Τα τύμπανα του πολέμου που κτυπούν αυτή τη στιγμή σε βάρος της Συρίας, είναι τα ίδια τύμπανα του ιμπεριαλισμού, του φασισμού και του πολέμου που άρχισαν να κτυπούν αμέσως μετά την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων το 1989-1991. Είναι τα τύμπανα των ίδιων δυνάμεων που μίλησαν για το «τέλος της ιστορίας» και για έναν κόσμο διαρκούς ειρήνης χωρίς πόλεμο, χωρίς οικονομικές κρίσεις και με παγκόσμια κυριαρχία της δημοκρατίας και της ευημερίας.
Λίγες μόνο φωνές πραγματικών μαρξιστών που δεν πρόδωσαν και δεν διολίσθησαν τότε, φώναζαν απεγνωσμένα ότι ο καπιταλισμός στο τελευταίο στάδιό του, τον ιμπεριαλισμό, όχι μόνο δεν αλλάζει αλλά γίνεται όλο και πιο επιθετικός, όλο και πιο επικίνδυνος για την ανθρωπότητα.
Λίγο μετά έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο με τον πόλεμο του Κόλπου και την υποδαύλιση του πολέμου στην Γιουγκοσλαβία. Αυτά όμως πέρασαν σαν την άμυνα της δημοκρατίας στην επιθετικότητα των δικτατόρων! Σωρεία «αριστερών» έτρεξαν τότε να στηρίξουν αυτή την άποψη. Ο πόλεμος κτυπούσε ξανά την πόρτα του κόσμου και αυτοί ονειρεύονταν έναν καλό καπιταλισμό χωρίς πολέμους. Η συνέχεια με τους πολλαπλούς απάνθρωπους και αιματηρούς ιμπεριαλιστικούς πολέμους δεν σηκώνει αμφισβητήσεις για το ποιόν του ιμπεριαλισμού.Παράλληλα άρχισε η σχεδιασμένη επιβολή του παγκόσμιου αυταρχισμού με περιορισμό εθνικών, δημοκρατικών, ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων σε όλες τις χώρες του κόσμου. Ήταν το υπόστρωμα του φασισμού τον οποίο εξέθρεψαν ξέροντας ότι κάποια μέρα θα είναι η χρυσή εφεδρεία του συστήματος. Σήμερα βλέπουμε τους καρπούς εκείνης της πολιτικής σε πολλές χώρες.
Βρισκόμαστε στο μέσο ενός επικίνδυνου δρόμου. Ο ιμπεριαλισμός τραβάει την ανθρωπότητα προς τον πόλεμο και τον φασισμό. Όλα τα στοιχεία αποτελούν ένα παζλ που σταδιακά δείχνουν κρίση, πόλεμο, καταστροφή, σε παγκόσμιο και εθνικό επίπεδο. Οι ιμπεριαλιστικές χώρες με διάφορα προσχήματα σχηματίζουν τα αυριανά μέτωπα στα οποία θα σφαγιάσουν για άλλη μια φορά τους λαούς, στο όνομα της υπεράσπισης των ιμπεριαλιστικών πατρίδων. Τα οικονομικά μέτρα που λαμβάνονται σε βάρος των λαών στο όνομα της κρίσης, για να περάσουν θα ζητάνε διαρκώς και περισσότερο φασισμό. Ο πόλεμος και ο φασισμός πάνε μαζί με τον ιμπεριαλισμό.
Η ιστορία που εκτυλίσσεται είναι άλλη μια ιστορία ιμπεριαλιστικής αναδιανομής του κόσμου, πολέμου, φασισμού και αίματος του καπιταλισμού. Αν οι λαοί δεν τους σταματήσουν έγκαιρα θα πλημυρίσουν για άλλη μια φορά στο αίμα τους. Σήμερα αυτό που είπε ο Μαρξ για την αναντιστοιχία των παραγωγικών σχέσεων με τις παραγωγικές δυνάμεις στον καπιταλισμό, είναι πιο φανερό από ποτέ. Οι παραγωγικές δυνάμεις ασφυκτιούν, ο κόσμος δεν μπορεί να αναπτυχθεί παραπέρα με τις καπιταλιστικές παραγωγικές σχέσεις και το κεφάλαιο για να μη χάσει την εξουσία και τα κέρδη του, τραβάει τον κόσμο προς τα πίσω, προς την βίαιη καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων και του κόσμου όλου, προκειμένου να μην αλλάξει.
Είναι φανερό ότι η διέξοδος από αυτή την κατάσταση είναι μόνο η επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού. Το κόστος για τους λαούς από αυτή την επαναστατική ανατροπή θα είναι απείρως μικρότερο από το κόστος των σφαγείων που μας ετοιμάζουν. Το κέρδος όμως θα είναι ολόκληρο το μέλλον τους. Άλλη διέξοδος για να ξεφύγουμε από τον ιμπεριαλισμό, τον φασισμό και τον πόλεμο δεν υπάρχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου