Ενας υπερβολικός ενθουσιασμός που δεν κολλάει

Διαβάζω στο σημερινό άρθρο του Γ.Δελαστίκ στο Εθνος με τίτλο "Εκωφαντικό το μύνημα των εκλογών":
....
«Η μέρα που αλλάζουν όλα»
ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΣ ίσως ο τίτλος του άρθρου στην ηλεκτρονική έκδοση του σοβαρού γερμανικού περιοδικού «Σπίγκελ» αλλά χαρακτηριστικός του κλίματος που αρχίζει να επικρατεί στους πιο οξυδερκείς κύκλους της ηγεμονικής δύναμης της ΕΕ: «Εκλογές στη Γαλλία και την Ελλάδα - Η μέρα που αλλάζει τα πάντα». Στο ίδιο πνεύμα και οι υπότιτλοι: «Η 6η Μαΐου μετατοπίζει το κέντρο βάρους στην Ευρωζώνη - η Γαλλία και η Ελλάδα στρέφονται προς τα αριστερά, η πορεία λιτότητας τίθεται εν αμφιβόλω. Τώρα θα μπορούσε η κρίση να επιστρέψει με πλήρη ορμή ή αντιθέτως να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά για πρώτη φορά». «Ολόκληρη η νότια Ευρώπη προσβλέπει στη Γαλλία. Αν οι Γάλλοι δεν παίρνουν πλέον στα σοβαρά το Δημοσιονομικό σύμφωνο, δεν θα το κάνουν ούτε οι Ελληνες ή οι Ισπανοί» γράφει το περιοδικό."....
Λίγο πιο πάνω ο Γ.Δελαστίκ λέει:"Το μήνυμα των προχθεσινών εκλογών είναι σαφέστατο: η ΕΕ δεν μπορεί πια να ελπίζει στην ύπαρξη στην Ελλάδα υποτελών κυβερνήσεων σαν αυτή του Γιώργου Παπανδρέου."
...
Ολοι θα ευχόντουσαν βεβαια να ήταν τόσο καθαρή η στροφή όσο λέγεται και να έχει δίκιο ο Γ.Δελαστίκ και οι ξενοι αρθρογράφοι. Δεν είναι όμως κι αυτό είναι εντελώς σαφές. Το σύνολο των δεξιών,ακροδεξιων και φασιστικων κομμάτων όπως είδαμε είναι κατα πολύ μεγαλύτερο από εκείνο το 2009 (ΝΔ+ΛΑΟΣ+ΑΝΕΛ+ΔΗΣΥ+ΔΡΑΣΗ+ΔΗΜ.ΞΑΝΑ+Χ.Α.) και βεβαια αυτό δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Επίσης η αποδόμηση του ΠΑΣΟΚ κατευθύνθηκε σε κόμματα όπως η ΔΗΜΑΡ, οι ΑΝΕΛ, ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο λαός τιμωρησε σκληρά ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αλλά δεν έδειξε πως έκανε ένα καθαρό βήμα ριζοσπαστικοποίησης. Οι αριστεροί ειδικά αρθρογράφοι θα έπρεπε να είναι λίγο πιο επιφυλακτικοί στο μοίρασμα ενθουσιασμού. Ο πληθωρισμός παραμονευει και μαζί η απαξίωση ακόμη και της αισιοδοξίας.