίες για την ΕΚΤ. Είπε: "Το ευρώ είνα μοναδικό φαινόμενο σε όλο τον κόσμο. Έχουμε κοινό νόμισμα, δηλαδή, μια νομισματική ένωση, και μια ΕΚΤ η οποία είναι σε θέση να προσφέρει βοήθεια σε κάθε χώρα στην Ευρώπη."
Ως μοντέλο για αυτή την προοπτική, ο Τσίπρας ανέφερε τον ιταλό πρωθυπουργό Μάριο Μόντι. Στην ΔΕΘ δήλωσε: "Στις εκλογές αυτές χάσαμε την ευκαιρία να έχουμε σήμερα μια κυβέρνηση ικανή να κερδίσει όλα όσα αξίζει ο ελληνικός λαός, δηλαδή αυτά τα οποία κέρδισαν άλλοι στην σύνοδο κορυφής της 26ης Ιουνίου--για παράδειγμα, ο ιταλός πρωθυπουργός, που πέτυχε την άμεση ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών χωρίς να επιβαρύνει το δημόσιο χρέος της χώρας του."
Στην πραγματικότητα, και ως αντάλλαγμα για τις εγγυήσεις οικονομικής στήριξης, ο Μόντι επέβαλε βαθιές κοινωνικές περικοπές φέτος, συνολικού ύψους 26 δις ευρώ.
Συμμορφωνόμενος με αυτή την οπτική, ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει όλο και πιο εθνικιστές εκκλήσεις. Στις 1 Σεπτεμβρίου, ο Τσίπρας μίλησε σε συγκέντρωση στην Ελλάδα και δήλωσε ότι θέλει να επευθύνει "πατριωτική και δημοκρατική" πρόσκληση σε όλους τους Έλληνες να ξαναχτίσουν τη χώρα. Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, πρόσθεσε: "Ο δρόμος αυτός δεν θα 'ναι στρωμένος με κόκκινο χαλί και ροδοπέταλα," προετοιμάζοντας έτσι τον πληθυσμό για ένα νέο κύμα θυσιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου