Φεύγω μες τον κόκκινο ουρανό
μπροστά μου αλητεύουν όσα χάσαμε
μη ρωτάς δε ξέρω να σου πω
αγάπη είναι ότι δεν ξεχάσαμε
Μέσα στο θαμπό μου το γυαλί
αρώματα μπερδεύονται ανείπωτα
πές μου τι πονάει πιο πολύ
η αγάπη η τρελή ή αυτό το τίποτα
Ξένος μες τους δρόμους θα χαθώ
στα χείλη μου γυρνάς σα σκορπια νότα
συντροφιά μου η μοναξιά μου
φεύγω μες τα κίτρινα τα φώτα
Ξένος μες τους δρόμους θα χαθώ
στα χείλη μου γυρνάς σα σκόρπια νότα
κι είσαι χιόνι που δε λιώνει
φεύγω μες τα κίτρινα τα φώτα
Δε χωράω απόψε πουθενά
αγάπη δίχως σώμα δώρο άδωρο
φεύγω ρίχνω πίσω μου ένα γεια
στο τίποτα το γκρίζο το αδιάφορο
Μέσα στου μυαλού μου τα κενά
παλιό φιλμάκι έτσι εμφανίζεσαι
βρίσκεις πάντα τρόπο και περνάς
με αλκοόλ σε διώχνω και εξατμίζεσαι
Ξένος μες τους δρόμους θα γυρνώ
στα χείλη μου γυρνάς σα σκόρπια νότα
συντροφιά μου η μοναξιά μου
φεύγω μες τα κίτρινα τα φώτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου