Μανία με τους αριθμούς αλλά...

O πιο βασικός οικονομικός δείκτης για τον οποίο καίγονται οι αγορές όποτε ανακοινώνεται είναι ο δείκτης ανεργίας. Παρόλα αυτά μας λένε οτι το χρεός πρεπει να πάει στο 120%(!) του ΑΕΠ, το έλλειμμα στο 3%(μα κι εκεί-που δεν πρόκειται με τετοια ύφεση κ λόγω λιτότηας να πάει- παλι έλλειμμα είναι και φουσκωνει το χρέος) και άλλα πολλά μα δευτερεύοντα και μπερδευτικά νούμερα όπως π.χ. την απάτη του καλπάζοντος δείκτη εξαγωγών. Περιέργως οι σωτήρες δεν λένε οτι αν ο δείκτης της Ανεργίας δεν δειξει καθαρή πτωτική τάση και φυσικά δεν κατέβει κάτω από το λεγόμενο ανεκτό όριο του 10% ..όλα τα άλλα δεν έχουν νόημα πραγματικό, αφού μια τέτοια ανεργία είναι στοιχείο που δείχνει απόλυτη καταστροφή της εσωτερικής αγοράς. Εννοείται ότι χωρίς εσωτερική αγορά και ζήτηση ανθρώπινη οικονομία δεν υπάρχει παρα μόνο σκλαβοπάζαρο. 
Η ανεργία μας είναι τώρα επισήμως στο 23% και ανεβαινει!
 Γιατί δεν τους κλείνουν φυλακή να τελειώνουμε; Γιατί δεν αποφασίζουμε ότι αν δεν παλέψουμε για τη δική μας εξουσία κι όχι το κοροιδιλίκι τους που όποιος και να εκλεγεί τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει(δίκιο έχει όποιος το λεει αν δεν αλλάξει χέρια η εξουσία). 
Δε λέω οτι θα γίνει άυριο, αλλά αν δεν το βάλουμε άμεσα σα στόχο να το παλέψουμε και άμεσα σαν προοπτική όπως λέει σωστά το ΚΚΕ δεν πρόκειται να πέσει από τον ουρανό ούτε να το κερδίσουμε στο ΛΟΤΤΟ.