Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Βροντερό 'παρών' του κόσμου της εργασίας

βαθύ κόκκινο

Ογκώδες μαχητικό συλλαλητήριο- απάντηση στη χούντα του δοτού πρωθυπουργού αρχι-Δήμιου τραπεζίτη

Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, άνεργοι και νέοι μάχονται σε όλη την Ελλάδα. Ο λαός μπαίνει δυναμικά στο προσκήνιο παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια του.
Ο όγκος της συμμετοχής στην Αθήνα «ένωσε» όλες τις προσυγκεντρώσεις στο μεγαλύτερο συλλαλητήριο των τελευταίων χρόνων.

Σημειώνουμε την παρουσία της συγκλονιστικής απεργίας των χαλυβουργών όχι μόνο σε διάφορα σημεία της μεγαλειώδους σημερινής συγκέντρωσης αλλά και στα συνθήματα που φώναζε αυθόρμητα ο κόσμος.
Η χούντα του μαύρου μετώπου των τραπεζιτών, του ντόπιου και ξένου κεφάλαιου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ και η κυβέρνηση του δοτού πρωθυπουργού αρχι-Δήμιου τραπεζίτη, άρχισε να τρίζει.

Εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτών στην Αθήνα έδωσαν βροντερό και μαχητικό ‘παρών’ στη μεγαλύτερη συγκέντρωση των τελευταίων χρόνων.

Μάταια οι παπαγάλοι των ΜΜΕ προσπαθούν να την κρύψουν, να την κάνουν …μαγική εικόνα! Μιλήσανε επανειλημμένα για μερικές …δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτών (!), άλλος 10, άλλος 20, άλλος 30.000… Όσοι διαδηλωτές άκουγαν τι μεταδίδουν τα ΜΜΕ δεν πίστευαν στα αυτιά τους και σχολίαζαν ότι «δεν πειράζει, ‘αυτοί’ το πήρανε πάντως το μήνυμα».

Ένα μήνυμα που προοιωνίζεται διαρκείς μαχητικούς εργατικούς αγώνες στο επόμενο διάστημα για την ανατροπή αυτής της κυβέρνησης κι αυτής της δολοφονικής πολιτικής.

Η προσπάθεια των δυνάμεων καταστολής του αρχι-Δήμιου τραπεζίτη να διαλύσουν τη συγκέντρωση άρχισε από νωρίς, όταν τελείως απρόκλητα γύρω στις 5.30’ εξαπέλυσαν επίθεση με χημικά και κρότου –λάμψης στο Σύνταγμα μπροστά από τη Βουλή. Ο κόσμος όμως δεν έφευγε, γιατί είχε ‘πάρει το μήνυμα’ τι σημαίνει για το μέλλον του το έγκλημα που συντελέστηκε απόψε στη Βουλή, αν δεν πάρει ο ίδιος την κατάσταση στα χέρια του.

Οι σταθμοί του μετρό (Σύνταγμα, Ευαγγελισμός, Ακρόπολη, αργότερα Μοναστηράκι) ήταν κλειστοί, σε μια προσπάθεια παρεμπόδισης του κόσμου να κατέβει.

Ήταν όμως συγκλονιστικό το ποτάμι του λαού που συνέρρεε μέχρι αργά από όλες τις μεριές εκεί, στο Σύνταγμα. Περιμένουμε με ενδιαφέρον από τους ελληνόφωνους προπαγανδιστές του μνημονίου και της τρόικας να μας εξηγήσουν στα δελτία τους πώς γέμισαν όλοι οι δρόμοι της Αθήνας από την Ομόνοια μέχρι τη Λεωφόρο Συγγρού με τις λίγες δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτών που αναφέρουν.

Εκτός όμως απ’ το ‘χιούμορ’, τα κανάλια προσφέρανε σήμερα και σκηνές σουρεαλιστικής δημιουργίας: Έχοντας χωρισμένο το πλάνο στα δύο, παρουσίαζαν παράλληλα τα τεκταινόμενα εντός και εκτός βουλής. Και ενώ σχολίαζαν τα ‘εκτός’, ο σχολιασμός τους ‘κούμπωνε’ περίφημα και με τα ‘εντός’: «βάνδαλοι», «πλιάτσικο», «λεηλασίες, τυφλή μανία καταστροφής» «επιτέλους κάποιος να τους σταματήσει» και όλα τα σχετικά.

Το εντυπωσιακό είναι ότι ο κόσμος δεν είχε καμία διάθεση να φύγει και, όχι μόνο άντεξε στις αλλεπάλληλες αστυνομικές επιδρομές, αλλά διεκδίκησε μαχητικά το δικαίωμα στη διαδήλωση και δεν επέτρεψε να μετατραπεί το κέντρο της πόλης σε απαγορευμένη ζώνη για το κίνημα.

Η οργή του κόσμου ήταν τόση, ώστε επανειλημμένες προσπάθειες των μισητών κρανοφόρων των ΜΑΤ να αποκόψουν κομμάτια της διαδήλωσης για να τους ‘εφαρμόσουν’ τα επιχειρησιακά τους σχέδια έπεσαν στο κενό: οι διαδηλωτές τους έπαιρναν στο κυνήγι και μπροστά στον όγκο της διαδήλωσης αναγκάζονταν να τραπούν σε φυγή.
Κάποια στιγμή μια κλούβα της ΕΛΑΣ γεμάτη κρανοφόρους ματατζήδες επιχείρησε να προσεγγίσει, ο κόσμος όμως έκανε αλυσίδες με αποτέλεσμα η κλούβα να κάνει μεταβολή και να φύγει κάτω από τις ‘επευφημίες’ των διαδηλωτών.

Ο κόσμος της εργασίας έδωσε σήμερα μια μεγάλη μάχη. Μια μάχη που τα χαρακτηριστικά της δεν ήταν μόνο ο επιβλητικός όγκος –όσο και να προσπαθούν τα μέσα δεν κρύβεται- αλλά και η μαχητικότητα, η διάρκεια, ο πολιτικός προσανατολισμός και η ανυπόταχτη αγωνιστικότητα.

Μια μάχη που σίγουρα θα έχει συνέχεια  μέχρι να πέσει η χούντα του κεφάλαιου.

Ήδη το πολιτικό σκηνικό τρίζει, η εγκληματική συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου μετράει μέρες. Τα αστικά πολιτικά κόμματα αποσαθρώνονται. Πέρα από τις δεκάδες διαγραφές βουλευτών, που φυσικά δεν είναι καθόλου άσχετες με τον όγκο και τον παλμό του συλλαλητηρίου, ο Ψυχάρης προαναγγέλλει στο σημερινό ΒΗΜΑ  την αλλαγή του κεντρικού πολιτικού σκηνικού («ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΟΥΣ, ΟΛΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ»).

Η κοινωνική εξέγερση είναι ήδη εδώ, οι «δρόμοι» έχουν πια ενωθεί με τις «πλατείες», οι μούντζες έχουν ήδη γίνει γροθιές.

Ένας νέος «Δεκέμβρης 08», πανεργατικός αυτή τη φορά, ξεπροβάλλει μέσα στον Φλεβάρη, ανήμερα στην επέτειο της Βάρκιζας…

kokkiniotis

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου