"Αριστερά και πολιτική"
Εξέγερση ξανά στην Αίγυπτο! Ατελείωτες θα είναι οι εξεγέρσεις, οι νεκροί και τα θύματα γιατί μόνη τελική λύση τους είναι η κατάληψη της εξουσίας από τους εξεγερμένους και όχι η ανάθεσή της σε εκπροσώπους που έρχονται με τη μάσκα του λαϊκού και είναι πράκτορες της άρχουσας τάξης.
Πολλές φορές οι απλές αναλύσεις στη βάση των βασικών μαρξιστικών αρχών είναι πολύ πιο αληθινές από περισπούδαστες αναλύσεις αστών μικροαστών και οπορτουνιστών που εναγωνίως προσπαθούν να βρουν λύσεις μέσα στο σύστημα καταλήγοντας πάντα στα ίδια: Να στηρίζουν την αντιδραστική εξουσία της μονοπωλιακής αστικής τάξης οποιαδήποτε μορφή και αν παίρνουν.
Θυμάστε τα περισπούδαστα άρθρα για την… «αραβική άνοιξη»; Θυμάστε τις αναλύσεις για τις «ακομμάτιστες» εξεγέρσεις του…facebook, για τις αναλύσεις της… δύναμης των πλατειών, για το αυθόρμητο των απολίτικ αγανακτισμένων που κατεβαίνει μόνο με βάση την αγανάκτηση και όχι την ανατροπή της εξουσίας;
Αν τα θυμάστε βάλτε τα δίπλα στην παρακάτω απλή μαρξιστική ανάλυση που γράφτηκε για την Αίγυπτο (και όχι μόνο) πολύ νωρίς, τον Ιανουάριο του 2011, όταν όλοι έκαναν μικροαστικά όνειρα μιας φανταστικής, δήθεν αταξικής, δημοκρατίας στον αραβικό κόσμο.
Θα καπελωθεί και ο Αιγυπτιακός λαός;
(….)
Έχουμε τονίσει και στη περίπτωση της Τυνησίας, αυτό που τίθεται τώρα στη Αίγυπτο και θα τεθεί αύριο σε πολλές χώρες, της Ελλάδας μη εξαιρουμένης. Μετά την εξέγερση και την ανατροπή τι; Είναι ένα πολύ σοβαρό ερώτημα γιατί αν δεν υπάρχει το «τι» αργά ή γρήγορα θα επανακάμψουν με άλλη μορφή οι ίδιες δυνάμεις στην εξουσία...
Είναι ιστορικά διαπιστωμένο ότι αν δεν έχει ο λαός ένα εναλλακτικό κέντρο εξουσίας και εναλλακτικό πολιτικό πρόγραμμα εξουσίας, το αδιέξοδο κάθε εξέγερσης είναι προδιαγεγραμμένο.
Στην Αίγυπτο όπου όλες οι πολιτικές ηγεσίες της Αριστεράς έχουν εξοντωθεί, ο λαός που εξεγείρεται δεν έχει προοδευτική πολιτική ηγεσία. Έτσι κινδυνεύει ή να πέσει στα νύχια της μονοπωλιακής κοσμοπολίτικης αστικής τάξης που στηρίζεται στον ιμπεριαλισμό ή στα νύχια της ντόπιας αστικής τάξης που την εκφράζουν κατά βάση οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι και οι ισλαμιστές που θέλουν να πάρουν εκδίκηση για το χαμένο πλούτο που τους έκλεψαν οι άλλοι.
http://aristeripolitiki.blogspot.gr/2011/01/blog-post_28.html
Κι ένα σχόλιο του διαχειριστή του "Aριστερά και πολιτική" Σ.Β. από τη σελίδα του στο fb.
ΟΙ ΝΕΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΕΠΙ ΤΟ ΕΡΓΟΝ.
-Ο αιγυπτιακός στρατός καθαίρεσε τον πρόεδρο Μοχάμεντ Μόρσι, ανέστειλε το Σύνταγμα και προκήρυξε εκλογές. Όλες οι δικτατορίες τα τελευταία χρόνια το ίδιο μοτίβο λένε. Γιατί, για να δώσεις «πολλή δημοκρατία» πρέπει να καταργήσεις ένα σύνταγμα με τη λίγη δημοκρατία που είχε μόνο οι στρατιωτικοί μπορούν να το εξηγήσουν. Το σύνδρομο του γύψου είναι πάντα η ιδανική εξήγηση. Η CIA έχει πάγιες και διαχρονικές εξηγήσεις.
-Τώρα ο Αιγυπτιακός λαός είναι αλήθεια ότι ξέφυγε από τα δόντια της Σκύλας και έπεσε στα νύχια της Χάρυβδης! Η αλλαγή είναι φανερή. Θα τον… φυλάνε τα όπλα σημαδεύοντάς τον!
-Ο ηγέτης του πραξικοπήματος στρατηγός Άμπντελ Φάταχ αλ Σίσι υποστήριξε, περιστοιχισμένος από τον μεγάλο σεΐχη Άχμαντ αλ Τάγεμπ και τον Πάπα των Κοπτών Ταουάντρο Β', ότι ο στρατός επενέβη εισακούγοντας τη βούληση του λαού που διαδήλωνε εναντίον της κυβέρνηση του Μόρσι εδώ και εβδομάδες.
-Άμα περιστοιχίζονταν από Σεΐχη και Πάπα ο λαός να κοιμάται ήσυχος. Ο Θεός με τον Αλλάχ συνωμότησαν για το… καλό του!
-Ο λαός που πανηγύριζε φαίνεται ότι πληροφορήθηκε πόσο καλοί είναι οι νέοι σφάχτες του που ήταν και παλιοί και οι όποιοι έχουν και τη βούλα του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού. Έμαθε επίσης πόσο καλό είναι αυτό που του έκλεψε η ντόπια μονοπωλιακή αστική τάξη να το κλέψει η διεθνής μονοπωλιακή αστική τάξη με πράκτορες σαν τον αλ Σίσι και τον Ελ Μπαραντέι.
-Μέχρι αυτός ό λαός να καταλάβει ότι κανείς δεν μπορεί να τον σώσει αν ο ίδιος δεν σώσει τον εαυτό τους από τους σωτήρες, θα αναζητά πάντα νέους σωτήρες. Δυστυχώς…
-Στο μεταξύ ο παγκόσμιος ιμπεριαλισμός πανηγυρίζει για τη «νίκη του λαούς και της δημοκρατίας» στην Αίγυπτο. Ξέρει αυτός. Τον έχετε δει ποτέ να λαθεύει στο τι τον συμφέρει και τι είναι δικό του;
Σχόλιο ΕκΤ: Αυτό που μένει φυσικά είναι η εμπειρία που αποκτάει και ο Αιγυπτιακός λαός αλλά και όλοι όσοι παρακολουθούν και διαβάζουν τις εξελίξεις. Σίγουρα σε όλους μας αρέσει να βλέπουμε λαούς να εξεγείρονται και να διεκδικούν το δίκιο τους. Αναγνωρίζοντας όμως μόνο θετικά σε όλες αυτές τις διαδικασίες και αποθεώνοντάς τες χωρίς να φροντίζουμε να δούμε το τι δεν πάει καλά και το που κολλάει το πράγμα, μπορεί μια ζωή να πανηγυρίζουμε για τα "θετικά" την ίδια στιγμή που άλλοι θα συνεχίζουν να τρώνε με χρυσά κουτάλια, την ώρα που κάτω από τις σημαίες που θ'ανεμίζουν χαρούμενες άνθρωποι θα πεθαίνουν από πείνα, εξαθλίωση ή πολέμους.
Εξέγερση ξανά στην Αίγυπτο! Ατελείωτες θα είναι οι εξεγέρσεις, οι νεκροί και τα θύματα γιατί μόνη τελική λύση τους είναι η κατάληψη της εξουσίας από τους εξεγερμένους και όχι η ανάθεσή της σε εκπροσώπους που έρχονται με τη μάσκα του λαϊκού και είναι πράκτορες της άρχουσας τάξης.
Πολλές φορές οι απλές αναλύσεις στη βάση των βασικών μαρξιστικών αρχών είναι πολύ πιο αληθινές από περισπούδαστες αναλύσεις αστών μικροαστών και οπορτουνιστών που εναγωνίως προσπαθούν να βρουν λύσεις μέσα στο σύστημα καταλήγοντας πάντα στα ίδια: Να στηρίζουν την αντιδραστική εξουσία της μονοπωλιακής αστικής τάξης οποιαδήποτε μορφή και αν παίρνουν.
Θυμάστε τα περισπούδαστα άρθρα για την… «αραβική άνοιξη»; Θυμάστε τις αναλύσεις για τις «ακομμάτιστες» εξεγέρσεις του…facebook, για τις αναλύσεις της… δύναμης των πλατειών, για το αυθόρμητο των απολίτικ αγανακτισμένων που κατεβαίνει μόνο με βάση την αγανάκτηση και όχι την ανατροπή της εξουσίας;
Αν τα θυμάστε βάλτε τα δίπλα στην παρακάτω απλή μαρξιστική ανάλυση που γράφτηκε για την Αίγυπτο (και όχι μόνο) πολύ νωρίς, τον Ιανουάριο του 2011, όταν όλοι έκαναν μικροαστικά όνειρα μιας φανταστικής, δήθεν αταξικής, δημοκρατίας στον αραβικό κόσμο.
Θα καπελωθεί και ο Αιγυπτιακός λαός;
(….)
Έχουμε τονίσει και στη περίπτωση της Τυνησίας, αυτό που τίθεται τώρα στη Αίγυπτο και θα τεθεί αύριο σε πολλές χώρες, της Ελλάδας μη εξαιρουμένης. Μετά την εξέγερση και την ανατροπή τι; Είναι ένα πολύ σοβαρό ερώτημα γιατί αν δεν υπάρχει το «τι» αργά ή γρήγορα θα επανακάμψουν με άλλη μορφή οι ίδιες δυνάμεις στην εξουσία...
Είναι ιστορικά διαπιστωμένο ότι αν δεν έχει ο λαός ένα εναλλακτικό κέντρο εξουσίας και εναλλακτικό πολιτικό πρόγραμμα εξουσίας, το αδιέξοδο κάθε εξέγερσης είναι προδιαγεγραμμένο.
Στην Αίγυπτο όπου όλες οι πολιτικές ηγεσίες της Αριστεράς έχουν εξοντωθεί, ο λαός που εξεγείρεται δεν έχει προοδευτική πολιτική ηγεσία. Έτσι κινδυνεύει ή να πέσει στα νύχια της μονοπωλιακής κοσμοπολίτικης αστικής τάξης που στηρίζεται στον ιμπεριαλισμό ή στα νύχια της ντόπιας αστικής τάξης που την εκφράζουν κατά βάση οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι και οι ισλαμιστές που θέλουν να πάρουν εκδίκηση για το χαμένο πλούτο που τους έκλεψαν οι άλλοι.
http://aristeripolitiki.blogspot.gr/2011/01/blog-post_28.html
Κι ένα σχόλιο του διαχειριστή του "Aριστερά και πολιτική" Σ.Β. από τη σελίδα του στο fb.
ΟΙ ΝΕΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΕΠΙ ΤΟ ΕΡΓΟΝ.
-Ο αιγυπτιακός στρατός καθαίρεσε τον πρόεδρο Μοχάμεντ Μόρσι, ανέστειλε το Σύνταγμα και προκήρυξε εκλογές. Όλες οι δικτατορίες τα τελευταία χρόνια το ίδιο μοτίβο λένε. Γιατί, για να δώσεις «πολλή δημοκρατία» πρέπει να καταργήσεις ένα σύνταγμα με τη λίγη δημοκρατία που είχε μόνο οι στρατιωτικοί μπορούν να το εξηγήσουν. Το σύνδρομο του γύψου είναι πάντα η ιδανική εξήγηση. Η CIA έχει πάγιες και διαχρονικές εξηγήσεις.
-Τώρα ο Αιγυπτιακός λαός είναι αλήθεια ότι ξέφυγε από τα δόντια της Σκύλας και έπεσε στα νύχια της Χάρυβδης! Η αλλαγή είναι φανερή. Θα τον… φυλάνε τα όπλα σημαδεύοντάς τον!
-Ο ηγέτης του πραξικοπήματος στρατηγός Άμπντελ Φάταχ αλ Σίσι υποστήριξε, περιστοιχισμένος από τον μεγάλο σεΐχη Άχμαντ αλ Τάγεμπ και τον Πάπα των Κοπτών Ταουάντρο Β', ότι ο στρατός επενέβη εισακούγοντας τη βούληση του λαού που διαδήλωνε εναντίον της κυβέρνηση του Μόρσι εδώ και εβδομάδες.
-Άμα περιστοιχίζονταν από Σεΐχη και Πάπα ο λαός να κοιμάται ήσυχος. Ο Θεός με τον Αλλάχ συνωμότησαν για το… καλό του!
-Ο λαός που πανηγύριζε φαίνεται ότι πληροφορήθηκε πόσο καλοί είναι οι νέοι σφάχτες του που ήταν και παλιοί και οι όποιοι έχουν και τη βούλα του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού. Έμαθε επίσης πόσο καλό είναι αυτό που του έκλεψε η ντόπια μονοπωλιακή αστική τάξη να το κλέψει η διεθνής μονοπωλιακή αστική τάξη με πράκτορες σαν τον αλ Σίσι και τον Ελ Μπαραντέι.
-Μέχρι αυτός ό λαός να καταλάβει ότι κανείς δεν μπορεί να τον σώσει αν ο ίδιος δεν σώσει τον εαυτό τους από τους σωτήρες, θα αναζητά πάντα νέους σωτήρες. Δυστυχώς…
-Στο μεταξύ ο παγκόσμιος ιμπεριαλισμός πανηγυρίζει για τη «νίκη του λαούς και της δημοκρατίας» στην Αίγυπτο. Ξέρει αυτός. Τον έχετε δει ποτέ να λαθεύει στο τι τον συμφέρει και τι είναι δικό του;
Σχόλιο ΕκΤ: Αυτό που μένει φυσικά είναι η εμπειρία που αποκτάει και ο Αιγυπτιακός λαός αλλά και όλοι όσοι παρακολουθούν και διαβάζουν τις εξελίξεις. Σίγουρα σε όλους μας αρέσει να βλέπουμε λαούς να εξεγείρονται και να διεκδικούν το δίκιο τους. Αναγνωρίζοντας όμως μόνο θετικά σε όλες αυτές τις διαδικασίες και αποθεώνοντάς τες χωρίς να φροντίζουμε να δούμε το τι δεν πάει καλά και το που κολλάει το πράγμα, μπορεί μια ζωή να πανηγυρίζουμε για τα "θετικά" την ίδια στιγμή που άλλοι θα συνεχίζουν να τρώνε με χρυσά κουτάλια, την ώρα που κάτω από τις σημαίες που θ'ανεμίζουν χαρούμενες άνθρωποι θα πεθαίνουν από πείνα, εξαθλίωση ή πολέμους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου