Γιατί πάντα στο τέλος συναινείς στην εξόντωση σου;

 Πολύ καλό το σχόλιο του Lenin Reloaded στο τελευταίο κοκτέιλ μολότοφ.

"Γιατί δεν σκανδαλίζεστε που, αν και βιώνει καθημερινά και με τον πιο ωμό τρόπο την εκμετάλλευση, ο φτωχός παραμένει φτωχός, ο εκμεταλλευόμενος εκμεταλλευόμενος, και ο αδύναμος αδύναμος;"

Με πόσο άδικο συμβιβασμό είμαστε ικανοποιημένοι; Πως γίνεται πάντα στο τέλος να συναινούμε στην ίδια μας την εξόντωση;

 

Κοκτέιλ Μολότωφ #172

"Τι είδους Κομμουνιστικό Κόμμα είναι αυτό που, σε καιρούς σφοδρής οικονομικής κρίσης, βολοδέρνει στα μονοψήφια νούμερα και απειλείται να μείνει έξω απ' τη Βουλή;"

Είναι μια ερώτηση που κάνουν πολλοί και διαρκώς, με το ύφος του αδέκαστου εισαγγελέα που τους δίνει η ψευδαίσθηση της δικής τους ισχύος.

Η απάντηση είναι εξαιρετικά απλή: Το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι το κόμμα της εργατικής τάξης. Αναδιατυπώστε την ερώτηση έχοντας κάνει την αντικατάσταση και αναρωτηθείτε τι ακριβώς ρωτάτε:

"Τι είδους εργατική τάξη είναι αυτή, που, σε καιρούς σφοδρής οικονομικής κρίσης, παραμένει εξαθλιωμένη και υποτελής αντί να έχει όλη την εξουσία και τον πλούτο στα χέρια της;"

Γιατί μας ρωτάτε γιατί είμαστε λίγοι και δεν συγκεντρώνουμε την προτίμηση της πλειοψηφίας και δεν ρωτάτε τους εκμεταλλευόμενους πώς, αν και είναι η τεράστια πλειοψηφία σε όλο τον κόσμο, δεν τον κυβέρνησαν σχεδόν ποτέ -- και που, για αυτόν ακριβώς τον λόγο, είναι εκμεταλλευόμενοι; Γιατί δεν σκανδαλίζεστε που, αν και βιώνει καθημερινά και με τον πιο ωμό τρόπο την εκμετάλλευση, ο φτωχός παραμένει φτωχός, ο εκμεταλλευόμενος εκμεταλλευόμενος, και ο αδύναμος αδύναμος;

Πώς θα μπορούσαμε εμείς να είμαστε εμείς ισχυροί όσο οι εκμεταλλευόμενοι είναι ανίσχυροι; Κομμάτι από την σάρκα τους δεν είμαστε; Είμαστε σαν εσάς, που αρκείστε στο να έχετε εσείς την εξουσία χωρίς να την έχουν κατακτήσει έμπρακτα οι κολασμένοι της γης μαζί σας; Δηλαδή, στο να καμαρώνετε για "ηγεμονία" όχι κοπιάζοντας για να γίνει η τάξη των εκμεταλλευόμενων μια τάξη για τον εαυτό της, αλλά απλώς συμμαχώντας --σε βάρος της-- με τους ήδη ισχυρούς;