Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

Η ομιλία της Αλ.Παπαρήγα στην Ομόνοια στις 8 Δεκέμβρη του 2008 (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 9/12/2008)

(Επειδή θεωρώ την ομιλία αυτή της Α.Παπαρήγα πραγματικά σημαντική την αναδημοσιεύω ξεχωριστά για όποιον ενδιαφέρεται)

Η ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη χτεσινή συγκέντρωση των Κομματικών και Κνίτικων Οργανώσεων στην Ομόνοια


«Σύντροφοι και συντρόφισσες,



Χθες ψύχραιμα, συνειδητά, αλλά και με συγκίνηση, οργή και αγανάκτηση αποφασίσαμε αυτήν τη μαχητική εκδήλωση διαμαρτυρίας. Γιατί τέτοιες ώρες, όταν ένας μαθητής, που κάθεται αμέριμνος στην πλατεία, δολοφονείται από έναν αστυνομικό, η απάντηση πρέπει να είναι μαζική, πολιτική, οργανωμένη. Ο θάνατος του Αλέξανδρου είναι δολοφονία, δεν είναι ούτε μεμονωμένο ούτε τυχαίο γεγονός. Είναι χρονικό προαναγγελθέντος θανάτου από την κρατική βία και καταστολή, από μια πολιτική που βλέπει εχθρό το λαό όταν διεκδικεί, που μισεί την απεργία και τη διαδήλωση, την κατάληψη, τις αγωνιστικές μορφές πάλης.

Πρωταγωνιστής στη συγκέντρωση είναι ο Αλέξανδρος, που τον γνωρίσαμε δυστυχώς με το θάνατό του. Την αφιερώνουμε όμως και σε όλους εκείνους τους Ελληνες και μετανάστες, εργάτες και εργάτριες, θύματα της εκμετάλλευσης και του πολέμου, που έχουν δεχτεί την αστυνομική βία στο κορμί τους, σε εκείνους που έχουν δεχτεί την καταιγίδα των εκβιασμών και εκφοβισμών.
Στους μαθητές και τις μαθήτριες που διώκονται, γιατί διεκδικούν δημόσια δωρεάν Παιδεία, που τους ψάχνουν για να τους μηνύσουν ζητώντας από τους γονείς και τους δασκάλους τους να τους καταδώσουν. Την αφιερώνουμε στους διωκόμενους γιατί ήρθαν λάθρα στην Ελλάδα, διωγμένοι από τη βία και την πολιτική στρατιωτική επέμβαση, σε κάθε πρόσφυγα, αλλά και σε κάθε άλλο κρατούμενο που έχει δεχτεί σωματικά μαρτύρια από αστυνομικά όργανα.
Την αφιερώνουμε στα θύματα της εργοδοτικής ασυδοσίας και αδιαφορίας, στους νεκρούς εργάτες και εργάτριες. Τα εργατικά ατυχήματα επίσης είναι δολοφονία. Την αφιερώνουμε στους Πακιστανούς που έγιναν θύματα της πιο άγριας απαγωγής, όχι για λύτρα, αλλά για πολιτική πίεση και τρομοκρατία.


Οι εργάτες και οι εργάτριες, οι εργαζόμενοι όλοι, οι μικροί επαγγελματίες, η αγροτιά πρέπει να πάρουν στα χέρια τους τη διαμαρτυρία, αλλά και τη θέση ότι το δικαίωμα στην απεργία, το δικαίωμα στην κατάληψη, το δικαίωμα σε κάθε μορφή πάλης αποφασισμένης μαζικά χρειάζονται ακόμα περισσότερο τώρα που ετοιμάζεται πιο σφοδρή επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα, στο βιοτικό επίπεδο, στην Παιδεία, στην Υγεία. Καμιά συναίνεση, κανένας διάλογος με αυτούς που ευθύνονται και απεργάζονται νέα αντιλαϊκά σχέδια. Κανένα συγχωροχάρτι σε όσους κυβέρνησαν χτες και σήμερα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα.

Αγανακτούμε όταν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ προσπαθούν να συμψηφίσουν μεταξύ τους τους νεκρούς της βίας. Δεν έχει σημασία αν επί ΠΑΣΟΚ βρήκαν το θάνατο ένας ή δύο διαδηλωτές και επί ΝΔ περισσότεροι. Σημασία έχει ότι χρησιμοποιούν τη βία, τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, την κατάδοση, τον εκβιασμό, για να τσακίσουν το οργανωμένο κίνημα, αλλά και τον αυθόρμητο αγωνιστή.

Οταν η βία στέκεται απέναντι στον αγωνιστή, τότε αυτή θα πλήξει και τον αμέριμνο, και τον αδιάφορο. Η βία δεν έχει όρια, ο θάνατος επομένως δεν είναι τυχαίος.

Τώρα πρέπει να υψώσουμε τη φωνή μας, για να καταργηθούν στη συνείδηση και στην πράξη οι νόμοι που η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ψήφισαν.

-- Οι ευρωτρομονόμοι.

-- Η νομοθεσία για τη χρήση όπλων από αστυνομικούς που παρέχει ευχέρεια και καταχρηστικής χρήσης. ΠΑΣΟΚ το 2003.

-- Η διεύρυνση των εξουσιών της ΕΥΠ. ΝΔ το 2005.

-- Η δημιουργία συστημάτων παρακολούθησης. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

-- Η σταδιακή εμπλοκή των ΕΔ σε ζητήματα εσωτερικής τάξης.

-- Οι κοινές συμφωνίες με ΕΕ - ΗΠΑ.

-- Το νομοσχέδιο για περιορισμό διαδηλώσεων. ΠΑΣΟΚ.

-- Η συνθήκη ΣΕΝΓΚΕΝ κ.ά.

-- Η χρησιμοποίηση για καταστολή της δημοτικής αστυνομίας και μάλιστα με σκυλιά, με βάση το τελευταίο νομοσχέδιο.
Τα πράγματα με το όνομά τους

Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες

Χτες ακούσαμε διάφορα αντιφατικά σχόλια, μια στο καρφί και μια στο πέταλο, από αρκετούς δημοσιογράφους και πολιτικούς παράγοντες. Στην τυφλή βία των κουκουλοφόρων είδαν το λαό που οργίζεται δίνοντας συγχωροχάρτι σε ενέργειες που αποτελούν βούτυρο στο ψωμί της κυβέρνησης και κάθε αντιλαϊκής κυβέρνησης για να ενεργοποιήσει κατασταλτικούς νόμους της ΕΕ και δικούς της εναντίον του λαού, για να φτιάξει νέα τμήματα καταστολής δίπλα στο κράτος, νόμιμα ή παράνομα παρακρατικά.

Την ίδια ώρα προσπαθούσαν να σταθούν δίπλα στους επαγγελματίες που τα μαγαζιά τους είχαν καταστραφεί. Δηλαδή "και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ". Εσταζε μέλι το στόμα ορισμένων για τους λεγόμενους αντιεξουσιαστές. Σας ρωτάμε ευθέως, αν μια χήρα σκοτωμένου σε εργατικό ατύχημα έβαζε φωτιά στο σπίτι του υπεύθυνου εργοδότη, τι θα λέγατε; Θα την ηρωοποιούσατε ή θα φωνάζατε ότι δεν πρέπει να υπάρχει αυτοδικία, ότι υπάρχει δικαιοσύνη κλπ.

Αν τα παιδιά των εργατών που έχασαν τη ζωή τους έκαιγαν εργοστάσια, βίλες και τα αυτοκίνητα των εργοδοτών θα το δικαιολογούσατε; Βεβαίως όχι.

Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Ο πυρήνας των λεγόμενων αντιεξουσιαστών είναι ασύδοτος, ελεύθερος, να διασύρει τον οργανωμένο αγώνα, να εμφανίζεται ως ανώδυνο υποκατάστατο της ταξικής πάλης. Είναι ανώδυνοι οι αντιεξουσιαστές για όσους ενδιαφέρονται η εξουσία να μένει αλώβητη και να εναλλάσσεται απλά το πολιτικό προσωπικό της.

Το ΚΚΕ έχει μια μακρόχρονη ιστορία και δοκιμάστηκε σε όλες τις μορφές πάλης και του αγώνα, χωρίς μάσκα, χωρίς στήριξη βεβαίως από το κατεστημένο, χωρίς προκαταβολική ασυλία. Ξέρουμε να μαχόμαστε σε κάθε φάση με τα αντίστοιχα μέσα που απαιτούνται.

Εμείς λοιπόν που έχουμε μια τέτοια πείρα, που στηρίζουμε κάθε μορφή πάλης που δίνει ώθηση και δυναμική, πολιτική δύναμη στο κίνημα, εμείς καταγγέλλουμε τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ γιατί εκτρέφουν και οργανώνουν την κρατική βία, γιατί κάνουν πώς δε βλέπουν ότι υπάρχουν θύλακες που, για να νομιμοποιήσουν τη βία κατά του λαού, υποθάλπουν αρρωστημένες και νοσηρές καταστάσεις σαν αυτές που ζούμε τόσα χρόνια με τους λεγόμενους γνωστούς αγνώστους, για να έχουν προσχήματα και επιχειρήματα.

Γνωστοί αλλά και άγνωστοι κύκλοι επιχειρούν να διαφθείρουν τον γνήσιο αυθορμητισμό νέων ανθρώπων, τη διάθεση να εκδικηθούν για την αδικία που νιώθουν, στέλνοντας τους στον αντίθετο δρόμο από τον σωστό και ωφέλιμο. Ας σκεφθούν οι νέοι άνθρωποι που ξεχειλίζουν από δυναμισμό, από το μίσος κατά της αδικίας, αν καίγοντας τράπεζες εκδικούνται τους τραπεζίτες και το τραπεζικό κεφάλαιο. Ας σκεφθούν οι νέοι άνθρωποι που θέλουν να τιμωρήσουν τους ενόχους, που κάνουν ζημιά όταν καίνε αυτοκίνητα και μαγαζιά αθώων ανθρώπων. Ξέρουμε καλά ότι αρκετοί από τους νέους αυτούς θα έρθει η στιγμή που θα σκεφθούν ψύχραιμα και ώριμα. Θα στρέψουν τα πυρά τους εκεί που πρέπει, με κάθε αποτελεσματικό τρόπο και χωρίς λύπηση για τους ενόχους.

Ας σκεφθούν όμως σοβαρά και οι οσφυοκάμπτες της ευρωπαϊκής ενοποίησης, εκείνοι που ξυπνάνε και κοιμούνται με το όνειρο της κάλπης, αν και κατά πόσο συμβάλλουν σε ένα κίνημα αποτελεσματικό χαϊδεύοντας τα αυτιά στον αντιεξουσιαστικό βερμπαλισμό, στον μικροαστικό αντιεξουσιασμό. Εκτός αν έχουν μάθει καλά και την τέχνη του να βγάζει κανείς έγκαιρα την ουρά του, αν πρόκειται να δώσει πειστήρια συγκυβέρνησης στη διαχείριση.

Σύντροφοι και συντρόφισσες

Οι μέρες αυτές πρέπει να δώσουν την ευκαιρία μιας υπεύθυνης ανασύνταξης του κινήματος, τώρα, πριν είναι λίγο ή και σχετικά πολύ αργά.

Κίνημα λαϊκό σημαίνει να γίνει κάστρο δράσης ο κάθε τόπος δουλειάς, το κάθε σχολείο, η κάθε αίθουσα διδασκαλίας, η γειτονιά, το χωράφι, ο δρόμος με τα μικρομάγαζα. Κίνημα κατά κλάδο, κατά τάξη και στρώμα, κίνημα της εργατικής τάξης με τα λαϊκά στρώματα, κίνημα ο ένας για όλους και όλοι για έναν. Κίνημα χειραφετημένο και όχι γενικά και αφηρημένα ένα κίνημα αντιεξουσιαστικό, κίνημα χειραφετημένο, ανυποχώρητο, μαχητικό μέχρι τέλος, από την εξουσία των μονοπωλίων, ανυποχώρητο στην πάλη κατά των ιμπεριαλιστικών δεσμεύσεων και της κεφαλαιοκρατίας. Εμπρός, λοιπόν, για τις μεγάλες κινητοποιήσεις αύριο, για μια 100% επιτυχημένη πανελλαδική απεργία την Τετάρτη. Κίνημα δυναμικό, πιο δυναμικό από εδώ και μπρος.

ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΡΙΟ ΚΑΙ ΜΕΘΑΥΡΙΟ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ.(Γενική απεργία 10/12/08)

Εχουμε ευθύνη αυτοί οι αγώνες να κλιμακωθούν, να γίνουν πιο δυναμικοί και σε αιτήματα και σε μορφές πάλης. Αγώνες που θα γεμίσουν θάρρος, δύναμη το λαό, τη νεολαία και πως θα σπείρουν πραγματικά τον τρόμο εκεί που πρέπει. Την κρατική βία και καταστολή, την άρχουσα τάξη, τα κόμματά της, την εργοδοσία που επιτίθεται στους εργαζόμενους. Το θάρρος, το πραγματικό θάρρος, χρειάζεται απέναντι στην εξουσία των μονοπωλίων, για τη λαϊκή εξουσία, τη λαϊκή οικονομία. Εκεί εμείς οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες θα ξοδέψουμε τη δύναμη, τη δημιουργικότητά μας, την αγανάκτηση, το πείσμα, τη μαχητικότητα, την εφευρετικότητα, την αυτοθυσία απέναντι στους πραγματικούς ενόχους. Στις μεγάλες μάχες, στους πραγματικούς ενόχους, εκεί θα ξοδευτούμε χωρίς να λυπηθούμε τίποτα».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου