Μπορεί οι γαλάζιες σημαίες από τις φιέστες της νίκης Ραχόι να μην έχουν προλάβει να πιάσουν ακόμη σκόνη στην Ισπανία, το όνειρο όμως γιά όσους απλούς ψηφοφόρους, και μιλάω ειδικότερα για τα παραπλανημένα φτωχα λαικά στρωματα που ψήφισαν δεξιά, έχει ήδη τελειώσει πριν περάσουν ελάχιστοι μήνες.
Μπροστά τους τώρα είναι και πάλι μια άγρια πραγματικότητα που γίνεται όλο και αγριότερη.
Στο 24% λένε τα στοιχεία της περασμένης βδομάδας πως εφτασε η ανεργια! Εξωφρενικοί άριθμοί, πέρα από κάθε φαντασία πριν από μερικά χρόνια. Με πιο απλά λόγια πάνω από 1.400.000 νοικοκυριά δεν έχουν στην οικογένεια ούτε έναν εργαζόμενο να φερει στο σπίτι ένα έστω ελάχιστο εισόδημα, ένα πιάτο φαγητο.
Το χειρότερο για μας είναι ότι θαταν εκτός πραγματικότητας να σπεύσουμε να τους λυπηθούμε. Είμαστε δυστυχως ακριβώς μια ανάσα πίσω τους. Ισως και μια ανάσα μπροστά τους. Όσο για τις προοπτικές και των 2 ...ας το αφήσουμε καλύτερα. Η ύφεση και η λιτότητα που την τροφοδοτεί δίνουν το τέμπο στην καταστροφή. Το κόστος δανεισμού στην Ισπανία -που πριν λίγο καιρό φώναζε πως δεν είναι Ελλάδα- ξεπέρασε πια το 6%(επιτοκιο σίγουρης χρεοκοπίας) παρά τα δισεκατομμύρια που αφειδώς ξοδεύτηκαν από την ΕΚΤ για αγορές Ισπανικών (και Ιταλικών) ομολόγων τους ακριβώς προηγούμενους μήνες. Λεφτά στα σκουπίδια κανονικά, αλλά τι τους νοιάζει...δικά τους είναι; Άλλος θα πληρώσει στο τέλος.
Οσο για μας εκτός από μιά ανάσα πίσω από την Ισπανία στα νούμερα της ανεργίας, δυστυχώς είμαστε και μια ανασα πριν επιτρέψουμε με την ψήφο μας στη δική μας δεξιά, που πλέον γίνεται αργά αλλά σταθερά συνασπισμός κομμάτων(ΝΔ,ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, Ανεξ.Ελληνες, ΔΡΑΣΗ κ.α φανεροι και αφανείς), να μας αποκεφαλίσει με το χαμόγελο της νίκης στα χειλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου