Bόρειες και Νοτιες σαχλαμάρες

Πόλεμος Βορείων και Νοτίων στην Ευρώπη!
Και που δεν το ακούς. Κανάλια, ραδιόφωνα, ιντερνετ, εφημερίδες το επαναλαμβάνουν κι απο κεi φευγει καρφί για τα καφενεία και τα στέκια.
Οι πλούσιοι του Βορρά και οι φτωχοί του Νότου. Αυτό είναι το δίπολο της διαμαχης κι αν βρει κανείς άκρη αν  σημαίνει αυτό τίποτα να μου το πει κι εμένα. Το αστείο της υπόθεσης είναι οτι με βάση το διαχωρισμό αυτό δεν ξερουν που να εντάξουν όχι μόνο την Ιρλανδία που είναι Βόρεια και "φτωχούλα"(όλοι οι Ιρλανδοί όπως και όλοι οι Έλληνες, Ιταλοί κλπ. είναι φτωχοί ως γνωστόν) αλλά κυρίως τη Γαλλία που δεν μπορούν να αποφασίσουν τι είναι Βορεια ή Νότια; Πλούσια ή φτωχή; Κέντρο ή περιφέρεια; Ειναι κι αυτός ο Ολάντ  που καραμπερδεύει τα πράγματα αφου ως εκπρόσωπος της "Αριστερής" ελπίδας στην Ευρώπη είναι εκπρόσωπος των φτωχων λαών, αλλά έλα που ο ίδιος είναι ζάμπλουτος εκατομμυριούχος...Οπότε βρες άκρη, που τον βάζεις τώρα.
Ολα αυτά βεβαια γίνονται γιατί προσπαθούν να κρύψουν πάση θυσία τη μεγάλη αλήθεια που είναι οτι όλα όσα συμβαίνουν δεν είναι τίποτα άλλο από μια τεράστια κρίση του καπιταλισμού που παίρνει καθε στιγμή ένα διαφορετικό προσωπο, φοράει ένα διαφορετικό ρούχο. Η αντίθεση όμως είναι πια όλο και πιο φανερή. Οι δυνάμεις του κεφαλαίου που προσπαθούν να σωσουν το τομάρι τους εναντίον των δυνάμεων της εργασίας που προσπαθούν να τους φορτώσουν το λογαριασμό.
Οι πλούσιοι καπιταλιστές, και όχι οι πλούσιες χώρες, εναντίον των φτωχών εργαζόμενων και όχι εναντίον των φτωχών χωρών, με ακόμη πιο απλά λόγια.
Τα μονοπώλια εναντίον των λαών. Ολα τα άλλα είναι πονηριές και προπετάσματα καπνού για να γίνει η μεγάλη έφοδος.
Μπορεί όμως να κρυφτεί αυτή η αλήθεια ή την βλέπει πλέον ακόμη κι ο εκπρόσωπος της φτωχής Ιταλίας ο πάμφτωχος Μπερλουσκόνι; Και καλά ο Μπερλουσκόνι, ο Ολάντ ή ο Σόρος που ξερουν αλλά φυσικά σφυρίζουν αδιάφορα, ο φτωχός της απέναντι πολυκατοικίας βλέπει τιποτα;
Πάντως για την ώρα το σύστημα τα καταφέρνει μια χαρά. Λίγο η φιλοευρωπαική, δηλ. φιλοΕΕ, Αριστερά, λίγο η πειστική για τα απλοικά μυαλά πατριωτική παραζάλη δίνουν χέρι βοήθειας και βάζουν πλάτη. Κι έτσι ο αντίπαλος παραμένει καλά κρυμμένος, ενώ οι λαοί επιτίθενται σε κόμματα, μνημόνια και άλλες σκιές και δέσμες φωτονίων πάνω στις οθόνες χωρίς να κοιτάζουν τις μηχανές προβολής και τις πηγές που τις εκπέμπουν.