Μετά την απόλυτη απομάκρυνση από ότιδήποτε είχε σχέση με τα κοινά, τα τελευταία χρόνια τα καφενεία και τα σχετικά ιδρύματα έχουν γεμίσει με οικονομολόγους και εξπέρ της επιβίωσης του καπιταλισμού, θεωρητικούς της "ηλιθιότητας" των πολιτικών κλπ.
Μια απο τις θεωρίες που σπάει νεύρα είναι η περί "αναμόρφωσης του ηλίθιου φορολογικού"
"Πως θα γίνουν επενδύσεις σου λέει ο "ειδικός" με τέτοια φορολογία για τις επιχειρήσεις. Πρέπει να γίνει μείωση για να υπάρξει κίνητρο... ".
Και όταν αυτός που το λέει έχει έστω και άδεια μικροπωλητή τότε λές, δε βαριέσαι η ματαιοδοξία του μικροαστού δεν έχει τέλος, αφού φαντάζεται τον εαυτό του από μικροπωλητή εφοπλιστή τι να κάνω εγώ, και πας πάσο. Οταν όμως σου τα λένε άνεργοι, φοιτητές ή εργαζόμενοι των 300-400 ευρώ που δεν τους φτάνουν ούτε για το ρεύμα, τότε σου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι.
Γιατί δεν μπορείς να σκεφτείς πως διάολο δεν πάει το μυαλό τους στο πιο απλό.
Αν δεν πληρώσουν οι επιχειρήσεις αυτό που τους αναλογεί με το σημερινό σύστημα, έτσι ώστε να μαζευτεί το συνολικό ποσό εσόδων για το κράτος, αλλά αποφασιστεί να μειωθεί η φορολογία και το ποσό που τους αναλογεί, ποιό κορόιδο θα πληρώσει τη διαφορά; Για ποιόν χτυπάει η καμπάνα δηλαδή αν όχι για τους απλούς εργαζόμενους, άνεργους κλπ. μή επιχειρηματίες, αν όχι γι αυτούς τους ίδιους δηλαδή;
Ύστερα οι ειδικοί σου λένε τι συμβαίνει σε άλλες χώρες... το άκουσαν από κάποιον έγκυρο, σε κάποιο κανάλι φυσικά, αφού αυτή είναι και η μόνη πηγή πληροφόρησης τους κατά βάση. Εσχάτως αναμασάνε κάτι θεωρίες περί συνεννόησης του Νότου και άλλα τέτοια. Και εκεί βλέπεις πως μάλλον δε είναι μόνο εδώ το κακό με τους ειδικούς που το μόνο στο οποίο είναι ειδικοί είναι η υποταγή.
Το αρθρο από το Ριζοσπάστη:
«Συμμαχία του νότου» για φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο
«Η κυβέρνηση της Πορτογαλίας υποσχέθηκε σταδιακές μειώσεις της φορολογίας για τις επιχειρήσεις από τις αρχές 2014, στο πλαίσιο των δημοσιονομικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων, με στόχο την ενίσχυση των επενδύσεων και την έξοδο της χώρας από τη βαθύτερη ύφεση στην οποία έχει περιέλθει από την δεκαετία του 1970». Αυτό μεταδίδουν τα πρακτορεία και η είδηση θα μπορούσε να αφορά στην ελληνική ή οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση της ΕΕ, που βρίσκεται σε κρίση. Σύμφωνα με τον Αντόνιου Πιρές ντε Λίμα, νέο υπουργό Οικονομικών της Πορτογαλίας, «η κύρια οικονομική προτεραιότητα είναι η προσέλκυση εγχώριων και ξένων επενδύσεων, και η μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος για τις επιχειρήσεις είναι κρίσιμη». Σύμφωνα με τον ίδιο, σχεδιάζεται να μειωθεί ο βασικός φόρος που καλούνται να καταβάλλουν οι επιχειρήσεις στο 17%-19% μεσοπρόθεσμα, από τουλάχιστον 25% σήμερα. Η πορτογαλική κυβέρνηση ανέφερε επίσης ότι θα διευρύνει παράλληλα τη φορολογική βάση και θα καταργήσει σταδιακά φορολογικές εξαιρέσεις, οι οποίες κατά κανόνα αφορούν στα λαϊκά στρώματα, όπως έγινε και στην Ελλάδα με την κατάργηση πολλών φοροαπαλλαγών, που ίσχυαν για τα χαμηλά εισοδήματα. Το υπουργείο Οικονομικών της Πορτογαλίας ανακοίνωσε, ακόμα, ότι «η φορολογία 19% προς τις επιχειρήσεις εφαρμόζεται σήμερα στην Πολωνία και την Τσεχία, δύο χώρες με τις οποίες η Πορτογαλία ανταγωνίζεται για την προσέλκυση επενδύσεων». Δίπλα στα αντιλαϊκά μέτρα των προηγούμενων χρόνων, η κυβέρνηση της Πορτογαλίας ανακοίνωσε τον περασμένο Μάη μια σειρά από νέες ανατροπές, όπως αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 65 στα 66 χρόνια, αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος με την επιβολή έκτακτων εισφορών, αύξηση των ωρών εργασίας από τις 35 στις 40 τη βδομάδα για τους δημόσιους υπάλληλους και πρόγραμμα «εθελούσιων» απολύσεων 30.000 δημοσίων υπαλλήλων. Να, λοιπόν, οι δυο όψεις της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζεται ενιαία σε όλη την ΕΕ: Από τη μια φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο, για να κάνει επενδύσεις με το μεγαλύτερο δυνατό περιθώριο κέρδους και από την άλλη μέτρα που του εξασφαλίζουν ακόμα φθηνότερη εργατική δύναμη. Μ' αυτές τις κυβερνήσεις ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει τη «συμμαχία του Νότου», όταν αποδεδειγμένα στις χώρες τους τσακίζουν το λαό όσο και η ελληνική, η γερμανική και κάθε άλλη αστική κυβέρνηση στην ΕΕ των μονοπωλίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου