Πιο αντιδραστική η ΕΕ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η περισσότερη οικονομική ενοποίηση της ΕΕ προμηνύει νέα επίθεση σε βάρος των λαών. Και μόνο οι διαρροές για το σχέδιο που θα συζητηθεί στη Σύνοδο Κορυφής του Ιούνη (σχετικό ρεπορτάζ στη σελίδα 13), είναι αποκαλυπτικές για το νέο «κορσέ» που ετοιμάζουν οι «27» για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, σε μια προσπάθεια να διαχειριστούν την κρίση που βαθαίνει και απειλεί την ίδια τη συνοχή της Ευρωζώνης και της ΕΕ. Η παραπέρα ενοποίηση της ΕΕ σημαίνει παραχώρηση επιπλέον κυριαρχικών δικαιωμάτων στα διακρατικά όργανα της λυκοσυμμαχίας, για απόλυτη ευθυγράμμιση της αντιλαϊκής στρατηγικής, όχι μόνο στα δημοσιονομικά ζητήματα, αλλά και σε θέματα σχετικά με την Κοινωνική Ασφάλιση, τα Εργασιακά, την εξωτερική πολιτική και άλλα.

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς; Οτι σφίγγει κι άλλο η δαγκάνα της ΕΕ στον τρόπο και στους ρυθμούς με τους οποίους σε εθνικό επίπεδο προωθούνται οι προαποφασισμένες και συμφωνημένες αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις. Οι κυρώσεις, ακόμα και οι εκβιασμοί για αποπομπή μιας χώρας από την Ευρωζώνη και την ΕΕ, αν δε συμμορφώνεται με τα συμφωνηθέντα και δεν τσακίζει με αποτελεσματικότητα το κίνημα, θα χρησιμοποιούνται σαν μέσο του ακόμη πιο βάρβαρου μαστίγιου των κυβερνήσεων των κρατών μελών πάνω στους λαούς.

Η ταχύτερη και ταυτόχρονη σε όλες τις χώρες εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων, ήταν διακηρυγμένος στόχος της ΕΕ από την ίδρυσή της. Διατυπώθηκε με μεγαλύτερη σαφήνεια στη στρατηγική της Λισαβόνας, στον απολογισμό της οποίας μάλιστα, εκτιμήθηκε ότι ένας από τους λόγους που δεν πέτυχε απόλυτα τους στόχους της, ήταν το γεγονός ότι οι φιλομονοπωλιακές ανατροπές δεν προχώρησαν με ενιαίους ρυθμούς σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, εξαιτίας της ανισομετρίας, που είναι αγιάτρευτη στον καπιταλισμό, και το διαφορετικό επίπεδο ανάπτυξης του κινήματος σε κάθε χώρα. Η Συνθήκη της Λισαβόνας (ευρωσύνταγμα) ήταν ένα ακόμη βήμα προς την ίδια αντιδραστική κατεύθυνση. Τώρα έρχονται οι αποφάσεις της επόμενης Συνόδου να δρομολογήσουν νέες εξελίξεις στο ζήτημα της παραπέρα προώθησης της πολιτικής και οικονομικής ενοποίησης της ΕΕ.

Στα διακρατικά όργανα της ΕΕ αναμένεται να περάσουν και νέες αρμοδιότητες που σχετίζονται με την εξωτερική πολιτική, γεγονός που ενισχύει την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς τι θα σημάνει για το Αιγαίο, το Κυπριακό, τις εξελίξεις στα Βαλκάνια και την Ανατ. Μεσόγειο η παραχώρηση στην ΕΕ μεγαλύτερης δικαιοδοσίας να καθορίζει αυτή την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, σε όφελος των μονοπωλίων. Γεγονός που εγκυμονεί ακόμη μεγαλύτερους κινδύνους για το λαό στα πλαίσια της έντασης των ανταγωνισμών, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και των πολέμων στην ευρύτερη περιοχή μας.

Ο λαός έχει πείρα. Η ενσωμάτωση της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΝΑΤΟ, ΕΕ) σε τίποτα δεν ωφέλησε τόσο τα ανοιχτά ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, αφού αυτά αντιμετωπίζονται πάντα με βάση τα συμφέροντα των αστών, ενώ είναι άκρως εχθρική για τη ζωή των εργατικών των λαϊκών οικογενειών επιβάλλοντας τη σημερινή βαρβαρότητα. Και οπωσδήποτε η κατάσταση θα γίνει ακόμα χειρότερη, αν περάσουν τα σχέδιά τους, με δεδομένους τους ανταγωνισμούς που οξύνονται στη γειτονία μας.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ