Ακούν ευρώ και... φεύγουν τρέχοντας

εθνος

Ασυνήθιστα γλαφυρό το ρεπορτάζ της γαλλικής εφημερίδας "Μοντ" για την έκτακτη σύνοδο κορυφής της περασμένης Κυριακής: "Ο Νικολά Σαρκοζί και ο Ντέιβιντ Κάμερον σχεδόν ήρθαν στα χέρια την Κυριακή 23 Οκτωβρίου. Ο Γάλλος πρόεδρος έγινε μπαρούτι όταν ο Βρετανός πρωθυπουργός ζήτησε από την Ευρωζώνη να δράσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα προκειμένου να ξεπεράσει την κρίση. ''Θα έκανε καλύτερα να βγάλει τον σκασμό!'' παραφέρθηκε ο Γάλλος" αναφέρει η "Μοντ" αρχίζοντας ανάλυσή της με τον εύγλωττο τίτλο "Το χάσμα βαθαίνει ανάμεσα στην Ευρωζώνη και την υπόλοιπη ΕΕ".
"Η σύνοδος κορυφής εκείνης της Κυριακής δεν έκανε τίποτε άλλο από το να φέρει στο φως το εύρος της δυσφορίας. Μετά την έξαρση της κρίσης αυτό το καλοκαίρι, η ΕΕ τραβιέται από τη μια μεριά από τις χώρες της Ευρωζώνης και από την άλλη από εκείνες που δεν είναι ακόμη μέλη της ζώνης του ευρώ ή που χωρίς αμφιβολία δεν θα γίνουν ποτέ μέλη της με επικεφαλής τη Βρετανία" γράφει η γαλλική εφημερίδα, η οποία στο ίδιο φύλλο της δημοσίευε άλλο άρθρο με τίτλο "Το κοινό νόμισμα έχει χάσει όλο το σεξ-απίλ του".
Ετσι είναι όντως τα πράγματα. Πριν από τον παροξυσμό της κρίσης, όλες σχεδόν οι χώρες της ΕΕ πλην της Βρετανίας και σε κάποιο βαθμό της Δανίας και της Σουηδίας ετοιμάζονταν να μπουν στην Ευρωζώνη μόλις κατόρθωναν να πληρούν τα οικονομικά κριτήρια. Με το φούντωμα όμως της κρίσης παρατηρούνται δύο αποκλίνουσες διαδικασίες στους κόλπους της ΕΕ. Οι χώρες της Ευρωζώνης προχωρούν ταχύτατα σε σπασμωδικά μέτρα περαιτέρω ολοκλήρωσης νομίζοντας ότι έτσι αντιμετωπίζουν την κρίση. Τα μέτρα αυτά όμως προκαλούν ισχυρότατες και ευρύτατες αντιδράσεις στους λαούς της Ευρώπης, καθώς στρέφονται ευθέως εις βάρος τους. Πουθενά τα μέτρα αυτά δεν συναντούν ευρεία κοινωνική συναίνεση, καθώς προέρχονται από την επιβολή των γερμανικών απαιτήσεων και όρων επί των υπολοίπων χωρών της Ευρωζώνης.
Από την άλλη, οι εξελίξεις αυτές καθιστούν απωθητικό το ευρώ στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ που βρίσκονται εκτός Ευρωζώνης, οι οποίες αρχίζουν η μία μετά την άλλη να αναβάλλουν επ' αόριστον την ένταξή τους στη ζώνη του ευρώ, αφήνοντάς το για καλύτερες μέρες. Παράλληλα όμως οι ίδιες χώρες διαπιστώνουν ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση λόγω κρίσης συνεχίζει να προωθείται χωρίς αυτές, οπότε ο κίνδυνος διαμόρφωσης όχι μόνο ντε φάκτο, αλλά και ντε γιούρε, σε θεσμικό δηλαδή επίπεδο, μιας "Ευρώπης δύο ταχυτήτων" είναι πιο έντονος παρά ποτέ.
Στις 14 Οκτωβρίου συναντήθηκαν στη Βαρσοβία οι ηγέτες της Πολωνίας, της Τσεχίας και της Ουγγαρίας, οι οποίοι εξέφρασαν την κακή τους διάθεση για την πορεία των γεγονότων.
"Η κυβέρνηση που διευθύνω δεν έχει ορίσει ούτε πρόκειται να ορίσει ημερομηνία ένταξης στο ευρώ" δήλωσε κατηγορηματικά ο Τσέχος πρωθυπουργός Πετρ Νέκας και πρόσθεσε: "Η νομισματική ένωση βρίσκεται σε διαδικασία μετατροπής της σε μια ένωση μεταφοράς πόρων και χρεών, επομένως πρέπει να περιμένουμε να δούμε πού θα κατευθυνθεί η Ευρωζώνη".
Στην Ουγγαρία η αντιευρωπαϊκή και αντινεοφιλελεύθερη ρητορική του δεξιού πρωθυπουργού Βίκτορ Ορμπαν βρίσκει μεγάλη απήχηση στον πληθυσμό και η ένταξη στην Ευρωζώνη έχει πλέον εξαφανιστεί από το πολιτικό προσκήνιο, μετατιθέμενη για το... 2020 και αργότερα. "Είμαστε εναντίον μιας διαίρεσης της ΕΕ σε δύο μπλοκ, εκείνου της Ευρωζώνης και εκείνου του υπολοίπου της ΕΕ" δήλωσε ο Ορμπαν στη Βαρσοβία.
Ο Πολωνός πρωθυπουργός Ντόναλντ Τουσκ επαναβεβαίωσε την πρόθεση της χώρας του να ενταχθεί στη ζώνη του ευρώ, χωρίς όμως κι αυτός να βάλει ημερομηνία-στόχο για την ένταξη. "Το ερώτημα του μέλλοντος της Ευρωζώνης δεν πρέπει να τίθεται στις υποψήφιες προς ένταξη χώρες αλλά στα μέλη της που την έχουν οδηγήσει σε αυτή την κρίσιμη κατάσταση με την όχι πάντα υπεύθυνη συμπεριφορά τους" δήλωσε.
Η κυβέρνηση του Βουκουρεστίου προέβλεπε την ένταξη της Ρουμανίας στο ευρώ το 2015, αλλά τη μετέθεσε ήδη για το 2018 και βλέπουμε. Οσο για τη Βουλγαρία, δεν έχει πλέον ως ορατό στόχο την ένταξη στην Ευρωζώνη. "Είναι κάτι που παρατηρούμε με σύνεση, γιατί δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθούν αυτές οι διαδικασίες" δήλωσε στις 18 Οκτωβρίου ο Βούλγαρος πρωθυπουργός Μπόικο Μπορίσοφ.
ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙΑ
"Οχι" λένε σταθερά οι πλούσιες χώρες
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ πλέον περίπτωση να αναθεωρήσουν στο ορατό μέλλον τη θέση τους οι Δανοί και οι Σουηδοί και να υιοθετήσουν το ευρώ ως νόμισμα. Προ τεσσάρων-πέντε ετών είχε παρατηρηθεί μια ταλάντευση στη Δανία (μικρότερη στη Σουηδία), αλλά τώρα οι πληθυσμοί τους είναι με μεγάλη διαφορά κατά του ευρώ. Αδύνατον θεωρείται επίσης τώρα να κερδηθεί δημοψήφισμα στην Ισλανδία υπέρ της ένταξης στην Ευρωζώνη. Το 2009, στο ναδίρ της οικονομικής καταστροφής, η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση έκανε αίτηση ένταξης στην ΕΕ και εθεωρείτο ότι μέχρι του χρόνου θα είχε ενταχθεί και στο ευρώ, αλλά αυτήν τη στιγμή θα απορριπτόταν σίγουρα σε δημοψήφισμα η ένταξη στην ΕΕ και ούτε λόγος δεν γίνεται πλέον για υιοθέτηση του ευρώ. Μόνο η εξαθλιωμένη Λετονία διατηρεί τον στόχο ένταξης στο ευρώ το 2014.