Τρίτη 3 Ιουλίου 2012
Ο Ράμφος σκαει .... ράμφος
Ράμφος και πάλι Ράμφος. Η φολοσοφία είναι εδώ.
Ο νέος Αριστοτέλης της κρίσης έδωσε και πάλι το παρόν στην Ε.Στάη χθές το βράδυ και το μυαλό μας πήγε φυσικά στο κακό.
Ο "φιλόσοφος" Ράμφος όπως ξέρουμε δεν είναι παρά άλλο ένα υποπροιόν της κρίσης όπως και όλο το άλλο δουλικό καθηγηταριό(εκτός από τους λίγους άξιους που πάντα έχουν κάτι να πουν) που κάνει παρέλαση στα κανάλια κάθε φορά που υπάρχουν κρίσιμα γεγονότα. Ρόλος όλων αυτών να μας κάνουν το μυαλό σούπα, να χρυσώσουν το δηλητηριώδες χάπι και να μας πείσουν ότι δεν είναι κι άσχημα να πεθαίνεις αν είναι "για το καλό της πατρίδας".
Η περίπτωση Ράμφου πάντως είναι προφανως ιδιαίτερη αφού από τόσους και τόσους πραγματικά πνευματικούς ανθρώπους σε μια χώρα όπου η φιλοσοφία κυλάει στο αίμα μας, έχει επιλεγεί αυτός που και εντελώς τίποτα δικό του δεν έχει να προσφέρει, που να κινεί έστω λίγο το ενδιαφέρον, αλλά και η προχειρότητα με την οποία διαχειρίζεται τις έννοιες είναι προκλητική. Καποιο ιδιαίτερο ρόλο του εχουν σίγουρα αναθέσει στο παρασκήνιο τον οποίο θα μάθουμε στη διάρκεια.
Και χθες πάντως επαναλαμβάνοντας επιχειρήματα καφενείου που πιάνουν τόπο στους άσχετους είπε πως πρέπει να γίνουν "μεταρρυθμίσεις", μπλέκοντας τα πάντα από την κουλτούρα μέχρι την οικονομία και τις προσωπικές συνήθειες, και να αλλάξουμε όλοι προσπαθώντας να αναδείξουμε τα ευρωπαικά ιδεώδη. 'Δεν είναι δυνατόν" είπε ο Ράμφος (σε ελεύθερη απόδοση), "να καταγγέλουμε το Δυτικό πολιτισμό, την ίδια στιγμή που θέλουμε να επωφελούμαστε και να χρησιμοποιούμε τα προιόντα του, δηλαδή καγιέν κλπ(!!!)". Κανονικός πολτός. Ο πολιτισμός της δύσης, ο καπιταλισμός, η Ευρώπη, η ΕΕ, οι κατακτήσεις της επιστήμης(που φυσικα είναι κατάκτηση του ανθρώπου και όχι της ΕΕ και του καπιταλισμού), η χλιδή των καγιέν και οι ανθρώπινες ανάγκες, έγιναν ένας απαίσιος αλλά γευστικός αχταρμάς που σερβιρίστηκε για άλλη μια φορά με κοσμικά χαμέγελα και αμοιβαίες φιλοφρονήσεις, προκειμένου να πειστεί το πόπολο πως πρέπει να σκύψει το κεφάλι και να παραχωρήσει για το καλό του την ίδια του τη ζωή.
Πόσο τίποτα κρυμμένο πίσω από πομπώδη λόγια και μερικές πληροφορίες από λόγια φιλοσόφων έτσι για να δοθεί εγκυρότητα σε μια συσκευασία με ύπουλο περιεχόμενο...
Ο φιλόσοφος της υποταγής και της δουλικότητας είναι ξανά εδώ περιφερόμενος όπως τα όρνια πάνω από μελλοθάνατους, ραμφίζοντας το μυαλό μας και πουλώντας εκτός των άλλων και συγκαλυμμένο ύπουλο αντικομμουνισμό.
Ως γνωστόν ο Ράμφος σκάει ...ράμφος κάθε φορά που έχουμε μνημόνια, μεσοπρόθεσμα, κρίσιμες αποφάσεις, εκλογές, ανασχηματισμούς, μαυρίλα, ομίχλη και απειλή καταιγίδας, έχοντας καταντήσει κάτι σαν ορντέβρ ή ντεσέρ της άτιμης της τρόικας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου