"Εκ περιτροπής" ζωή και ευέλικτα αίσχη με 1 μεροκάματο τη βδομάδα

Διαβάζουμε στο tvxs: Tην εκ περιτροπής εργασία με μία μέρα δουλειά την εβδομάδα για τους εργαζόμενους, προωθεί η ιδιοκτήτρια εταιρεία των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, συμφερόντων του Λιβανέζου Ισκαντάρ Σαφά.....στη λογική των πιέσεων προς την ελληνική κυβέρνηση να ικανοποιήσει οικονομικές απαιτήσεις που ανέρχονται σε 140 εκατ ευρώ περίπου και έχουν σχέση με την κατασκευή στα ναυπηγεία δυο νέων υποβρυχίων."
" Η εταιρεία του Ισκαντάρ Σαφά που ελέγχει τα ναυπηγεία έχει επανειλημμένα διαμηνύσει προς την κυβέρνηση ότι με τα σημερινά δεδομένα δεν θα μπορέσει να συντηρεί για πολύ καιρό ακόμη τον αριθμό των 1200 εργαζομένων στα ναυπηγεία."
Νάναι καλά ο αφέντης επενδυτής για την εμπιστοσύνη...

Σήμερα οι εργαζόμενοι έκαναν σταση εργασίας και πορεία στο Υπ.Εθν. 'Αμυνας ενω είναι πιθανη και μια συνάντηση ανάμεσα στον υπουργό και το σωματείο.
Τί λέτε να πεί ο υπουργός στους εργαζόμενους; Οτι είναι μαζί τους και τους συμπαραστέκεται;
Αυτοί οι εκπρόσωποι του λαού είναι καμιά φορά απίστευτα "ρεαλιστές"...

Ακουσα σήμερα οτι το μοντέλο εκ περιτροπής εργασίας σκίζει.
Δείτε όμως και μερικά στοιχεία από την Αυγή:

"Αναλυτικά, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας που αφορούν τους πρώτους δύο μήνες του 2012, περί τις 150.000 επιχειρήσεις αδυνατούν να καταβάλουν μισθούς για διάστημα έως και 3 μήνες, με αποτέλεσμα περισσότεροι από 400.000 εργαζόμενοι να δουλεύουν χωρίς μισθό. Ταυτόχρονα, το ίδιο διάστημα 8.001 συμβάσεις πλήρους απασχόλησης μετατράπηκαν σε μερικής απασχόλησης και άλλες 5.492 σε εκ περιτροπής εργασία με συμφωνία εργοδότη και εργαζομένου. Τέλος, 2.816 συμβάσεις μετατράπηκαν σε εκ περιτροπής εργασία με μονομερή απόφαση του εργοδότη και το ποσοστό αυτό είναι αυξημένο κατά 6.940% σε σχέση με το 2010.
Για πρώτη φορά οι νέες προσλήψεις με μερική ή με εκ περιτροπής εργασία υπερβαίνουν τις προσλήψεις με πλήρη απασχόληση. Είναι χαρακτηριστικό πως το πρώτο δίμηνο της φετινής χρονιάς το 51% των νέων προσλήψεων αφορούσε ευέλικτες μορφές απασχόλησης και αναλόγως μειωμένους μισθούς."

Ακόμη κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΜΕ μου έλεγε την περασμένη εβδομάδα στη Χαλυβουργία, οτι 70% των επιχειρήσεων χρωστάνε δεδουλευμένα σε εργαζόμενους από 3-7 μήνες τουλάχιστον.
Ο τζάμπας ζει και βασιλεύει λοιπόν και είναι ο Ελληνας εργαζόμενος με τη διαφορά οτι είναι αυτός που δεν πληρώνεται αλλά πληρώνει τη νύφη.
Τωρα πως θα βγουν τα έσοδα που χρειάζονται για να καλυφθούν οι στόχοι του μνημονίου αυτό είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία όπως και το πως μεσα σε τετοιο σκηνικό μπορεί να πιστεύει κανείς οτι θα επιβιώσουν ασφαλιστικά ταμεία.
Πάμε λοιπόν ολοφάνερα για αδιέξοδο και μετωπική αφού είναι μάλλον αδύνατον οτι οι εργαζόμενοι θα καθίσουν με σταυρωμενα χερια.
Απορίας άξιο πάντως επίσης είναι το από που στο καλό θα αντλήσουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αυτό το 40% που μάλλον θα παρουν στις εκλογές.
Τετοια τσίχλα στο μυαλό;