Σαν σήμερα... 15 Ιούλη - Ιουλιανά, Κύπρος, Α' Διεθνής

902.gr


Από την εκδήλωση του χουντικού πραξικοπήματος στην Κύπρο

1876 Η συνδιάσκεψη των μελών της Α’ Διεθνούς στη Φιλαδέλφεια αποφασίζει τη διάλυσή της. Η δήλωση της διάλυσης που διαβάστηκε από τα ηγετικά στελέχη της Διεθνούς, Ζόργκε και Σπάιερ, έγραφε:

«ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ,

Το Συνέδριο της Διεθνούς, που συνήλθε στη Φιλαδέλφεια, διέλυσε το Γενικό Συμβούλιο της Διεθνούς Ένωσης των Εργατών. Εξωτερική σύνδεση της οργάνωσης δεν υπάρχει πια.

"Η Διεθνής πέθανε!", θ' αναφωνήσει η αστική τάξη όλων των χωρών και με ειρωνεία ή χαρά θα αναφερθεί στις εργασίες αυτού του συνεδρίου σαν σε μια αναμφισβήτητη απόδειξη της ήττας του εργατικού κινήματος όλου του κόσμου. Ας μην επηρεαστούμε από τις κραυγές των εχθρών μας! Εγκαταλείψαμε την οργάνωση της Διεθνούς για λόγους που έχουν σχέση με την τωρινή πολιτική κατάσταση στην Ευρώπη, αλλά σε αντάλλαγμα βλέπουμε ότι η αρχή της οργάνωσης αναγνωρίζεται και υπερασπίζεται από τους προοδευτικούς εργάτες όλου του πολιτισμένου κόσμου. Ας δώσουμε στους συντρόφους μας εργάτες της Ευρώπης μια ανάπαυλα, για να σταθεροποιήσουν τις θέσεις τους στις ίδιες τους τις χώρες και θα είναι με βεβαιότητα σε θέση να παραμερίσουν τα εμπόδια που τους χωρίζουν από τους εργάτες άλλων περιοχών του κόσμου.

Σύντροφοι, ασπαστήκατε με ενθουσιασμό και αγάπη την αρχή της Διεθνούς, θα βρείτε τα μέσα για να ευρύνετε τον κύκλο των οπαδών της και χωρίς την ύπαρξη μιας Οργάνωσης, θα βρείτε νέους αγωνιστές που θα εργαστούν για την πραγματοποίηση των σκοπών της ένωσής μας. Οι σύντροφοι της Αμερικής σας υπόσχονται πως θα υπερασπίσουν και θα διαφυλάξουν με πίστη τις καταχτήσεις της Διεθνούς, σ' αυτή τη χώρα έως ότου πιο ευνοϊκές συνθήκες θα ενώσουν πάλι τους εργάτες όλων των χωρών στον κοινό αγώνα και έως ότου αντηχήσει πάλι, πιο δυνατά από κάθε άλλη φορά, η έκκληση:

"Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!"».


1956 Ξεκινά τις εργασίες της η Α’ Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΕΔΑ (15-18/7/1956), με την οποία η ΕΔΑ μετατράπηκε σε ενιαίο κόμμα.


1965 Τον Ιούλη του 1965 η ενδοαστική αντιπαράθεση μεταξύ της Ένωσης Κέντρου και της ΕΡΕ κορυφώθηκε, με την πρώτη να έρχεται σε ευθεία ρήξη με το Παλάτι (του οποίου την εύνοια είχε πια χάσει). «Μήλον της έριδος» υπήρξε το υπουργείο Άμυνας και κατ’ ουσίαν ο έλεγχος του στρατού. Όταν ο βασιλιάς αρνήθηκε να υπογράψει το διάταγμα με το οποίο ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου θα αναλάμβανε και υπουργός Άμυνας, ο τελευταίος παραιτήθηκε (15/7). Η επέμβαση του Παλατιού πυροδότησε μαζικές λαϊκές αντιδράσεις, που διήρκεσαν 70 ημέρες (έως τις 25/9) και καταγράφηκαν στην Ιστορία ως το «κίνημα των 70 ημερών» ή «Ιουλιανά».

Σύμφωνα με το «Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ» (Β’ τόμος), «το ΚΚΕ [σ.σ. και κατά προέκταση η ΕΔΑ], ακολουθώντας τη γραμμή της "δημοκρατικής ομαλότητας", με την αναφανδόν υποστήριξη της Ένωσης Κέντρου, στέρησε το κίνημα από έναν ταξικό προσανατολισμό», εγκλωβίζοντάς το σε μια «ρεφορμιστική λογική» του «μικρότερου κακού».

1974 Εκδηλώνεται χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο. Οι πραξικοπηματίες καταλαμβάνουν την Αρχιεπισκοπή και το ραδιοφωνικό σταθμό της Λευκωσίας, από όπου μεταδίδουν: «Σήμερον την πρωίαν η Εθνική Φρουρά επενέβη διά να σταματήση τον αδελφοκτόνον εμφύλιον πόλεμον. Η Εθνική Φρουρά είναι την στιγμήν αυτήν κυρία της καταστάσεως. Ο Μακάριος είναι νεκρός». Η χούντα των Αθηνών πανηγυρίζει, αλλά στις 3 μ.μ. όλοι τους παγώνουν. Από έναν μικρό ιδιωτικό ραδιοφωνικό σταθμό της Πάφου ακούγεται: «Ελληνικέ κυπριακέ λαέ! Γνώριμη είναι η φωνή που ακούεις. Γνωρίζεις ποίος σου ομιλεί. Είμαι ο Μακάριος... Δεν είμαι νεκρός, όπως η χούντα των Αθηνών και οι εδώ εκπρόσωποί της θα ήθελαν... Η χούντα δεν πρέπει να περάσει και δε θα περάσει. Νυν υπέρ πάντων ο αγών». Οι εξελίξεις, ωστόσο, έχουν δρομολογηθεί. Πέντε μέρες μετά, εκδηλώνεται η τουρκική εισβολή.