Η άνεργη νεολαία ως προεκλογικό ντεκόρ!

Η Μέρκελ λατρεύει τους νέους, ειδικά τους άνεργους. Το ίδιο ο Σόιμπλε. Κι ο Κοέλιο. Κι ο Ραχόι. Ο Σαμαράς, επίσης. Που επιπλέον από τους προηγούμενους - όπως είπε στο ταξίδι του στην Κίνα - κάθε πρωί που ξυπνάει, το πρώτο πράγμα που τον απασχολεί είναι οι άνεργοι νέοι...

Ολοι αυτοί, λοιπόν, αποφάσισαν να διαθέσουν το... αστρονομικό ποσό των 6 δισ. ευρώ (πού; στην ΕΕ των 20 εκατομμυρίων ανέργων!) για να στηρίξουν «προγράμματα κατά της ανεργίας»...

Ακόμα, δηλαδή, κι αν υποθέσουμε ότι τα λεφτά αυτά θα πήγαιναν όντως υπέρ ανέργων (και όχι υπέρ μονοπωλίων όπως, ασφαλώς, θα πάνε) σημαίνει ότι η έγνοια της ΕΕ προς κάθε άνεργο ξεχωριστά, αποτιμάται στα 300 ευρώ. Απαξ! Οποιος, δηλαδή, παραμείνει ένα χρόνο άνεργος, οι ηγέτες της ΕΕ θα «προσφέρουν» κάτι λιγότερο από... ένα ευρώ τη μέρα για να του βρουν δουλειά!

*

Για να αποτιμήσουμε, δε, την έγνοια της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης όσον αφορά τους νέους Ελληνες άνεργους, αρκεί να σημειώσουμε το εξής στοιχείο:

Το ποσό που «πρόκειται να πάει για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων» στην Ελλάδα υπολογίζεται στα 180 εκατ. ευρώ. Αυτά είναι! Ξέρετε σε τι αντιστοιχούν; Δεδομένων των στοιχείων του ΟΑΕΔ, που πάντα υπολείπονται της πραγματικότητας, η ανεργία των νέων κάτω των 30 ετών στην Ελλάδα εκτιμάται ότι αφορά τουλάχιστον 300.000 ανθρώπους. Από τη «γενναιοδωρία» της ΕΕ, δηλαδή - ακόμα κι αν τα λεφτά αυτά δεν τα «τρώγανε» οι μεγαλοεργοδότες στο όνομα της «δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας» - εκείνο που θα είχε να περιμένει ένας νέος άνεργος στην Ελλάδα είναι... 600 ευρώ για όσο διάστημα θα παραμένει άνεργος. Αν υποθέσουμε ότι μένει ένα χρόνο άνεργος, του αναλογούν, δηλαδή, 50 ευρώ το μήνα. Αν είναι δύο χρόνια άνεργος η «βοήθεια» πέφτει στα 25 ευρώ το μήνα κ.ο.κ...

*

Για τόση «έγνοια» μιλάμε. Το μέγεθος και το βάθος της οποίας μπορεί να εκτιμηθεί και με έναν ακόμα τρόπο:

Αρκεί να τη συγκρίνει κανείς μόνο με το τελευταίο πακέτο προς τις ελληνικές τράπεζες. Σε μια χούφτα τραπεζίτες, δίπλα στα προηγούμενα πακέτα, παρέχουν ακόμα 50 δισ. ευρώ, μέσω της λεγόμενης «ανακεφαλαιοποίησης». Αλλά, ενώ και στην Ελλάδα και σε όλη την ΕΕ ταΐζουν - διαπιστωμένα και διαρκώς - με πακτωλό κεφαλαίων μια χούφτα κεφαλαιοκράτες, την ίδια ώρα στήνουν παραστάσεις εξαπάτησης. Ποζάρουν «φιλόστοργα». Κουνούν προς τους νέους άνεργους της Ευρώπης τα ψίχουλα της ελεημοσύνης τους. Και μετατρέπουν τη βαρβαρότητα της ανεργίας που οι ίδιοι προκαλούν σε προεκλογικό τους ντεκόρ, όπως η κυρία Μέρκελ, και σε τάχα μου «σωτήρια» πολιτική, όπως ο κ. Σαμαράς.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ