Tα ΜΑΤ θυρωροί της εργοδοσίας το πρωί στη Χαλυβουργία - Βίντεο

 Η κυβέρνηση  προσωπικό της εξουσίας των βιομηχάνων

Αναμεσα από τις ασπίδες των ΜΑΤ ήθελαν να περάσουν τους εργαζόμενους το πρωί στη Χαλυβουργία!
Καθαρή επιχείρηση τρομοκρατίας που επιχειρούσε να δείξει ποιος έχει το πάνω χέρι στην κατάσταση. Κυβέρνηση, εργοδοσία και ΜΑΤ αγκαλιά προσπαθούν να κάνουν επίδειξη δύναμης για νακάμψουν τους ηρωικούς Χαλυβουργούς.
Το ποιος κυβερνάει τη χώρα γίνεται όλο και πιο φανερο.
Η κυβέρνηση λειτουργεί καθαρά σαν προσωπικό της εξουσίας των βιομηχάνων και όποιος έχει μάτια το βλέπει.
 

Το Mega χωρίς κανένα ίχνος ντροπής εξακολούθησε σαν μαίτρ της διαστρέβλωσης να παρουσιάζει την απεργοσπάστρια μέλος της ΝΔ και ακόλουθο του κ.Σαμαρά Ε.Καταβάτη σαν πρόεδρο των εργαζομένων! Αντε και πρόεδρος της ΓΣΕΕ...
Μα καλά δεν ντρεπονται; Δεν φοβούνται;

Το πέπλο της σιωπής - Σκάνδαλο Πειραιώς Μαρφιν

του Γιάνη Βαρουφάκη

 

Προ ημερών, το Reuters έπιασε λαυράκι. Σε ιδιαίτερα προσεκτικό δημοσίευμά του που πήρε μεγάλη έκταση παγκοσμίως ανέδειξε κάποιες «συναλλαγές» μεταξύ τριών ελληνικών τραπεζών η οποία, αν το δημοσίευμα αληθεύει, τεκμηριώνει την ποινική δίωξη γνωστών τραπεζιτών της χώρας. Κι αν όχι την ποινική τους δίωξη, απαιτεί από την κυβέρνηση, το EFSF, την ΕΚΤ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Τραπεζών (European Banking Authority), κατ’ ελάχιστον, την παύση του ΔΣ της Τράπεζας Πειραιώς και την δρομολόγηση διαδικασίας εξυγείανσής της. Ανάλογες κινήσεις θα έπρεπε να ξεκινήσουν για τον τραπεζικό όμιλλο Marfin Popular Bank για κινήσεις της Marfin Egnatia Bank της οποίας αποτελεί μετεξέλιξη. Κι όμως: αντί για αυτά, ένα τεράστιο πέπλο σιωπής ξετυλίγεται και σκεπάζει την υπόθεση, με πρώτους υφαντές του τους δημοσιογράφους των «έγκυρων» εντύπων και sites οι οποίοι, κατά τα άλλα, συνεχώς καταγγέλλουν το κράτος και την ελληνική κοινωνία για ανοχή στην διαφθορά.
Ποια είναι η πέτρα του σκανδάλου, σύμφωνα με την αναφορά του Reuters; Όπως γνωρίζουμε, οι ελληνικές τράπεζες πάσχουν, από τότε που ξέσπασε η κρίση, από έλλειψη κεφαλαίων. Σύμφωνα με τις επιταγές τόσο της ΕΒΑ όσο και της τρόικα, οι ελληνικές τράπεζες έπρεπε να καταβάλουν προσπάθεια εξεύρεσης κεφαλαίων. Αρχικά, ιδιωτικών και, εφόσον δεν τα έβρισκαν, δημοσίων (μέσω της επανακεφαλαιοποίησης που προσφέρει η ελληνική κυβέρνηση δανειζόμενη, δυστυχώς, η ίδια από το EFSF). Οι τραπεζίτες τρέμουν τα κεφάλαια του EFSF καθώς αυτά δίνονται με αντάλλαγμα μετοχών, κάτι που μειώνει το δικό τους ποσοστό ιδιοκτησίας των τραπεζών, θέτοντας σε κίνδυνο της εξουσία τους εντός των ΔΣ των τραπεζών (και όλα τα «καλούδια» που αυτή τους εξασφαλίζει). Για αυτό, εύλογα, προτιμούν τα ιδιωτικά κεφάλαια, ιδίως φίλα προς αυτούς προσκείμενων επιχειρηματιών. Έλα όμως που τέτοια κεφάλαια στον καιρό της κρίσης δεν υπάρχουν; Τότε, τι νομίζετε ότι σκαρφίζονται οι καλοί τραπεζίτες;
Σύμφωνα με το άρθρο του Reuters, σε γενικές γραμμές, συνέβη το εξής καταπληκτικό: Την εποχή που η Τράπεζα Πειραιώς, υπό τον κ. Σάλλα, σχεδίαζε την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της τράπεζας (σύμφωνα με τις υποδείξεις της Ευρώπης και της τρόικα), ο κ. Σάλλας δημιούργησε τρεις off shore εταιρείες στην Κύπρο (μαζί με τα δύο του τέκνα). Αυτές οι εταιρείες, δανείστηκαν από τον τραπεζικό όμιλο Marfin Egnatia Bank (που ελέγχει ο κ. Βγενόπουλος) γύρω στα 113 εκατομμύρια ευρώ με τα οποία χρήματα αγοράστηκαν μετοχές της Τράπεζας Πειραιώς (στο πλαίσιο της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου που ο ίδιος ο κ. Σάλλας αποφάσισε). Αξιοσημείωτα είναι τα εξής:
• Η Marfin Egnatia Bank από την οποία δανείστηκαν οι off shore του κ. Σάλλα έπασχε η ίδια από τεράστια έλλειψη τόσο ρευστότητας όσο και κεφαλαίων. Το ότι δάνεισε ένα τέτοιο τεράστιο ποσό σε έναν άλλον «ζορισμένο» τραπεζίτη με στόχο την αγορά μετοχών των οποίων η αξία βρισκόταν σε πορεία ραγδαίας απαξίωσης (και χωρίς κανένα εχέγγυο πέραν των ίδιων των μετοχών) ελέγχεται ως είτε επιχειρηματικά ανόητη κίνηση είτε ως «περίεργη» κίνηση.
• Όταν αποφασίζεται η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, σύμφωνα με την διεθνή πρακτική και νομοθεσία, οι αποφασίζοντες αυτή την αύξηση (τα μέλη του ΔΣ) απαγορεύεται δια ροπάλου να συναλλάσσονται στις εν λόγω μετοχές. Όταν το κάνουν ελέγχονται από την δικαιοσύνη για insider trading (συναλλαγές υπό το καθεστώς εσωτερικής πληροφόρησης). Αναρωτιέμαι αν η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς θα ενδιαφερθεί να ρίξει μια ματιά στο συγκεκριμένο «ζητηματάκι».
• Η σύναψη αυτών των δανείων από τις off shore της οικογένειας Σάλλα, καθώς και η αγορά των μετοχών της Πειραιώς από αυτές, κρατήθηκε μυστική. Αν και αφορούσε ποσοστό των μετοχών της τράπεζας άνω του 5% που, σύμφωνα με την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία, έπρεπε να δηλωθεί δημοσίως, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς φέρεται να δέχθηκε το επιχείρημα του κ. Σάλλα ότι το ποσοστό αυτό δεν καλύφθηκε καθώς ένα μέρος των μετοχών ανήκουν στα... παιδιά του.
• Σύμφωνα με το άρθρο του Reuters, ο κ. Σάλλας έχει ξαναδανειστεί από άλλη πτωχευμένη τράπεζα με στόχο την αγορά μετοχών της τράπεζάς «του». Ποια τράπεζα; Την Proton του κ. Λαυρεντιάδη από την οποία φέρεται να δανείστηκε 70 εκατομμύρια πριν τις ζημίες από την πτώχευση της Proton αναλάβει ο έλληνας φορολογούμενος.
Αν τα παραπάνω, που καταγγέλλει το Reuters, αληθεύουν, έχουμε στα χέρια μας ένα σκάνδαλο αξιώσεων. Ένα σκάνδαλο που (α) παραπέμει σε insider trading, (β) εγείρει ζητήματα που αφορούν τον έλληνα φορολογούμενο (ο οποίος καλείται να πληρώσει τα σπασμένα της Proton) και (γ) αφορά επισταμένη προσπάθεια εξαπάτησης των ευρωπαϊκών αρχών επιτήρησης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
Δεν είναι δική μου δουλειά να αποφασίσω την αθωότητα ή την ενοχή του οιουδήποτε. Θα ήθελα να πιστεύω ότι η ελληνική κυβέρνηση, η ελληνική δικαιοσύνη και η ίδια η τρόικα θα επιληφθούν. Προς το παρόν, σιγή ιχθύος. Από την μεριά μου, σημειώνω την απάντηση του κ. Σάλλα στο άρθρο του Reuters. Όπως αναφέρει η Καθημερινή, «ο κ. Σάλλας, ο οποίος έχει καταθέσει αγωγή κατά του ειδησεογραφικού πρακτορείου για προηγούμενο δημοσίευμά του, διεκδικώντας αποζημίωση ύψους 50 εκατ. ευρώ, έκανε λόγο για άλλο επεισόδιο, αυτή τη φορά από ομάδα συνεργατών του Reuters, στην προσπάθεια «υπονόμευσης, εκβιασμών και κατασυκοφάντησης», που έχει αντιμετωπίσει η Τράπεζα Πειραιώς στην πορεία ανάπτυξής της. Η υπονόμευση, κατέληξε, «δεν μας αποσπά από το κύριο καθήκον μας, που είναι η ασφάλεια και η πρόοδος του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, η οποία με τη σειρά της είναι προοπτική αναπόσπαστη με την προσπάθεια που καταβάλλουμε όλοι για την έξοδο της χώρας από την κρίση». Με άλλα λόγια, αγαπητοί αναγνώστες, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε...
Συμπέρασμα
Στην εποχή της Πτωχοτραπεζοκρατίας (*), τέτοιου είδους τερτίπια είναι, δυστυχώς, αναμενόμενα. Όμως, σε μια χώρα που υποτίθεται ότι δίνει αγώνα επιβίωσης, και όπου η ανάκτηση της αξιοπιστίας απέναντι στην Ευρώπη έχει αναχθεί σε εθνικό στόχο, το Πέπλο της Σιωπής που έχει περιβάλει αυτό το «συμβάν» είναι ενδεικτικό της Απόλυτης Υποκρισίας της καθεστηκυίας τάξης της χώρας τούτης.
Από την μία έχουμε κυβέρνηση, η οποία δήθεν κόπτεται για την αξιοπιστία μας στα μάτια της Ευρώπης, αλλά που δεν κάνει τίποτα όταν οι τραπεζίτες μας αποκαλύπτονται από τον έγκυρο διεθνή τύπο να συνομωτούν με σκοπό την παραβίαση των αρχών και κανόνων της επιτήρησής τους.
Από την άλλη, η δικαιοσύνη η οποία ούτε καν έχει πάρει χαμπάρι τι συμβαίνει.
Τέλος, και τρομακτικότερο, οι καλοί δημοσιογράφοι των «έγκυρων» εντύπων, δημοσιογραφικών οργανισμών, sites κλπ. οι οποίοι καθημερινά γράφουν χιλιάδες λέξεις καταδικάζοντας την διαφθορά των «μικρομεσαίων» και απαιτώντας να μπει βαθειά το νυστέρι στο κόκκαλο, παραμένουν βουβοί μπροστά σε ένα τέτοιο «συμβάν», σε μια τέτοια καταγγελία του Reuters. Είναι χαρακτηριστικό ότι αν μπείτε στην ιστοσελίδα του πάλαι ποτέ έγκυρου «Βήματος» και βάλετε «Σάλλας» στην σελίδα αναζήτησης δεν θα βρείτε την παραμικρή αναφορά σε αυτό το θέμα. Ούτε μία λέξη. Η άλλη παραδοσιακά έγκυρη εφημερίδα μας, η «Καθημερινή», αναφέρεται μεν στο θέμα αλλά με τον ανώδυνο τίτλο «Νέα αντιπαράθεση Reuters με τον επικεφαλής της Πειραιώς».
Κλείνω με ένα μήνυμα προς φίλους δημοσιογράφους που στα υπόλοιπα κείμενά τους ξεσπαθώνουν εναντίον της διαφθοράς και της «ακινησίας» του ελληνικού κράτους: Όσο παραμένετε βουβοί απέναντι σε μια τέτοια υπόθεση, η αξία του λόγου σας τείνει στο μηδέν.

Το Λονδίνο έτοιμο για την τελετή έναρξης της 30ης Ολυμπιάδας

το ΒΗΜΑ

Αναμένεται να την παρακολουθήσουν ένα δισεκατομμύριο τηλεθεατές


Μετά από επτά χρόνια προετοιμασιών, η ώρα για το Λονδίνο έφτασε: Η βρετανική πρωτεύουσα παίρνει θέση για την τρίωρη τελετή έναρξης στο Ολυμπιακό Στάδιο, στο οποίο επί 17 ημέρες οι καλύτεροι από όλο τον κόσμο θα συναγωνίζονται για το «πιο γρήγορα, πιο ψηλά, πιο δυνατά».

Η τελετή, υπερθέαμα ολυμπιακού μεγέθους (με ανάλογο κόστος), θα ξεκινήσει στις 21:00 τοπική ώρα, αφού φτάσει η φλόγα περνώντας από τον Τάμεση. Την σκηνοθεσία της τελετής, που θα έχει βρετανικό χρώμα και αποκορύφωμα της οποίας θα είναι η αφή του Ολυμπιακού Βωμού, έχει αναλάβει ο Ντάνι Μπόιλ.

Στην τελετή θα παρίστανται φυσικά υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι από όλο τον κόσμο, με κορυφαία τη βασίλισσα Ελισάβετ Β', η οποία και θα κηρύξει την έναρξη. Μέχρι το βράδυ της Πέμπτης πάντως, είχαν μείνει ακόμη απούλητα ακριβότερα εισιτήρια, που ξεκινούν από τα 2.000 ευρώ.

Τη διοργάνωση της 30ής σύγχρονης Ολυμπιάδας πλαισιώνει η μεγαλύτερη κινητοποίηση αστυνομίας και του βρετανικού στρατού σε καιρό ειρήνης, με το προσωπικό ασφαλείας να είναι πολλαπλάσιο των αθλητών και των τεχνικών από 204 χώρες.

Μέχρι στιγμής πάντως έχουν ήδη αποκλειστεί 11 αθλητές, κυρίως για χρήση απαγορευμένων ουσιών -ανάμεσα στους οποίους και ο Δ.Χονδροκούκης, το πρώτο δείγμα του οποίου βρέθηκε θετικό σε στανοζολόλη- αλλά και το πρώτο «ολυμπιακό θύμα» του twitter, η Βούλα Παπαχρήστου.

Για το Λονδίνο, που έχει ζήσει την τραυματική εμπειρία της τρομοκρατικής επίθεσης του 2005, ύψιστη προτεραιότητα είναι η διασφάλιση της ασφάλειας των Αγώνων: Παρά το «προβληματάκι» με την ιδιωτική εταιρεία ασφαλείας, που θα συνέδραμε τη φύλαξη με μερικές χιλιάδες φύλακες που τελικά δεν εμφανίστηκαν ποτέ, στρατός και αστυνομία επαγρυπνούν για κάθε πιθανό ενδεχόμενο.

Μετά τις αμφιβολίες που εξέφρασε o Ρεπουμπλικανός υποψήφιος για την αμερικανική προεδρία Μιτ Ρόμνεϊ για την ασφάλεια των Αγώνων, ο Βρετανός πρωθυπουργόςΚάμερον τόνισε ότι οι υπηρεσίες ασφαλείας δεν αφήνουν τίποτα στην τύχη: «Φυσικά, η μεγαλύτερη ανησυχία είναι να διεξαχθούν ασφαλείς Ολυμπιακοί Αγώνες. Αυτό μετράει περισσότερο από όλα».

Την τελετή έναρξης αναμένεται να παρακολουθήσουν ένα δισεκατομμύριο τηλεθεατές ανά την υφήλιο, ενώ ο συνολικός αριθμός των θεατών για όλα τα αθλήματα υπολογίζεται στα 4 δισεκατομμύρια. Το συνολικό κόστος της διοργάνωσης φτάνει τα περίπου 11,5 δισ. ευρώ, από τα οποία τα 34 εκατ. ευρώ πηγαίνουν μόνο στην τελετή έναρξης.

Αντιδραστικές ομολογίες

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Γνωρίζαμε από την αρχή πως το συγκεκριμένο πρόγραμμα ήταν αδύνατο να εφαρμοσθεί, καθώς δεν υπήρξε πουθενά ένα επιτυχές παράδειγμα, λόγω και του γεγονότος της συμμετοχής της Ελλάδας στο ευρώ, που δεν της επιτρέπει την υποτίμηση του νομίσματός της για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας», δήλωσε στους «New York Times» ο Π. Ρουμελιώτης, αντιπρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς και πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ. Τι λέει ουσιαστικά ο Π. Ρουμελιώτης; Οτι τα μέτρα του μνημονίου υπηρετούν στο σύνολό τους το στόχο για ολοένα και μεγαλύτερο φθήνεμα των εργατών, δηλαδή να τους πληρώνουν ολοένα και λιγότερο οι καπιταλιστές για να γίνει πιο ανταγωνιστική η καπιταλιστική οικονομία της Ελλάδας, άρα ολοένα μεγαλύτερη εκμετάλλευση. Βεβαίως, ο ισχυρισμός του ότι τα μνημόνια απέτυχαν, αποτελεί σκόπιμη προσπάθεια αποπροσανατολισμού του λαού, για τον απλούστατο λόγο ότι τα μνημόνια πέτυχαν και με το παραπάνω το στόχο της εγχώριας και ξένης πλουτοκρατίας, που ήταν και είναι το τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, προκειμένου να αυξηθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου και να πληρώσει την καπιταλιστική κρίση ο λαός.

Παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και σενάρια για νέο «κούρεμα»

Εθνος

Για σχέδιο «Δ» που προβλέπει παραίτηση της ΕΚΤ και ομάδας ιδιωτών ομολογιούχων από μέρος των αξιώσεών τους από τη χώρα μας κάνει λόγο δημοσίευμα της «Die Welt»

Σύμφωνα με τελευταίες ενδείξεις, η κυβέρνηση Μέρκελ εξετάζει νέο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα και νέο «κούρεμα» του χρέους

Παρά το γεγονός ότι από τη Γερμανία ακόμη ακούγονται φωνές υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, αρχής γενομένης με τον αντικαγκελάριο Φίλιπ Ρέσλερ, η γερμανική κυβέρνηση δίνει τα πρώτα δειλά δείγματα ότι σχεδιάζει ακριβώς το αντίθετο.

«Θα πρέπει να προσπαθήσουμε να κρατήσουμε την Ελλάδα στην Ευρωζώνη» δήλωσε στο πρακτορείο Bloomberg ο Νόρμπερτ Μπάρτλε, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των χριστιανοδημοκρατών σε δημοσιονομικά θέματα, χωρίς να αποκλείει νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.

Σχόλια
Τα σχόλια του Μπάρτλε είναι η πρώτη ένδειξη από κυβερνητικό αξιωματούχο ότι επίκειται νέα βοήθεια προς την Ελλάδα, καθώς διευκρίνισε ότι αν χρειαστεί να αναληφθεί δράση «όχι μόνο οι φορολογούμενοι, αλλά και οι ιδιώτες πιστωτές θα εμπλακούν πάλι για να βοηθηθεί η Αθήνα, αλλά με αυστηρούς όρους».

Μετά τις εμπρηστικές δηλώσεις από τον αντικαγκελάριο Φ. Ρέσλερ κάτι φαίνεται να αλλάζει στη γερμανική πολιτική έναντι της Ελλάδας


Η εικόνα, άλλωστε, που παρουσίαζε σχεδόν το σύνολο του γερμανικού Τύπου χθες ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη με αυτή των προηγούμενων ημερών, όταν στα πρωτοσέλιδα φιγουράριζαν τα σενάρια εξόδου της χώρας μας από το ενιαίο νόμισμα.

Πλέον το Βερολίνο φαίνεται ότι επεξεργάζεται σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ενωση νέους τρόπους για να διασφαλιστούν πόροι που θα κρατήσουν την Ελλάδα ζωντανή. Δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας «Die Welt» αναφέρει ότι η ΕΕ εξετάζει σενάρια για να αποφύγει η Ελλάδα τη χρεοκοπία, μεταξύ των οποίων είναι ένα τρίτο πακέτο στήριξης και νέο «κούρεμα» χρέους.

Βάσει του δημοσιεύματος, υπάρχει και ένα σχέδιο «Δ» για τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας, το οποίο προβλέπει την παραίτηση της ΕΚΤ και ομάδας ιδιωτών ομολογιούχων από μέρος των αξιώσεών τους από τη χώρα μας.

Μέχρι τώρα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν συζητούσε τη δική της συμμετοχή σε τέτοιου είδους σενάρια, ωστόσο φαίνεται ότι υπάρχει η δυνατότητα πλέον να εξεταστεί σοβαρά το ενδεχόμενο αυτό.

Οπως αναφέρει η γερμανική εφημερίδα, η ΕΚΤ έχει αγοράσει ελληνικά ομόλογα στο 70% της ονομαστικής τους αξίας αλλά θα αποπληρωθεί από την Ελλάδα στο ακέραιο.

Η ιδέα που έχει πέσει στο τραπέζι είναι η ΕΕ να μην κρατήσει αυτήν τη διαφορά ως κέρδος, αλλά να τη δώσει στην ελληνική κυβέρνηση μέσω του δικτύου Κεντρικών Τραπεζών.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το ποσό θα ανέρχεται στα 10-15 δισ. ευρώ, που όμως θα είναι μοιρασμένο στα επόμενα χρόνια, οπότε και ωριμάζουν τα ομόλογα.

Από τους ιδιώτες που δεν υπέστησαν «κούρεμα» την προηγούμενη φορά θα μπορούσαν να προκύψουν άλλα 5 δισ. περίπου.

Μεξικό: Διαδηλωτές απέκλεισαν το μεγαλύτερο τηλεοπτικό σταθμό

Ναυτεμπορική

Χιλιάδες διαδηλωτές απέκλεισαν τα στούντιο του πιο δημοφιλούς τηλεοπτικού σταθμού του Μεξικού, κατηγορώντας τον για μεροληπτική κάλυψη των προεδρικών εκλογών της 1ης Ιουλίου.

Με σύνθημα «πείτε την αλήθεια», οι διαδηλωτές εμπόδισαν τους εργαζόμενους να εισέλθουν στα στούντιο Televisa, στην πόλη του Μεξικού. Όπως υποστηρίζουν, το Televisa προώθησε την υποψηφιότητα του Ενρίκε Πένα Νιέτο, ο οποίος κέρδισε τις εκλογές με 7 μονάδες διαφορά από τον αριστερό Αντρές Μανουέλ Λοπέζ Ομπραντόρ.

Από την πλευρά του, ο τηλεοπτικός σταθμός ανακοίνωσε ότι κάλυψε δίκαια τις εκλογές και ότι διέθεσε για όλους τους υποψηφίους τον ίδιο τηλεοπτικό χρόνο.

Ο Λοπέζ Ομπραντόρ κατηγορεί τον αντίπαλό ότι εξαγόρασε ψήφους και προσέφυγε σε δικαστήριο ζητώντας την ακύρωση των εκλογών. Το δικαστήριο αναμένεται να αποφανθεί για το θέμα αυτό τον Σεπτέμβριο, ωστόσο γενική εκτίμηση είναι ότι θα επικυρώσει το εκλογικό αποτέλεσμα και θα ανακηρύξει τον Πιένα Νέτο πρόεδρο της χώρας.



Πηγή:ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η απανθρωπιά και η χυδαιότητα του καπιταλισμού

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στην κρίση του, όταν χάνει κάθε πρόσχημα, ο καπιταλισμός εμφανίζει όλο το μέγεθος της απανθρωπιάς, του κυνισμού, της σαπίλας και της ανήθικης δυσωδίας του. Χαρακτηριστικά που λαμβάνουν τεράστιες διαστάσεις όταν οι αστικές κυβερνήσεις και τα ΜΜΕ τους «διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους» για το «δικαίωμα» στην εργασία... όταν πρόκειται να σπάσουν απεργίες, όπως στην περίπτωση της «Χαλυβουργίας».Στη γειτονική Ιταλία το κεφάλαιο εμφανίζεται ακόμη πιο «εφευρετικό» στην καταβαράθρωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Εκεί, όπως αναμεταδίδουν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία, η πολυεθνική «Nestle» «πρότεινε» στους εργάτες της βιομηχανίας «Perugina» μείωση ωραρίου, υποσχόμενη σε αντάλλαγμα... να προσλάβει τα παιδιά τους! Συγκεκριμένα η εργοδοσία πρότεινε οι εργαζόμενοι που «ενδιαφέρονται», να δεχθούν μείωση του εβδομαδιαίου ωραρίου από 40 στις 30 ώρες ώστε να μπορέσουν να αρχίσουν να απασχολούνται και τα παιδιά τους, με συμβάσεις, σε μια πρώτη φάση, ορισμένου χρόνου.
Φυσικά, «δεν πρόκειται για κίνηση βοήθειας και αλληλεγγύης που φέρνει πιο κοντά τις διάφορες γενιές. Μοιράζεται στα δυο μια θέση εργασίας, χωρίς να μπορεί να δοθεί ούτε ένας αξιοπρεπής μισθός», κατήγγειλε, εύστοχα, ένας εργάτης 52 ετών. Ενώ, νεότεροι συνάδελφοί του θυμίζουν ότι ο μέσος όρος ηλικίας στο εργοστάσιό τους είναι τα 35 χρόνια. Οπότε... «για ποιες προσλήψεις γίνεται λόγος;» αναρωτιούνται.
Ο εμπαιγμός και η χυδαιότητα του μονοπωλίου είναι ολοφάνερα. Οχι μόνο στοχεύει στη γνωστή «σαλαμοποίηση» των θέσεων εργασίας για να μειώσουν κι άλλο τα μεροκάματα - κρατώντας σε εργασιακή αλλά και πολιτική και συνδικαλιστική ομηρία τους εργάτες - αλλά και το κάνει χτυπώντας το ευαίσθητο θέμα των παιδιών τους, της νέας «βάρδιας» της εργατικής τάξης. Βέβαια, η ελληνική κυβέρνηση, προεξέχοντος του πρωθυπουργού, Αντ. Σαμαρά, μετά και τη στάση έναντι του αγώνα των χαλυβουργών, στην παραπάνω απανθρωπιά του μονοπωλίου θα έβλεπαν αυτό που είδε και η «Nestle» με την ανακοίνωσή της: «Πρόκειται για μια σοβαρή, θαρραλέα και υπεύθυνη πρόταση, σε μια φάση δυσκολίας για την οικονομία, όχι μόνο στην περιφέρεια Περούτζια της Ιταλίας αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη»...

Ο αέρας που τα παίρνει όλα

O ...άλλος Ευρωπαικός αέρας που ...φυσούσε, αλλά τελικά σταμάτησε και ..ξανάρχισε ο προηγούμενος που....είναι αέρας, καυσωνας κι ανεμοστρόβιλος μαζί σαρώνει τα πάντα.
Η "Ευρώπη" τώρα δικαιώνεται...

Το αρθρο από το ΙΣΚΡΑ 
 (Τι να σκέφτεται η Ζ.Κωνσταντοπούλου για όλα αυτά που έλεγε πως "η Ευρώπη ξαναγυρίζει στο ρόλο της που είναι η ευημερία των λαών": Και τι να λένε όλοι αυτοί οι σύντροφοί της που την άκουγαν; Απλά τίποτα. Μέρος της δουλειάς...)



ΣΤΟ ΧΑΟΣ ΚΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΑΒΥΣΣΟ ΙΣΠΑΝΙΑ ΚΑΙ ΙΤΑΛΙΑ!


ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ ΕΚΒΙΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΠΛΗΡΗ ΥΠΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΣΕ ΜΝΗΜΟΝΙΟ!


Με οικονομικό στραγγαλισμό, πλέον, εκβιάζουν οι αγορές τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου! Στην Ισπανία, αλλά και στην Ιταλία, σημειώθηκαν ιστορικά υψηλά στις αποδόσεις των κρατικών δεκαετών ομολόγων. Ο σχετικός τίτλος της Ισπανίας καταγράφει συνεχή ανοδική πορεία από την περασμένη Παρασκευή. Τότε, η απόδοση του 10ετούς ομολόγου κυμαινόταν στο 7,2% ενώ χθες έφτασε το 7,56% και σήμερα (25/7) το 7,65%!

Η απόδοση του ιταλικού 10ετούς ενισχύεται στο 6,52% (527 μ.β.), του 5ετούς διαμορφώνεται στο 6,24% (592 μ.β.) και του 2ετούς στο 4,98% (509 μ.β.).

Σε δημοπρασία εντόκων γραμματίων, που πραγματοποιήθηκε χθες, η ισπανική κυβέρνηση άντλησε 3,04 δισ. ευρώ. Το μέσο επιτόκιο για τους 3μηνους τίτλους διαμορφώθηκε στο 2,434% (από 2,362% που ήταν στην προηγούμενη δημοπρασία στις 26/6) ενώ για τους 6μηνους 3,691% (από 3,237% αντίστοιχα).


Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι 3 από τις 17 τοπικές κυβερνήσεις εξετάζουν σοβαρά ή έχουν ήδη ζητήσει την υπαγωγή τους στο ειδικό ταμείο ρευστότητας που έχει ιδρύσει η ισπανική κυβέρνηση και που διαχειρίζεται κεφάλαια ύψους 18 δισ. ευρώ. Μετά τις επαρχίες Βαλένθια και Μούρθια, και η Καταλονία εξετάζει το ενδεχόμενο να υπαχθεί στο ταμείο ρευστότητας.


Παράλληλα, επιταχύνεται η συρρίκνωση της ισπανικής οικονομίας, συμφωνα με το μηνιαίο ενημερωτικό δελτίο που έδωσε στη δημοσιότητα η κεντρική Τράπεζα της Ισπανίας. Συγκεκριμένα, η οικονομική δραστηριότητα στη χώρα συρρικνώθηκε κατά 0,4% σε σύγκριση με το πρώτο τρίμηνο του 2012, όταν είχε σημειωθεί μείωση του ΑΕΠ κατά 0,3%. Για το σύνολο του έτους, η ισπανική κυβέρνηση προβλέπει ύφεση της οικονομικής δραστηριότητας στη χώρα κατά 1,5%.

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις για την Ισπανία, η κυβέρνηση δια του υπουργού Οικονομικών Λ. ντε Γκίντος, αναζητεί στίρηξη από τις δύο ισχυρότερες οικονομίες της ζώνης του Ευρώ, τη Γερμανία και τη Γαλλία.


Η πρώτη συνάντηση του ντε Γκίντος ήταν με το Β. Σόιμπλε και έγινε χθες στο Βερολίνο. Στην κοινή ανακοίνωσή τους υπογράμμισαν «τη σημασία της συνεργασίας με τους Ευρωπαίους εταίρους για την άμεση εφαρμογή των αποφάσεων της πρόσφατης Συνόδου, ιδιαίτερα την πλήρη οικοδόμηση μία λειτουργικής τραπεζικής ένωσης».

Αυτή η τραπεζική ένωση, αν υλοποιηθεί, θα αφαιρέσει ακόμα ένα εργαλείο άσκησης οικονομικής πολιτικής από τα κράτη μέλη της ΕΕ, αφού οι εποπτικές αρμοδιότητες του χρηματοοικονομικού συστήματος θα περάσουν σε ευρωενωσιακούς μηχανισμούς.

Σε ανάλογο μήκος κύματος ήταν και η κοινή ανακοίνωση του Λουίς ντε Γκίντος με τον Γάλλο υπουργό οικονομικών Πιερ Μοσκοβισί. "H κοινή στρατηγική για τη σταθερότητα της ευρωζώνης περιλαμβάνει την υιοθέτηση, ως το τέλος του έτους, ενός κοινού εποπτικού μηχανισμού για τις τράπεζες της ευρωζώνης, με τη συμμετοχή της ΕΚΤ", σημειώνεται στην ανακοίνωση. "Αναμένουμε προτάσεις από την Κομισιόν ως το Σεπτέμβριο και την έναρξη άμεσων διαπραγματεύσεων. Ο εποπτικός αυτός μηχανισμός θα ανοίξει το δρόμο για απευθείας ανακεφαλαιοποιήσεις υπό συγκεκριμένους όρους", προσθέτουν οι δύο Ευρωπαίοι αξιωματούχοι.

ΤΟ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ Β. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Στην καλλιέργεια εθνικής υπεροψίας η αιτία

Μία βασική αιτία που γεννά τέτοιες απαράδεκτες συμπεριφορές, όπως της Β. Παπαχρήστου, είναι ο εθνικισμός και η εθνική υπεροψία, που καλλιεργούνται γενικότερα και ιδιαίτερα στο χώρο του αθλητισμού. Ο αποκλεισμός της από τους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν αντιμετωπίζει από μόνος του το πρόβλημα. Η ουσιαστική του αντιμετώπιση προϋποθέτει πρώτα απ' όλα διαπαιδαγώγηση που θα καλλιεργεί τη φιλία και την αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς, άρα προϋποθέτει αθλητισμό σε εντελώς διαφορετική βάση από το σημερινό του εμπορίου, της ντόπας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Ωρα πληρωμής - Ο Γερμανικός τύπος για την Ελλάδα

Αυτοί που διαγκωνιζόντουσαν για το ποιός είναι ο πιστός εραστής του ευρώ και της "Ευρώπης" μπορουν τώρα να απολαύσουν τους καρπούς της σποράς τους και μαζί τους δυστυχώς και όλοι εμείς που ουδεμία σχέση έχουμε με την υπόθεση.

Η λατρευτή τους "Ευρώπη" πετάει τα μακιγιάζ και τα χαμόγελα και ρίχνει στο ψαχνό εκβιάζοντας τους "πιστούς" του ευρώ Έλληνες. Οι απειλές σε ημερήσια διάταξη δίνουν και παίρνουν.

Οι προειδοποιήσεις για "έξοδο απο το ευρώ" πατάνε γκάζι αφού οι "Ευρωπαίοι" δεν αφήνουν να πάει χαμένη η λατρεία που δείχνουν οι Έλληνες και η πεποίθηση των ηγετών των Ελληνικών κομμάτων της ευρωλατρείας ότι δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε μακρια από την αγκαλιά της στοργικής ευρωσυμμαχίας.

Ριχτε μια ματιά στο άρθρο από το Πρώτο Θέμα και εύκολα θα καταλάβετε πόσο "πατριωτική" και πόσο φιλολαική ήταν στην ουσία της η γεμάτοι όρκους ερωτική εξομολόγηση στο ευρώ που έκαναν δεξιοί, σοσιαλδημοκράτες και Αριστεροί πλην φυσικά  Κομμουνιστών. Ως γνωστό το ΚΚΕ επιβραβεύτηκε με το γνωστό ποσοστό για τη στάση καταγγελίας ΕΕ και Ευρώ που κράτησε αφου ο λαός έφαγε το παραμύθι κανονικά.

Να ζητούσαν καποιοι από τους τόσους επιφανείς ευρωλατρες τότε υποψήφιους και μια συγνώμη για το τόσο τραγικό λάθος...αλλά τι λέμε τώρα...

Θα ΄χουν προσέξει υποθέτω πολλοί ότι οι Ιταλοί και Ισπανοί συντηρητικοί δεν δηλώνουν ανάλογη πίστη γιατί βέβαια ξέρουν τι τους περιμένει αν το κάνουν. Πάντα έρχεται η ώρα της πληρωμής.

Ο Γερμανικός τύπος για την Ελλάδα

Η αναζωπύρωση της συζήτησης για πιθανή έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη και η εξέλιξη της τουριστικής κίνησης στην Ελλάδα βρίσκονται στο επίκεντρο της σημερινης επισκόπησης τύπου.

«Οι πιέσεις από το Βερολίνο» είναι ο τίτλος εκτενούς δημοσιεύματος στην ηλεκτρονική έκδοση της ZEIT. Η εφημερίδα σημειώνει: «Αυτή την περίοδο η Ελλάδα κάνει τις σκληρότερες περικοπές, όπως δεν τις έχει κάνει ποτέ ως τώρα – και το Βερολίνο την ίδια στιγμή πυροδοτεί μια συζήτηση για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Γιατί;».

Η απάντηση που δίνεται - αφού προηγουμένως αναγνωρίζονται οι μεγάλες περικοπές αλλά και η καθυστέρηση των μεταρρυθμίσεων – είναι η εξής: «Το Βερολίνο τώρα βγάζει τα μεγάλα ‘όπλα’: τη χρεοκοπία και την έξοδο από το ευρώ, γνωρίζοντας καλά ότι η κυβέρνηση στην Αθήνα θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να εμποδίσει ένα τέτοιο σενάριο.

Οι τελευταίες εκλογές έδειξαν πως οι Έλληνες θέλουν να κρατήσουν το ευρώ ισχυρίζεται ο οικονομολόγος Γκρος και θεωρεί τη σχετική συζήτηση σαν ένα παιχνίδι διαπραγμάτευσης. Η Αθήνα θα πρέπει να εξαναγκαστεί να κάνει τα τελευταία βήματα ούτως ώστε να μπορέσει να εξυγιάνει τον δημόσιο προϋπολογισμό και να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις. Η απειλή χρεοκοπίας είναι για τους ευρωδιασώστες το τελευταίο χαρτί για να μπορέσουν να πατάξουν τη διαφθορά και τον πολιτικό πατερναλισμό».

Αύξηση των τουριστών στην Ελλάδα

«Οι τουρίστες ανακαλύπτουν και πάλι την αγάπη για την Ελλάδα» είναι ο τίτλος με τον οποίο επιγράφεται δημοσίευμα του Spiegel online και υπότιτλο «Εμπρός για τον Νότο! Το μέχρι τώρα βροχερό γερμανικό καλοκαίρι ευνοεί και τους Έλληνες. Οι κρατήσεις για την Κρήτη, την Πελοπόννησο κτλ αυξάνονται και πάλι έντονα».


To περιοδικό αναφέρει: «Λόγω των βροχερών ημερών που επεφύλαξε το φετινό καλοκαίρι στους Γερμανούς, έχει αρχίσει προ πολλού η απόδραση στους ηλιόλουστους τουριστικούς προορισμούς. Μία από τις χώρες με τη μεγαλύτερη ζήτηση για διακοπές είναι φέτος η μέχρι τώρα περιφρονημένη Ελλάδα. Τις προηγούμενες εβδομάδες ο αριθμός των Γερμανών τουριστών στην Ελλάδα αυξήθηκε μέχρι και κατά 18% σε σχέση με πέρυσι, όπως δήλωσε στη Φραγκφούρτη ο διευθυντής του ΕΟΤ Γερμανίας Παναγιώτης Σκορδάς. 'Όλες οι ενδείξεις είναι ανοδικές αυτή τη στιγμή' τόνισε».

Ακριβό το σενάριο της εξόδου - "Κόκκινη κάρτα" για την Αθήνα;
Η πληθώρα των δημοσιευμάτων όμως στρέφεται και γύρω από την πιθανή έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ: «Η Ελλάδα στο δρόμο προς τη δραχμή» είναι ο τίτλος της Frankfurter Rundschau, η οποία σημειώνει: «Το ευρώ πέφτει, οι μετοχές ακολουθούν. Αυτά που λένε οι πολιτικοί στο Βερολίνο είναι όμως περισσότερο πολυλογίες, παρά μια ξεκάθαρη στάση. Από τις Βρυξέλλες ωστόσο έρχεται μια ξεκάθαρη στήριξη για την Αθήνα»

.

H οικονομική εφημερίδα Handelsblatt γράφει ότι «η τρόικα έχει στις αποσκευές της κόκκινη κάρτα για την Αθήνα» και σημειώνει : «Οι αντιπαθητικοί ελεγκτές βρίσκονται και πάλι στην Αθήνα. Ο πρωθυπουργός Σαμαράς ρίχνει τα πυρά του στο Βερολίνο. Τα ταμεία όμως είναι άδεια και το περιθώριο διαπραγματεύσεων περιορισμένο».

H Frankfurter Allgemeine Zeitung σημειώνει στις οικονομικές της σελίδες: «Η δυσφορία των Γερμανών για την Ελλάδα αυξάνει». «Ένας ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός Γερμανών πολιτικών παίρνει αποστάσεις από την Ελλάδα, διότι γίνεται ολοένα και πιο σαφές ότι η χώρα δεν πρόκειται να κάνει τις μεταρρυθμίσεις και να πάρει τα μέτρα ώστε να πάρει και τη βοήθεια» υπογραμμίζει η εφημερίδα.

Τέλος η Tagesspiegel του Βερολίνου γράφει ότι «η χρεοκοπία της Ελλάδας και μία έξοδός της από την ευρωζώνη τρομάζουν τις αγορές. Ωστόσο το σενάριο είναι πολύ ακριβό ώστε να υλοποιηθεί».


Πηγή: DW

Τελευταία σοβιετικα κράτη και άλλες ...μαλθακίες

Με νέο βλακωδες άρθρο επανέρχεται ο πιστός υπάλληλος του συστήματος Κ.Στούπας στο capital.gr για να μας θυμίσει τα περί "τελευταίου σοβιετικού κράτους" που καταρρέει...
Επειδη βαριέμαι και δεν έχει και νόημα να αναλύουμε μια τόσο βλακώδη και ολοφάνερης προέλευσης και στοχευσης θεωρία θα πώ μόνο αυτό.
 Στην Ελλάδα εξακολουθούμε και ποτέ δεν σταματήσαμε να είμαστε σε καθεστώς καπιταλιστικής ιδιοκτησίας. Αν ονομάζουμε "σοβιετικό κράτος" την Ελλάδα του ΠΑΣΟΚ, τότε ακόμη και η Αμερική, η Γερμανία ή η Σουηδία(ειδικά της ίδιας εποχής) ήταν πολύ πιο "σοβιετικά κράτη" από το δικό μας. Επομενως ας κόψουν τις εντυπωσιακές εξυπνάδες τύπου ΚΛΙΚ του '80 για να μπερδέψουν μυαλά απληροφόρητων. Τα ψέματα εχουν πολύ κοντά πόδια τελευταία... αν δεν το έχουν καταλάβει.
Επίσης τα πραγματικά σοβιετικά κρατη δεν θα τα γλυτώσουν ό,τι και να κάνουν. Ο Καπιταλισμός πεθαίνει. Απλά ακόμη κρύβεται το ότι ο βασιλιάς είναι ήδη κλινικά νεκρός.

Το βασίλειο εντός ολίγου θα γίνει στάχτη και η μόνη προοπτική για τους ανθρώπους είναι ο σοσιαλισμός. Τα κτήνη βέβαια το σκέφτονται...


Δεν φαντάζομαι βέβαια ότι θα επιλεγεί απο τους λαούς η βαρβαρότητα. Κανείς δεν αυτοκτονει όταν τα πράγματα γίνουν ολοφάνερα.

Σοβιετικό κράτος λοιπόν σημαίνει κράτος των αντιπροσώπων του λαού και των εργαζόμενων, όπου φυσικά και η ιδιοκτησία βρίσκεται στα χέρια τους. Δηλαδή λαική εξουσία.

Με λίγα λόγια, για να επανέλθουμε στον εξυπνάκια Στούπα, δεν υπάρχει σοβιετικό κράτος με καπιταλιστική ιδιοκτησία ηλίθιε....
Στούπα έ Στούπα....

Moody's: Yποβάθμισε σε αρνητική την προοπτική του EFSF

Η υποβάθμιση του EFSF είναι πολύ πιο σημαντική από όσο φαίνεται σε πρώτη ανάγνωση. Στην περίπτωση που θα αποφασισθεί κάποια έκδοση ομολόγου από αυτόν ή ανάλογο μηχανισμό, όπως υπάρχουν σκέψεις, για τη "σωτηρία" ή ενίσχυση οικονομιών, φυσικά δεν θα είναι του ίδιου κύρους με ενα που θα εκδιδόταν αν η βαθμολογία εξακολουθούσε να είναι ΑΑΑ. Επομένως θα είναι μια έκδοση με προδιαγεγραμμένη τύχη.
Η είδηση από ..
ΤΟ ΒΗΜΑ

Το ταμείο δημιουργήθηκε για να διασώσει τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης




Ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Moody’s, ανακοίνωσε την Τετάρτη ότι υποβαθμίζει την προοπτική του κύριου ταμείου διάσωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) που μέχρι τώρα διατηρεί την κορυφαία βαθμολογία Aaa από τη Moody’s, δημιουργήθηκε πριν από δύο χρόνια για να διασώσει τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης, που δεν ήταν σε θέση να δανείζονται με βιώσιμο τρόπο, μέσω της αγοράς των ομολόγων.

Η αλλαγή της προοπτικής του ταμείου (EFSF) από σταθερή σε αρνητική, δείχνει ότι η Moody’s εξετάζει το ενδεχόμενο υποβάθμισης της πιστοληπτικής ικανότητας του ταμείου σε περίπτωση που οι αντίξοες οικονομικές συνθήκες εξακολουθούν να υφίστανται.

Η αλλαγή της προοπτικής του ταμείου διάσωσης, είναι μια άμεση συνέπεια της απόφασης της Moody’s, να θέσει επίσης σε αρνητική προοπτική τα ομόλογα των τριών χωρών της ευρωζώνης που διατηρούν το ΑΑΑ, δηλαδή της Γερμανίας, της Ολλανδίας και του Λουξεμβούργου.

Ο οίκος πιστοληπτικής ικανότητας προχωρά στις αρνητικές προβλέψεις του λόγω της «αυξανόμενης πιθανότητας» να χρειαστούν οικονομική βοήθεια η Ισπανία και η Ιταλία, γεγονός που θα επιβαρύνει τα μέλη της ζώνης του ευρώ, καθώς επίσης λόγω του κινδύνου αποχώρησης της Ελλάδας από την ευρωζώνη.

Rock για την πατρίδα

redfly planet

"Δεν είμεθα νεοναζιστικά αποβράσματα, αλλά Έλληνες πατριώτες" φέρεται να δήλωσε ο άριος Μιχαλολιάκος λίγο πριν στείλει στο πεδίο της μάχης (κοινοβούλιο), υπέρ πίστεως (αρχαιοελληνικής ή ορθόδοξης χριστιανικής, θα σας γελάσω πλέον, οι φασίστες κωλοτουμπιάζουν και σε αυτό το ζήτημα) και πατρίδος, άλλο ένα τέκνο της οργάνωσης. "Ή ταν ή τα πειτάν" ανέκραξε ως γνήσιος απόγονος του Ταμτάκου ο νεοφώτιστος ορκισμένος τιμωρός του κοινοβουλίο και αφήνοντας μία πολεμική κραυγή .............έσκυψε ταπεινά το κεφάλι μπροστά από τον καλό παππούλη



τον οποίο κατηγορούσε μαζί με τους ομοϊδεάτες του όλα τα προηγούμενα χρόνια για την καταστροφή του αρχαιοελληνικού πολιτισμού και του original ελληνικού θρησκεύματος? Αυτού, ναι : ]

Φαντάζομαι οι original original σκληροπυρηνικοί true φασίστες θα έχουν ξενερώσει με όλα αυτά, με τους τακτικισμούς της οργάνωσης τους, με το ντεμεκ χριστιανικό πρόσωπο που επιδεικνύει τον τελευταίο καιρό για να προσποριστεί τον υπερσυντηρητικό νοικοκύρη και το παπαδαριό. Αυτά έχει η ζωή. Καιρός για διάσπαση : ]

Σε περίπτωση που δεν έχετε διαβάσει ακόμη την είδηση (δύσκολο) όλα τα παραπάνω αφορούν το νέο φυντάνι της ΧΑ το οποίο διαθέτει και μουσικές ανησυχίες! Εκτός από το nsbm (national socialist black metal) στη Βουλή θα αντιπροσωπευτεί και το nazi punk!

Ακούγοντας αυτό το κακόηχο κομμάτι και διαβάζοντας τους στίχους, φαντάζομαι ότι και ο τελευταίος αποχαυνωμένος οπαδός της ΧΑ παύει να έχει αμφιβολίες για τον ιδεολογικό προσανατολισμό της οργάνωσης....το ζήτημα είναι το κατά πόσον το ήξερε ήδη και αν τον ενδιαφέρει στην τελική ανάλυση (μετά της 2ες εκλογές έχω απαντήσει -στον εαυτό μου- στα δύο παραπάνω ερωτήματα).

ΥΓ: έχω παρατηρήσει ένα περίεργο pattern στην αναπαραγωγή της παραπάνω είδησης. Οι περισσότεροι ιστότοποι βάζουν λινκ από το κακόηχο τραγούδι στο οποίο ο τραγουδοποιός υπόσχεται ότι "θα μπει μες στη βουλή και θα την κάψει όλη"

(απορία αφελούς 1: το κτίριο?
απορία αφελούς 2: και τους βουλευτές της ΧΑ?)


και το έτερο κακόηχο κομμάτι που λέει "μίλα ελληνικά ή ψόφα" αλλά παραλείπουν αυτό με το Άουσβιτς...

Καπιταλισμός σάπιος μέχρι το μεδούλ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ποσά συνολικού ύψους 13 τρισ. στερλινών (21 τρισ. δολάρια), όσο δηλαδή το ΑΕΠ των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας μαζί, έχουν καταφέρει να κρύψουν σε «μυστικούς» φορολογικούς παραδείσους, όπως η Ελβετία και τα νησιά Καϊμάν, οι μεγιστάνες του πλανήτη. Αυτό αποκαλύπτει η βρετανική εφημερίδα «Ομπζέρβερ», επικαλούμενη μελέτη του οργανισμού Tax Justice Network, που χρησιμοποίησε στοιχεία από το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα, την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS) - αποκαλούμενη και «διεθνής των τραπεζών» - και τις εθνικές κυβερνήσεις. Αν κάτι καταδεικνύει η έρευνα, είναι πως αυτά τα 13 τρισ. στερλίνες - που μπορεί να είναι και 20 τρισ. στερλίνες ή 32 τρισ. δολάρια - δεν τοποθετήθηκαν στους λεγόμενους «φορολογικούς παραδείσους» ούτε μυστικά ούτε παράνομα. Αντίθετα όλα έχουν γίνει καθόλα νόμιμα και μάλιστα από τα μεγαλύτερα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, αποκαλύπτοντας την υποκρισία του πολιτικού προσωπικού και των κυβερνήσεων της πλουτοκρατίας που εμφανίζονται την ίδια στιγμή υπέρμαχοι της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα τέλη του 2010, οι 50 μεγαλύτερες ιδιωτικές τράπεζες του κόσμου διαχειρίζονταν για λογαριασμό ιδιωτών πελατών τουλάχιστον 12,1 τρισ. δολάρια σε «φορολογικούς παραδείσους», έναντι ...μόλις 5,4 τρισ. δολαρίων το 2005. Οι τρεις τράπεζες που διαχειρίζονταν το μεγαλύτερο μέρος αυτών των «εξωχώριων» περιουσιακών στοιχείων για λογαριασμό των κροίσων του πλανήτη είναι η Credit Suisse,η UBS και η Goldman Sachs. Περιττό να σημειώσουμε ότι αυτά τα αμύθητα ποσά προέρχονται από την άγρια ληστεία που γίνεται σε βάρος των λαών από τα μονοπώλια. Τέτοια είναι και τα 600 δισ. ευρώ που έχουν βγάλει από τη χώρα μας τα προηγούμενα χρόνια οι επιχειρηματικοί όμιλοι και έχουν σε τράπεζες της Ελβετίας και σε άλλους «παραδείσους». Δεν είναι η πρώτη φορά που δημοσιοποιούνται τέτοια στοιχεία, τα οποία αποτυπώνουν μάλλον λειψά την πραγματικότητα. Το συμπέρασμα όμως είναι το ίδιο. Το κεφάλαιο δεν ελέγχεται και δεν χαλιναγωγείται, ο σάπιος και παρασιτικός καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται, αλλά ανατρέπεται.

Συλλαλητήριο για τη Χαλυβουργία στην Ομόνοια- Ομιλία Γ.Σιφωνιού(Βίντεο)

Ψάχνοντας το πρωί τις ειδήσεις της Google δεν είδα τίποτα για τη συγκέντρωση! Τίποτα... Λες να έχουμε λογοκρισία; Απόφαση να κρυφτεί με κάθε τρόπο η Αλληλεγγύη της εργατικής τάξης; Μπα...μάλλον γινόμαστε παρανοικοί. Γιατι να κάνουν τέτοιο πράγμα;

 Μια πραγματικά μεγάλη και σημαντικη ενωτική διαδήλωση στο κέντρο του καλοκαιριού σκεπάζεται με το γνωστό τρόπο.. "Κόψτε τις ειδήσεις για τη Χαλυβουργία". Κινδυνος ..."ατυχήματος" εργατικής αλληλεγγύης.

 Το βίντεο το είδαμε στο redflyplanet

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΙ ΑΓΩΝΑ…

Αριστερά και πολιτική



Οι μεγάλες συγκεντρώσεως αλληλεγγύης προς τους απεργούς χαλυβουργούς της Ελληνικής Χαλυβουργίας, με κορυφαία σε μαζικότητα και αποφασιστικότητα αυτή της Αθήνας, έδειξε ένα μόνο πράγμα. Ότι από τον λαό και την εργατική τάξη η κυβερνητική τρόικα, η ευρωπαϊκή τρόικα και η εργοδοσία, ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΙ ΑΓΩΝΑ!





Μια απάντηση μαχητική για την τεράστια επίθεση που εξαπέλυσαν κατά των απεργών χαλυβουργών και γενικότερα κατά των δικαιωμάτων του λαού της εργατικής τάξης.


Ήταν τόσο συγκλονιστική η συγκέντρωση στην Ομόνοια που θύμιζε τις διαδηλώσεις κατά των μνημονίων. Η δε πορεία απλώθηκε από το Σύνταγμα σχεδόν μέχρι την Ομόνοια! Η διαφορά ήταν ότι τώρα οι συνειδήσεις ήταν όλες πιο ψημένες και πιο αποφασιστικές. Στα μάτια των διαδηλωτών έβλεπες τη σπίθα και ότι κοιτούσαν πολύ μακριά, σε αγώνες σκληρούς και θυσίες που έρχονται και πρέπει να τους δώσουν όρθιοι αλύγιστοι.





Η κυβέρνηση που νόμισε ότι με την επέμβαση των ΜΑΤ στην Χαλυβουργία «καθάρισε» απλώς δεν αντιλήφθηκε σε τι δίχτυ ταξικής πάλης έχει εμπλακεί. Από αυτό το δίχτυ όπως, άφησαν να διαφανεί οι χαλυβουργοί, αλλά και οι εργαζόμενοι δεν θα βγει νικήτρια. Ένα μήνα μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από την κυβερνητική τρόικα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, η ταξική αντιπαράθεση κτύπησε κόκκινο. Κι εκεί που κάποιοι πανηγύριζαν ότι με την πτώση του ΚΚΕ θα επέλθει και πτώση των αγώνων και της θέλησης των εργαζομένων να σταθούν αλύγιστοι, ανακαλύπτουν έκπληκτοι ότι η εργατική τάξη όχι μόνο στέκεται στα πόδια της αλλά αρχίζει μια συσπείρωση που δεν την είχαν υπολογίσει.





Στη σημερινή συγκέντρωση στην Ομόνοια, εκτός από το ΠΑΜΕ, ΤΗΝ ΠΑΣΕΒΕ, την ΜΑΣ και την ΟΓΕ, που με εξαίρεση την ΟΓΕ κατέβηκαν για πρώτη φορά χωρίς ή με ελάχιστες σημαίες, παρουσία είχαν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΣΕΚ, το ΚΚΕ μ-λ  και το Μ-Λ ΚΚΕ σε κοινό μπλοκ με τις συνδικαλιστικες τους παρατάξεις Εργάς και Ταξική Αντεπίθεση, κάποιες ατομικές παρουσίες από  τον ΣΥΡΙΖΑ κ.α. Συμμετείχε μεγάλος αριθμός σωματείων και συνδικαλιστών οι οποίοι έδωσαν μαχητικό παρόν.





Κεντρικός ομιλητής ο πρόεδρος των Χαλυβουργών Γιώργος Σιφωνιός. Με λόγια σταράτα έστειλε το μήνυμα των απεργών που με συντριπτική πλειοψηφία 97% ενέκριναν: «Είμαστε εδώ ορθοί και αλύγιστοι, συνεχίζουμε την απεργία και τον αγώνα, η τρομοκρατία κυβέρνησης και εργοδοσίας δεν θα περάσει, θα νικήσουμε»!

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. ΕΜΠΡΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ, ΕΜΠΡΟΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ…

Αριστερά και πολιτική



Μια συζήτηση πάνω "στη βράση που κολλάει το σίδερο"!

Ένας φίλος, καλλιτέχνης, αναγνωρισμένος με σπουδαία καριέρα, με ρώτησε στο περιθώριο της διαδήλωσης αλληλεγγύης για τους χαλυβουργούς στις 17/7/2012: «Μπορούμε να κάνουμε εμείς οι κομμουνιστές και οι πραγματικοί ριζοσπάστες αριστεροί πολιτιστική επανάσταση;»

Τον κοίταξα έκπληκτος και σιώπησα για δευτερόλεπτα. Ένας καλλιτέχνης που από μένα ξέρει μύρια όσα πιο πολλά για την τέχνη, με ρωτάει! Άρα το ερώτημα δεν είναι καλλιτεχνικό, είναι πολιτικό.

Σαν να περίμενα από καιρό αυτή την ερώτηση.

Σιωπή και μετά σαν χείμαρρος ξέσπασα: «Έχουμε βαθιά οικονομική κρίση, έχουμε σκληρό ταξικό - αντιλαϊκό πόλεμο, απεργίες ηρωικές που τις λοιδορεί η άρχουσα τάξη, μάζες υποτιμημένων και εξευτελιζόμενων ανθρώπων, στρατιές απαξιωμένων εργαζομένων, ανέργων, αστέγων, απόκληρων από μια κοινωνία που έκτισαν με τον ιδρώτα τους και όμως…. και όμως τους σκοτώνει κάθε μέρα… Και όμως σε αυτές τις στιγμές δεν έχουμε νέα ποίηση, νέα μουσική, νέα ζωγραφική, νέα θεατρικά έργα, νέα λογοτεχνία, νέα πολιτιστικά κύματα που θα σαρώσουν σαν καταρρακτώδη βροχή τον κόπρο του σύγχρονου Αυγεία από τη σκεπή του κόσμου! Δεν έχουμε πολιτιστική επανάσταση φίλε μου και καμία τάξη δεν νίκησε ποτέ αν πρώτα δεν έκανε την πολιτιστική της επανάσταση».

-«Και πως αρχίζουμε; Δεν πρέπει να αρχίσουμε από αυτά τα παιδιά που βλέπουμε γύρω μας βγαλμένα από την καθημερινή μάχη που είναι, κοίταξε, γεμάτα φλόγα, παλμό και απόφαση; Πού να πάμε, στους αστούς και μικροαστούς διανοούμενους που όλοι σταδιακά πέρασαν στην εξουσία με εξαγορασμένες συνειδήσεις;»



-«Άκου, αν οι εργάτες δεν πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους σε όλα τα επίπεδα, δεν θα είναι άξιοι ούτε εξουσία να διεκδικούν, ούτε τύχη να έχουν» του απάντησα και έμεινα μετά βαθιά συλλογισμένος.


Ήταν πράγματι μια σύντομη συζήτηση φωτιάς. Από αυτές που κολλάνε το σίδερο πάνω στη βράση. Το πρόβλημα επί τάπητος και η λύση το δίλημμά μας.

Αναρωτήθηκα σε μια στιγμή βουβαμάρας: Γιατί δεν τραγουδάει η πορεία αλλά λέει μόνο συνθήματα; Γιατί διαφέρουν τόσο οι σημερινές πορείες μας από τις πορείες της επαναστατικής ριζοσπαστικής και κομμουνιστικής Αριστεράς που κάναμε πριν δεκαετίες και ήταν γεμάτες τραγούδι, αισιοδοξία, ελπίδα παρά τις δυσκολίες; Γιατί οι αντάρτες πολεμούσαν και τραγουδούσαν; Γιατί οι φυλακισμένοι την ώρα της εκτέλεσης τραγουδούσαν με στεντόρεια επαναστατική δύναμη και έκαναν τον εχθρό να τρελαίνεται; Γιατί μπορούσαν μέσα σε φυλακές και εξορίες να γράφονται σπουδαία τραγούδια, ποιήματα, διηγήματα και θεατρικά έργα; Γιατί οι εξόριστοι νέοι μέσα στο αρματαγωγό από τον Ωροπό στη Γιούρα το 1968, άστραψαν και βρόντηξαν στο επαναστατικό και αντάρτικο τραγούδι ενώ δεν ήξεραν αν την επόμενη στιγμή θα ζούνε, αφήνοντας αποσβολωμένους τους φρουρούς της χούντας;

Γιατί τότε ο κόσμος μας έσφυζε από ποίηση, λογοτεχνία, τραγούδι, θέατρο; Θέατρο της σκηνής, θέατρο του δρόμου και της γειτονιάς, τραγούδι του πάλκου, τραγούδι της παρέας, της μπουάτ και του καφέ; Φτωχύναμε άραγε τόσο πολύ; Νικηθήκαμε; Νικήθηκε το όραμα και το όνειρο;



Όχι! Το όραμα της εργατικής τάξης για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, για έναν κόσμο που θα σχεδιάζει και θα γράφει την ιστορία του και δεν θα τον γράφει η ιστορία, είναι το ανώτερο όραμα που παρήγαγε ποτέ η ανθρωπότητα. Αν δεν το υμνούμε και δεν το εξυψώνουμε πολιτιστικά, είναι δικό μας ελάττωμα. Εμείς φταίμε και εμείς πρέπει να το διορθώσουμε. Είναι ανάγκη να καλύψουμε αμέσως αυτό το έλλειμμα που μας κάνει να χανόμαστε από την κοινωνία του πολιτισμού και της διαμόρφωσης των συνειδήσεων.

Ώρα για νέο ξεσήκωμα

Δεν μπόρεσα να μη ξεσπάσω μέσα μου:
Φίλοι και σύντροφοι σηκωθείτε. Δεν θα σας προσφέρει κανένας νέα ποίηση, νέα λογοτεχνία και νέα μουσική. Νέο μουσικό κύμα - τσουνάμι δεν σηκώνεται αν δεν το σηκώσουμε εμείς. Νέα πολιτιστική επανάσταση του λαού δεν γίνεται αν δεν την κάνουμε εμείς που δένουμε το ατσάλι στους δρόμους του αγώνα. Ας μη περιμένουμε κανέναν αστό και μικροαστό διανοούμενο απ έξω να μας σώσει. Εμείς όμως μπορούμε να τον σώσουμε από την καταθλιπτική και απάνθρωπη τάξη του αν έρθει να υπηρετήσει αγνά και ταπεινά τα οράματα της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού για να γίνει και αυτός ένα με μας, ένας άνθρωπος του μέλλοντος.



Αυτό είναι! Οι νέοι κομμουνιστές, ριζοσπάστες αριστεροί, ανυπότακτοι εργάτες, μαχητές της καθημερινής ζωής πρέπει να πάρουν την υπόθεση του πολιτισμού στα χέρια τους. Τέρμα πια η κυριαρχία της αστικής υποκουλτούρας, των ριάλιτι, της αποχαύνωσης και της νάρκωσης. Τέρμα το έλλειμμα νέας λαϊκής και πανανθρώπινης κουλτούρας σε λογοτεχνία, ποίηση, μουσική, θέατρο…


Μπορεί να φανεί στην αρχή σαν αστείο να πιάσουν οι εργαζόμενοι και οι επαναστατημένοι νέοι την πέννα, την κιθάρα, το μπουζούκι, τις παλέτες, το πινέλο, τα σκηνικά. Όμως όταν υπάρχει η φλόγα, τίποτα δεν είναι αστείο. Ας απλώσουμε στον μικρόκοσμο που ζούμε την νέα μας απόπειρα τέχνης. Ας γεμίσουμε όλη την κοινωνία με μικρά και μεγάλα νέα έργα, πρωτοπόρα και άγνωστα σε αυτήν, ας μιλήσουμε στην καρδιά του λαού με τα νέα έργα μας, με το τραγούδι στη παρέα και την γειτονιά, με το θέατρο στους φίλους και στο εργοστάσιο, με την ποίηση που θα αναστήσει τις χαμένες μας μνήμες…



Αν το κάνουμε να είστε σίγουροι ότι πολύ σύντομα θα ξεπεταχτούν θαυμάσια έργα από ταλέντα που τώρα μαραίνονται και χάνονται γιατί δεν τολμάμε, γιατί η πίεση της αστικής υποκουλτούρας επέβαλε τη δική της οικονομική και τεχνική λογοκρισία σε κάθε πνευματική παραγωγή. Εμείς θα σπάσουμε τα φράγματα όπως τα σπάσαμε τόσες φορές. Θυμηθείτε τον Βάρναλη, τον Λειβαδίτη, τον Ρίτσο, τον Μίκη στα νιάτα του, τον Θέμο Κορνάρο, τον Μενέλαο Λουντέμη… Δεν θα υπήρχαν αν δεν τολμούσαν σε δύσκολες συνθήκες, αν δεν υπήρχε από κάτω πραγματική πολιτιστική επανάσταση που τους ανέδειξε. Οι νέοι Μαγιακόφκι γίνονται στις μάχες δεν γεννιούνται έξω από αυτές!

ΜΙΑ ΦΛΟΓΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΗΘΙΑ ΜΑΣ

Για όσους ρωτούν «με ποια μέσα;», η απάντηση είναι, με ό,τι μας έχει απομείνει: ΜΙΑ ΦΛΟΓΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΗΘΙΑ ΜΑΣ! Αυτό είναι το όπλο μας με αυτό θα πολεμήσουμε. Και όσοι ρωτούν με «ποιες αρχές» θα γίνει η καλλιτεχνική δημιουργία, τους λέω ότι, όταν έχεις μέσα σου τις αρχές του λαϊκού κινήματος, της διαλεκτικής φιλοσοφίας και της ιστορίας των αγώνων του, δεν περιμένεις καμία καθοδήγηση, καμία εντολή κανέναν «κανόνα» τέχνης. Δημιουργείς διαλεκτικά, παλεύεις, κάνεις λάθη, διορθώνεσαι και γίνεσαι πραγματικός καλλιτέχνης του λαού.




Όποιος κατανοεί τις νομοτέλειες εξέλιξης και την ανάγκη να κάνουμε πράξη την αλλαγή του κόσμου με τους αγώνες μας, δημιουργεί, δεν περιμένει συνταγές. Μιλάει για τα απλά προβλήματα των ανθρώπων της αγωνίας και της δημιουργίας που είναι και τα μεγάλα προβλήματα του κόσμου. Μιλάει για το μικρό όνειρο του απλού εργαζόμενου ή του άνεργου, την αγάπη, τον πόνο το ιδανικό, που είναι ιδανικό και όραμα του μεγάλου κόσμου. Όλα ενταγμένα στους σκοπούς του εργαζόμενου λαού, αυτό είναι τώρα το κριτήριο. Τώρα που η επίθεση σε κάθε λαϊκό και εργατικό δικαίωμα γιγαντώνεται και σε λίγο θα επιχειρηθεί η πλήρη εξαφάνιση τους, είναι καιρός να μετατρέψουμε την τέχνη σε όπλο στα χέρια του εργαζόμενου λαού.

Στου Παύλου και του Νικολού…

Τι να πω σε αυτά τα παιδιά δηλαδή; Ο φίλος μου είχε μια ιδέα: «Ξεκινάμε όπως είμαστε! Όπως είμαστε με τις παρέες, τις φιλίες και τον περίγυρο, κάνουμε τις «πολιτιστικές παρέες» όπου βρεθούμε και σταθούμε. Δεν υπάρχει καλύτερο υλικό από αυτούς τους αγωνιστές του δρόμου και των διαδηλώσεων. Κάνουμε ομάδες δημιουργίας, συνδεόμαστε μεταξύ μας και να ανταλλάσσουμε δημιουργίες ώστε να ανεβαίνει το επίπεδο όλων και να αναδεικνύονται τα καλύτερα έργα. Θα ήθελα πολύ να δω μια παρέα στη γειτονιά μου ή κάπου αλλού να διαλαλεί: «σήμερα θα έχουμε συναυλία με απαγγελία ποίησης και σκετς για τους ταπεινούς και καταφρονεμένους. Ελεύθερη είσοδος για όλους στο καφέ του Άρη, του Παύλου και του Νικολού…» Είναι κάτι που δεν υπάρχει. Κάτι που ο κόσμος «πεινάει» να ακούσει.

Έμεινε η συζήτηση εκεί. Όμως έδωσε ένα μεγάλο σάλτο στην αναζήτηση της νέας πολιτιστικής επανάστασης που έχουμε ανάγκη.

Το μήνυμα που βγήκε ήταν σαφές: Εμπρός νέοι και νέες, στον πολιτισμό για νίκες λαμπρές, εμπρός επαναστάτες, εμπρός κομμουνιστές….
Συνδεθείτε, οργανωθείτε, δημιουργείστε.

Πανικός στους δείκτες στις ευρωπαικές αγορές- Στο -5,50% το ΧΑΑ!

Πανικός σε όλους τους δείκτες στις Ευρωπαικές αγορές από το πρωί.
Τα σπρέντς Ισπανίας(630 πριν λίγο!) και Ιταλίας (κοντά στο 550) σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο ενώ τα Χρηματιστήρια βυθίζονται.
Κοντά στο -2% όλες οι μεγάλες ευρωπαικές αγορές, ενώ το Χρ.Αθηνών γκρεμίζεται στο -5,50%!!
Στα χαμηλά και το ευρώ στο 1,21 με το δολάριο.
Τα πράγματα βέβαια μπορούν εύκολα να γίνουν πολύ χειρότερα.
Τι άλλο εκτός από ντόμινο κατάρρευσης μπορεί να περιμένει κανείς με τα επιτόκια δανεισμού Ισπανίας και Ιταλίας κοντά στο 8% και 7% αντίστοιχα;
Ειναι καθαρό πως πρέπει να αναμένονται αποφάσεις και εξελίξεις που  δεν δείχνουν καθόλου πως θα είναι καλές για τος λαούς της Ευρώπης όσο δεν ασκούν σοβαρή πίεση στο καταρρέον σύστημα  που δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να επιχειρήσει να σωθεί καταστρέφοντας ζωές.

Τα ΜΑΤ έπιασαν δουλειά το πρωί στη Χαλυβουργία

Τα ΜΑΤ έκαναν τη δουλειά τους σαν έμμισθοι του Μάνεση το πρωί στη Χαλυβουργία, χτυπώντας και ψεκάζοντας απεργούς που παλεύουν για το δικαίωμα τους στη δουλειά και τη ζωή, ό,τι κι αν λένε οι καλοπληρωμένοι "δημοσιογράφοι" που ξεπερνάνε πια κάθε όριο.
Η ενημέρωση εξακολουθεί να είναι τραγική αφού η αλήθεια δεν στάζει ούτε καν με το σταγονόμετρο από δελτία και συστημικά μέσα. Ακόμη και η ΝΕΤ στο δελτίο των 12 το μεσημερι δεν ανέφερε καθόλου το αποτέλεσμα της συνέλευσης των Χαλυβουργών 165-4 υπέρ της Απεργίας, με τον παρουσιαστή να ρωτάει και να αναρωτιέται με επιθετικό ύφος γιατί εμποδίστηκαν οι 3 που ήθελαν να πάνε να δουλέψουν. Δεν έχει πάρει είδηση ότι το δικαίωμα στη δουλειά δεν είναι ιδιοκτησία των 40-50 που θέλουν το σπάσιμο της Απεργίας, ούτε των διευθυντικών στελεχών της εταιρείας,  αλλά κυρίως δικαίωμα των 120 που έχουν απολυθεί και των υπολοίπων που παλεύουν για τους απολυμένους συναδέλφους τους και για τη ζωή τους.

Τα ΜΑΤ "αναγκάστηκαν"... λέει το Πρώτο θέμα αλλά και άλλοι  έγκυροι και αντικειμενικοί! Γιατί αναγκάστηκαν; Τους επιτέθηκε κανείς;
Πάμε αργά αλλά σταθερά σε κανονική επιστροφή στο μεσαίωνα με την υπογραφή των σιωπηρών ψηφοφόρων που νοιάζονται μόνο για το τομάρι τους.
Όσοι δεν ανήκουν στους αναίσθητους φιλοτομαριστές "δημοκράτες" ας τρέξουν στις συγκεντρώσεις αλληλεγγύης το απόγευμα.
Στην Αθήνα στην Ομόνοια στις 7.30.
Όλη η Ελλάδα μια Χαλυβουργία. Όλοι μαζί με τους ηρωικούς εργάτες. Αύριο είναι η σειρά μας

Ας δουμε πως παρουσιάζει το θέμα το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ που ηταν ό,τι πιο "φιλικό" βρήκαμε προς τους Απεργούς:

Περιορισμένη χρήση χημικών αναγκάστηκαν κάνουν νωρίτερα σήμερα το πρωί τα ΜΑΤ έξω από τη Χαλυβουργία.Ομάδα απεργών επιχείρησε να πραγματοποιήσει παράσταση διαμαρτυρίας, με αποτέλεσμα να χρειαστεί να επέμβει η αστυνομία για να τους απομακρύνει.
Μάλιστα ένας εργαζόμενος της Ελληνικής Χαλυβουργίας μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με ασθενοφόρο που τον παρέλαβε από το χώρο των εγκαταστάσεων της εταιρείας στον Ασπρόπυργο. Ο άνδρας ένιωσε πιθανότατα αδιαθεσία από τη χρήση χημικών.
Οι εργαζόμενοι έχουν αποφασίσει τη συνέχιση της απεργιακής τους κινητοποίησης, ανάμεσα στα αιτήματα των οποίων είναι και η απόσυρση των αστυνομικών δυνάμεων από την είσοδο του εργοστασίου.
Κυκλοφοριακά προβλήματα συνεχίζονται να παρατηρούνται στην εθνική, με τα οχήματα να σχηματίζουν ουρά, αφού η κίνηση διεξάγεται μόνο από μια λωρίδα κυκλοφορίας.
Ειδικότερα, πολύ αυξημένη παρουσιάζεται αυτή την ώρα στην Αθηνών - Κορίνθου/Λ. Αθηνών (έξοδος) από ΔΑΦΝΙ έως Διυλιστήρια.




Το ΠΑΜΕ για τη σημερινή ένταση στη Χαλυβουργία


Το ΠΑΜΕ εξαπέλυσε για άλλη μία φορά βέλη κατά της τριτοκομματικής κυβέρνησης μέσω ανακοίνωσης που εξέδωσε πριν από λίγο αναφορικά με τα σημερινά επεισόδια της Χαλυβουργίας, καλώντας την εργατική τάξη να πάρει μαζικά μέρος στις συγκεντρώσεις που διοργανώνουν εργατικά κέντρα και ομοσπονδίες σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας.
«Το ΠΑΜΕ καταγγέλλει και καταδικάζει την τρικομματική κυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ, που σήμερα το πρωί έδωσε εντολή στις δυνάμεις καταστολής να χτυπήσουν για ακόμα μια φορά τους απεργούς χαλυβουργούς. Με ιδιαίτερη μανία χτύπησαν τραυματίζοντας αρκετούς εργάτες που υπερασπίζονται τον ηρωικό αγώνα τους, το δικαίωμα στη δουλειά όλων.
Το ΠΑΜΕ συγχαίρει τους υπουργούς Δένδια και Ρουπακιώτη που και με δική τους εντολή χτυπήθηκαν οι εργάτες. Είναι υπάλληλοι των βιομηχάνων, του Μάνεση και δουλεύουν για τα κέρδη του.
Το ΠΑΜΕ καλεί την εργατική τάξη να δείξει για μια ακόμα φορά την αλληλεγγύη της και να πάρει μαζικά μέρος στις συγκεντρώσεις που  διοργανώνουν εργατικά κέντρα και ομοσπονδίες σ΄ όλες τις πόλεις της Ελλάδας. Στην Αττική στην Ομόνοια στις 7.30μ.μ».


 

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ;

Αριστερά και πολιτική


Τα βρήκαν οι «δημοκράτες» που επαναστάτησαν με ιμπεριαλιστική εντολή με την Αλ – Κάιντα και τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και όλοι μαζί με τους Αμερικανούς και από κοινού επιχειρούν την ανατροπή;


Στον σκοτεινό κόσμο των ιμπεριαλιστικών σχεδίων δεν είναι δύσκολο να γίνονται σύμμαχοι τα αντικομουνιστικά δημιουργήματα της CIA που «παραστράτησαν» κάποια στιγμή προς την ανεξέλεγκτη τρομοκρατία και τώρα να επανέρχονται στην αρχική αγκαλιά και να δουλέψουν για την ιμπεριαλιστική τρομοκρατία.



Ό,τι έγινε εν μέρει στη Λιβύη, αρκεί να περάσουν τα σχέδια διάλυσης των κρατών που αντιστέκονται και να περάσει ο πλούτος τους στα χέρια των πολυεθνικών τους.

Όσο για τους οπαδούς της «αποκατάστασης της δημοκρατίας» μεταξύ των οποίων και κάποιοι κοσμοπολίτες «αριστεροί» που χειροκροτούν τις επιθέσεις για την ανατροπή της δικτατορίας του Άσαντ, ας μας πουν για τις ανάλογες «αποκαταστάσεις» που χειροκρότησαν στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη, στο Κόσσοβο κλπ.


Το μόνο που βλέπουμε είναι τα ωμά βασανιστήρια, οι δολοφονίες αθώων και αμάχων, η ληστεία των χωρών και οι νόμοι της Σαρία.

Ποια είναι τα όπλα του εργατικού-προλεταριακού αγώνα και γιατί είναι όπλα που τον φέρνουν στην πρωτοπορία όλης της κοινωνίας

Lenin Reloaded

1. Αλληλεγγύη
2. Αμοιβαία εμπιστοσύνη
3. Αυτοπειθαρχία
4. Αποφασιστικότητα
5. Επιμονή
6. Αντοχή
7. Σεβασμός στις συλλογικές διαδικασίες και αποφάσεις
8. Αφοβία
9. Περιφρόνηση κάθε προδοτικού συμβιβασμού
10. Απομόνωση των προδοτών, χαφιέδων και σπιούνων
11. Αυτοπεποίθηση
12. Πνεύμα αυτοθυσίας


Αυτές είναι οι αξίες που παντού ποδοπατήθηκαν, συγκροτημένα και επί σκοπού, στην "Ελλάδα της μεταπολίτευσης." Στην Ελλάδα της σαβουροτηλεόρασης, των σαβουροπεριοδικών, της σάπιας μικροαστίλας, της μάσας και της χάψας, της συναίνεσης, της συντήρησης, του ενδοτισμού και της λήθης. Στην Ελλάδα των συμβιβασμένων και θρασύδειλων, της ψευτομαγκιάς και των ψευτοτσαμπουκάδων. Στην Ελλάδα του σκυλάδικου και της ρεμούλας, των γενικευμένων πελατειακών σχέσεων, του τοξικού ατομικισμού και του σκυμμένου σβέρκου. Στην Ελλάδα της λάιφσταϊλ επαναστατικότητας, του πουλημένου συνδικαλισμού, του βαθύτατου κομφορμισμού, της μπακιρένιας "διανόησης."


Αυτές είναι οι αξίες που μόνο το ταξικά συνειδητό προλεταριάτο κράτησε ζωντανές, γιατί χωρίς αυτές δεν μπορεί να ζήσει.


- Μάθε από το εργατικό προλεταριάτο!


- Ακολούθησε το εργατικό προλεταριάτο!


- Στήριξε το εργατικό προλεταριάτο!

Είναι η μόνη κοινωνική δύναμη που μπορεί να σηκώσει μια χώρα που ντρέπεται για τον εαυτό της από τα γόνατα. Αν ηττηθεί τώρα αυτή η δύναμη, είσαι για πάντα χαμένος.

Ποιός κλείνει τα εργοστάσια

Η Goodyear, η Pirelli, και τα ψέμματα της ΝΔ


Γρηγοριάδης Κώστας

Στην προσπάθεια να προσδώσει αληθοφάνεια στις συκοφαντίες ενάντια στους εργατικούς αγώνες και το ΚΚΕ, η ΝΔ γράφει, μεταξύ άλλων, στο σημείωμα που διένειμε στα στελέχη του κόμματος η γραμματεία Πολιτικού Σχεδιασμού, με τον τίτλο «Οι ευθύνες της αριστεράς»:


«(Η "αριστερά") εξανάγκασε με στοχευμένες κινητοποιήσεις και μαξιμαλιστικές θέσεις μεγάλες και μικρότερες επιχειρήσεις να βάλουν "λουκέτο", καταδικάζοντας στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενους. Αναφέρουμε για παράδειγμα ότι στις αρχές της 10ετίας του 1990, Pirelli και Goodyear αποχώρησαν από την Ελλάδα, επειδή τα συνδικάτα δεν δέχθηκαν τη μείωση του προσωπικού κατά 10%. Μέχρι τότε, το 80% των ελαστικών αυτοκινήτων κατασκευαζόταν στην Ελλάδα και γίνονταν και εξαγωγές, ενώ σήμερα εισάγονται όλα».


Ποια είναι η πραγματικότητα; Το παράδειγμα της Goodyear είναι αποκαλυπτικό και ξεσκεπάζει τους εμπνευστές της σπέκουλας σε βάρος των εργατικών αγώνων. Το εργοστάσιο της Goodyear στη Σίνδο της Θεσσαλονίκης έκλεισε οριστικά το καλοκαίρι του 1996. Εως τότε, διατηρούσε το 50% της ελληνικής αγοράς και ταυτόχρονα έκανε εξαγωγές ύψους 5 δισ. δραχμές (περίπου 15 εκ. ευρώ), ποσό μεγάλο για την εποχή.


Η λειτουργία του εργοστασίου ξεκίνησε το 1978. Τα οικονομικά αποτελέσματα που κατέγραφε ήταν αξιοζήλευτα για τις επιχειρήσεις της εταιρείας σε άλλες χώρες. Ενδεικτικά, οι πωλήσεις της Goodyear Hellas, από 15,2 δισ. δρχ. το 1992, έφτασαν στα 18 δισ. δρχ. το 1993 και στα 23,3 δισ. δρχ. το 1995. Αντίστοιχα, τα κέρδη της επιχείρησης στην Ελλάδα, από το 1 δισ. δρχ. το 1992 διαμορφώθηκαν στα 1,8 δισ. το 1994 και στα 1,7 δισ. το 1995. Σύμφωνα με δημοσιεύματα στα οικονομικά φύλλα της εποχής, η μέση απόδοση των ιδίων κεφαλαίων ξεπερνούσε ακόμα και το 35%!


Τη χρονιά που έκλεισε, το εργοστάσιο της Σίνδου κάλυπτε το 0,9% της παγκόσμιας παραγωγής της Goodyear και συνεισέφερε κατά 3,5% στα παγκόσμια κέρδη της πολυεθνικής. Με άλλα λόγια, η Goodyear είχε κέρδος από τη δραστηριοποίησή της στην Ελλάδα και μάλιστα, το 1995, μια χρονιά πριν κλείσει το εργοστάσιο, είχε αναβαθμίσει τον μηχανολογικό του εξοπλισμό, με επένδυση ύψους 900 εκατ. δρχ.


Το γεγονός, εξάλλου, ότι η πολυεθνική απολάμβανε ιδιαίτερης μεταχείρισης από το τότε αστικό κράτος, καθώς και το ότι το σύνολο των κρατικών παραγγελιών σε ελαστικά (κύρια για τις Ενοπλες Δυνάμεις) πήγαινε στην Goodyear, συνιστούσε παράγοντα αύξησης και διασφάλισης της κερδοφορίας της. Σημειωτέον ότι από το 1994 η ελληνική καπιταλιστική οικονομία βρισκόταν σε φάση μεγέθυνσης. Μέχρι το 2008, ο μέσος όρος ανάπτυξης του ελληνικού ΑΕΠ ήταν 3,4% σε ετήσια βάση.


Τι έγινε;
Τι έγινε, λοιπόν, και έκλεισε το εργοστάσιο; Η ΝΔ και οι άλλοι συκοφάντες του εργατικού κινήματος λένε πως η απαίτηση των 350 εργαζομένων για υπογραφή ικανοποιητικής Συλλογικής Σύμβασης, είναι αυτή που οδήγησε την εταιρεία στο να βάλει λουκέτο. Στην πραγματικότητα, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε παρέμβει ανοιχτά υπέρ της πολυεθνικής και είχε σύρει την πλειοψηφία του σωματείου, που ήταν επίσης ΠΑΣΟΚ, σε συμβιβασμό με την εργοδοσία.


Το ίδιο το σωματείο, έγραφε σε ανακοίνωσή του μετά το λουκέτο: «(...) εφέτος, όπως επιθυμούσε η εταιρεία, υπογράψαμε σύμβαση και δεχτήκαμε μειώσεις επιδομάτων, μείωση προσωπικού, λειτουργία 4ης βάρδιας εκεί που η εταιρεία επιθυμούσε για φέτος, με δυνατότητα επέκτασης σε όλο το εργοστάσιο, όταν η εταιρεία το επιθυμούσε. Ολα τα παραπάνω, με στόχο τη μείωση του κόστους (...)» («Ριζοσπάστης», 24/6/1996).


Αρα, το παραμύθι των «κακών» εργαζομένων, που με τις «μαξιμαλιστικές διεκδικήσεις τους κλείνουν τα εργοστάσια», όπως λέει η ΝΔ και άλλοι, δεν μπορεί να σταθεί ούτε για αστείο στην περίπτωση της Goodyear. Ο λόγος για τον οποίο έκλεισε το εργοστάσιο, είναι ο ίδιος για τον οποίο ο κάθε καπιταλιστής επενδύει ή αποσύρει τα κεφάλαιά του από έναν κλάδο, από μια χώρα, μια επιχείρηση: Η μεγιστοποίηση του κέρδους του.


Τι είχε γίνει στην πραγματικότητα; Εβδομήντα χρόνια μετά την εμφάνισή της στην Ευρώπη, η αμερικάνικη Goodyear, όπως και άλλες πολυεθνικές εταιρείες - μεγαθήρια στον κλάδο τους, έσπευσε να εκμεταλλευτεί τις σαρωτικές ανατροπές στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και να μεταφέρει μέρος της παραγωγής σε χώρες με μικρότερο συγκριτικά «εργατικό κόστος», αναδιαρθρώνοντας εκ βάθρων τα εργοστάσιά της.


Λίγους μήνες πριν βάλει λουκέτο στο εργοστάσιο της Σίνδου, η Goodyear διέθετε σε 8 χώρες στην Ευρώπη και στη Βόρειο Αφρική 10 μονάδες, εκ των οποίων οι δύο στην Τουρκία, με 13.000 εργαζομένους. Τη διαφορά όμως έκανε η υπερσύγχρονη - πρώην κρατική - μονάδα παραγωγής ελαστικών αυτοκινήτων, που απέκτησε η πολυεθνική στην Πολωνία και η απόφασή της να πραγματοποιήσει εκεί επενδύσεις για την παραγωγή ελαστικών υψηλής τεχνολογίας.


Η συγκεκριμένη επένδυση σχεδιαζόταν αρχικά να γίνει στην Ελλάδα, όπου, σύμφωνα με Ελληνα - στέλεχος της επιχείρησης, «το κόστος παραγωγής ανά μονάδα παραγόμενου προϊόντος (στην Ελλάδα) ήταν απόλυτα ανταγωνιστικό σε σύγκριση με το αντίστοιχο του υπολοίπου ευρωπαϊκού δικτύου». Σαν αποτέλεσμα, αν και κερδοφόρο, το εργοστάσιο της Σίνδου διαγράφηκε από τα επενδυτικά πλάνα της επιχείρησης και μετά από λίγους μήνες έκλεισε οριστικά, μαζί με άλλα εργοστάσια της εταιρείας στην Ευρώπη (Γαλλία, Ιταλία) και την Αφρική (Μαρόκο).


Είναι αυτονόητο ότι, σε όλες τις παραπάνω χώρες, το εργατικό κίνημα ήταν είτε πολύ αδύναμο, είτε ενσωματωμένο πλήρως, για να μπορεί κανείς να του αποδώσει ευθύνες στο κλείσιμο των εργοστασίων της Goodyear, εξαιτίας «μαξιμαλιστικών θέσεων» και τα άλλα φαιδρά που λέει η ΝΔ. Η ίδια η πολυεθνική, στην ανακοίνωση που εξέδωσε στις 22/6/96, παραδεχόταν ότι το λουκέτο στη Σίνδο ήταν αποτέλεσμα«διαρθρωτικών αλλαγών στην ευρωπαϊκή στρατηγική της εταιρείας στην παραγωγή ελαστικών».


Ακόμα και το ΒΗΜΑ της εποχής, διαχρονικός εκφραστής της αστικής προπαγάνδας, σε σχετικό δημοσίευμα (27/8/1996) αναγκαζόταν να ομολογήσει: «Κάποιες θυγατρικές μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών στην Ελλάδα κερδίζουν για λογαριασμό τους τη μάχη της ανταγωνιστικότητας στον διεθνή καταμερισμό εργασίας, κάποιες τη χάνουν. Οι πολυεθνικές συγκεντρώνουν λοιπόν τις δραστηριότητές τους σε ορισμένες χώρες, συνεκτιμώντας το κόστος παραγωγής και πολλά άλλα κριτήρια. Αυτό συμβαίνει και με την Goodyear».


Στο ίδιο ρεπορτάζ, το ΒΗΜΑ αναφερόταν και σε δήλωση του τότε προέδρου της Goodyear, Samir F. Gibara, ο οποίος, λίγους μήνες πριν το λουκέτο στη Σίνδο, είχε ανακοινώσει κέρδη - ρεκόρ για την πολυεθνική, εξαγγέλλοντας ταυτόχρονα «γεωγραφική διαφοροποίηση της παραγωγικής ικανότητας...».


«Λουκέτα» - καρμπόν
Με άλλα λόγια, το λουκέτο στο εργοστάσιο ήταν προμελετημένο και καμιά σχέση δεν έχει με τους αγώνες των εργαζομένων για αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες δουλειάς. Ακόμα και το γεγονός ότι ήταν ένα κερδοφόρο εργοστάσιο, δεν εμπόδισε την πολυεθνική να το κλείσει, αφού το κέρδος από τη μεταφορά της παραγωγικής δραστηριότητας σε άλλη χώρα, εν προκειμένω στην Πολωνία, ήταν μεγαλύτερο και άρα η απόφαση για λουκέτο προειλημμένη.


Μάλιστα, όπως έγραφε το ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη», αμέσως μετά το λουκέτο, στο εργοστάσιο (25/7/1996), «στη διάρκεια σύσκεψης χτες στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, ο Ι. Ρεγκούζας, μέλος της ΤΕ της ΝΔ και νομαρχιακός σύμβουλος, ανέφερε πως είχε πληροφορηθεί σχετικά για τη μελέτη μετεγκατάστασης πριν από 4 μήνες, από υπάλληλο της Good Year»!


Στο ίδιο ρεπορτάζ, ο τότε αντιπρόεδρος της πολυεθνικής στην Ευρώπη Σίλβιαν Βαλένσι και ο (επίσης τότε) υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων της εταιρείας στην Ελλάδα, Μιχάλης Λαβετζής, εμφανίζονται να ομολογούν δημόσια ότι το λουκέτο ήταν προγραμματισμένο και ότι «η εταιρεία περίμενε την καλοκαιρινή περίοδο για να κλείσει το εργοστάσιο, ούτως ώστε να μην υπάρξουν επικίνδυνες συνέπειες». Τη μέρα που ανακοινώθηκε ότι κλείνει το εργοστάσιο, η πλειοψηφία των εργαζομένων ήταν σε καλοκαιρινή άδεια.


Πανομοιότυποι είναι οι λόγοι για τους οποίους και η Pirelli έκλεισε το δικό της εργοστάσιο στην Πάτρα, το 1991, προβάλλοντας τότε σαν αφορμή τις κινητοποιήσεις των 800 εργαζομένων ενάντια στις απολύσεις 200 συναδέλφων τους και ενώ η εταιρεία βρισκόνταν και αυτή σε φάση «αναδιοργάνωσης». Για του λόγου το αληθές, την περίοδο που έκλεινε η Goodyear, στέλεχος της Pirelli δήλωνε σε οικονομική εφημερίδα: «Σήμερα, δεν πρέπει να λέμε ότι το κόστος εργασίας στην Ελλάδα είναι υψηλό και γι' αυτό η παραγωγή δε συμφέρει εδώ, αλλά να λέμε ότι το κόστος αυτό είναι αλλού χαμηλότερο σε σχέση με το ελληνικό και γι' αυτό συμφέρει η παραγωγή αλλού».


Για τους ίδιους ακριβώς λόγους έκλεισε η «Φριγκογκλάς», που ήταν κερδοφόρα και η ιδιοκτησία της αποφάσισε να μεταφέρει σε άλλο κράτος τις δραστηριότητές της, απολύοντας την πλειοψηφία των εργατών. Οπως και η «ΖΗΜΕΝΣ HELLAS» στη Θεσσαλονίκη, που ήταν επίσης κερδοφόρα, ή τα εργοστάσια ζάχαρης, η ΕΤΜΑ που πήγε στην Κίνα, και χιλιάδες ακόμα επιχειρήσεις, που είτε μαράζωσαν από τον καπιταλιστικό ανταγωνισμό, είτε τα αφεντικά τους τις μετέφεραν σε άλλες χώρες, είτε τις έκλεισαν για να επενδύσουν τα κεφάλαιά τους σε άλλους, περισσότερο κερδοφόρους κλάδους.



Κάτι ακόμα: Για τη μεταφορά επιχειρήσεων σε άλλες χώρες, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είναι διπλά υπόλογοι στους εργαζόμενους, στους οποίους με θράσος κουνάνε το δάχτυλο. Με τους δικούς τους νόμους, το κράτος έφτασε να επιδοτεί μέχρι και την αγορά μηχανήματος fax (!) για τους επιχειρηματίες που έκαναν εξαγωγή κεφαλαίων στο Ελντοράντο των ρημαγμένων Βαλκανίων, μετά από το διαμελισμό τους, στον οποίο πρόθυμα συμμετείχαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, στο πλευρό της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.


Σαν αποτέλεσμα, οι ελληνικές επενδύσεις στην ΠΓΔΜ ανέρχονται σήμερα σε περισσότερα από 1 δισ. ευρώ, ενώ το εμπορικό επιμελητήριο στη Βουλγαρία καταγράφει περίπου 800 ελληνικές επιχειρήσεις, με 82.000 εργαζόμενους στο σύνολο. Οι επιχειρήσεις αυτές αναφέρουν ότι μεταφέρθηκαν εκεί κυρίως, επειδή η Βουλγαρία απολαμβάνει το χαμηλότερο ποσοστό φόρου στην ΕΕ, προσφέρει φτηνά εργατικά χέρια, μακροοικονομική σταθερότητα, καλές υπηρεσίες μεταφορών, φτηνά ακίνητα και ενοίκια, τα περισσότερα εκ των οποίων ισχύουν και για την ΠΓΔΜ.


Διέξοδος ο άλλος δρόμος ανάπτυξης
Να, λοιπόν, ποιος κλείνει τα εργοστάσια: Ο καπιταλισμός σε ανάπτυξη και κρίση. Η αναρχία στην καπιταλιστική παραγωγή, που σημαίνει επενδύσεις μόνο σε κλάδους που είναι κερδοφόροι για το κεφάλαιο, ακόμα και αν εχθρεύονται τις σύγχρονες ανάγκες του λαού. Η ΕΕ των μονοπωλίων και οι ελευθερίες της Συνθήκης του Μάαστριχτ, για απρόσκοπτη κίνηση κεφαλαίων, όπου και όταν υπάρχει κέρδος για τον καπιταλιστή.


Οι ευθύνες για τα λουκέτα ανήκουν αποκλειστικά στα κόμματα της ΕΕ, με πρώτα τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.Είναι η άλλη όψη των μέτρων που νομοθετούν για να βαθαίνει η εργασιακή εκμετάλλευση στις επιχειρήσεις των καπιταλιστών. Αυτούς υπηρετούν με την πολιτική τους και τους υπερασπίζονται, πολεμώντας ακόμα και τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα, για να μη στερηθεί ο εργοδότης ούτε σεντ από τα κέρδη του.


Να γιατί η ήττα της πολιτικής τους είναι προϋπόθεση για λαϊκή ευημερία. Να γιατί ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, οι κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής με εργατική λαϊκή εξουσία είναι η μόνη διέξοδος που συμφέρει το λαό, η μόνη ικανή να εξαλείψει την ανεργία, να αναπτύξει στο έπακρο όλες τις παραγωγικές δυνάμεις, να καλύψει τις εγχώριες ανάγκες σε βασικά προϊόντα και να κάνει και εξαγωγές. Αυτή την εναλλακτική λύση θέλουν να κρύψουν από το λαό οι αστοί και τα κόμματά τους, γι' αυτό συκοφαντούν τους αγώνες και το ΚΚΕ.


Πηγή: Ριζοσπάστης

Ατσάλι και μειοψηφικές δημοκρατίες

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Και αργά ή γρήγορα θα αποδειχτεί πως τα κανίς του εργοδοτικού καναπέ δεν παράγουν προϊόντα χάλυβα, αλλά μόνον περιλαίμια σκύλων. Και κανένα σκυλί δεν μπορεί να ξεχωρίσει το ζην απ' το ευ ζην με δάσκαλο το αφεντικό του. Η πρωτοπορία, εργατική, πνευματική, εκπαιδευτική και δη πολιτική ήταν πάντα μειοψηφία, φωτισμένη και εξεγερτική. Στους δρόμους κι όχι στους καναπέδες του κάθε Μάνεση ...ατσαλώνεται... 


Οσο προχωράει, σύντροφοι, η τηλεπαιδεία και τηλεκπαίδευση από ανέλεγκτες πηγές και κυρίως όσο αποκόπτεται η σκυτάλη γνώσεων από την προσωπική σχέση μαθητή - δασκάλου, τόσο θα αποκοπτόμαστε από εκείνη την ουσιαστική εκτίμηση του Αλέξανδρου της Μακεδονίας για τον Αριστοτέλη. «Στους γονείς μου οφείλω το ζην και στους δασκάλους μου το ευ ζην». Ρήση και θέση που πόρρω απέχει από τις θλιβερές παρερμηνείες των νεότερων Ελλήνων, πολιτικών και εκπαιδευτικών του τρέχοντος αστικού συστήματος που αναπαράγει ως μόνο πρότυπο σκέψης και παιδείας το χειρότερο εαυτό του. Πιάνω, λοιπόν, το νήμα από κει που τ' άφησα την περασμένη Κυριακή. Εκεί δηλαδή που οφείλουν οι κομμουνιστές πολιτισμικά να επέμβουν με επιστήμες και τέχνες διαθέσιμες στους καιρούς μας και να διαχωρίσουν τη λειτουργία του Διαδικτύου και των εξ αυτού και πέραν αυτού επικοινωνιακών εργαλείων, από τη λειτουργία του διχτυού, του ικανού να παγιδεύσει τεράστιες μάζες πολιτών-ψαριών στον ωκεανό των πληροφοριών.



Στην ψευδοδημοκρατία των αστών το ...πολιτικό παιχνίδι παίζεται με όρους πλειοψηφίας. Ο αφελής μαθηματικός σχηματισμός, ανεξαρτήτως κανόνα, και δη έξω από τα μαθηματικά αυτά καθ' αυτά, δηλαδή η αριθμητική λογική ότι το 51 είναι πράγματι μεγαλύτερο από το 49, στην αστική δημοκρατία μετατρέπεται σε τέχνασμα. Κάτι σαν το λαγό που βγάζουν οι ταχυδακτυλουργοί στα τσίρκα και τα πανηγύρια αιώνες τώρα. Πρόκειται για τα εκλογικά εκείνα συστήματα, σαν το δικό μας ένα πράμα, που αναδεικνύουν μια τεχνητή μειοψηφία σε δημοκρατία μεθυστικού μεγέθους. Ογκώνεις με το που τη ζεις σαν να έχεις πιει πενήντα μπίρες στην καθισιά. Το κοπάδι από τις γόπες π.χ πιάνεται σ' αυτό το δίχτυ χάρη στην καλλιέργεια της πολιτικής εκπαίδευσης να αλλάζει η αριθμητική στην ψήφο. Και η απλή αναλογική, για παράδειγμα, να θεωρείται βαριά και επικίνδυνη για την εξουσία. Το ένας πολίτης μία ψήφος είναι ειδικού βάρους μέταλλο. Διαλύει τη δημοκρατική αυταπάτη στα εξ ων συνετέθη. Δηλαδή απάτη και εξαπάτηση. Η βαριά και συστηματική πλύση εγκεφάλου και βλάβη που έχει επέλθει στο συλλογικό υποσυνείδητο των δυτικών κοινωνιών, επεκτείνει την εφαρμογή της μειοψηφικής τους δημοκρατίας στη νομιμοποίηση της κρατικής βίας.


Τρανό παράδειγμα η «Χαλυβουργία». Καθώς είμαι μακριά λόγω αναγκαίων ολιγοήμερων διακοπών, μια περιήγηση στη διαχείριση της πληροφορίας ότι τα ΜΑΤ άνοιξαν το εργοστάσιο (...) του Μάνεση, στα ΜΜΕ και το διαδίκτυο, δείχνει περίτρανα το δίχτυ της εγκληματικής εκπαιδευτικής επικοινωνιακής απάτης. Η πλειοψηφία των ηρωικών απεργών παρουσιάζεται ως ατσάλινη μειοψηφία που εμποδίζει τη γιγάντια μειοψηφία των πενήντα απεργοσπαστών να δουλέψει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες επιβάλλει το αφεντικό. Μοιράζεται και η νομιμότητα από το καθεστώς του Σαμαρά που έχει και το μαχαίρι και το πεπόνι, νομοθέτη, δικαστή και Μπάτσο, και η αριθμητική αλλάζει πατώντας στον θεόρατο αριθμό των ανέργων που ταυτίζονται προπαγανδιστικά με αυτούς που θέλουν να δουλέψουν. Μια τεχνητή ευλογοφανής πλειοψηφία γίνεται αποδέκτης της ιδεολογικής και πραγματικής υποδούλωσής της στην ανάγκη. Νομιμοποιεί την καταστολή που δεν θέλει να ζήσει όταν θα βρεθεί στη θέση των χαλυβουργών με την ανοχή της .




Το ατσάλι μπήγεται στα πλευρά του σώματος της εργατικής τάξης και ο Μάνεσης κερδίζει προσωρινά την παρτίδα με τη βία του ταξικού του συμμάχου. Αυτό που παίζεται στον Ασπρόπυργο δεν είναι μόνο μια ταξική μάχη. Εχει εκπαιδευτική αξία για τους αστούς. Σπάει, ή καλύτερα θέλει να σπάσει, το επίπεδο συνείδησης της εργατικής τάξης ότι είναι η πραγματική και μαθηματική πλειοψηφία στην κοινωνία και εξ αυτού δικαιούται και την εξουσία και τη νομή, διανομή και κατοχή του πλούτου που παράγει. Δεν είναι τα ΜΑΤ η δύναμη του Μάνεση. Είναι το εργοστάσιο και ο εξοπλισμός του. Αυτό το κεφάλαιο διαμορφώνει την πλειοψηφική νομιμότητα της ατσάλινης μειοψηφίας των προδοτών της εργατικής τάξης. Των δειλών και πουλημένων που δεν αντέχουν να διεκδικήσουν τα μέσα παραγωγής και φοράνε το μανδύα του εργαζόμενου που θέλει να ανήκει στο αφεντικό του. Αυτοί οι ...εργαζόμενοι έχουν συνείδηση κατοικίδιου. Και αργά ή γρήγορα θα αποδειχτεί πως τα κανίς του εργοδοτικού καναπέ δεν παράγουν προϊόντα χάλυβα, αλλά μόνον περιλαίμια σκύλων. Και κανένα σκυλί δεν μπορεί να ξεχωρίσει το ζην απ' το ευ ζην με δάσκαλο το αφεντικό του. Η πρωτοπορία, εργατική, πνευματική, εκπαιδευτική και δη πολιτική ήταν πάντα μειοψηφία, φωτισμένη και εξεγερτική. Στους δρόμους κι όχι στους καναπέδες του κάθε Μάνεση ...ατσαλώνεται...



Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Τα πρωτοσέλιδα για τη Χαλυβουργία

Σωτήρης Πέτρουλας - 21 Ιουλίου 1965 21 Ιουλίου 2012

Οταν ανεβαίνεις Σταδίου στη γωνία με τη Χρ.Λαδά ρίχνε μια ματιά στην κολώνα απέναντι στα αριστερά σου... Πριν από 47 χρόνια, στα Ιουλιανά του '65, άρπαξαν εκείνο το βράδυ οι παρακρατικοί και η αστυνομία το Σωτήρη Πέτρουλα και τον δολοφόνησαν. Κανείς δεν είναι σίγουρος για το πώς.
Οταν ο λαός ξεσηκώνεται το κράτος χτυπάει τους καλύτερούς του.

 

Χτύπησαν τους χαλυβουργούς για να σπάσουν τον αγώνα τους - H Απεργία συνεχίζεται

Ριζοσπάστης

Η κυβέρνηση επιστράτευσε εναντίον των απεργών χημικά, γκλομπς, συλλήψεις, ΜΑΤ για να προστατέψει τον μεγαλοβιομήχανο. Δεν πέρασε η προσπάθεια τρομοκράτησης. Παλλαϊκή η οργή για την ύπουλη επίθεση στους εργάτες

Αγρια επίθεση εξαπέλυσε η αστυνομία ενάντια στους εργάτες

Σχέδιο άγριας κατασταλτικής επίθεσης σε βάρος των ηρωικών απεργών της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» έθεσε σε εφαρμογή χτες τα ξημερώματα η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, η οποία επιστράτευσε εισαγγελείς και πολυάριθμες δυνάμεις της αστυνομίας που χρησιμοποίησαν βία, χημικά και συλλήψεις για να προσφέρουν υπηρεσίες στον μεγαλοβιομήχανο Μάνεση και να χτυπήσουν έναν αγώνα - σύμβολο της δύναμης της ταξικής οργάνωσης και αλληλεγγύης.

Μια επίθεση που απαντήθηκε από τους ίδιους τους χαλυβουργούς που παρέμειναν συσπειρωμένοι έξω από το εργοστάσιο, έχοντας στο πλευρό τους ένα τεράστιο κύμα αλληλεγγύης, που όσο περνούσε η ώρα γιγαντωνόταν όχι μόνο στην Αττική, αλλά σε ολόκληρη τη χώρα.

Ηταν το τελευταίο όπως φαίνεται από τα προνόμια που αξίωσε από την κυβέρνηση ο ιδιοκτήτης καπιταλιστής και του δόθηκε απλόχερα: Η άγρια καταστολή της πολύμηνης σκληρής απεργίας των χαλυβουργών του Ασπροπύργου για να πιάσει δουλειά ο ... απεργοσπαστικός μηχανισμός που προσπαθούσε μάταια καιρό τώρα με διάφορα βρώμικα μέσα να συκοφαντήσει τον αγώνα - φάρο για όλη την εργατική τάξη. Ομως δεν τα κατάφεραν. Οι απεργοί συνέχιζαν αποφασιστικά να περιφρουρούν τον αγώνα τους και με τη συμπαράσταση αμέτρητων εργατών από όλο το Λεκανοπέδιο που συνέρρεαν στην πύλη, «κουρέλιασαν» την τρομοκρατία.

Επέμβαση με σχέδιο

Το σχέδιο της επέμβασης ξεκίνησε λίγο πριν τις 5, άγρια χαράματα, όταν έξω από την πύλη του εργοστασίου σταμάτησαν πολιτικά αυτοκίνητα από τα οποία κατέβηκαν ασφαλίτες και συνέλαβαν τη βραδινή περιφρούρηση με αποτέλεσμα να προσαγάγουν έξι απεργούς. Αμέσως, και με την παρουσία του εισαγγελέα Σπυρόπουλου, οποίος υποστήριξε ότι ήρθε να επιβάλει το νόμο και το δικαίωμα στην εργασία αυτών που θα έρθουν σε λίγο να δουλέψουν, μπροστά στο χώρο παρατάχθηκαν έξι κλούβες και άνδρες των ΜΑΤ πλημμύρισαν την περιοχή, ενώ αστυνομικές δυνάμεις περικύκλωσαν όλο το εργοστάσιο. Λίγη ώρα αργότερα έπιασαν και δουλειά χρησιμοποιώντας χημικά, κλομπς, απειλές για συλλήψεις προκειμένου να συνοδεύσουν έναν - έναν τους διευθυντές και μια χούφτα ανθρώπων του απεργοσπαστικού μηχανισμού να μπουν στο εργοστάσιο.

Είναι η ίδια «ομάδα» που όλο αυτόν τον καιρό προσπαθούσε με ψέματα να συκοφαντήσει τον αγώνα των χαλυβουργών, αυτοσυστηνόμενη με θράσος ως «Επιτροπή Αγώνα» και παίρνοντας σβάρνα τα αστικά ΜΜΕ, για να αναπαράγουν τους εκβιασμούς του Μάνεση. Μάλιστα, αυτοί οι ίδιοι έφτασαν στο σημείο να εμφανίσουν λίστα με 100 ονόματα με υπογραφές (οι μισές ήταν των διευθυντών και των υπαλλήλων των γραφείων της Κηφισιάς) για την οποία πολλοί χαλυβουργοί χτες κατήγγειλαν ότι είχε συμπεριληφθεί το όνομά τους χωρίς εκείνοι να το ξέρουν..!

Τείχος αλληλεγγύης

Ο χώρος όμως μπροστά από τις κλούβες, αλλά και ευρύτερα, άρχισε πολύ γρήγορα να γεμίζει από εργατόκοσμο που έφτανε ολοένα για να σταθεί στο πλευρό των χαλυβουργών. Συνδικαλιστές εκπρόσωποι δεκάδων σωματείων, συνδικάτων, Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων και εργαζόμενοι από δεκάδες κλάδους, συνταξιούχοι, νέοι, γυναίκες έχτισαν ένα ατσάλινο «τείχος» αλληλεγγύης στους χαλυβουργούς που μεγάλωνε συνεχώς.

Στο πλευρό των απεργών, από την πρώτη στιγμή, ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρ. Κατσώτης, ο οποίος μάλιστα σε τηλεφωνική παρέμβαση στον υπουργό Δικαιοσύνης Χ. Ρουπακιώτη πήρε απάντηση ότι ... δεν έχει αρμοδιότητα!

Στο χώρο βρέθηκε, επίσης, πολυμελής αντιπροσωπεία της ΕΓ του ΠΑΜΕ, αλλά και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Στρατούλης και Π. Λαφαζάνης.

«Η τρομοκρατία δε θα περάσει των χαλυβουργών η πάλη θα τη σπάσει», το σύνθημα αυτό δονούσε συνεχώς την ατμόσφαιρα και κάθε φορά ακουγόταν και πιο δυνατά.

Η απεργία συνεχίζεται

Η απάντηση του σωματείου που συνεδριάζει στο χώρο ήταν άμεση: Καταγγέλλει (βλέπε ένθετη ανακοίνωση) τις αυταρχικές ενέργειες κυβέρνησης - εργοδοσίας και καλεί σε συγκέντρωση αλληλεγγύης το απόγευμα (βλέπε ρεπορτάζ στη σελ. 9) όλη την εργατική τάξη και το λαό της Αττικής, ενώ συγκαλεί νέα Γενική Συνέλευση των χαλυβουργών για σήμερα στις 11 π.μ. στο Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας, για να καθορίσουν τις επόμενες κινήσεις. Λίγη ώρα αργότερα, ο πρόεδρος του σωματείου καταγγέλλει ότι η εργοδοσία παίρνει τηλέφωνα απεργούς και τους εκβιάζει ότι αν δεν πάνε αμέσως για δουλειά θα είναι απολυμένοι.

Η είδηση, για ανακοίνωση της εταιρείας ότι μετά την επέμβαση των ΜΑΤ αποφάσισε να μην υποβάλει αίτημα για ομαδικές απολύσεις και κλείσιμο της μονάδας του Ασπροπύργου, εξοργίζει ακόμα περισσότερο τους απεργούς και δικαιώνει το σωματείο που είχε καταγγείλει από την πρώτη στιγμή τους εκβιασμούς και τις απειλές της εργοδοσίας. Την ίδια στιγμή, γίνεται γνωστό ότι η εταιρεία δε διαψεύδει το γεγονός ότι η κυβέρνηση εξασφάλισε στον Μάνεση τη συμμετοχή του σε έργα μέσω του ΕΣΠΑ. Κάτι που αποκαλύπτει και την πρεμούρα του να ανοίξει πάση θυσία το εργοστάσιο.

Απαντώντας σε όσα διέδιδαν τα ΜΜΕ περί λήξης της απεργίας, το σωματείο των χαλυβουργών έβγαλε νέα ανακοίνωση ξεκαθαρίζοντας: «Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου καταγγέλλει τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που διαδίδουν ότι η απεργία στη Χαλυβουργία έληξε και το εργοστάσιο λειτουργεί. Αυτό είναι μεγάλο ψέμα και συκοφαντία των ηρωικών απεργών χαλυβουργών, που συνεχίζουν την απεργία τους.

Αυτό που συμβαίνει στη Χαλυβουργία στον Ασπρόπυργο είναι ότι το εργοστάσιο είναι ζωσμένο από αμέτρητες δυνάμεις των ΜΑΤ, που έχουν καταλάβει τις πύλες του εργοστασίου, προκειμένου να βάλουν μέσα κάποιους διευθυντές μαζί με τη γνωστή ολιγομελή ομάδα απεργοσπαστών για να δείξουν ότι τελείωσε η απεργία».

Αθλια ΜΜΕ

Το ρόλο των ΜΜΕ των βιομηχάνων, των τραπεζιτών και των εφοπλιστών που «απ' το πρωί βρωμίζουν τις συχνότητες των ερτζιανών με αθλιότητες, λάσπη, συκοφαντίες και ψέματα για τον ηρωικό αγώνα των Χαλυβουργών» κατήγγειλε και η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ. «Λένε ότι 100 εργαζόμενοι της Ελληνικής Χαλυβουργίας ζήτησαν με επιστολή τους στον Εισαγγελέα ν' ανοίξει η πόρτα του εργοστασίου. Λένε ψέματα. Αυτοί που ζήτησαν να επέμβουν τα ΜΑΤ είναι τα διευθυντικά στελέχη του ΜΑΝΕΣΗ, όλο το χαφιεδολόι του και μια ομάδα εργαζομένων που μετριέται στα δάχτυλα του ενός χεριού.

Η μεγάλη πλειοψηφία των εργατών και αυτοί που δήθεν έχουν υπογράψει συνεχίζουν τη μάχη ανυποχώρητα, αποφασιστικά για να επαναπροσληφθούν οι εργαζόμενοι που απολύθηκαν. Παλεύουν κόντρα στα σχέδια του ΜΑΝΕΣΗ που έχει στο πλευρό του τη στήριξη με όλους τους τρόπους της τρικομματικής κυβέρνησης και των δυνάμεων καταστολής.

Με την αλληλεγγύη των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων αυτός ο αγώνας θα δικαιωθεί.

Η νίκη των Χαλυβουργών είναι νίκη όλης της εργατικής τάξης», τόνιζε το ΠΑΜΕ.

ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ

Πλήρη κάλυψη στην καταστολή

Πλήρη πολιτική κάλυψη στην επίθεση των ΜΑΤ κατά των απεργών στη «Χαλυβουργία» έδωσαν από την πρώτη στιγμή ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ,επιβεβαιώνοντας περίτρανα ότι ήταν πλήρως ενημερωμένοι και σύμφωνοι με την αστυνομική επιχείρηση κατά των χαλυβουργών, καθώς και ότι συμπίπτουν πλήρως στη γραμμή της κλιμάκωσης της καταστολής των λαϊκών αγώνων, προκειμένου να περάσουν τα βάρβαρα μέτρα.

«Το δικαίωμα στην εργασία και ο παραγωγικός ιστός της χώρας πρέπει να προστατευτούν και πρέπει όλες οι πολιτικές δυνάμεις, με τη συμπεριφορά τους, να βοηθήσουν τη μεγάλη προσπάθεια ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας», τονίζεται σε σχόλιο του Γραφείου Τύπου του ΠΑΣΟΚ, που αναπαράγει ουσιαστικά τη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου.

Τις ευλογίες της στη χρήση αστυνομικής βίας έδωσε και η ΔΗΜΑΡ, τασσόμενη υπέρ της επαναλειτουργίας του εργοστασίου πάση θυσία.«Το υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας οφείλει να συμβάλει αποφασιστικά ώστε να υπάρξει άμεση λύση, το εργοστάσιο να επαναλειτουργήσει και οι εργαζόμενοι να μη βρίσκονται σε εσωτερική αντιπαράθεση», σημειώνεται σε σχετική ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου, επιβεβαιώνοντας την πλήρη ένταξή της στο μαύρο αντιαπεργιακό μέτωπο.

«Είναι σαφές ότι η συγκυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη επιλέγει το δρόμο της βίας και του αυταρχισμού για να καταστείλει τους εργατικούς αγώνες, ενώ ταυτόχρονα προειδοποιεί την υπόλοιπη κοινωνία τι την περιμένει όταν διεκδικεί και αγωνίζεται», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ.