Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Σύντροφοι, do you love me? (Like I love you?)

Lenin Reloaded

Στην Ελλάδα, επιτυχία της ριζοσπαστικής αριστεράς, θεσμικό αδιέξοδο
Βάλια Καϊμάκη
Μτφρ. αποσπάσματος: dkoss (συμπληρώματα LR)

Ο σύντροφος Στάλιν μπορεί να αναπαύεται ήσυχα στον τάφο του, το ΚΚΕ επαγρυπνεί, αποφασισμένο να εκπληρώσει την αιώνια αποστολή του: να υπηρετήσει την εργατική επανάσταση, να σταθεί φρουρός τής άφιξής της, να προετοιμάσει τα στρατεύματα και πάνω από άλλα να μην αφήσει να ακουστεί το τραγούδι των σειρήνων που υπόσχονται νίκη τής αριστεράς. Κατά τη διάρκεια τής σύντομης προεκλογικής εκστρατείας στην Ελλάδα, όλοι οι κομουνιστές που προσκλήθηκαν να εμφανιστούν στα τηλεοπτικά πλατό επέμεναν σε ένα σημείο: είμαστε το Κομουνιστικό Κόμμα, και όχι «αριστερά».

[...]

Ο κύριος Τσίπρας θα κρατήσει όσο γίνεται περισσότερο την εντολή που θα λάβει στις 8 Μάη. Στην διάρκεια των τριών αυτών ημερών, θα επαναλάβει ακούραστα το μήνυμά του για ενότητα της αριστεράς, το οποίο το ΚΚΕ και η ΔΗΜΑΡ απέρριψαν επίσημα πριν τις εκλογές. Τώρα όμως, [ο κος Τσίπρας] επιχειρεί ένα βήμα παραπάνω, προτείνοντας σύγκληση κοινών σωμάτων, τείνοντας το χέρι στους οικολόγους (που δεν μπόρεσαν να υπερβούν το εκλογικό κατώφλι του 3%), στους μαοϊστές, τους λενινιστές, τους τροτσκιστές, τους διαφωνούντες τού ΚΚΕ, σε όλο τον «γαλαξία» των κομμάτων τής αριστεράς. Ανομολόγητος σκοπός και διακαής επιθυμία όλων των ελλήνων της αριστεράς είναι η κατάρρευση του ΚΚΕ με σκοπό τον μετασχηματισμό του σε νέες βάσεις, ούτως ώστε η ελληνική αριστερά να λάβει τη θέση που της αρμόζει στην ελληνική κοινωνία.

Βιογραφικό της συντρόφισσας Καϊμάκη: Δημοσιογράφος στην Ελευθεροτυπία, μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του μαχητικού ιστολογίου "Μεταρρύθμιση", μαζί με τους ασυμβίβαστους αριστερούς συντρόφους Ριχάρδο Σωμερίτη, Νίκο Μπίστη και Γιώργο Σιακαντάρη, γνωστούς για τους παθιασμένους τους αγώνες στο μετερίζι του ενωτικού, μεταδογματικού αριστερισμού. Στο ιστολόγιο αρθρογραφεί επίσης ο ακάματος και αλύγιστος σύντροφος, φανατικός διώκτης του ΠΑΣΟΚικού οπορτουνισμού και κονφερασιέ του συντρόφου Καμίνη, Προκόπης Δούκας.

Το ποστ αφιερώνεται στον σύντροφο Γρηγόρη με την ευχή να είναι πάντοτε περισσότερο ψύχραιμος και σοβαρός από εμένα τον πτωχό.

Σε όλους τους συντρόφους που αδημονούν να χτίσουν τον σοσιαλισμό της δευτέρας παρωδίας στα συντρίμμια του ΚΚΕ, αφιερώνεται το παρακάτω τραγούδι:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου