Αριστερά και πολιτική


Δάσκαλε που δίδασκες!


Δεκαετίες τώρα παίρνω μαθήματα συνδικαλισμού από διάφορους πολιτικούς σχηματισμούς, ιδίως της αριστεράς. Τα μαθήματα αυτά έχουν ένα μοτίβο: τα συνδικάτα και ο συνδικαλισμός δεν είναι κόμμα, όχι στο «καπέλωμα», όχι κομματικοποιημένο συνδικαλισμό, όχι υποκατάσταση των συνδικάτων και της συνδικαλιστικής δράσης από το κόμμα κλπ.



Βασικά συμφωνούσα με αυτές τις διδασκαλίες ενώ με κάποιες άλλες γελοίες όπως έξω η πολιτική και η ιδεολογία από τα συνδικάτα δεν με απασχολούσαν καν. Έχω γράψει σκληρά άρθρα κατά της υποκατάστασης των συνδικάτων και της συνδικαλιστικής δράσης από ένα κόμμα, ας είναι και το ΚΚΕ. Ή μάλλον το έλεγα για το ΚΚΕ ώστε να αποφεύγει αυτό το ολέθριο λάθος



Άλλο πράγμα οι συνδικαλιστικές οργανώσεις της εργατικής τάξης που είναι φορείς μιας τάξης ανεξαρτήτως πολιτικής θέσης και ιδεολογίας των μελλών και άλλο πράγμα οι πολιτικές οργανώσεις της εργατικής τάξης που είναι φορείς μιας και μόνης ιδεολογίας ανεξαρτήτως τάξης των μελών τους.

«Η εργατική τάξη και οι φορείς της»
http://aristeripolitiki.blogspot.gr/2010/06/blog-post_14.html


Τις κατηγορίες για το ΚΚΕ τις ακούω ακόμη και δεν είμαι κάτι σαν εισαγγελέας να κάνω έρευνα πολιτικών φρονημάτων και ενεργειών των μελών των συνδικάτων για να αποφανθώ αν υποκαθιστούν το συνδικάτο με το κόμμα ή αν απλώς σαν κομμουνιστές τηρούν τον κανόνα της σχετικής αυτοτέλειας των επιπέδων πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης και σε αυτό το πλαίσιο αναπαράγουν αυτοτελώς και διαλεκτικά – μαρξιστικά την ιδεολογία τους στο συνδικαλιστικό χώρο. Για όσους έχουν αντίρρηση αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουν οι κομμουνιστές στα συνδικάτα και αυτό ακριβώς είναι που τρέμουν οι αντίπαλοι τους στα συνδικάτα: Την παραγωγή μαρξιστικής πολιτικής και δράσης σε συνδικαλιστικό επίπεδο και τη διαλεκτική και όχι μηχανιστική αναπαραγωγή της πολιτικής του κόμματος στο συνδικαλισμό. Γιατί έτσι και αλλιώς τα αστικά κόμματα δεν ξεχώριζαν ποτέ το συνδικαλισμό από το κόμμα αφού τον είχαν για μικροκομματική χρήση.



Με αυτή την σκέψη παρακολούθησα με προσοχή τις μεγάλες εργατικές διαδηλώσεις της 6/11/2012. Στη διαδήλωση του ΠΑΜΕ που παρά την απεργία των μέσων μεταφοράς, ήταν πολύ μεγάλη σε όγκο, προσπάθησα να δω ένα εμφανές σημάδι πολιτικής εισχώρησης και «καπελώματος» του ΚΚΕ. Καμία σημαία ή πανό. Ήταν βέβαια η πολιτική ηγεσία η οποία συμπορεύτηκε με τους απεργούς εργαζόμενους. Αυτό δεν είναι μεμπτό, συνηθίζεται άλλωστε από πάντα στην αριστερά. Εκείνο που δεν υπήρχε ήταν κάποιο «καπέλωμα» της διαδήλωσης από το ΚΚΕ. Όλη η διαδήλωση ήταν με πανό, σημαίες και συνθήματα αμιγώς συνδικαλιστικά, κοινωνικά και πολιτικά όχι όμως κομματικά και του ΚΚΕ. Είδα πολλά σωματεία αλλά πουθενά το ΚΚΕ.



Αν πει κάποιος ότι οι συμμετέχοντες στη διαδήλωση του ΠΑΜΕ ήταν στη συντριπτική πλειοψηφία κομμουνιστές δεν γνωρίζω να είναι αυτό ενός είδους πολιτικού ή συνδικαλιστικού παραπτώματος. Πάντως δεν θεωρώ μεμπτό που γενικά η συντριπτική πλειοψηφία των άλλων διαδηλωτών με τα συνδικάτα και τις συνδικαλιστικές παρατάξεις έχει την πολιτική της επιλογή και ανήκει ή ψηφίζει κάποιο κόμμα.



Στην συγκέντρωση της ΓΣΕΕ και στην πορεία της 6ης Νοεμβρίου διαπίστωσα τα εντελώς αντίθετα από αυτά που διαπίστωσα στην πορεία του ΠΑΜΕ. Η τεράστια πλειοψηφία των απεργών διαδηλωτών δεν ήταν με πανό και σημαίες των συνδικάτων αλλά με κομματικές σημαίες! Ναι με κομματικές σημαίες και πανό. Αυτοί που φωνάζουν «έξω το κόμμα από τα συνδικάτα», όπως το φώναζαν και έξω από τις πλατείες για να μη ξεχνιόμαστε, κυριολεκτικά «καπέλωσαν», την πορεία και τη διαδήλωση. Ελάχιστοι οι διαδηλωτές εκτός κομμάτων και πολιτικών φορέων. Δεν άκουσα εδικά κομματικά συνθήματα αλλά όταν οι διαδηλωτές συσσωρεύονται κάτω από κομματικές σημαίες η υποκατάσταση των συνδικάτων από το κόμμα είναι προφανής. Εκτός και αν πει κάποιος ότι οι σημαίες και τα πανό του ΠΑΜΕ ήταν κομματικά, του ΚΚΕ, και οι κομματικές σημαίες και πανό των άλλων ήταν… συνδικαλιστικά!!!


Να πούμε για το λόγου το αληθές ότι την εργατική διαδήλωση την «καπέλωσαν» τα παρακάτω κόμματα και πολιτικοί σχηματισμοί:
ΣΥΡΙΖΑ
ΑΝΤΑΡΣΥΑ
ΔΕΑ
ΚΟΚΙΝΟ
ΞΕΚΙΝΗΜΑ
ΣΕΚ
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΤΙΪΜΠΡΕΡΙΑΛΙΣΙΤΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΟΚΔΕ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΕΚ
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ
ΕΠΑΜ

Ποιος ξέρει, ίσως τα μαθήματα συνδικαλισμού που έκαναν τόσα χρόνια με το «έξω το κόμμα» αφορούσε ειδικά το ΚΚΕ και όχι αυτούς. Είναι κάτι που δεν μπορώ να ερμηνεύσω γιατί εγώ επιμένω ότι τα κόμματα δεν μπορούν να υποκαθιστούν τα συνδικάτα.