Απιαστα όνειρα χρεοκοπημένων διαχειριστών

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ



Γρηγοριάδης Κώστας

Καμία έκπληξη δεν προκαλεί η πληροφορία που δημοσιεύτηκε στα αστικά ΜΜΕ, ότι η εντολή για επίθεση των ΜΑΤ κατά των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στο υπουργείο Εργασίας δόθηκε από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, που βρισκόταν στο Κατάρ, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον υπουργό Δημόσιας Τάξης, Ν. Δένδια. Ο Αντ. Σαμαράς έχει «βεβαρημένο παρελθόν» στην κατεύθυνση αυτή. Ηταν αυτός που προσωπικά έδωσε την εντολή για την άνανδρη επίθεση των ΜΑΤ κατά των ηρωικών χαλυβουργών στον Ασπρόπυργο τον περασμένο Ιούλη... Ηταν ο ίδιος που έδωσε πρόσφατα την εντολή για την εφαρμογή της επιστράτευσης των απεργών στο Μετρό και της επίθεσης των ΜΑΤ στο αμαξοστάσιο, μένοντας μάλιστα ξάγρυπνος όλη τη νύχτα της περασμένης Πέμπτης για να επιβλέψει την έκβαση της επιχείρησης... Ηταν αυτός που από την πρώτη στιγμή διακήρυξε ωμά και προκλητικά ότι δεν αναγνωρίζει εργασιακά δικαιώματα - και φυσικά το δικαίωμα στην απεργία - όσο υπάρχει ανεργία! Το σίγουρο είναι ότι ο Αντ. Σαμαράς από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την ηγεσία της ΝΔ στοχοποίησε ευθέως το ταξικό - εργατικό κίνημα, επιχειρώντας να στείλει μήνυμα στην εγχώρια πλουτοκρατία και τους ξένους συμμάχους της (τρόικα) ότι μπορεί να προσφέρει ασφάλεια έναντι των εργατικών - λαϊκών αγώνων. Είχε κηρύξει ανοιχτό πόλεμο, πριν από τις εκλογές, στο ταξικό κίνημα και ταυτόχρονα συκοφαντούσε το ΚΚΕ γιατί στηρίζει τους αγώνες, γιατί δρα πρωτοπόρα για να αναπτυχθούν. «Μπορεί το ΚΚΕ, για παράδειγμα, να μη χάιδευε τους κουκουλοφόρους. Αλλά παρέλυε τη χώρα, παρέλυε τα λιμάνια, παρέλυε τον τουρισμό, παρέλυε την οικονομική ζωή. Εδιωχνε επιχειρήσεις. Εδιωχνε επενδύσεις. Δέστε τι κάνει σήμερα με τη "Χαλυβουργική" (!). Οπου έχει παραλύσει μια μεγάλη σύγχρονη βιομηχανία. Κι έχει φέρει σε απόγνωση εκατοντάδες εργαζόμενους. Αυτό είναι το παλιό που πρέπει να τελειώσει», είχε ισχυριστεί με περίσσιο θράσος στην προεκλογική συνδιάσκεψη του κόμματός του... Πολλοί ήταν οι επίδοξοι και δοκιμασμένοι διαχειριστές των συμφερόντων της πλουτοκρατίας που ονειρεύτηκαν και επιχείρησαν να καταργήσουν την ταξική πάλη και να περιθωριοποιήσουν το ΚΚΕ, αλλά βέβαια δεν τους βγήκε ούτε πρόκειται να τους βγει.